GOST R 50575-93

• gost-r-50575-93.pdf (382.02 KiB)
  ГОСТ Р 50575-93

GOST R 50575−93 (ISO 7989−88) Drut stalowy. Wymagania цинковому pokrycia i metody badania powłok

GOST R 50575−93
(ISO 7989−88)
Grupa В79

PAŃSTWOWY STANDARD FEDERACJI ROSYJSKIEJ
DRUT STALOWY
Wymagania цинковому pokrycia i
metody badań powłok

Steel wire. Requirements for zinc coating
and testing methods

ISS 25.220.40
77.140.65
ОКСТУ 1209

Data wprowadzenia 1994−07−01

DANE INFORMACYJNE

1. ZAPROJEKTOWANY I WPROWADZONY komitet Techniczny dla normalizacji TC 146 «Rozmaitości"

2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Gosstandartu Rosji od 22 czerwca 1993 r. nr 157

3. Niniejszy standard został opracowany metodą bezpośredniego stosowania międzynarodowego standardu ISO 7989−88 «powłoki Cynkowe do drutu stalowego» z dodatkowymi wymaganiami, które odzwierciedlają potrzeby gospodarki narodowej

4. WPROWADZONY PO RAZ PIERWSZY

5. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE

1. Przeznaczenie i zakres zastosowania

Niniejszy standard określa wymagania do masy, jakości i badań powłok cynkowych na stalowym drucie, ma okrągły przekrój poprzeczny.

Dodatkowe wymagania, które odzwierciedlają potrzeby gospodarki narodowej, wpisane kursywą.

2. Definicje

2.1. ocynkowanego drutu: Drut, na którą naniesiono powłoki cynkowej dla ochrony jej przed korozją. Powłoka może być nakładana metodą zanurzania w kąpieli z roztopionym cynkiem metodą electrodepositing z roztworów wodnych soli cynku iinnymi metodami, zapewniającymi ochronę przed korozją.

2.2. masa powłoki: Masa powłoki cynkowej na jednostkę powierzchni, wyrażona w gramach na metr kwadratowy.

3. Wymagania do pokrycia

3.1. Masa powłoki. Minimalna masa cynku na jednostkę powierzchni podłoża powinny być zgodne z wymaganiami z tabeli 1 dla danej grupy pokrycia.

Tabela 1

Jest dozwolone otrzymywać podłogowa grup A, AB, C, D, poprzez ciągnienie drutu po zastosowaniu cynku.

3.2. Wygląd powłoki

Powłoka musi być ciągła, gładkie i jednolite, bez luk i pęknięć, widocznych bez użycia powiększeniem.

Uwaga — powłoki cynkowej, dokonanego przez zanurzenie drutu w topnieje cynku, nie zawsze jest gładka i pozbawiona nierówności. Dlatego przy pomiarze średnicy powinny się gładkie odcinki drutu.

3.3. Specjalne wykończenia powierzchni

Za zgodą producenta z konsumentem drutu produkowane są ze specjalnego wykończenia powierzchni lub błyszczącą powierzchnię.

3.4. Przyczepność powłoki

Zgodnie z wymaganiami pkt 4.3 powłoka musi być trwałe sprzęgło ze stalową podstawą i nie powinno pękać lub łuszczyć się do tego stopnia, aby łuski pokrycie można było usunąć z powierzchni drutu palcami.

Napięcie пылевидное łuszczenie się powłoki cynkowej podczas badania drutu na przyczepność, podczas mechanicznego polerowania powierzchni drutu ocynkowanego браковочным symptomem nie jest.

3.5. Wymagania сплошности i równomierność pokrycia są, w razie potrzeby, w zgodności dokumentacji technicznej na konkretne rodzaje drutu.

4. Wymagania do testu

4.1. Pobieranie próbek

4.1.1. Ilość zwojów (cewek) drutu, отбираемых do badania, jest instalowane w zgodności dokumentacji technicznej na konkretne rodzaje drutulub po uzgodnieniu między producentem i konsumentem.

4.1.2. Próbki drutu o określonej długości do przeprowadzenia badania powinny być dobrane z jednej strony lub z obu końców każdego monitorowanego мотка i z jednego końca cewki.

W przypadku uszkodzenia końców drutu мотка (cewki) muszą być odcięte przed tym, jak odebrać próbki drutu do badania.

4.2. Definicja masy powłoki

4.2.1. Definicja masy powłoki przeprowadza się jedną z następujących metod:

a) objętościowo-газометрическим (patrz załącznik A);

b) wagową (wagową) (patrz załącznik);

w) nieniszczących metodą, zatwierdzone i zgodne w ustalonym porządku.

W przypadku sporów grawimetryczna metoda może być stosowany jako arbitrażowego.

4.2.2. Przy гравиметрическом metodzie testy dla drutu o średnicy 3 mm i więcej długość próbki powinna być nie mniejsza niż 200 mm.

Uwaga. Długość próbki drutu o średnicy mniejszej niż 3 mm powinna być taka, przy której masa w gramach w wartości liczbowej byłaby nie mniej niż czterech średnic w milimetrach.

4.3. Test na przyczepność

4.3.1. Drut o średnicy nominalnej do 7,5 mm włącznie powinna być testowana na przyczepność powłoki poprzez zwijania spirali nie mniej niż sześć zwartymi zwojami wokół cylindrycznego trzpienia o średnicy równej podanej w tabeli 3.

Tabela 3

4.3.2. Drut o średnicy nominalnej powyżej 7,5 mm powinna wytrzymać próbę na zginanie pod kątem 90° wokół trzpienia. Stosunek średnicy oprawki do średnicy drutu musi być zgodne z podanymi w tabeli 3.

4.4. Сплошность i równomierność powłoki cynkowej są kontrolowane przez zanurzenie (patrz załącznik Z).

ZAŁĄCZNIK A (obowiązkowe). Definicja masy cynku osadzonego na jednostkę powierzchni

ZAŁĄCZNIK A
(Obowiązkowe)

Przestrzenny-газотермический metoda*

______________
* Tytuł zgodne z oryginałem. — Uwaga «KODEKS».

A1. Istota metody

Powłoki cynkowej próbki drutu rozpuszcza się w roztworze ингибированной kwasu solnego, w roztworze ингибированной kwasu siarkowego lub wodnym roztworze mieszaniny kwasów: siarkowego i solnego. Masa cynku, rozpuszcza się w ten sposób określana jest miarą objętości wodoru, выделившегося po rozpuszczeniu pokrycia (objętościowo-газометрический metoda). Stosunek masy cynku do powierzchni badanej próbki mierzonej po rozwiązaniu pokrycia, określa masę cynku, осажденную na jednostkę powierzchni.

A2. Odczynniki i środki pomiaru

Antymon треххлористая () na TEJ 6−09−636;

tlenek antymonu () na TEJ 6−09−3267;

kwas siarkowy według GOST 4204;

kwas solny według GOST 3118;

alkohol etylowy ректификованный techniczny według GOST 18300 lub w inny zgodności dokumentacji technicznej;

benzyna lakowa według GOST 3134 lub w inny zgodności dokumentacji technicznej;

четыреххлористый węgiel według GOST 20288;

materiał do czyszczenia bawełniane;

papier filtr według GOST 12026;

mikrometr według GOST 6507;

linia pomiarowa metalowa według GOST 427;

barometr;

termometr z ceną działki elementarnej 1 °C według GOST 28498;

szafa suszarka z temperaturą grzania nie mniejsza niż 100 °C;

urządzenie do określania masy powłoki cynkowej (patrz A1 i A2).

A. 3. Roztwory do usuwania powłok

A. 3.1. Roztwór ингибированной kwasu solnego

2 g трехокиси antymonu () lub 3,2 g antymonu треххлористой () rozpuścić w 700 cmkwasu solnego () o gęstości 1,19 g/cmi dodać wody destylowanej do 1 dm.

A. 3.2. Roztwór ингибированной kwasu siarkowego

2 g трехокиси antymonu () lub 3,2 g antymonu треххлористой ( ) rozpuszczone w 60 cmkwasu solnego () o gęstości 1,19 g/cmi dodać do 1 dmkwasu siarkowego () o gęstości 1,05 g/cm(stężenie 80 g/dm).

A. 3.3. Roztwór mieszaniny kwasów

W 500 cmwody destylowanej dodać 100 g kwasu siarkowego (56 cmkwasu siarkowego o gęstości 1,84 g/cm), a następnie 34 g kwasu solnego (100 cmkwasu solnego o gęstości 1,15 g/cm). Po schłodzeniu objętość roztworu dodać wody destylowanej do 1 dm.

A. 3.4. Стравливающий roztwór zastępują w miarę jego wyczerpania.

A. 4. Przygotowanie próbek do badania

Po dokładnym prostowania próbki drutu ich cięte na odcinki o długości:

300 mm — dla drutu o długości mniejszej niż 1,0 mm;

150 mm — dla drutu o średnicy od 1,00 do 1,49 mm;

100 mm — dla drutu o średnicy od 1,5 do 3,0 mm;

50 mm — dla drutu o średnicy ponad 3,0 mm.

Dopuszcza się do próby cięcia dużych długościach i próbki cięte na dowolną liczbę odcinków w zależności od warunków badania.

Długości odcinków należy dokładnie sprawdzić. Przed demontażem pokrycia próbki odtłuszczone w jednym z rozpuszczalników organicznych, o których mowa w pkt A2, suszone lub wytrzeć czystą szmatką.

A. 5. Metody badań

Roztwór kwasu wlać do zbiornika 3 (rysunek A. 1) tak, aby w pełni była wypełniona biurety 1 do najwyższego poziomu i część roztworu jeszcze pozostała w zbiorniku 3.

Rysunek A. 1. Urządzenie do określania masy powłoki cynkowej dla drutu o średnicy większej niż 0,7 mm (objętościowo-газометрический metoda)

Urządzenie do określania masy powłoki cynkowej
na drucie o średnicy ponad 0,7 mm
(objętościowo-газометрический metoda)

1 — biureta; 2 — одноходовый kran; 3 — zbiornik;
4 — gumowa rurka; 5 — naczynie; 6 — statyw

Rysunek A. 1

Do testów wysokość zbiornika 3 jest regulowana tak, aby poziom cieczy roboczej w biuret był na yt i pokrywają się z poziomem w zbiorniku, zawór 2 musi być otwarty.

Próbki o określonej długości mieszczą się w бюретку z góry i z kranu 2 szybko się zamyka. Rozpuszczanie powłoki cynkowej się dzieje, dopóki nie ustanie wydzielanie wodoru. Następnie ponownie spędzają wyrównanie poziomów roztworu do biuret i zbiorniku, po czym zapisują ilość выделившегося wodoru, opuszczają zbiornik, otwierają górny zawór 2 biurety, dają przygotowanego roztworu z biurety, odkrywają dolny zawór biurety do pobierania próbki drutu.

Podczas pracy z urządzeniem (rysunek A. 2) postępują w podobny sposób, tylko próbkę zanurza się w pojemniku 5, szybko zamknąć korkiem (bateria 2 otwarty), a następnie zamknąć zawór. Ilość выделившегося wodoru określają podnoszenia roztworu do biuret 1 od pierwotnego. Po zdjęciu pokrycia testowana próbka umyć pod bieżącą wodą i dokładnie wytrzeć przed pomiarem średnicy.

Rysunek A. 2. Urządzenie do określania masy powłoki cynkowej dla drutu o średnicy 0,7 mm (objętościowo-газометрический metoda)

Urządzenie do określania masy powłoki cynkowej
na drucie o średnicy 0,7 mm
(objętościowo-газометрический metoda)

1 — biureta; 2 — zawór; 3 — korek; 4 — gumowa rurka;
5 — zbiornik; 6 — statyw

Rysunek A. 2

Test odbywa się tylko na jednej próbce, temperatura w biuret obsługiwane (20±2) °C.

Dopuszcza się wyznaczanie masy powłoki cynkowej dla drutu o średnicy św. 0,7 mm spędzać na urządzeniu przedstawionym na рисуноке A. 2, z uwzględnieniem masy powłoki i ilości uwalnianego przy tym wodoru.

A. 6. Przetwarzanie wyników

Wyniki określają po badania wszystkich próbek.

Masa cynku osadzonego na jednostkę powierzchni , g/m, określona wzorem

gdzie  — średnia objętość wodoru, выделившегося podczas każdego badania, cm;

 — średnica drutu bez pokrycia, mm;

 — długość próbki drutu, mm.

Jeśli ciśnienie barometryczne wykracza poza 740−780 mm hg.st., to prawa część powyższej formuły musi być pomnożona przez współczynnik , gdzie  — ciśnienie barometryczne w mm hg.art. (milimetr słupa rtęci =133,322 Pa).

Jeśli temperatura otoczenia przekracza 20 °C, a ciśnienie przekroczy 760 mm hg.st., masa cynku osadzonego na jednostkę powierzchni, jest określana według wzoru

gdzie  — współczynnik uwzględniający wpływ temperatury i ciśnienia przy zmianie objętości выделившегося wodoru do warunków: ciśnienie barometryczne 101,310Pa (760 mm hg.st.), temperatura 20 °C. Współczynnik określa się w tabeli 4.

Tabela 4

Wartość współczynnika , uwzględniającego wpływ temperatury i ciśnienia atmosferycznego

W praktyce masę cynku na jednostkę powierzchni można określić bezpośrednio z tabel w zależności od średnicy drutu i ilości выделившегося wodoru.

APLIKACJA W (obowiązkowe). Definicja masy cynku osadzonego na jednostkę powierzchni Grawimetryczna (wagowej) metoda

APLIKACJA W
(Obowiązkowe)

V. 1 Istota metody

Powłoki cynkowej z powierzchni określonej placu rozpuszcza się w ингибированной kwasie. Utratę masy w wyniku rozpuszczenia powłoki określają ważeniem badanej próbki przed i po usunięciu powłoki.

V. 2 Odczynniki i środki pomiaru

antymon (III) tlenek TEN 6−09−3267, antymon треххлористая TEJ 6−09−636;

kwas siarkowy według GOST 4204;

kwas solny według GOST 3118;

alkohol etylowy ректификованный techniczny według GOST 18300 lub w inny zgodności dokumentacji technicznej;

benzyna lakowa według GOST 3134 lub w inny zgodności dokumentacji technicznej;

четыреххлористый węgiel według GOST 20288;

materiał do czyszczenia bawełniane;

papier filtr według GOST 12026;

mikrometr według GOST 6507;

linia pomiarowa metalowa według GOST 427;

wagi laboratoryjne ogólnego przeznaczenia według GOST 24104* w drugiej klasie dokładności, z największym limitem do ważenia 200 g lub inne ciężary, które spełniają określone wymogi w swoim metrologicznym cechy;
__________________
* Od lipca 2002 r. wprowadzony w życie GOST 24104−2001.

szafa suszarka z temperaturą grzania nie mniejsza niż 100 °C.

V. 3 Roztwory do usuwania powłoki cynkowej

V. 3.1 3,2 g chlorku antymonu () lub 2 g tlenku antymonu () rozpuścić w 500 cmstężonego kwasu solnego (o gęstości 1,19 g/cm). Otrzymany roztwór rozcieńczono wodą destylowaną do 1 dm.

V. 3.2 Do 500 cmwody destylowanej dodać 100 g kwasu siarkowego (56 cmkwasu siarkowego o gęstości 1,84 g/cm), a następnie 34 g kwasu solnego (100 cmkwasu solnego o gęstości 1,15 g/cm). Po schłodzeniu objętość roztworu dodać wody destylowanej do 1 dm.

V. 3.3 2 g tlenku antymonu () rozpuszczone w 60 cmkwasu solnego (o gęstości 1,19 g/cm) i wlać do 1 dmkwasem siarkowym (o gęstości 1,05 g/cm) stężenie 80 g/dm.

Uwaga! Podczas pracy z roztworem do usuwania powłok należy zachować ostrożność ze względu na toksyczność związków antymonu.

V. 4 Metodyka przeprowadzenia badania

Testowana próbka odtłuszczone jednym z rozpuszczalników organicznych, o których mowa w P. 2, które nie mają wpływu na powłokę, a następnie wysuszyć lub wytrzeć czystą szmatką.

Przed usunięciem pokrycia testowana próbka waży.

Ilość roztworu do usuwania powłoki jest pobierana w wysokości nie mniejszej niż 10 cm na każdy centymetr kwadratowy powierzchni badanej próbki.

Testowana próbka całkowicie zanurzone w roztworze w temperaturze pokojowej i pozostawić w nim do całkowitego rozpuszczenia powłoki.

Zakończenie procesu rozpuszczania określają na wygaśnięcie pierwotnego intensywnego wydzielania wodoru. Następnie testowana próbka umyć pod bieżącą wodą i, jeśli to konieczne, oczyścić szczotką do usuwania nim do powierzchni cząstek, zanurzone w alkoholu, szybko suszy lub przemywa wodą destylowaną wodą i wytrzeć czystą szmatką do usuwania wilgoci; suszone i zważono.

Powierzchnia jest określana przez pomiar wielkości badanej próbki po zdjęciu pokrycia.

V. 5 Obliczenie masy powłoki

Utratę masy , g, obliczamy według wzoru

gdzie  — masa badanej próbki do usuwania powłoki, g;

 — masa próbki po usunięciu powłoki r.

Masa powłoki na jednostkę powierzchni , g/m, obliczamy według wzoru

gdzie  — strata masy, g;

 — powierzchnia powierzchni, mm.

Uwaga — Dla drutu stalowego wygodnie obliczyć masę powłoki cynkowej na jednostkę powierzchni , g/m, według wzoru

gdzie  — średnica drutu po usunięciu powłoki mm.

Gęstość stali biorą równej 7850 kg/m. W tym przypadku długość drutu nie określają.

Dokładność wynosi ±5% do ±10% średniej wartości (za pomocą różnych sposobów powlekania różnych badaczy, różnych urządzeń i różnych warunków pracy).

APLIKACJA (obowiązkowe). Metoda nurkowania

APLIKACJA Z
(Obowiązkowe)

S. 1 Istota metody

Próbki drutu ocynkowanego zanurzone w roztworze сернокислой miedzi a następnie wizualnej obserwacji powierzchni próbek.

S. 2 Odczynniki

Miedź (II) siarczanu 5-zjeżdżalnia dla GOST 4165 lub siarczan miedzi według GOST 19347, 3% i 17%-nye roztwory, woda destylowana, wodorotlenek sodu według GOST 4328 1% roztwór;

alkohol etylowy ректификованный techniczny według GOST 18300 lub w inny zgodności dokumentacji technicznej;

benzyna lakowa według GOST 3134 lub inny zgodności dokumentacji technicznej;

четыреххлористый węgiel według GOST 20288;

materiał do czyszczenia bawełniane;

linia pomiarowa metalowa według GOST 427;

naczynie ze szkła.

S. 3 Roztwory

S. 3.1 Hydrat tlenku miedzi

Do 3%-te wystąpienie roztworu miedzi сернокислой приливают 1% roztwór sody kaustycznej. Pojawiający się osad nawilżają tlenku miedzi przemywa się dekantację kilka razy, a następnie odsączono i przemyto na filtrze wody destylowanej.

S. 3.2 Roztwór miedzi сернокислой

17%-roztwór miedzi сернокислой neutralizują nadmiar свежеосажденного nawilżają tlenku miedzi, do czego w roztworze miedzi сернокислой dodają пастообразный osad nawilżają tlenku miedzi, mieszając, aż do powstania niewielkiego nadmiaru ostatniego na dnie naczynia, a następnie roztwór przesączono. Gęstość нейтрализованного filtrowanej roztworu powinna być 1,114−1,116 g/cm.

S. 3.3. Jeden i ten sam roztwór miedzi сернокислой o pojemności 200 cmmoże być stosowany do badania próbek, których liczba w zależności od średnicy drutu przedstawiono w ttabeli 5.

Tabela 5

S. 4. Badane próbki

Długość отбираемых próbki drutu — 150 mm.

S. 5 Metodyka przeprowadzenia badania

Próbki drutu odtłuszczone jednym z rozpuszczalników organicznych, o których mowa w pkt C. 2, a następnie wysuszyć lub wytrzeć czystą szmatką. Jeśli próbki odtłuścić benzyną, to dodatkowo ich przemyto wodą destylowaną, suszone lub wytrzeć czystą szmatką, a następnie próbki zanurzone w szklane naczynie, wypełnione roztworem сернокислой miedzi na głębokość nie mniej niż 100 mm.

Temperatura roztworu podczas badania musi być (18±2) °C.

Po każdym zanurzeniu w roztworze próbki przemyto wodą destylowaną wodą i wytrzeć czystą szmatką. Próbki powinny być zanurzone dokładnie na 1 min. Jeżeli ustanowiono zanurzenie na 30, to musi odbywać się po zanurzeniu na 1 min Próbki drutu powinny znajdować się w roztworze w stanie stacjonarnym, nie stykając się ze sobą i ze ściankami naczynia.

S. 6 Wyniki badań

Próbki rozważają bez użycia powiększeniem (wizualnie).

Na powierzchni próbki drutu po badaniu jest dozwolone:

a) zaczerwienienie powierzchni próbki drutu na działce, położony w odległości 10 mm od poziomu roztworu i w odległości 20 mm od zanurzone w roztworze dolnego końca próbki;

b) brązowy odcień i zaczerwienienie punktowego charakteru, znika lub nie zwiększająca się co do wielkości i jasności przy dodatkowym zanurzeniu próbki w roztworze na 1−2 s.

Na powierzchni próbki drutu po badaniu metodą zanurzenia niedozwolone miejsca, pokryte miedzią, nie сходящей przy przetrzeć watą lub czystą ściereczką.