GOST 25.503-97

• gost-25503-97.pdf (920.02 KiB)
  ГОСТ 25.503-97

GOST 25.503−97 Obliczenia i testy na wytrzymałość. Metody badań mechanicznych metali. Metoda badania wytrzymałości na ściskanie

GOST 25.503−97

Grupa В09

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

Obliczenia i testy na wytrzymałość. Metody badań mechanicznych metali

METODA BADANIA WYTRZYMAŁOŚCI NA ŚCISKANIE

Design calculation and strength testing. Methods of mechanical testing of metals. Method of compression testing

ISS 77.040.10
ОКСТУ 0025

Data wprowadzenia 1999−07−01

Przedmowa

1 ZAPROJEKTOWANY Woroneż państwowej лесотехнической akademią (ВГЛТА), Всероссийским instytutem stopów lekkich (ВИЛС), Centralnym naukowo-badawczym instytutem konstrukcji budowlanych (ЦНИИСК im. Kucherenko), Всероссийским naukowo-badawczym instytutem normalizacji i certyfikacji w przemyśle maszynowym (ВНИИНМАШ) Gosstandartu FR

WPISANY Przez Rosji

2 PRZYJĘTY Międzypaństwowych rady w sprawie normalizacji, metrologii i certyfikacji (protokół N 12 z dnia 21 listopada 1997 r.)

Za przyjęciem głosowało:

Nazwa państwa	Nazwa krajową jednostkę normalizacyjną
Republika Azerbejdżanu	Азгосстандарт
Republika Armenii	Армгосстандарт
Republika Białoruś	Gosstandart Białorusi
Republika Kazachstanu	Gosstandart Republiki Kazachstanu
Киргизская Republika	Киргизстандарт
Mołdawia	Молдовастандарт
Federacja Rosyjska	Gosstandart Rosji
Republika Tadżykistanu	Таджикгосстандарт
Turkmenistan	Strona główna państwowa inspekcja Turkmenistanu
Republika Uzbekistanu	Узгосстандарт
Ukraina	Gosstandart Ukrainy

3 Uchwały Komitetu Federacji Rosyjskiej ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji z dnia 30 czerwca 1998 r. nr 267 międzypaństwowy standard GOST 25.503−97 wprowadzony w życie bezpośrednio jako normy państwowej Federacji Rosyjskiej z dnia 1 lipca 1999 r.

4 ZAMIAN GOST 25.503−80

5 REEDYCJA

1 Zakres zastosowania

Niniejszy standard określa metody badań statycznych na ściskanie w temperaturze 20°C w celu określenia charakterystyki właściwości mechanicznych metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów.

Standard określa metodę badania próbek na ściskanie do budowania krzywej hartowania, definicji matematycznej zależności pomiędzy napięciem prądu i stopniem deformacji i oceny parametrów степенного równania ( — napięcie prądu w =1,  — wskaźnik деформационного hartowania).

Właściwości mechaniczne, krzywa wzmocnienia i jej parametry definiowane w tym standardzie mogą być stosowane w przypadkach:

— wyboru metali, stopów i uzasadnienie rozwiązań konstrukcyjnych;

— statystycznej pierwszej kontroli wyceny mechanicznych charakterystyki i oceny jakości metalu;

— projektowania procesów technologicznych oraz projektowania wyrobów;

— obliczania wytrzymałości części maszyn.

Wymagania określone w rozdziałach 4, 5 i 6, są obowiązkowe, pozostałe wymagania — zalecane.

2 Przepisów ссыпки

W tym standardzie używane linki na następujące standardy:

GOST 1497−84 (ISO 6892−84) Metale. Metody badań wytrzymałości na rozciąganie

GOST 16504−81 System państwowych testów produktów. Testy i kontrolę jakości. Podstawowe terminy i definicje

GOST 18957−73* Тензометры do pomiarów liniowych odkształceń materiałów i konstrukcji budowlanych. Ogólne warunki techniczne
________________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej odwołany.

GOST 28840−90 Maszyny do badania materiałów na rozciąganie, ściskanie i zginanie. Ogólne wymagania techniczne

3 Definicje

3.1 W niniejszym standardzie stosuje się następujące terminy z odpowiednimi definicjami:

3.1.1 schemat badań (kompresji): Wykres zależności obciążenia od całkowitej deformacji (skracania) próbki;

3.1.2 krzywa wzmocnienia: Wykres zależności napięcia prądu od logarytmicznej deformacji;

3.1.3 osiowe obciążenie ściskające: Obciążenie, działająca na próbkę w tej chwili badania;

3.1.4 warunkowe napięcie znamionowe : Napięcie, przez stosunek obciążenia do początkowej powierzchni przekroju;

3.1.5 napięcie prądu : Napięcie, niż granica plastyczności, przez stosunek obciążenia do czynnej do tej pory badań powierzchni przekroju próbki przy równomiernym wypaczania;

3.1.6 granica proporcjonalności przy kompresji : Napięcie, przy którym odstępstwo od liniowej zależności między obciążeniem i absolutnym skrócenie próbki osiągnie takiej wartości, przy której tangens kąta nachylenia, wykształconego styczna do wykresu w punkcie osi obciążenia, zwiększa się o 50% swojej wartości na prowadnicy elastycznej działce;

3.1.7 granica sprężystości przy ściskaniu : Napięcie, przy którym wilgotność resztkowa deformacja (skrócenie) próbki () osiąga 0,05% wstępnej szacunkowej wysokości próbki;

3.1.8 granica plastyczności (fizyczny) po kompresji : Najmniejsze napięcie, przy którym próbka odkształca się bez znaczącego zwiększenia siły docisku;

3.1.9 warunkowy granica plastyczności przy ściskaniu : Napięcie, przy którym wilgotność resztkowa deformacja (skrócenie) próbki osiąga 0,2% wstępnej szacunkowej wysokości próbki;

3.1.10 wytrzymałość na ściskanie : Napięcie odpowiadające maksymalnym obciążeniu sprzed zniszczenia;

3.1.11 wskaźnik деформационного utwardzania : Poważną wskaźnik аппроксимирующего krzywe wzmocnienia równania , określającym zdolność metalu do utwardzania przy jednolitej odkształcenia.

4 Kształt i wymiary próbek

4.1 Badania przeprowadza się na próbkach czterech typów: cylindrycznych i pryzmatycznych (kwadratowych i prostokątnych), o gładkich powierzchniach czołowych I-III typów (rysunek 1) i tylne выточками IV typu (rysunek 2).

Rysunek 1 — Eksperymentalne próbki I-III typów

Rysunek 1 — Eksperymentalne próbki I-III typów

Rysunek 2 — Eksperymentalne próbki typu IV

Rysunek 2 — Eksperymentalne próbki typu IV

4.2 Typ i rozmiar próbki wybierają w tabeli 1.


Tabela 1

Typ próbki	Początkowa średnica цилинд- рического próbki , mm	Początkowa grubość призмати- tric próbki , mm	Robocza (początkowa szacunkowa) wysokość próbki *, mm	Uzyskana charakterystyka	Uwaga
I	20	20	100	Moduł sprężystości, granica proporcjonalności	Rysunek 1
II	6−30	5−30		Granica proporcjonalności, granica sprężystości
III	6; 10; 15; 20; 25; 30	5; 10; 15; 20; 25; 30	Określają w załączniku A	Fizyczny granica plastyczności, warunkowy granica plastyczności. Rysowanie krzywej wzmocnienia do wartości odkształceń logarytmicznych **
IV	6 10 15 20 25 30	-	Rysowanie krzywej hartowania	Rysunek 2. Grubość i wysokość kołnierza określają w załączniku A
* Wysokość pryzmatyczny próbki ustalane na podstawie jego powierzchni , porównując ją do najbliższego placu przez . ** Do tworzenia krzywych wzmocnienia stosuje się tylko cylindryczne próbki. Uwaga — Szerokość pryzmatyczne próbek określają stosunek .

4.3 Miejsca wycinania elementów dla próbek i kierunek osi próbki w stosunku do przedmiotu powinny być podane w normatywnego na dokumencie zasady pobierania próbek, wzorców i próbek stali.

4.4 Próbki przetwarzają przecinarek. Głębokość cięcia przy ostatnim przejściu nie powinna przekraczać 0,3 mm.

4.5 obróbkę Termiczną metali, które należy przeprowadzić przed wykończeniowych operacji obróbki próbek.

4.6 Błąd pomiaru średnicy i wymiarów przekroju poprzecznego pryzmatyczny próbki do badania nie powinna być większa niż, mm:

0,01 — dla wielkości do 10 mm;

0,05 — dla wielkości powyżej 10 mm.

Pomiar średnicy próbek do badania prowadzone w dwóch wzajemnie prostopadłych przekrojach. Wyniki pomiarów wypośrodkowywają, obliczają powierzchnia przekroju poprzecznego próbki, zaokrągla się zgodnie z tabelą 2.


Tabela 2

Powierzchnia przekroju poprzecznego próbki, mm	Zaokrąglanie wartości
W. św. 20 do 100 włącznie.	0,1
«100» 200 «	0,5
«200	1,0

4.7 Błąd pomiaru wysokości próbki do badania nie powinna być większa niż, mm:

0,01 — dla próbek i i II rodzaju;

0,01 — dla próbek typu III, jeśli badania tego typu próbki spędzają przy odkształceniach 0,002 i bardziej 0,05 mm >0,002;

0,05 — dla próbek typu IV.

5 Wymagania dotyczące urządzeń i aparatury

5.1 Badania prowadzone na maszynach kompresji wszystkich systemów i maszyn rozciąganie (strefa kompresji), spełniające wymogi niniejszego standardu i GOST 28840.

5.2 Podczas przeprowadzania badań na ściskanie próbna maszyna powinna być wyposażona w:

— przetwornikiem siły i тензометром lub przetworniki siły i przemieszczenia z самопишущим urządzenia — przy określaniu charakterystyki mechanicznej , , . Instalacja тензометра odbywa się na próbkę w jego szacunkowej części, a самопишущий urządzenie jest przeznaczone do zapisu wykresu ;

— przetworniki siły i przemieszczenia z самопишущим urządzenia — przy określaniu charakterystyki mechanicznej , , i budowania krzywej hartowania na próbkach typu III. Przy tym przetwornik przemieszczeń ustalane na aktywnym zdobywaniu maszyny wytrzymałościowej. Jest dozwolone mierzyć całkowitą deformację (skrócenie) próbki przyrządami i narzędziami;

— przetwornikiem siły i przyrządami i narzędziami — podczas tworzenia krzywej hartowania na próbkach IV typ

a.

5.2.1 Тензометры muszą spełniać wymagania GOST 18957.

5.2.2 Całkowita niepewność pomiaru i rejestracji ruchów z самопишущим przyrządem absolutnej odkształcenia nie powinien przekraczać ±2% mierzonej wartości.

5.2.3 Самопишущий urządzenie musi zapewniać zapis wykresu z następującymi parametrami:

— wysokości y wykresu odpowiadającą największej wartości granicznej zakresu pomiarowego obciążenia, nie mniej niż 250 mm;

— zakres wpisów w osi absolutnej odkształcenia od 10:1 do 800:1.

5.2.4 podziałka skale przyrządów pomiarowych i narzędzi w wymiarze ostatecznym wysokości próbki nie powinna przekraczać, mm:

0,002 — po 0,2%	(; dla próbek I-III typów; dla próbek typu IV, gdzie i  — początkowa i końcowa powierzchni przekroju)
0,050 — po 0,2%
0,002 — za 0,002
0,050 — za 0,002

5.2.5 Błąd pomiaru końcowego średnicy próbki i wymiarów przekroju poprzecznego pryzmatyczny próbki nie powinna być większa niż, mm:

0,01 — dla wielkości do 10 mm;

0,05 — dla wielkości powyżej 10 mm.

6 Przygotowanie i przeprowadzenie testów

6.1 Liczba próbek do oceny wartości średniej mechanicznych cech , , , , i powinno być nie mniej niż pięciu*, jeśli normatywnego dokumencie na dostawę materiałów nie określono inną liczbę.
________________
* Jeśli różnica w określonych cechach nie przekracza 5%, można ograniczyć się do trzech próbek.

6.2 Liczba próbek do budowania krzywej hartowania

6.2.1 Do budowania krzywej hartowania na próbkach III, IV typów z dalszą obróbką wyników badań metodami корреляционного analizy liczba próbek wybierają w zależności od planowanego rodzaju krzywej hartowania i jej obszarów (patrz załącznik B). Dla fazy I krzywej hartowania (patrz rysunek B. 1a) doświadczają na co najmniej sześć próbek, dla fazy II — co najmniej pięć próbek, dla fazy III — w zależności od wartości odkształcenia, odpowiedniej do danego obszaru (nie mniej niż jednej próbki na zakres stopni odkształcenia =0,10). Dla krzywych wzmocnienia podanych na rysunku B. 1-B. 1g i B. 1e-B. 1k, liczba próbek powinna być nie mniejsza niż 15, a dla krzywych przedstawionych na rysunku B. 1e, — nie mniej niż ośmiu próbek dla każdego z odcinków krzywej, oddzielonych od siebie wartościami szczytowymi i minima.

6.2.2 W ograniczonym zakresie badań do budowania krzywej hartowania na próbkach typu III z kolejnych регрессионным analizą wyników badań liczba próbek powinna być nie mniejsza niż pięciu.

6.3 Badania próbek na ściskanie przeprowadza się w warunkach zapewniających minimalny mimośród obciążenia i bezpieczeństwo prowadzenia eksperymentów. Zaleca się używać przyrząd do wymienionego w załączniku V.

6.4 Twardość деформирующих płyt powinna przekraczać twardość wzmocnione podczas badania próbek nie mniej niż 5 HRC.

Grubość деформирующих płyt ustalane w zależności od wykorzystywanej wysiłku w próbce i biorą równej 20−50 mm.

6.5 Należy kontrolować przestrzeganie jednorodności odkształcania podczas badania próbek na ściskanie (brak бочкообразования i wklęsłości).

6.5.1 Podczas określania modułu sprężystości , granicy proporcjonalności i sprężystości kontrolę sprawują za pomocą przyrządów zainstalowanych na przeciwnych stronach pryzmatyczny i cylindrycznych próbek, w tym нормируемая różnica wskazań dwóch urządzeń nie powinna przekraczać 10 (15)%.

6.5.2 Przy ustalaniu granicy plastyczności , wytrzymałości i podczas budowania krzywej hartowania kontrolę sprawują w равенствам dla cylindrycznych i pryzmatyczne próbek:

; ,

gdzie  — początkowa szacunkowa wysokość cylindrycznych i pryzmatyczny próbek, dla którego ustalana jest skrócenie (baza тензометра), mm;

 — ostatecznym szacowana wysokość cylindrycznych i pryzmatyczny próbek po badaniu do zadanej deformacji lub zniszczenia, mm;

 — początkowe pole przekroju poprzecznego cylindrycznej próbki, mm;

 — ostateczny przekrój cylindrycznej próbki po badaniu do zadanej deformacji lub zniszczenia, mm;

 — ostateczny przekrój pryzmatyczny próbki po badaniu do zadanej deformacji lub zniszczenia, mm(gdzie  — całkowita grubość pryzmatyczny próbki,  — końcowa szerokość pryzmatyczny próbki, mm);

 — początkowe pole przekroju poprzecznego próbki pryzmatyczny

mm().

6.6 Przy badaniu próbek I, II typów końce próbek odtłuszczane. Smarowanie powierzchni środkiem smarnym jest niedopuszczalne.

6.7 Podczas badania próbek typu III dopuszcza się stosowanie środka smarnego, a przy badaniu próbek typu IV zastosowanie smaru jest obowiązkowe.

6.7.1 Przy badaniu próbek typu III jako środka smarnego jest stosowany olej silnikowy z grafitem, chłodząco-smarującego marki W-32K i Укринол 5/5.

6.7.2 Przy badaniu próbek typu IV jako środka smarnego stosuje стеарин, parafina, парафино-stearynowy mieszanka lub wosk. Na próbki środek smarny zadają w stanie ciekłym. Grubość środka smarowego powinna odpowiadać wysokości буртиков.

6.7.3 Dopuszcza się stosowanie innych środków smarnych, zapewniających zmniejszenie kontaktowego tarcia między próbkami i деформирующей płytą grzejną.

6.8 Podczas badania próbek na rozciąganie do granicy plastyczności szybkość względnego odkształcenia wybierają od 10sdo 10zza granicy plastyczności — nie więcej niż 10c, a do tworzenia krzywych wzmocnienia ustalane od 10sdo 10c. Szybkość względnego odkształcenia zaleca się ustalać z uwzględnieniem elastyczna naddatku materiału systemu «testu maszyny — wzór» (patrz GOST 1497). Jeżeli wybrana prędkość odkształceniu w zakresie plastyczności nie może być osiągnięty bezpośrednio regulacją maszyny wytrzymałościowej, ustalane od 3 do 30 Mpa/s [(od 0,3 do 3 kg/mm·z)] regulacją prędkości obrotów przed rozpoczęciem zakresie plastyczności arr

азца.

6.9 Określenie właściwości mechaniczne.

6.9.1 Mechaniczne , , , , określają:

— z pomocą tensometrów z ręcznym i zautomatyzowanym съемом informacji (analityczne i rozliczenia sposób traktowania);

— na nagranej kasecie maszyną автодиаграмме w układzie współrzędnych «stres — całkowita deformacja » z uwzględnieniem skali wpisów.

Zapis wykresów odbywa się przy ступенчатом obciążeniu z cyklami rozładunku i ciągłym aplikacji rosnącego wysiłki w zakresach określonych prędkości obciążenia i odkształcania. Skala wpisów:

— w osi odkształcenia co najmniej 100:1;

— w osi obciążenia 1 mm wykresu musi być zgodny nie więcej niż 10 Mpa (1,0 n/mm).

Pole rekordu wysiłku i deformacji musi być, jak zwykle, nie mniej 250х350 mm.

6.9.2 Wyniki badania każdej próbki zapisują w protokół badań (załącznik G), a wyniki badań partii próbek — skonsolidowane sprawozdanie z badań (załącznik D).

6.9.3 Moduł sprężystości przy ściskaniu określają na próbkach I rodzaju. Kolejność przeprowadzenia badań próbki i metodyka konstruowania wykresu badań na terenie konwerter siły i тензометра przedstawiono poniżej.

Wzór ładują się do napięcia (napięcie odpowiada wartości oczekiwanej granicy proporcjonalności).

Przy napięciu na wzór określają тензометры i ładują się stopniowo-rosnącym napięciem do (0,70−0,80). Przy tym różnica między sąsiednimi stopniami napięcia wynosi 0,10.

Na podstawie wyników badań budują wykres (rysunek 3). Moduł sprężystości przy ściskaniu , Mpa (kg/mm), oblicza się ze wzoru

, (1)

gdzie  — stopień obciążenia, N (kg);

 — średnia całkowita deformacja (skrócenie) próbki przy obciążeniu na , mm.

Rysunek 3 — Schemat badań w celu określenia modułu sprężystości przy ściskaniu

Rysunek 3 — Schemat badań w celu określenia modułu sprężystości przy ściskaniu

W celu określenia modułu sprężystości przy ściskaniu z wykresu zamieszczonego na самопишущем urządzeniu (patrz 4.2), próbkę obciąża w sposób ciągły do . Napięcie odpowiada wartości oczekiwanej granicy proporcjonalności.

Na wykresie za pomocą wzoru (1), wyznaczamy moduł sprężystości przy ściskaniu .

6.9.4 Granica proporcjonalności przy ściskaniu określają na próbkach i i II rodzaju. Kolejność badań próbek i metodyka tworzenia wykresu na terenie konwerter siły i тензометра przedstawiono poniżej.

Wzór ładują się do napięcia (napięcie odpowiada wartości oczekiwanej granicy proporcjonalności).

Przy napięciu na wzór określają тензометр i ładują się stopniowo-rosnącym napięciem do (0,70−0,80), przy czym różnica między sąsiednimi stopniami napięcia wynosi (0,10−0,15). Następnie próbkę obciąża stopniami napięcia równe 0,02. Gdy wartość całkowitej deformacji (skrócenie) próbki na stopnie napięcia równej 0,02przekroczy wartość średnia całkowitej deformacji (skrócenie) próbki (przy tej samej stopnie napięcia) na ekranie liniowym elastycznej działce w 2, 3 razy, testy kończą.

Na podstawie wyników badań budują wykres i określają granica proporcjonalności przy ściskaniu (rysunek 4). Podczas tworzenia wykresu prowadzą prostą wspólną z początkowym prostym działką. Przez punkt spędzają oś y , a następnie bezpośrednio na dowolnym poziomie, równoległą do osi x. Na tej prostej składają odcinek równy połowie odcinka . Przez punkt i początek prowadzą prostą i równolegle do niej — styczny do krzywej. Punkt dotknięcia określa obciążenie odpowiadający granicy proporcjonalności na ściskanie , Mpa (kg/mm), obliczoną według wzoru

. (2)

Rysunek 4 — Schemat badań dla określenia zakresu proporcjonalności przy ściskaniu

Rysunek 4 — Schemat badań dla określenia zakresu proporcjonalności przy ściskaniu

Dla określenia granicy proporcjonalności przy ściskaniu z wykresu zamieszczonego na самопишущем urządzeniu (patrz 4.2), próbkę obciąża w sposób ciągły do napięcia przekraczającego wartość oczekiwana granicy proporcjonalności . Na wykresie za pomocą wzoru (2) i po spędzeniu powyższe budowy, określają granica proporcjonalności przy ściskaniu .

6.9.5 Granica sprężystości przy ściskaniu określają na próbkach typu II. Kolejność badań na terenie konwerter siły i тензометра znajduje się poniżej.

Wzór ładują się do napięcia 0,10(napięcie odpowiada wartości oczekiwanej granicy sprężystości przy ściskaniu).

Przy napięciu na wzór określają тензометр i ładują się stopniowo-rosnącym napięciem do (0,70−0,80). Przy tym różnica między sąsiednimi stopniami napięcia wynosi (0,10−0,15). Dalej z napięcia (0,70−0,80)próbkę obciąża stopniami napięcia równe 0,05. Testy kończą, gdy pozostały skrócenie próbki przekroczy próg tolerancji.

Na podstawie wyników badań budują wykres i określają granicę sprężystości przy ściskaniu (rysunek 5).

Rysunek 5 — Schemat badań w celu określenia granicy sprężystości przy ściskaniu

Rysunek 5 — Schemat badań w celu określenia granicy sprężystości przy ściskaniu

W celu określenia obciążenia liczą absolutną odkształcenia (skrócenie próbki) , na podstawie bazy тензометра. Znajdująca wartość wzrastają proporcjonalnie do skali wykresu w osi całkowitej deformacji i odcinek otrzymanej długości leżał na osi x w prawo od punktu . Z punktu prowadzą prostą równoległą do prostej . Punkt przecięcia z wykresem określa wysokość współrzędnej, czyli obciążenie odpowiadający granicy sprężystości przy ściskaniu , Mpa (kg/mm), obliczoną według wzoru

. (3)

Dla określenia granicy sprężystości przy ściskaniu z wykresu zamieszczonego na самопишущем urządzeniu (patrz 4.2), próbkę obciąża w sposób ciągły do napięcia przekraczającego wartość oczekiwana granicy sprężystości . Na wykresie za pomocą wzoru (3) i rysunek 5, określają granicę sprężystości przy ściskaniu .

6.9.6 Granica plastyczności (fizyczny) przy ściskaniu określają na próbkach typu III.

Wzór stale ładują się do napięcia przekraczającego wartość oczekiwana i zapisują wykres na самопишущем urządzeniu (patrz 4.2).

Przykład określenia obciążenia , odpowiedniej granicy plastyczności (fizycznej), przedstawiono na rysunku 6.

Rysunek 6 — Definicja obciążenia, odpowiedniej granicy plastyczności przy ściskaniu

Rysunek 6 — Definicja obciążenia , odpowiedniej granicy plastyczności przy ściskaniu

Granica plastyczności (fizyczny) , Mpa (kg/mm), oblicza się ze wzoru

. (4)

6.9.7 Warunkowy granica plastyczności przy ściskaniu określają na próbkach typu III.

Wzór stale ładują się do napięcia przekraczającego wartość oczekiwana warunkowego granicy plastyczności i zapisują wykres na самопишущем urządzeniu (patrz 4.2).

Skala deformacji nie mniej niż 100:1, a na osi obciążenia — 1 mm wykresu musi być zgodny nie więcej niż 10 Mpa (1,0 n/mm). Dopuszczalne jest określenie w postaci nagranego ze skalą na osi wydłużeń 50:1 i 10:1, jeśli początkowa wysokość próbki jest większa lub równa 25 i 50 mm. Otrzymany wykres odbudowane z uwzględnieniem sztywności maszyny wytrzymałościowej. Na wykresie (rysunek 7) określa obciążenie, odpowiednią umownego granicy plastyczności (fizycznej) przy ściskaniu , obliczoną według wzoru

. (5)

Rysunek 7 — Schemat badań w celu określenia warunkowego granicy plastyczności przy ściskaniu

1 — charakterystyka sztywności maszyny wytrzymałościowej; 2 — wykres znajdujący się na самопишущем przyrządzie; 3 — wykres , nagrana z uwzględnieniem sztywności maszyny wytrzymałościowej

Rysunek 7 — Schemat badań w celu określenia warunkowego granicy plastyczności przy ściskaniu

Na podstawie wyników badań budują wykres (rysunek 8) i określają obciążenie, odpowiednią umownego granicy plastyczności przy ściskaniu, który oblicza się ze wzoru (5).

Rysunek 8 — Schemat badań w celu określenia warunkowego granicy plastyczności przy ściskaniu

 — absolutna minimalna deformacja (skrócenie) próbki

Rysunek 8 — Schemat badań w celu określenia warunkowego granicy plastyczności przy ściskaniu

6.9.8 wytrzymałość na ściskanie określają na próbkach typu III.

Wzór stale ładują do zniszczenia. Największe obciążenie poprzedzającym zniszczenie próbki, biorą za obciążenie , odpowiednią granicy wytrzymałości na ściskanie , Mpa (kg/mm), obliczoną według wzoru

. (6)

6.10 Metodyka badań do budowania krzywej hartowania

6.10.1 Do budowania krzywej hartowania badają serię takich samych cylindrycznych próbek III i IV typów (patrz rozdział 3) na kilku poziomach określonych obciążeń.

6.10.2 Krzywej hartowania budują w układzie współrzędnych: współrzędna y — napięcie prądu , współrzędna x — logarytmiczna deformacja (rysunek 9) lub w podwójnych współrzędnych logarytmicznych (rysunek 10).

Rysunek 9 — Eksperymentalna krzywa wzmocnienia w układzie współrzędnych «sigma"(s)-"epsilon"(l)

Rysunek 9 — Eksperymentalna krzywa wzmocnienia w układzie współrzędnych

Rysunek 10 — Eksperymentalna krzywa wzmocnienia w układzie współrzędnych logarytmicznych

Rysunek 10 — Eksperymentalna krzywa wzmocnienia w układzie współrzędnych logarytmicznych

Napięcie prądu , Mpa (kg/mm), oblicza się ze wzoru

, (7)

gdzie  — osiowe obciążenie ściskające, (kgf).

Napięcie prądu , Mpa (kg/mm), określają graficznie w eksperymentalnej krzywej hartowania w logarytmicznej deformacji (skrócenie) próbki równej 1.

Logarytmicznej odkształcenia (skrócenie) oblicza się ze wzoru:

dla próbek typu III

; (8)

dla próbek typu IV

. (9)

Wyniki badania każdej próbki zapisują w protokół badań (załącznik G), a wyniki badań partii próbek — w zbiorczy protokół (załącznik D).

Uwaga — Dopuszcza się budowanie krzywej hartowania po odkształceniu (skrócenie) .

6.10.3 Kolejność badań próbki przedstawiono poniżej.

Obciążenie próbki do określonego obciążenia. Rozładowują próbki do zero obciążenia i mierzą końcowy średnica próbki w dwóch wzajemnie prostopadłych kierunkach, a dla próbek typu III oraz końcową wysokość próbki . Końcowy wewnętrzna dla próbek typu IV mierzą w środku осаженного próbki (w odległości od 0,5 торцев).

Dla określenia wzorów typu III mierzy średnice осаженных próbek na obu końcach w dwóch wzajemnie prostopadłych kierunkach i ustalają średnią wartość końcowego średnicy czoła , a w środku próbki mierzą wartość maksymalna końcowego średnicy осаженной przedmiotu , mm, oblicza się ze wzoru

. (10)

Wyniki pomiarów i wypośrodkowywają. Końcowy powierzchnia przekroju poprzecznego próbki округляют, jak przedstawiono w tabeli 2.

Dla próbek typu IV jednorazowy test przeprowadza się do momentu zniknięcia буртиков.

W celu osiągnięcia wyższych stopni jednolitej deformacji stosuje двухступенчатую osadu, przy czym wartość logarytmiczna deformacji między opadami powinna być nie mniejsza niż 0,45.

Przy двухступенчатом klinicznej prowadzą po pierwszym osadzania перетачивание próbek do edukacji cylindrycznej podcięcia (IV typ). Wymiary буртиков próbki wybierają w tabeli 1. Stosunek wysokości переточенного próbki do średnicy biorą w załączniku A.

Dla próbek typu III jest dozwolone stosować pośrednie перетачивание dla dwustopniowej osadzaniem się, przy tym logarytmiczna stopień deformacji między stopniami powinna być nie mniejsza niż 0,45.

6.10.4 Napięcie prąd i odpowiadające im wartości odkształceń logarytmicznych dla określonych poziomów obciążeń określają w 6.10.2.

6.10.5 Budują krzywej hartowania (patrz rysunki 9, 10). Metoda obróbki danych doświadczalnych przedstawiono w załączniku E.

6.10.6 W uzasadnionych przypadkach (przy ograniczonej ilości próbek lub podczas korzystania z wyników obliczeń procesów związanych z biegowej obciążeniowa) próbki typu III jest dozwolone badać w ступенчатом zwiększeniu obciążenia (rysunek 11). Przy tym wyniki badań do budowania krzywej hartowania leczonych metodą analizy regresji (patrz załącznik E).

Rysunek 11 — Przeprowadzenie badań podczas ступенчатом zwiększeniu obciążenia

1 — obciążenie; 2 — rozładunek

Rysunek 11 — Przeprowadzenie badań podczas ступенчатом zwiększeniu obciążenia

6.10.7 Test próbki jest uważana za niezawartą:

— po oderwaniu буртиков u próbek typu IV podczas kontroli;

— w przypadku zniszczenia próbki z tytułu wad stalowni (расслой, gazowe, zlewy, jeńcy, itp.).

Liczbę próbek do badań w zamian uznanych za nieważne musi być taka sama.

6.11 Przy prowadzeniu badań próbek wszystkich typów przestrzegają wszystkich zasad bezpieczeństwa technicznego, przewidziane w pracy na tym sprzęcie. Badania próbek typu IV wykonują koniecznie z użyciem przyrządu (patrz załącznik).

ZAŁĄCZNIK A (informacyjny). Definicja wymiarów próbek III, IV typów

ZAŁĄCZNIK A
(pomocniczy)

Próbki typu III do budowania krzywej hartowania fabrykują wysokości przekraczającej średnicę . Dla próbek typu IV jest dozwolone . Pierwotny stosunek powinien być jak najbardziej możliwe, pod warunkiem zapewnienia stabilności wzdłużnej. Wysokość próbki określona wzorem

, (A. 1)

gdzie  — współczynnik деформационного hartowania;

 — współczynnik dostosowania wysokości (=0,5 — dla próbek typu III; =0,76 — dla próbek typu IV).

Wysokość próbki po ustaleniu według wzoru (A. 1) округляют do liczby całkowitej. Stosunek do переточенных próbek przyjmują wartość 1,0.

Wartości wskaźników dla powszechnie stosowanych metali i stopów przedstawiono w tabeli A. 1. Grubość kołnierza (rozdział 4) przyjmuje się równą 0,5−0,8 mm dla próbek z plastycznych i średniej wytrzymałości materiałów i 1,0−1,2 mm — dla materiałów kruchych. Duże wartości wybierają dla próbek wykonanych z materiałów o wysokich прочностными właściwości, i w produkcji próbek do ponownego opady deszczu.


Tabela A. 1 — Wartość wskaźnika деформационного hartowania na ściskanie prętów z materiału

Materiał	Stan materiału		Wskaźnik деформационного hartowania
1 TECHNICZNIE CZYSTE METALE
Żelazo	Zwykły żart		0,27−0,28
Wyżarzania w próżni		0,23
Aluminium	Żart		0,17−0,22
Miedź	Żart		0,47−0,49
Nikiel	Żart		0,36
Srebrny	Żart		0,435
Cynk	Żart		0,218
Molibden	Wyżarzanie рекристаллизационный		0,04
Magnez	Prasowanie		0,9
Cyna	-		0,139
Uran	-		0,3
2 STALE
Z zawartością węgla 0,05−0,10%	Walcowanie na gorąco		0,25−0,21
Z zawartością węgla 0,10−0,15%	Żart		0,25−0,21
W niepełnym wymiarze czasu wyżarzania		0,21
Normalizacja		0,23
Z zawartością węgla 0,20−0,35%	Żart		0,23
W niepełnym wymiarze czasu wyżarzania		0,19−0,185
Normalizacja		0,22−0,175
Walcowanie na gorąco		0,22−0,18
Z zawartością węgla 0,40−0,60%	Żart		0,20−0,17
W niepełnym wymiarze czasu wyżarzania		0,185−0,163
Normalizacja		0,195−0,18
Walcowanie na gorąco		0,17−0,16
Z zawartością węgla 0,70−1,0%	Żart		0,19−0,18
W niepełnym wymiarze czasu wyżarzania		0,177−0,163
Walcowanie na gorąco		0,153−0,15
Z zawartością węgla 1,1−1,3%	W niepełnym wymiarze czasu wyżarzania		0,17−0,15
3 STOPOWE KONSTRUKCYJNE I STALE NARZĘDZIOWE
15 X	Walcowanie na gorąco		0,18−0,20
20	Żart		0,204
Normalizacja		0,191
Hartowanie+odpuszczanie w temperaturze =650 °C		0,113
Hartowanie+odpuszczanie w temperaturze =500 °C		0,112
35X	Walcowanie na gorąco		0,166
40X	Żart		0,153
Normalizacja		0,128
Hartowanie+odpuszczanie w temperaturze =600 °c		0,134
Hartowanie+odpuszczanie w temperaturze =400 °C		0,104
45Х	Walcowanie na gorąco		0,148
20G	Żart		0,225
Normalizacja		0,160
10Г2	Żart		0,19
65G	Walcowanie na gorąco		0,156
15ХГ	Żart		0,16−0,17
Walcowanie na gorąco		0,14−0,15
40ХН	Żart		0,144
35ХС	Żart		0,175
Normalizacja		0,145
12HN3A	Żart		0,193
Normalizacja		0,174
Hartowanie+odpuszczanie w temperaturze =600 °c		0,1
Walcowanie na gorąco		0,17
4ХНМА	Żart		0,134
Normalizacja		0,123
Hartowanie+odpuszczanie w temperaturze =600 °c		0,1
Walcowanie na gorąco		0,157
30ХГСА	Żart		0,17
Normalizacja		0,19
18ХГТ	Żart		0,174
17ГСНД	Normalizacja+starzenie w =500 °C		0,22
17ГСАЮ	Normalizacja		0,27
ХВГ	Żart		0,23
5ХНВ	0,146
7X3	0,160
Х12Ф	0,135
3Х3В8Ф	0,165
Р18	0,135−0,147
4 STALE WYSOKOSTOPOWE
20X13		Żart		0,21
12Х18Н9		Normalizacja		0,625
12X18H9T		Hartowanie w oleju		0,370
Hartowanie w wodzie		0,390−0,395
20Х13Н18		Hartowanie w oleju		0,328
10H17N13M2T		Hartowanie w wodzie		0,365
Austenitycznej nierdzewnej typu 09Х17Н7Ю, 08Н18Н10, 10Х18Н12, 10Х23Н18
17−7		Hartowanie		0,63−0,71
18−8		0,45−0,60
18−10		0,37−0,53
23−20		0,33−0,34
5 STOPY ALUMINIUM
АМг2М		Żart		0,19
АМг6		Żart		0,26
D1		Żart		0,16−0,17
Hartowanie+naturalne starzenie się		0,26
Starzenie w temperaturze t =180 °Z		0,08
Starzenie w temperaturze t =200 °C		0,10
1915		Hartowanie		0,27
Зонное starzenie		0,235
Starzenie się na maksymalną wytrzymałość (stacjonarnie)		0,11
Prasowanie		0,134−0,146
АК4−1		Żart		0,114
Hartowanie+starzenie		0,15
AB		Prasowanie		0,14−0,16
Д20		Prasowanie		0,16−0,21
D16		Prasowanie		0,162−0,190
6 STOPY MIEDZI
Mosiądz Л63		Żart		0,406
Mosiądz ЛС59−1V		Żart		0,277
Mosiądz CuZn15 (15% Zn)		-		0,41
Mosiądz CuZn30 (30% Zn)		-		0,51
Brąz ОФ7−0,25		Żart		0,45−0,46
Brąz CuАl41 (41% Al)		-		0,565
7 STOPY TYTANU
OT4		Wyżarzania w próżni		0,128
ВТ16		Wyżarzania w próżni		0,034

Wysokość kołnierza , mm, (rozdział 4) jest określona wzorem*

, (A. 2)

gdzie  — współczynnik Poissona, którego wartości dla różnych metali są podane w tabeli A. 2.
________________
* W przypadku ponownej opady deszczu próbki wykonane z wysokości буртиков na 0,02−0,03 mm mniejsza od obliczonej.


Tabela A. 2 — Wartości współczynników Poissona metali i stopów

Nazwa metali i stopów
Stale o zwiększonej zawartości manganu (15G, 20G, 30G, 40G, 50G, 60G, 20Г2, 35Г2)	0,22
Iryd	0,26
Stali 20X13, 30ХНМ	0,27
Austenitycznej stali	0,27−0,29
Żelaza, stali niskowęglowych i stale wysokostopowe marek 30X13, 20Н5, 30ХН3	0,28
Cynk, wolfram, hafn, stali z dużą zawartością węgla, stal 40ХН3	0,29
Chrom, molibden	0,31
Kobalt	0,32
Aluminium, duraluminium, nikiel, tantal, cyna	0,33
Tytan, stopy magnezu	0,34
Tantal	0,35
Wanad	0,36
Srebrny	0,37
Miedź	0,37
Niob, pallad, platyna	0,39
Złoto	0,42
Ołów	0,44
Indii	0,46

Dla próbek z =0,5−1,2 mm z metali i stopów =0,22−0,46 obliczone wartości przedstawiono na rysunku A. 1 i w tabeli A. 3.

Tabela A. 3 — Wartość wysokości kołnierza

	mm
=0,5	=0,6	=0,8	=1	=1,2
0,22	0,138	0,166	0,221	0,276	0,331
0,23	0,147	0,176	0,235	0,294	0,353
0,24	0,156	0,187	0,250	0,312	0,374
0,25	0,165	0,198	0,264	0,330	0,396
0,26	0,174	0,209	0,279	0,349	0,419
0,27	0,184	0,221	0,294	0,368	0,441
0,28	0,194	0,232	0,310	0,387	0,464
0,29	0,203	0,244	0,325	0,407	0,488
0,30	0,213	0,256	0,341	0,426	0,512
0,31	0,223	0,268	0,357	0,446	0,536
0,32	0,233	0,280	0,373	0,467	0,560
0,33	0,244	0,292	0,390	0,487	0,585
0,34	0,254	0,305	0,406	0,508	0,610
0,35	0,264	0,317	0,423	0,529	0,635
0,36	0,275	0,330	0,440	0,550	0,660
0,37	0,286	0,343	0,457	0,572	0,686
0,38	0,297	0,356	0,475	0,594	0,712
0,39	0,308	0,369	0,492	0,615	0,739
0,40	0,319	0,383	0,510	0,638	0,765
0,41	0,330	0,396	0,528	0,660	0,792
0,42	0,341	0,410	0,546	0,683	0,819
0,43	0,353	0,423	0,565	0,706	0,847
0,44	0,364	0,437	0,583	0,729	0,874
0,45	0,376	0,451	0,602	0,752	0,902
0,46	0,388	0,465	0,620	0,776	0,931

Rysunek A. 1 — Zależność optymalnej wysokości буртиков od współczynnika Poissona

Rysunek A. 1 — Zależność optymalnej wysokości буртиков od współczynnika Poissona

W przybliżeniu można obliczyć według wzoru

. (A. 3)

ZAŁĄCZNIK B (informacyjny). Rodzaje krzywych wzmocnienia

DODATEK B
(pomocniczy)

Istnieje osiem rodzajów krzywych wzmocnienia, zbudowanych na podstawie wyników badania wytrzymałości na ściskanie (rysunek B. 1). Przebieg krzywych wzmocnienia spowodowany głównie naturą metali i stopów (rysunek B. 1a, b, c, d, e), wyglądem i trybem pre cieplnej i obróbki plastycznej (rysunek B. 1e, g, k).

Rysunek B. 1 — Typy krzywych wzmocnienia

Rysunek B. 1 — Typy krzywych wzmocnienia

Najczęstszym widokiem jest krzywa wzmocnienia, przedstawiona na rysunku B. 1a. Tego rodzaju krzywych wzmocnienia mają termicznie przetworzonych i walcowane na gorąco stale węglowe i stopowe konstrukcyjne i stale narzędziowe, wiele stale wysokostopowe, żelazo, aluminium i jego stopy, miedź i tytan i większość ich stopy, metale lekkie i szereg труднодеформируемых metali i ich stopów. W tych krzywych wzmocnienia napięcie prąd stosunkowo mocno wzrasta na początkowych etapach deformacji, w przyszłości intensywność hartowania płynnie zmniejsza się, a następnie wraz ze wzrostem odkształcenia prawie nie zmienia się. Dla plastycznych metali i stopów intensywność wzrostu wraz ze wzrostem mniej, niż dla wytrzymałych metali i stopów.

Drugi rodzaj krzywych wzmocnienia (rysunek B. 1) charakteryzuje się dużą intensywnością hartowania, która może się nieco zmniejszyć przy dużych stopniach deformacji. Taki typ krzywej hartowania jest charakterystyczny dla austenitycznych stali, niektórych z miedzi i stopów tytanu.

Trzeci rodzaj hartowania (rysunek B. 1) opisuje zależność stopu cyrkonu i na jego podstawie цирколай-2. Dla takich krzywych wzmocnienia intensywności hartowania przy małych stopniach deformacji bardzo znikoma, a następnie gwałtownie wzrasta; nieistotne zmniejszenie intensywności hartowania przejawia się w stopniach deformacji, bliskich do zniszczenia.

Czwarty rodzaj krzywych wzmocnienia (rysunek B. 1g) różni się tym, że po osiągnięciu wartości maksymalnej jego wartości z dalszym wzrostem lub zmniejsza się, lub pozostaje bez zmian. Taki typ krzywych wzmocnienia ustawiony dla cynku i jego stopów z aluminium w stanie wyżarzonym (krzywa 2), utwardzonym i состаренном stanie (krzywa1), a także dla niektórych stopów aluminium w wysokim stopniu zgniotu.

Krzywe wzmocnienia, przedstawione na rysunku B. 1e, charakterystyczne dla сверхпластичных materiałów. Przebieg krzywej dla takich materiałów skomplikowany, z wyrazem wzloty i upadki (piąty rodzaj krzywych wzmocnienia).

Przedstawione na rysunku B. 1e krzywe wzmocnienia (szósty rodzaj) są charakterystyczne dla różnych plastycznych stopów, które otrzymały wstępną obróbkę ciśnieniem w stanie zimnym przy stosunkowo niewielkich odkształceniach (około 0,1−0,15), przy czym kierunek obciążenia po wcześniejszym i późniejszym wypaczania przeciwny (np. волочение + zanurzenie). Przy tym intensywność zmian mniej dla stopów, które otrzymały większy stopień wstępnego odkształcenia (krzywa 3w porównaniu z krzywej 1). U takich krzywych wzmocnienia intensywności rosnącej wraz ze wzrostem w całym zakresie stopni odkształcenia mniej niż krzywych wzmocnienia pierwszych trzech gatunków (rysunki B. 1a, b, w).

Krzywe wzmocnienia, pokazane na rysunku B. 1ж, odnoszą się do wcześniej pisane zdeformowane w stanie zimnym stopów z odwrotnym kierunkiem obciążenia po wcześniejszym i późniejszym wypaczania, plastikowym stali z dużymi stopniami wstępnego odkształcenia (ponad 0,1−0,15), stali o średniej i wysokiej wytrzymałości, латуням i epoki brązu z wysokimi stopniami wstępnego odkształcenia.

Ósmy widok (rysunek B. 1) krzywych wzmocnienia odpowiada stali i niektórych stopów na jego podstawie, która uzyskała wstępną obróbkę w postaci zimnej odkształcenia, przy czym kierunek obciążenia, przy obu deformacjach pasuje. Bardziej pochyły nachylenie krzywych wzmocnienia (krzywe 3 i 4) odpowiada wysokim stopni wstępnego odkształcenia. Dla tych stali charakteryzuje niska intensywność wzrostu wraz ze wzrostem .

Krzywe wzmocnienia pierwszego gatunku, dobrze аппроксимируются uzależnieniem

. (B. 1)

Z pewnym przybliżeniem, zależność (B. 1) opisuje krzywe wzmocnienia drugiego i trzeciego rodzaju. Zaleca się wykorzystać tę zależność dla dopasowania krzywej hartowania czwartego rodzaju w zakresie stopni odkształcenia do wystąpienia maksimum na nią.

Krzywe wzmocnienia szóstego, siódmego i ósmego typów z wystarczającą dla praktyki dokładnością mogą być линеаризированы i wtedy z pewnym przybliżeniem można je zbliżenie równaniem

, (B. 2)

gdzie  — экстраполированный granica plastyczności wstępnie zdeformowane stali (cięcie, отсекаемый линеаризированной bezpośredni na osi y);

 — współczynnik charakteryzujący nachylenie линеаризованных krzywych wzmocnienia.

APLIKACJA W (jest to zalecane). Konstrukcji urządzeń do badań próbek na ściskanie

APLIKACJA W
(jest to zalecane)

Na rysunku V. 1 przedstawiono instalację rysunek narzędzia do przeprowadzenia badań na ściskanie, pozwalającego wyeliminować rozbieżności między próbką i деформирующей płytą grzejną i zmniejszyć obciążenia próbki.

Dopuszcza się stosowanie urządzeń innych konstrukcji.

Rysunek W. 1 — Przyrząd do badania wytrzymałości na ściskanie

1 — stempel; 2 — tuleja prowadząca; 3 — podstawa; 4 — punkt odniesienia górna płyta; 5 — wzór; 6 — самоустанавливающая zawieszenie z wymienną wkładką

Rysunek W. 1 — Przyrząd do badania wytrzymałości na ściskanie

APLIKACJA G (jest to zalecane). PROTOKOŁY BADANIA PRÓBEK I-IV TYPÓW

APLIKACJA G
(jest to zalecane)

PROTOKÓŁ
badania próbek I-III typów do oceny właściwości mechaniczne.

Zastosowanie testów
Taki samochód. Typ
Próbkę. Typ				. Twardość według klasyfikacji Бринелля lub Rockwella

Numer wzoru				Obciążenie (kg)					Charakterystyka, Mpa (kg/mm)

Do protokołu w załączeniu wykres badań.

Testy przeprowadzał	Osobisty podpis	Rozszyfrowanie podpisu
Kierownik. laboratorium	Osobisty podpis	Rozszyfrowanie podpisu

PROTOKÓŁ
testy cylindrycznych próbek III i IV typów do budowania krzywej hartowania

Zastosowanie testów
Taki samochód. Typ			. Próbkę. Typ

Numer wzoru

Twardość według klasyfikacji Бринелля lub Rockwella

mm

mm

mm

mm

mm

mm

N (kg)

Mpa (n/mm)

Testy przeprowadzał	Osobisty podpis	Rozszyfrowanie podpisu
Kierownik. laboratorium	Osobisty podpis	Rozszyfrowanie podpisu

APLIKACJA E (jest to zalecane). SKONSOLIDOWANY RAPORT BADANIA PRÓBEK I-IV TYPÓW DO OCENY WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH I PARAMETRÓW SĄ ZBLIŻONE RÓWNAŃ KRZYWYCH WZMOCNIENIA

APLIKACJA D
(jest to zalecane)

Tytuł testów

Charakterystyka badanego materiału:

Marka i stan

Kierunek włókien

Typ przedmiotu

Typ i wymiary próbki

Stan powierzchni próbki

Twardość według klasyfikacji Бринелля lub Rockwella

Typ i podstawowe cechy maszyny wytrzymałościowej i techniki pomiarowej:

maszyny wytrzymałościowej

тензометра

konwerter ruchów

przyrządów pomiarowych i narzędzia

konwerter siły

самопишущего urządzenia

Warunki próby:

Materiały i twardość деформирующих płyt (HB lub HRC)

Szybkość względnego odkształcenia,

Prędkość obrotów, Mpa/s (kg/mm·z)

Prędkość poruszania się деформирующей płyty, mm/s

Wyniki badań

Numer wzoru

, Mpa (n/mm)

Mpa (n/mm)

Mpa (n/mm)

, Mpa (n/mm)

Mpa (n/mm)

, Mpa (n/mm)

Mpa (n/mm)

Mpa (n/mm)

Mpa (n/mm)

Testy przeprowadzał	Osobisty podpis	Rozszyfrowanie podpisu
Kierownik. laboratorium	Osobisty podpis	Rozszyfrowanie podpisu

APLIKACJA E (jest to zalecane). Przetwarzanie danych doświadczalnych do budowania krzywej hartowania. Ocena parametrów są zbliżone równań

APLIKACJA E
(jest to zalecane)

1 Podczas badania partii próbek

Dla każdej konkretnej wartości doświadczają według jednego wzoru. Krzywe wzmocnienia, opisanych równaniami (rysunki B. 1a, b, c) lub (rysunki B. 1e, g, k), są budowane na podstawie wyników przetwarzania metodą najmniejszych kwadratów wszystkich eksperymentalnych punktów w całym zakresie badanych stopni odkształcenia. Leczenie powinno być prowadzone na MAINFRAME. Przy tym dla krzywych wzmocnienia określają parametry zbliżone równań , , , .

Rysunek E. 1 — typowe zależności wskaźnika деформационного hartowania n od stopnia deformacji «epsilon"(l)

Rysunek E. 1 — Typowe zależności wskaźnika деформационного hartowania od stopnia deformacji

W przypadku przetwarzania doświadczonych danych analitycznych poprzez zaleca się korzystać z pomocy literatury.

2 Przy ograniczonej liczbie prób

Przy ograniczonej ilości doświadczeń (w pięciu egzemplarzach) krzywe wzmocnienia budują na podstawie obróbki wykresów maszynowych rekordów w osadzie wszystkich badanych próbek, do ostatecznego stopnia deformacji. liczą się wartości , równych 0,01; 0,03; 0,05; 0,08; 0,1 a następnie co 0,05 do końcowej wartości stopnia deformacji . Dla każdej wartości określa się jako średnią z danych (pięć punktów). Rysowanie krzywych wzmocnienia i dalszego przetwarzania doświadczonych danych odbywa się, jak w tescie partii próbek.

3 Definicja wskaźnika деформационного hartowania przy małych stopniach deformacji i w wąskim zakresie ich

Dla większości metali i stopów zależność nie jest liniowa funkcji (rysunek E. 1): wraz ze wzrostem zwykle zmniejsza się , osiągając przy dużych wartościach praktycznie stałej wartości (rysunek E. 1a), lub najpierw wzrasta, osiągając maksimum, a następnie maleje (rysunek E. 1b). I tylko w niektórych przypadkach, nosi charakter liniowy (rysunek E. 1a).

Pierwszy rodzaj zależności (rysunek E. 1b) jest charakterystyczny dla miedzi, stali węglowych konstrukcyjnych i stali narzędziowych, wielu konstrukcyjnych stopowych.

Przedstawiony na rysunku E. 1b widok zależności charakterystyczny dla materiałów, które mają strukturalno-przemiany fazowe podczas deformacji — austenitycznej stali, niektóre z mosiądzu. Praktycznie nie zmienia się wartość wraz ze wzrostem (rysunek E. 1b) do żelaza, хромистых stali konstrukcyjnych. Dla stopów aluminium w zależności od ich składu chemicznego są wszystkie trzy rodzaje zależności .

W związku ze zmianą wzrostu dla większości metali i stopów występuje potrzeba określania przy małych stopniach deformacji i w ich wąskim zakresie. może być określona poprzez przetwarzanie doświadczonych danych na KOMPUTER metodą najmniejszych kwadratów, jednak liczba punktów eksperymentalnych powinno być nie mniej niż 8−10 w badanym zakresie stopni odkształcenia lub obliczone według wzoru

. (E. 1)

Elektroniczny tekst dokumentu
przygotowany przez UAB «Kodeks» i sprawdzono w:
oficjalne wydanie
Testy mechaniczne.
Obliczenia i badania wytrzymałości:
Coll. standardów. — M.: Стандартинформ, 2005