GOST 18835-73

• gost-18835-73.pdf (241.26 KiB)
  ГОСТ 18835-73

GOST 18835−73 Metale. Metoda pomiaru twardości plastycznej

GOST 18835−73
Grupa B09

PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR

METALE

Metoda pomiaru twardości plastycznej

Metals. Method for determination of plastic hardness

Termin ważności od 01.01.1974
do 01.01.1979*
_______________________________
* Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 3−93
Międzypaństwowej Rady standaryzacji,
metrologii i certyfikacji (ИУС N 5/6, 1993 rok). -
Uwaga producenta bazy danych.

ZAPROJEKTOWANY Волгоградским политехническим instytutem
Rektor instytutu Hardin A. R.
Kierownik tematu Drozd M. S.
Odpowiedzialny wykonawca Sławskij J. I.
WPISANY przez Ministerstwo szkolnictwa wyższego i edukacji specjalnej RFSRR

Ciągła. ministra Lebiediew A.

PRZYGOTOWANY DO ZATWIERDZENIA Всесоюзным naukowo-badawczym instytutem standaryzacji (WNIIS)

P. o. dyrektora Гличев Av

ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu standardów Rady Ministrów ZSRR z dnia 28 maja 1973 r. N 1332

Niniejszy standard stosuje się na czarne i kolorowe metale i stopy o twardości od 80 do 800 ND i ustawia metodę pomiaru plastycznej twardości w temperaturze 20±10 °C.

Metoda opiera się na pomiarze plastycznej twardości metali podczas wciskania w nich sferycznych индентора.

1. SPRZĘT

1.1. Do badania powinny być stosowane maszyny zgodnie z GOST 9030−64 lub twardościomierze typu TS-2 z przyrządem, opisane w zalecanej aplikacji.

1.2. Pomiar głębokości odcisku kulki na испытуемой powierzchni i powierzchni kontrolnej podłoże powinno odbywać się индикаторным глубиномером z ceną podziału 0,001 mm.

1.3. Stosowane przy pomiarze plastycznej twardości kulki lub kuliste końcówki powinny spełniać następujące wymagania:

a) przy badaniu materiałów z tworzyw sztucznych, twardości do ND 450 stosuje się kulki lub końcówki z termicznie obrabianej stali o twardości co najmniej 850 HV;

b) przy badaniu materiałów z tworzyw sztucznych, twardości przekraczającej ND 450, stosuje się kulki lub końcówki ze stopu o twardości co najmniej 1200 HV lub diamentu;

c) powierzchnię kuli lub kulistej końcówki o średnicy 2 mm i więcej, powinna być nie niższa niż 12 klasy czystości według GOST 2789−59* i nie mieć wad, widocznych z pomocą lupy przy 5-krotnym powiększeniu. Końcówki o średnicy mniejszej niż 2 mm powinny być starannie wypolerowane, nie mają wad, widocznych przy 30-krotnym powiększeniu. Dopuszczalne odchylenia średnicy kuli — według GOST 3722−60**.
_______________
* Działa GOST 2789−73;
** Działa GOST 3722−81. — Uwaga producenta bazy danych.

1.4. Wybór średnicy kuli lub promienia krzywizny kulistej końcówki, a także obciążeń i produkowane zgodnie z wymaganiami tabeli.

1.5. Przy pomiarze plastycznej twardości jest dozwolone stosować obciążenia i dowolnej wielkości, które spełniają następujące warunki:

a) i ;

b) płynne wzrost obciążeń do wymaganych wartości;

c) utrzymanie trwałości dołączonych obciążeń i w ciągu 15 s;

g) stosowanie obciążeń normalnie do powierzchni badanego obiektu.

2. PRZYGOTOWANIE DO BADANIA

2.1. Powierzchnia badanej próbki są w formie płaszczyźnie tak, aby krawędzie wydruku były na tyle wyraźne do pomiaru średnicy z wymaganą dokładnością.

Powierzchnia próbki powinna być wolna od zgorzeliny i innych zanieczyszczeń.

Po przygotowaniu powierzchni badanej próbki należy podjąć środki zapobiegające ewentualne zmiany twardości badanej próbki w wyniku ogrzewania lub наклепа powierzchni podczas obróbki.

2.2. Minimalna grubość badanej próbki (produktu, obiektu) musi być co najmniej 10-krotnej głębokości odcisku.

2.3. Przy stosowaniu specjalnych stojaków, należy podjąć środki zapobiegające ugięcie próbki podczas pomiaru twardości.

Testowana próbka musi leżeć na podstawie równomiernie, aby nie mogło dojść do przesunięcia w czasie pomiaru twardości.

3. TESTY

3.1. Przy pomiarze plastycznej twardości metali stalowych (węglikowy) koralik lub kulisty końcówka, promień krzywizny równy , wciska się do powierzchni badanej próbki (produkty) konsekwentnie dołączonych obciążeniami i obowiązującymi w określonym czasie. Po zdjęciu każdej obciążenia mierzą odpowiadającą jej głębokość odcisków palców na powierzchni badanego obiektu.

Jest dozwolone produkować wyciskaniu kuli (końcówki) siłą na odcisk, otrzymany przy obciążeniu (patrz rysunek).

3.2. Obciążenia i może towarzyszyć zarówno w jednym i tym samym miejscu (ponownie), tak w różnych punktach испытуемой powierzchni próbki.

3.3. Odległość od centrum linii do krawędzi próbki powinno być nie mniej niż , a odległość między środkami dwóch sąsiednich odcisków powinna być nie mniejsza niż 1,5, gdzie  — średnica kulki.

Przy pomiarze plastycznej twardości na próbkach lub szczegółach z zakrzywioną powierzchnią długość i szerokość przygotowanej płaskiej powierzchni powinna wynosić nie mniej niż 2.

Pomiar powinien odbywać się w taki sposób, aby wyniki nie były zniekształcone zjawiskiem odpaleniem pęcherzy krawędzi próbki.

3.4. Głębokość odcisku mierzą przy pomocy mechanicznych (typu индикаторного głębokościomierza) отсчетных urządzeń, dokładność których nie powinna przekraczać 2%.

Względna dokładność obciążeń i nie powinna przekraczać ±1%.

Dopuszczalne odchylenia średnicy kuli lub promienia krzywizny kulistej końcówki nie powinny przekraczać 1% .

3.5. Testy uważają unieważnione:

a) w przypadku wykrycia pozostałości upadku na szczycie końcówki po zakończeniu pomiaru twardości, której wartość przekracza 2% od głębokości odcisku, lub innego powierzchniowego wady, prowadzi do zniekształcenia zadanego promienia krzywizny kulistej końcówki;

b) w przypadku nieprzestrzegania warunków wyboru głębokości odcisków i w granicach 0,01−0,08.

W określonych przypadkach końcówka musi być zastąpiony innym, a test powtarza z zastosowaniem odpowiednich obciążeń i .

4. LICZENIE WYNIKÓW

4.1. Liczba plastycznej twardości () obliczamy według wzoru

,

gdzie i  — obciążenia, kg;

 — średnica kulki lub podwójny promień krzywizny sferycznej szczyty końcówki, mm;

i  — głębokości odcisków, zmierzone po zdjęciu obciążenia i odpowiednio, mm.

Uwaga. Liczby plastycznej twardości, obliczone według określonego wzoru w zależności od wielkości głębokości odcisków i przy tej średnicy kulki znajdują się w załączniku.

4.2. Przy znanej plastycznej twardości przybliżona głębokość odcisku () w mm może być obliczona według wzoru

.

Aplikacja

Ciąg dalszy

Uwaga. Różnica głębokości odcisków dana dla kuli =10 mm. Do określenia w tabeli liczb twardość w teście kulki o średnicy niż 10 mm, różnica głębokości odcisków należy pomnożyć przez . Na przykład w teście gałką =5 mm uzyskanych w doświadczeniu różnica głębokości należy pomnożyć przez 2 i liczba plastycznej twardości brać odpowiednio uzyskanych wielkości .

Wspólnego dokładnej metody tłumaczenia liczb plastycznej twardości na liczby twardości według innych klasyfikacji nie istnieje. Dlatego należy unikać takich tłumaczeń, za wyjątkiem indywidualnych przypadków, gdy dzięki porównawcze testy solidne podstawy do tłumaczenia.

APLIKACJA (jest to zalecane).

APLIKACJA do GOST 18835−73
Zalecana

W celu określenia twardości za pomocą dostępnych w produkcji stacjonarnych statycznych твердомеров typu TS-2 bez ich renowacji i przeróbek może być stosowany przyrząd pokazany na rysunku.

Cholera. Widok ogólny przyrządu do pomiaru głębokości odcisku bezpośrednio na твердомере typu TS-2

Widok ogólny przyrządu do pomiaru głębokości odcisku
bezpośrednio na твердомере typu TS-2

Przyrząd składa się ze specjalnej tulei 1, znajdującej się na obudowie urządzenia TS-2 specjalnych śrub (do mocowania wykorzystywane są gwintowane otwory, znajdujące się na przedniej ścianie твердомера TS-2), wspornika zawiasowego 2, w którym nieruchomo zamocowany wskaźnik 3 strefy typu z nóżką, kończy się tym индентором, skodyfikowana w magazynku 4. Magazynek z индентором mocowany na słupku wskaźnika za pomocą gwintu. Pierścień 5 zamocowany na trzpieniu нагружающего urządzenia urządzenia TS-2 i opiera się na dole na magazynek индентора 4, która jest zakończeniem nogi wskaźnika.

Zasada działania. Na stoliku urządzenia TS-2 ustawiają testowana próbka 6. Obracając koło zamachowe urządzenia TS-2 podnoszą próbki do jego płaszczyzny styku z индентором. Przy dalszym podnoszeniu podstolikowego z wzorem индентор opiera swoją faszerując dolna część pierścienia 5. Kontynuując podnoszenia stolika, wybierają wolny skok tłoczyska нагружающего urządzenia urządzenia TS-2. Przy tym noga wskaźnika wznosi się w górę na kilka milimetrów i informuje napięcie wstępne отсчетному urządzenia. Następnie ustalają skalę wskaźnika na pozycję zero (zwodzą zero podział skali pod strzałkę wskaźnika). Urządzenie jest gotowe do pracy. Naciskając przycisk «start» urządzenia TS-2, produkują нагружение индентора, w wyniku czego ostatni osadza się w modelkę powierzchni. Индентор, внедряющийся w modelkę powierzchni, przesuwa się wraz z połączonym z nim nóżka diody na głębokości odcisku. Przy tym po zdjęciu obciążenia z индентора strzałka отсчетного urządzenia wskaźnik rejestruje na jego osi czasu liczba podziałów, odpowiednie zredukowanej głębokości otrzymanego odcisku. Następnie, zwiększając obciążenie do następnego wymaganego stopnia, ponownie wybiera luz między индентором i otrzymanej powierzchni odcisku, ustalają skalę wskaźnika w nowe położenie zerowe i klikając przycisk «start», ładują индентор nowej, bardziej obciążający. Po zdjęciu obciążenia z индентора strzałka отсчетного urządzenia wskaźnik rejestruje na jego osi czasu liczba podziałów, odpowiadająca różnicy głębokości odzyskanych linii, uzyskanych przy podwójnym wdrażaniu индентора. Wartości tej różnicy i pobranych do badania sił i z tabel załączniki do niniejszej normy znaleźć wartość twardości .

Uwaga. W razie potrzeby wyciskaniu индентора na powierzchni badanej próbki różnymi obciążeniami można wykonywać w dwóch różnych pobliskich punktach powierzchni wzoru i wielkości różnicy uzyskanych głębi odzyskanych linii znalezienie wartość twardości z tych samych tabel załączniki do niniejszej normy.


Elektroniczny tekst dokumentu
przygotowany przez UAB «Kodeks» i sprawdzono w:
oficjalne wydanie
M.: Wydawnictwo standardów, 1973