GOST 9723-73

• gost-9723-73.pdf (385.28 KiB)
  ГОСТ 9723-73

GOST 9723−73 Proszek cyny. Warunki techniczne (ze Zmianami N 1−6)

GOST 9723−73

Grupa В56

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

PROSZEK CYNY

Warunki techniczne

Tin powder. Specifications

OKP 17 9231

Data wprowadzenia 1975−01−01

DANE INFORMACYJNE

1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo hutnictwa ZSRR

DEWELOPERZY

E. E. Гуляихин, Ba Гошмар, A. I. Даутова

2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 25.07.73 N 1545

3. Standard jest w pełni zgodne z ST СЭВ 6740−89

4. W ZAMIAN GOST 9723−61

5. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE

6. Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 3−93 Międzypaństwowej Rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 5−6-93)

7. REEDYCJA (październik 1998 r.) ze Zmianami N 1, 2, 3, 4, 5, 6, zatwierdzone w listopadzie 1976 r., wrześniu 1979 r., w czerwcu 1984 r., styczniu 1987 r., styczniu 1988 r., w październiku 1990 r. (ИУС 11−76, 11−79, 10−84, 5−87, 4−88, 1−91)

Niniejszy standard stosuje się do cyny w proszku, wyprodukowany przez natrysk i przeznaczony do produkcji электроугольных wyrobów i innych металлокерамических utworów w różnych gałęziach przemysłu.

Standard jest w pełni zgodne z ST СЭВ 6740−89.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 4, 6).

1a. MARKI

1a.1. W zależności od chemicznej i rozkładu wielkości są instalowane marki оловянного proszku: POE, ZP1, ПО2, ZP3, ПО4.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 6).

1. WYMAGANIA TECHNICZNE

1.1. Cyny w proszku musi być wykonywane zgodnie z wymaganiami niniejszej normy technologicznej instrukcji zatwierdzonej w ustalonym porządku.

Cyny w proszku musi być z cyny marek O1 i O2 zgodnie z GOST 860. Dopuszcza się stosowanie innych marek cyny.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 5, 6).

1.2. Skład chemiczny proszku musi być zgodne z podanymi w tabeli.1.

Tabela 1

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 6).

1.3. Гранулометрический skład proszku muszą być zgodne z wymaganiami podanymi w tabeli.2.

Tabela 2

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 6).

1.4. Cyny proszek nie powinien mieć zanieczyszczeń mechanicznych i grudek.

1.5. Gęstość nasypowa оловянного proszku marek ПО2 i ZP3 musi być 3,2−4,0 g/cm.

Gęstość nasypowa оловянного proszku marek POE i ZP1 musi być 3,4−4,0 g/cm. Między różnymi pojedynczych opakowaniach zawierających jednej partii proszku marek ZP1 i TRZEBA gęstość nie powinna się różnić o więcej niż 0,2 g/cm.

Gęstość nasypowa оловянного proszku marki ПО4 musi być 3,6−3,9 g/cm.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 5, 6).

1.6. Cyny proszek marek ZP1 i POE musi mieć jednolity гранулометрический skład. Różnice w jednolitości między różnymi opakowaniami jednej partii proszku dopuszcza się nie więcej niż 5% przy просеивании przez sito z siatką N 0045 Do GOST 6613.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 5).

2a. WYMAGANIA BEZPIECZEŃSTWA

2a.1. Cyny proszek odnosi się do substancji nietoksycznym.

2a.2. Długi (15−20 lat) oddziaływanie pyłu cyny ma фиброгенное wpływ na płuca i może powodować choroby pracujących пневмокониозом.

2a.3. Cyny w proszku w powietrzu i w ściekach substancji toksycznych nie tworzy.

2a.4. Cyny proszek пожаровзрывоопасен. Temperatura zapłonu оловянного proszku około 440 °C, dolny koncentracyjnego granica zapłonu 120 g/m.

2a.1−2a.4. (Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).

2a.5. Cyny proszek nie możemy go zniszczyć. W fabrykach-konsumentów cyny w proszku, które nie nadają się do użycia, musi poddać się w określony sposób przedsiębiorstwom Вторцветмета.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 5).

2a.6. Wszystkie prace z оловянным zasypkę należy wykonywać w kombinezon według GOST 12.4.044, GOST 12.4.045, GOST 29057, GOST 29058.

Do ochrony dróg oddechowych pracujące z оловянным proszku należy stosować maski ШБ-1, «Płatek» według GOST 12.4.028.

2a.7. Prace przeładunkowe powinny się odbywać zgodnie z wymaganiami GOST 12.3.009.

2a.6, 2a.7. (Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).

2. ZASADY ODBIORU

2.1. Proszek biorą partiami. Partia powinna składać się z proszku jednej marki i oprawione jednym dokumentem o jakości, zawierające:

— znak towarowy lub nazwę i znak firmowy producenta;

— nazwę i markę proszku;

— wyniki analizy chemicznej, rozkładu wielkości, gęstości i gładkości;

— numer partii;

— masę netto, kg;

— liczba i numery puszek, wchodzących w partii;

— datę produkcji;

— oznaczenie niniejszego standardu.

Masa partii proszku marki POE nie powinna przekraczać 500 kg.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 4).

2.2. W celu sprawdzenia zgodności jakości proszku wymagania niniejszej normy maszynowe 20% puszek od każdej partii, ale nie mniej niż pięciu puszek.

2.3. W przypadku uzyskania niezadowalających wyników badań co najmniej jeden ze wskaźników spędzają powtórnych badań na podwójnej próbie, wyselekcjonowanego z tej samej partii. Wyniki ponownych badań rozprzestrzeniają się na całą partię.

2.2, 2.3. (Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).

3. METODY BADAŃ

3.1. Punktowe próbki od kontrolowanej partii оловянного proszku do brania w zwojach miarki (cholera.1). Sonda zanurzona w centrum banki na całą głębokość. Z wszystkich punktowych próbek, wykonanych z jednej strony, stanowią jednolitą próbę. Uzyskane całkowego próbę dokładnie wymieszać i poddaje się redukcji, aż do uzyskania reprezentatywnej próbki o masie nie mniej niż 1000 r.
Dla proszku marek ZP1 i TRZEBA dodatkowo od pięciu puszek kontrolowanej partii wybierają punktowe próbki o masie nie mniej niż 400 g, przeznaczone do badania jednorodności rozkładu wielkości i gęstości.

Uwaga. W zakładzie producenta dopuszcza się pobieranie próbek punktowych pełną czujnikiem.


(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 5).

3.2. Obecność zanieczyszczeń mechanicznych i grudek określają gołym okiem przy doborze próby w proszku i w просеве ręcznie 150 g proszku, odebranego od zjednoczonej próbki przez sito z siatką 018 Do GOST 6613.

3.3. Zawartość ołowiu, miedzi, siarki, bizmutu, żelaza, arsenu i antymonu określają według GOST 15483.0 — GOST 15483.7 i GOST 15483.10*.
______________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działa GOST 15483.10−2004. — Uwaga producenta bazy danych.

Jest dozwolone stosować inne metody badań, zapewniające wymaganą dokładność.

Przy różnicach w ocenie składu chemicznego jego analizę przeprowadza się zgodnie z GOST 15483.0 — GOST 15483.7.

Zawartość cyny jest obliczana na podstawie różnicy w 100% i kwoty procentowej zawartości zanieczyszczeń: żelaza, ołowiu, miedzi, siarki, bizmutu, arsenu, antymonu, tlenu i nierozpuszczalnego reszty.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 5).

3.4. Oznaczanie zawartości tlenu w оловянном proszku

Metoda polega na fuzji zawieszenia оловянного proszku z канифолью po podgrzaniu. Czysta cyna topi się w postaci королька, a кислородсодержащие związki cyny przechodzą w żużel. Analiza odbywa się w оловянному корольку, który oddziela się od żużla i zważono.

3.4.1. Aparatura, materiały i odczynniki

Wagi analityczne.

Wagi techniczne.

Tygle porcelanowe N 6 niskiej formy.

Szafa suszarka z temperaturą ogrzewania do 300 °C.

Szczypce tygiel.

Skalpel.

Moździerz porcelanowy.

Kalafonia według GOST 19113 marek A i W растертая w drobny pył.

Termometr ze skalą do 300 °C.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 5).

3.4.2. Przeprowadzenie analizy

W porcelanowy tygiel N 6 umieszczone tuz kalafonia około 15 g, wyważoną technicznych na wadze. W ten tygiel ilościowo przenoszą tuz оловянного proszku 30 g, wzięty z dokładnością do nie więcej niż 0,01 g. Zawartość tygla dokładnie wymieszać szklaną bagietką, którą następnie wyjąć z tygla. Mieszanka w tyglu z góry i szczególnie starannie dokoła ściany pokryte канифолью, zapoczątkowanego w ilości 2−3 g. Następnie spędzają wytopu badanego proszku z канифолью. Do tego tygla z mieszaniną umieszcza się w piecu szafa, wstępnie ogrzane do 275 °C i utrzymywano w temperaturze od 260 do 275 °C do momentu, aż cyny proszek całkowicie się rozpuści.

W procesie topienia co 30 min, od czasu ogrzewania, tygiel wyjąć z szafy suszenie тигельными kleszcze i delikatnie wymieszać jego zawartość ruchem obrotowym, aby płynna masa zajęła cząstki оловянного proszku ze ścianek tygla dla pełniejszego ich połączenia z głównym слитком.

Po ostatnim mieszaniu tygiel wytrzymują w szafie jeszcze 30 minut, a następnie wyjąć z szafy suszenie i dają mu ostygnąć. Zawartość tygla ostrożnie oddzielić od ścian skalpelem, tygiel перевертывают do góry nogami i lekkie stukanie w dnie tygla zawartość jego usuwają na kartce papieru błyszczącego. Następnie starannie oddzielają kong od żużla i zważono.

1 — spirala zewnętrzna; 2 — spirala wewnętrzna; 3 — średnica полуконус;
4 — średnica полуконус; 5 — zacisk; 6 — pin; 7 — dźwignia; 8 — uchwyt

Cholera.1

3.4.3. Przetwarzanie wyników

Zawartość tlenu () w procentach, oblicza się według wzoru

,

gdzie  — masa королька, g;

 — współczynnik konwersji dwutlenku cyny na tlen;

 — montaż оловянного proszku r.

Analiza odbywa się w dwóch równoległych навескам. Zawartość tlenu jest obliczana jako średnia arytmetyczna wartości dwóch definicji. Maksymalna rozbieżność między wynikami równoległych definicji przy zawartości tlenu do 0,5% wł. nie powinno przekraczać 0,05%.

3.5. Definicja nierozpuszczalnego pozostałości w оловянном proszku

Metoda opiera się na rozpuszczalność cyny w mieszaninie kwasu azotowego i solnego tłuszczowych. Нерастворившаяся część określana ilościowo.

3.5.1. Aparatura, materiały i odczynniki

Wagi analityczne.

Szklanka o pojemności 250 cm.

Szyby nabłonkowe.

Płytka elektryczna.

Filtry z białą wstążką.

Lejka.

Tygle porcelanowe.

Piec muflowy.

Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461, o gramaturze 1,37−1,40 g/cm, h. h.

Kwas azotowy szczególnej czystości według GOST 11125.

Kwas solny według GOST 3118, o gęstości 1,19 g/cm.

Kwas solny według GOST 3118, rozcieńcza się 1:1.

3.5.2. Przeprowadzenie analizy

Tuz оловянного proszku o masie 10 g, wzięty z dokładnością do nie więcej niż 0,0002 g, umieścić w zlewce o pojemności 250 cmi rozpuszcza się bez ogrzewania, приливая 70 ml kwasu solnego o gęstości 1,19 g/cm, a następnie kroplami 15 cmkwasu azotowego. Szkło pokryte szklaną pokrywę. W końcu reakcji roztwór podgrzać i gotować 10−15 min. Roztwór rozcieńczono wodą destylowaną i przesączono. Resztę filtracyjny przemyto 15−20 razy gorącym roztworem kwasu solnego, rozcieńczonym 1:1. Filtr z resztą umieszcza się w porcelanowy tygiel, wstępnie użyciu i ważony, i zapalić do stałej masy w 800−850 °C. Tygiel z wysuszonej w piecu pozostałością chłodzi się w эксикаторе i zważono.

3.5.3. Przetwarzanie wyników

Spis treści прокаленного pozostałości () w procentach, oblicza się według wzoru

,

gdzie  — masa прокаленного nierozpuszczalnego reszty, g;

 — montaż proszku r.

Definicja прокаленного nierozpuszczalnego pozostałości produkują równolegle w dwóch навесках i za wyniki oceny przyjmuje się średnią arytmetyczną wartość dwóch definicji. Maksymalna rozbieżność między równoległymi definicji nie powinno przekraczać 0,01% przy zawartości części nierozpuszczalne pozostałości do 0,02% subskryb.

3.6. Oznaczanie rozkładu wielkości

Гранулометрический skład оловянного proszku marek POE, ZP1, ПО2, ZP3, ПО4 określają ситовым analizą na mechanicznym встряхивателе typu 028М i 029М z prędkości obrotowej krzywki wału 300±15 na minutę, liczba uderzeń, dźwigni 180±10 na minutę, podniesienie trzpienia od górnej części korbowodu 35−45 mm, skok 20−23 mm lub mechanicznych встряхивателях innych typów, które zapewniają określone warunki badania. Просев proszku spędzają zestawem sit mechanicznych z siatkami według GOST 6613 podanymi w tabeli.2 niniejszego standardu. Sita powinny być okrągłe o średnicy 200 mm i głębokości 30 mm. Ilość średniej próbki proszku wszystkich marek musi wynosić 100 g, czas odsiewie 20 min.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 5, 6).

3.6.1. Przeprowadzenie analizy

Suche i czyste sita ułożone według rosnącej wielkości komórek, jedno nad drugim, paleta jest umieszczony pod dolną sito z zestawu. Modelkę próbę wylać w górne sito i przykryć go pokrywą.

Przygotowaną w ten sposób system sit umieszczone na wytrząsarka laboratoryjna i obejmują go.

Po zakończeniu рассева poszczególne frakcje wylewa się z ekranów, począwszy od sita o największych oczkach. Zawartość na sicie ostrożnie стряхивают na jedną stronę i пересыпают na gładką papier. Proszek, przylegający do siatki i ramie sita, delikatnie zamiatać miękką szczotką przez siatkę w następujący sito o mniejszych oczkach. Po tej operacji pozostały na sicie proszek łączą do odpowiedniej frakcji.

Oddzielone w ten sposób frakcję zważono z dokładnością do nie więcej niż 0,1 g. Takie transakcje przeprowadza się z każdym sito. Frakcję, zebrane na palecie, zważono. Kwota навесок wszystkich frakcji powinna wynosić nie mniej niż 98% masy kontrolowanej prowadzonej próby. Różnicę między masą próbki i sumą навесок wszystkich frakcji dodaje przy zapisie do masy frakcji zebranych na palecie.

Ułamek masowy poszczególnych frakcji () w procentach obliczają z błędem nie większym niż 0,1% w formule

,

gdzie  — masa tej frakcji, g;

 — masa kontrolowanej prowadzonej próby r.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).

3.7. Насыпную gęstość proszku określają na волюмометре według GOST 19440 na próbie, przygotowanej przez pp.2.2 i 3.1.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 6).

3.7.1−3.7.4. (Wyłączone, Zm. N 6).

4. OPAKOWANIE, OZNAKOWANIE, TRANSPORT I PRZECHOWYWANIE

4.1. Cyny proszek pakowany w worki z folii polietylenowej o grubości 0,060−0,080 mm GOST 10354. Worki zamykają szczelnie i umieścić w puszki metalowe, wykonane zgodnie z GOST 6128. Dopuszcza się nie pokrywać lakierem lub farbą zewnętrzną powierzchnię puszki.

Za zgodą producenta z konsumentem jest dozwolone pakować proszek do puszki metalowe, wykonane według rysunków roboczych, zatwierdzonym w ustalonym porządku. Pojemność i wymiary puszki powinny być zgodne z danymi w tabeli.3.

Tabela 3

Dla szczelności, miejsca połączenia pokrywy z puszką i boczne szwy powinny być пропаяны lub закатаны. Masa netto puszek musi być nie więcej niż 30 kg. Dla ułatwienia załadunku i rozładunku banki mogą być wyposażone w uchwyt.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 4).

4.2. W każdej puszki inwestują dokument o charakterze z podaniem:

a) znaku towarowego lub nazwy i znaku towarowego producenta;

b) nazwy i marki proszku;

c) numer partii;

d) pokoje banki;

d) masy netto;

e) datę produkcji;

g) oznaczenia niniejszego standardu;

h) (Usunięty, Zm. N 5).

Na każdy słoik powinien być przyklejony papier skrót z podaniem: nazwy i marki proszku, numery partii, pokoje banki, masy netto, манипуляционного znaku «Hermetyczne opakowanie» według GOST 14192.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2, 3, 5, 6).

4.3. Banki z proszkiem transportowane w uniwersalnych pojemnikach zgodnie z GOST 18477 lub w metalowych beczkach według GOST 14861 typu 1, wykonania 1, wymiary 1200х800х750 mm, o masie brutto nie przekraczającej 1 t

Małe wysyłanie proszek transportowane w дощатых skrzyniach typu II-1 GOST 2991размерами według GOST 21140, o masie brutto nie przekraczającej 50 kg.

Szuflady tworzą na drewnianych paletach według GOST 9078 do transportu pakietów według GOST 26663 z wiązaniem w kierunku wzdłużnym i poprzecznym metalową taśmą o wymiarach co najmniej 0,3х30 mm GOST 3560 lub drutem o średnicy co najmniej 3 mm GOST 3282. Masa brutto pakietu — nie więcej niż 1,0 t

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 6).

4.3 a. Transportowa oznakowanie — według GOST 14192 z zastosowaniem манипуляционного znaku «Hermetyczne opakowanie».

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3, 6).

4.4. Proszek przewozi się transportem wszelkiego rodzaju krytymi zgodnie z zasadami przewozu ładunków, obowiązującymi w transporcie tego typu.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).

4.5. Proszek powinien być przechowywane w opakowaniach producenta w suchych pomieszczeniach magazynowych w temperaturze powietrza nie niższej niż 12 °C w przypadku braku w środowisku substancji utleniających.

5. GWARANCJI PRODUCENTA

5.1. (Usunięty, Zm. N 3).

5.2. Producent musi zapewnić zgodność jakości оловянного proszku wymagania niniejszej normy pod warunkiem przestrzegania przez użytkownika warunków przechowywania, określonych w niniejszym standardem.

5.3. Okres przechowywania instaluje sześć miesięcy od czasu wydania оловянного proszku.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).