GOST 20415-82
GOST 20415−82 Kontroli nieniszczących. Metody akustyczne. Postanowienia ogólne
GOST 20415−82
Grupa В09
MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD
Kontroli nieniszczących
METODY AKUSTYCZNE
Postanowienia ogólne
Non-złych testing. Acoustic methods. General principles
ISS 77.040.20
OKP 42 7610
Data wprowadzenia 1983−07−01
Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 23 stycznia 1982 r. N 785 data wprowadzenia zainstalowany z 01.07.83
Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 2−92 Międzypaństwowej rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 2−93)
W ZAMIAN GOST 20415−75
REEDYCJA. Listopad 2009 r.
Niniejszy standard określa warunki i zasady stosowania akustycznych metod badań nieniszczących w zakładzie, wymagania dotyczące budowy i projektowania dokumentacji technicznej na kontrolę, przygotowanie дефектоскопистов.
Klasyfikacja akustycznych metod kontroli — według GOST 18353−79.
1. WARUNKI I SPOSÓB ZASTOSOWANIA AKUSTYCZNYCH METOD KONTROLI W PRZEDSIĘBIORSTWIE
1.1. Konieczność kontroli akustycznej w zależności od warunków technologii budowy ustalane w normach lub warunkach technicznych obiektu kontroli.
1.2. Podstawą do zastosowania przez przedsiębiorstwo akustycznych metod kontroli obiektów jest dostępność danych, potwierdzających wymaganą dokładność i niezawodność wybranych metod. Dane te mogą być uzyskane w wyniku wstępnych badań eksperymentalnych, przeprowadzonych przez przedsiębiorstwo lub w wyniku praktycznego zastosowania wybranych akustycznych metod w innym przedsiębiorstwie w celu kontroli jakości podobnych obiektów.
Przy tym w przedsiębiorstwie powinny być dokumentacja techniczna na kontrolę i дефектоскописты, posiadające odpowiednie kwalifikacje w wybranym akustycznych metod kontroli.
2. RYSOWANIE I OPISYWANIE DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ NA KONTROLĘ
2.1. Ponownie rozwojową, a także do dokonania przeglądu dokumentacji technicznej na kontrolę poszczególnych przedmiotów opracowują z następującymi obowiązującymi przepisami.
2.1.1. W początkowej części musi być podane na kontrolę jakich obiektów ma zastosowanie niniejsza dokumentacja, w obrębie jakich firm i ministerstw (urzędów) działa na podstawie jakich materiałów komponuje, a także znajduje się lista wad podlegających identyfikacji w obiektach wybranymi metodami akustycznymi.
Jeśli metodą kontrolują wiele podobnych obiektów, powinny być podane graniczne wymiary rzędu.
2.1.2. W dziale «Sprzęt» muszą być podane:
typ (marka) stosowanej aparatury i cech obsługi;
typy przetworników i podobnych im urządzeń w celu uzyskania informacji;
badane próbki (standardowe próbki), pomocnicze urządzenia ustawienia aparatury do kontroli podstawowych parametrów kontroli;
porządek i metoda ustawienia sprzętu.
Przy stosowaniu niestandardowych próbek i urządzeń pomocniczych powinny być podane dane niezbędne do ich budowy. Jeśli jako próbek używają sami kontrolowanych obiektów, powinny być podane zalecenia dotyczące ich selekcji i oceny.
2.1.3. W dziale «Przygotowanie do kontroli» powinny być podane:
położenie obiektu, w którym sprawują kontrolę;
kolejność operacji przygotowania obiektu kontroli;
wymagania temperaturze obiektu kontroli, jakości powierzchni, na której będą znajdować się przetwornice lub podobne im urządzenia w celu uzyskania informacji;
sposoby zabezpieczenia akustycznego kontaktu i stosowane przy tym w kontakcie środowiska;
kolejność wykorzystania aparatury i sprawdzania jej stanu przed przystąpieniem do kontroli;
wymagania środowiskowe i sposoby uwzględniania jej niestabilności.
2.1.4. W dziale «Przeprowadzenie kontroli» powinny być podane:
podstawowe parametry kontroli;
kolejność stosowania wybranych akustycznych metod kontroli i ich wariantów;
schematy i parametry skanowania;
częstotliwość sprawdzania podstawowych parametrów w trakcie kontroli;
objawy wykrywania wad odczytów wskaźników aparatury;
cechy ujawnionych usterek i sposoby ich wyznaczania;
kolejność wykonywania końcowych operacji, z podaniem sposobów czyszczenia części i jednostek montażowych od kontaktowych mediów i ich zabezpieczenia przed korozją, sekwencji doprowadzenia sprzętu do stanu przed rozpoczęciem kontroli.
2.1.5. W dziale «Ocena jakości produktu i publikacja wyników kontroli» powinny być podane:
system oceny jakości obiektu na podstawie wyników kontroli;
graniczne wartości zdefiniowanych (mierzonych) cech stwierdzonych wad, wynikających z przyjętego systemu oceny;
przyjęte konwencje ujawnionych wad;
forma dokumentu, w którym odnotowują wyniki kontroli.
W dokumencie muszą być podane następujące dane:
podstawowe dane techniczne obiektu kontroli;
miejsce przeprowadzenia kontroli;
oznaczenie (kod pocztowy) dokumentu, na podstawie którego przeprowadzono kontrolę;
wyniki kontroli podstawowych parametrów kontroli;
wyniki kontroli i schematy działek obiektu kontroli, w których pozostawione ujawnione wady dla obserwacji za nimi z podaniem podstawowych określonych cech;
obszary obiektu kontroli, nie narażone na kontroli z powodu ich niezgodności z wymaganiami podanymi w rozdziale «Przygotowanie do kontroli»;
numery rejestracyjne sprzętu i akcesoriów;
podpis дефектоскописта.
2.1.6. W rozdziale «Wymogi bezpieczeństwa» powinny być określone wymagania, których przestrzeganie na pewno po pracy do kontroli obiektów w danym przedsiębiorstwie wybranymi metodami akustycznymi.
Przy opracowywaniu wymagań należy kierować się obowiązującymi przepisami eksploatacji użytkowanego sprzętu.
3. PRZYGOTOWANIE ДЕФЕКТОСКОПИСТОВ
3.1. Przygotowanie дефектоскопистов prowadzą przedsiębiorstwa lub organizacji, które otrzymały na to zgodę mózgu ministerstwa (urzędu).
3.2. Program szkolenia powinien składać się z teoretycznego i praktycznego kursów przemysłowego akustycznej kontroli.
3.3. Teoretyczny kurs powinien zawierać pytania:
podstawowych operacji technologicznych budowy i eksploatacji poszczególnych obiektów, w wyniku naruszenia, które mogą pojawić się wady;
elementy ogólnej teorii badań nieniszczących;
fizycznych podstaw akustycznych stosowanych metod;
typ akustycznych дефектоскопов i ich pracy;
typ przetworników akustycznych, ich właściwości i zastosowania;
rodzajów różnych wad, ich mierzonym cechy;
метрологическому ochrony akustycznej kontroli;
metody oceny parametrów akustycznych дефектоскопов i przetworników;
obszary zastosowania różnych akustycznych metod;
technologii akustycznej kontroli poszczególnych obiektów, kontroli jakości, których дефектоскопист specjalizuje się;
bezpieczeństwa w zakresie akustycznym kontroli.
3.4. Praktyczny kurs powinien obejmować nabycie umiejętności obsługi дефектоскопического sprzętu, umiejętność korzystania z obowiązującą общесоюзной i branżowej normatywno-technicznej dokumentacji akustycznych metod kontroli.
3.5. Po pomyślnym zdaniu egzaminów otrzymuje tytuł дефектоскописта po akustycznym ndt z wydaniem odpowiedniego zaświadczenia z udzieleniem prawa na prowadzenie kontroli danej grupy obiektów.
3.6. Дефектоскописты, systematycznie pracujące na akustycznej kontroli podlegają weryfikacji testów nie rzadziej niż raz w roku.
Uwaga. Jako wyjątek, дефектоскопистам, systematycznie pracujących w akustycznej kontroli określonego rodzaju obiektów i zaprezentowali się wysoko wykwalifikowanych specjalistów, decyzją komisji kwalifikacyjnej może być wydłużony dowód na prawo do kontroli bez przeprowadzenia kolejnych badań.
3.7. Дефектоскопистов, które mają przerwę w pracy na akustycznej kontroli ponad roku, pozbawiają prawa do wykonywania kontroli w przyszłości do odbycia pełnego kursu zgodnie z wymogami pp.3.2−3.6.
Elektroniczny tekst dokumentu
przygotowany s. A. «Kodeks» i sprawdzono w:
oficjalne wydanie
M.: Стандартинформ, 2010
