Indonezyjska zakaz niklu będzie rzadkością

Według prognoz australijskiej firmy «Macquarie Group» w 2015 roku na rynku pojawi brak podaży niklu, że uzasadnione Indonezyjskim zakazem wywozu rudy z kraju. Nie mniej пессимистична w swoich prognozach «Barclays» — w 2015 roku może wzrosnąć brak ofert niklu. Małe dostawy surowców natychmiast wpływają na uwalnianie niklu z żeliwa, już w 2014 roku jego produkcja spadnie o 1,5% (475 tys. ton), a nadmiar propozycji, które w 2013 roku stanowiły 150 tysięcy ton, zmniejszy się w tym roku do 35 tys.ton.

Eksport z Indonezji wynosi 20% surowca od światowej ilości, że odpowiednio wynosi około 400 tysięcy ton metalu. Najsilniej indonezyjski zakaz uderzy w Chinach, ponieważ CHRL zakupionych латерит w bardzo dużych ilościach. W oczekiwaniu na działania zakazu producenci z Chin przywieźli ponad 30 mln ton rudy niklu. Co do światowych zasobów niklu, poziom ich według Londyńskiej giełdzie metali wzrosła do 260 tys. ton, co jest rekordem. Słaba reakcja cen na nikiel wraz z wprowadzeniem zakazu wynika z dostępnością surowców i jednoczesnym wzrostem ilości jego wydobycia — z 2011 roku wzrosła o 20%. Na połowie stycznia 2014 roku ceny niklu na LME nadal rosnąć, a za kilka dni notowania wzrosły o 6,9%, co stanowiło 14 340 USD za tonę.

Eksperci «Capital Economics» przewidują, że indonezyjski zakaz w krótkim okresie będzie w stanie utrzymać światową cena niklu, ale przy tym jego wpływ na rynek będzie dość ograniczona w porównaniu z ilością światowej rezerwy niklu. W 2014 roku ceny na nikiel według analityków będzie nieco podwyższone — 15 500 USD za tonę. Poza Indonezji w tym czasie zaczynają się na pełną moc działać nowe латеритные projekty: «Ambatovy», Madagaskar, 60 tys. ton rocznie; «VNC», Nowa Kaledonia, 60 tys. ton rocznie; «Onca Puma», Brazylia, 57 tys. ton rocznie; «Koniambo», Nowa Kaledonia, 60 tys. ton rocznie. Tak więc, łączna ilość produkowanego niklu według prognoz w 2015 roku przekroczy 2 mln ton.

Jednak istnieje możliwość, że nie wszystkie zaplanowane projekty w stanie osiągnąć zakładanej mocy, tym bardziej, że niektórzy producenci, na przykład, «Talvivaara», Finlandia — ужесточившихся warunków rynkowych zaczynają zwijać wydanie, duże продуценты będzie starał się utrzymać maksymalny poziom wykorzystania mocy produkcyjnych, dążąc do zmniejszenia ogólnych kosztów.