Odwiedzając tę ​​stronę, należy dopuścić stosowanie plików cookie. Więcej na temat naszej polityki cookies.

GOST R 52568-2006

FEDERALNA AGENCJA
REGULACJI TECHNICZNEJ I METROLOGII

NORMA KRAJOWA FEDERACJI ROSYJSKIEJ

GOST R
52568−2006

RURY STALOWE Z OSŁONAMI ZEWNĘTRZNYMI POWŁOKAMI DO TUŁOWIA ГАЗОНЕФТЕПРОВОДОВ

Warunki techniczne

Moskwa

Стандартинформ

2006

Przedmowa

Cele i zasady normalizacji w Federacji Rosyjskiej nie jest ustawiony ustawą z dnia 27 grudnia 2002 r. nr 184-FZ «O technicznym regulacji», a zasady stosowania norm krajowych Federacji Rosyjskiej — GOST R 1.0−2004 «Standaryzacja w Federacji Rosyjskiej. Główne postanowienia»

Informacje o standardzie

1. OPRACOWANY przez komitet Techniczny dla normalizacji TC 357 «Stalowe i żeliwne rury i cylindry» i Rosyjskim naukowo-badawczym rogu instytutem (JSC «РосНИТИ»)

2. WPISANY komitet Techniczny dla normalizacji TC 357 «Stalowe i żeliwne rury i cylindry»

3. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzenie Federalnej agencji ds. regulacji technicznej i metrologii od 20 września 2006 r. nr 202-st

4. Niniejszy standard jest zgodny z międzynarodowymi standardami:

— ISO 8501−1:1994 «Przygotowanie stalowego podłoża przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Część 1. Zdjęcia typowych przykładów zmian zewnętrznych zachodzących w stali w wyniku czyszczenia za pomocą różnych materiałów ściernych» (ISO 8501−1:1994 «Preparation of steel substrates before application of paints and related products — Visual assessment of surface cleanliness — Part 1: Representative photographic examples of the change of appearance imparted to steel when blast-cleaned with different abrasives», NEQ);

— ISO 8502−3:1992 «Przygotowanie stalowego podłoża przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Testy do oceny czystości powierzchni. Część 3. Ocena zapylenia powierzchni stalowych przygotowanych do malowania (metoda taśmy klejącej)» (ISO 8502−3:1992 «Preparation of steel substrates before application of paints and related products — Tests for the assessment of surface cleanliness — Part 3: Assessment of dust on steel surfaces pokazane prepared for painting (pressure-sensitive tape method», NEQ) w części określenia stopnia чистотыповерхности rur

5. WPROWADZONY PO RAZ PIERWSZY

Informacja o zmianach do niniejszego standardu została opublikowana w roku również spoza publikowanej informacji o indeksie «Krajowe standardy», a tekst zmian i poprawek — co miesiąc emitowanych informacyjnych drogowskazami «Krajowe standardy». W przypadku rewizji (wymiany) lub odwołania niniejszego standardu powiadomienie zostanie opublikowany w miesiąc również spoza publikowanej informacji o indeksie «Krajowe standardy». Odpowiednia informacja, powiadomienie i teksty umieszczane są także w systemie informatycznym do wspólnego użytku — na oficjalnej stronie Federalnej agencji ds. regulacji technicznej i metrologii w sieci Internet

Spis treści

1 Zakres zastosowania

2 powołania Normatywne

3 Klasyfikacja powłok

4 wymagania Techniczne

4.1 Wymagania dotyczące rur, przeznaczonym do pokrywania

4.2 Wymagania dotyczące materiałów do nakładania powłoki ochronnej rur

4.3 Wymagania dotyczące trwałej powłoce ochronnej rur

5 Wymagania bezpieczeństwa

6 Wymagania ochrony środowiska

7 Zasady odbioru

8 Metody kontroli

9 Oznakowanie, transport i przechowywanie

Załącznik A (obowiązkowa) Metoda określania przyczepności powłoki do stali w różnych temperaturach badań w warunkach laboratoryjnych

Załącznik B (obowiązkowa) Metoda określania obniżenia przyczepności powłoki do stali po ujawnienia w wodzie w różnych temperaturach badań

Aplikacja W (obowiązkowe) Metoda określania odporności powłoki do термоциклированию

Bibliografia

Wprowadzenie

Potrzeba opracowania niniejszego standardu jest spowodowana brakiem krajowe normy na rury spawane z powłok ochronnych dla głównych газонефтепроводов, нефтепродуктопроводов z podwyższonymi wymogami regulacyjnymi w celu zapewnienia gwarantowanej niezawodności i bezpieczeństwa eksploatacji.

W tym standardzie znajdują się najlepsze osiągnięcia w zakresie jakości rur z powłokami międzynarodowych, regionalnych, krajowych dokumentów normatywnych, naukowo-technicznych i rozwiązań technologicznych.

Normatywne wskaźniki poziomu technicznego i jakości rur powleczone są zgodne z zagranicznych standardów lub przekraczają je.

NORMA KRAJOWA FEDERACJI ROSYJSKIEJ

RURY STALOWE Z OSŁONAMI ZEWNĘTRZNYMI POWŁOKAMI DO TUŁOWIA ГАЗОНЕФТЕПРОВОДОВ

Techniczne warunki

Steel pipes with defensive coverings for main gas and oil pipelines. Specifications

Data wprowadzenia -2007−07−01

1 Zakres zastosowania

Niniejszy standard stosuje się na stalowe bez szwu, spawane прямошовные i spiralnie-szew rury o średnicy 114−1420 mm z zewnętrznych powłok ochronnych, stosowanych w warunkach fabrycznych, stosowanych do budowy i naprawy gazociągów przesyłowych, rurociągów i нефтепродуктопроводов.

2 powołania Normatywne

W tym standardzie stosowane przepisy linki na następujące standardy:

GOST R 51164−98 Rurociągi stalowe trunk. Ogólne wymagania dotyczące ochrony przed korozją

GOST R 52079−2003 Rury stalowe spawane dla gazociągów przesyłowych, rurociągów i нефтепродуктопроводов. Warunki techniczne

GOST 9.049−91 Jednolity system ochrony przed korozją i starzeniem. Materiały polimerowe i ich składniki. Metody badań laboratoryjnych odporności na działanie grzybów pleśniowych

GOST 9.050−75 Jednolity system ochrony przed korozją i starzeniem. Powłoki lakiernicze. Metody badań laboratoryjnych odporności na działanie grzybów pleśniowych

GOST 12.1.005−88 System standardów bezpieczeństwa pracy. Ogólne zasady higieny wymagania powietrzu strefy roboczej

GOST 12.3.002−75 System standardów bezpieczeństwa pracy. Procesy produkcyjne. Ogólne wymagania bezpieczeństwa

GOST 12.3.005−75 System standardów bezpieczeństwa pracy. Prace lakiernicze. Ogólne wymagania bezpieczeństwa

GOST 12.3.016−87 System standardów bezpieczeństwa pracy. Budowa. Prace antykorozyjne. Wymagania bezpieczeństwa

GOST 17.2.3.02−78 Ochrona przyrody. Atmosfera. Zasady ustalania dopuszczalnych emisji szkodliwych substancji przedsiębiorstwami przemysłowymi

GOST 411−77 Gumy i kleju. Metody określania wytrzymałości związku z metalu w отслаивании

GOST 427−75 Linijki pomiarowe metalowe. Warunki techniczne

GOST 8696−74 Rury stalowe spawane ze spirala szwu ogólnego przeznaczenia. Warunki techniczne

GOST 10692−80 Rury stalowe, żeliwne i łączniki do nich. Odbiór, etykietowanie, pakowanie, transport i przechowywanie

GOST 11262−80 Tworzywa sztucznego. Metoda badania wytrzymałości na rozciąganie

GOST 11645−73 Tworzywa sztucznego. Metoda określania wskaźnika plastyczności płynięcia tworzyw termoplastycznych

GOST 13518−68 Tworzywa sztucznego. Metoda oznaczania odporności polietylenu na pękanie pod napięciem

GOST 14192−96 Oznakowanie ładunków

GOST 15140−78 Materiały lakiernicze. Metody oznaczania przyczepności

GOST 16337−77 Polietylen wysokociśnieniowy. Warunki techniczne

GOST 17299−78 Alkohol etylowy techniczny. Warunki techniczne

GOST 18299−72 Materiały lakiernicze. Metoda oznaczania wytrzymałości na rozciąganie, wydłużenia względnego przy zerwaniu moduł sprężystości

GOST 20295−85 Rury stalowe spawane do tułowia газонефтепроводов. Warunki techniczne

GOST 28498−90 Termometry cieczy szklane. Ogólne wymagania techniczne. Metody badań

Uwaga — Podczas korzystania z niniejszym standardem wskazane jest, aby sprawdzić działanie odwołania standardów w systemie informatycznym do wspólnego użytku — na oficjalnej stronie Federalnej agencji ds. regulacji technicznej i metrologii w sieci Internet lub rocznie издаваемому dla wskaźnika «Krajowe standardy», który opublikowany został według stanu na dzień 1 stycznia bieżącego roku, i w odpowiednim miesięcznie издаваемым informacyjnych drogowskazy, opublikowanych w bieżącym roku. Jeśli referencyjny dokument wymieniony (zmienione), podczas korzystania z niniejszym standardem należy kierować się zamieniać (zmienionym) dokumentem. Jeśli referencyjny dokument anulowany bez wymiany, to stan, w którym dana link do niego, stosuje się w zakresie nie wpływających na ten link.

3 Klasyfikacja powłok

3.1 Zewnętrzne powłoki ochronne są klasyfikowane według ich konstrukcji, przeznaczenia i temperaturze pracy.

3.2 Klasyfikacja powłok konstrukcji, przeznaczenia i temperaturze pracy przedstawiono w tabeli 1.

Tabela 1

Pokój pokrycia Конструкцияпокрытия (oznaczenie) Rodzaj nawierzchni (oznaczenie) Przeznaczenie Średnica rur, mm Temperatura pracy,°C
1

Trzy полиэтиленовое

(3ПЭ)

Normalna (N) Dla podziemnych rurociągów, прокладываемых w klimatycznych miejscach* I, II, III i mających temperaturę produktu mniej niż 60 °C 114−1420 Od minus 40 do plus 60
2

Trzy полиэтиленовое

(3ПЭ)

Теплостойкое (T) Dla podziemnych rurociągów, прокладываемых w klimatycznych miejscach* IV lub mających temperaturę produktu ponad 60 °C 114−1420 Od minus 50 do plus 80
3

Trzy полиэтиленовое

(3ПЭ)

Specjalne (Z) Dla odcinków rurociągów, прокладываемых metodą ukośnie-kierunkowe wiercenia, микротоннелирования i ciągnięcia 114−1420 Od minus 60 do plus 60
4 Dwuwarstwowej, полиэтиленовое (2ПЭ) Normalna (N) Dla rurociągów неответственного przeznaczenia 114−820 Od minus 50 do plus 60
5 Trzy полипропиленовое (3ПП) Normalna (N) Dla podwodnych i podziemnych rurociągów 114−1420 Od minus 10 do plus 80
6 Trzy полипропиленовое (3ПП) Морозостойкое (M) Na Dalekiej Północy 114−1420 Od minus 20 do plus 80

Koniec tabeli 1

Pokój pokrycia Konstrukcja nawierzchni (oznaczenie) Rodzaj nawierzchni (oznaczenie) Przeznaczenie Średnica rur, mm Temperatura pracy, °C
7 Trzy полипропиленовое (3ПП) Specjalne (Z) Dla odcinków rurociągów, прокладываемых metodą ukośnie-kierunkowe wiercenia, микротоннелирования i ciągnięcia 114−1420 Od minus 20 do plus 110
8 Двухслойноеполипропиленовое (2ПП) Normalna (N) Dla rurociągów podziemnych uszczelki o podwyższonej temperatury produktu 114−820 Od minus 10 do plus 110
9 Jednowarstwowa farba epoksydowa (E) Normalna (N) Dla rurociągów podziemnych uszczelki 114−820 Od minus 20 do plus 80

* Klimatyczne dzielnice są zgodnie z normami sanitarnymi i przepisami [1].

Uwaga — Dopuszcza się stosowanie innych rodzajów pokrycia, jeżeli jest to spowodowane projektem budowy rurociągu, pod warunkiem, że dane techniczne powłoki ochronnej będą nie niższe niż wymagania niniejszego standardu do najbardziej zbliżonych do rodzaju pokrycia.

Przykłady symboli oznaczeniu:

Rura stalowa электросварная прямошовная o średnicy 530 mm, o grubości ścianki 10 mm ze stali klasy wytrzymałości К52, wykonane zgodnie z GOST 20295−85, napylane pe prawidłowego wykonania przez GOST R 52568−2006:

Rura -530x10-К52 GOST 20295−85, powłoka 3ПЭ-N, GOST R 52568−2006

Rura stalowa электросварная spiralnie-шовная o średnicy 820 mm, grubości ścianki 12 mm ze stali nierdzewnej marki Ст3сп2, wykonane na grupie GOST 8696−74, z dwuwarstwowym z płaszczem powłoką prawidłowego wykonania przez GOST R 52568−2006:

Rura — 820x12 — Ст3сп2-GOST 8696−74, powłoka 2ПП-N, GOST R 52568−2006

Rura stalowa электросварная прямошовная o średnicy 530 mm, o grubości ścianki 5 mm ze stali klasy wytrzymałości К48, wykonana według GOST R 52079−2003, napylane pe w wykonaniach specjalnych według GOST R 52568−2006:

Rura — 530x5-К48 GOST R 52079−2003, powłoka 3ПЭ-Z, GOST R 52568−2006

4 wymagania Techniczne

4.1 Wymagania dotyczące rur, przeznaczonym do pokrywania

4.1.1 Powłoka nakładana jest na stalowe bez szwu i spawane rury o średnicy od 114 do 1420 mm, spełniające wymagania dokumentów normatywnych (ND).

4.1.2 Zewnętrzna powierzchnia rur jest poddawany kontroli wzrokowej w celu wykrycia wad powierzchniowych.

Na powierzchni rur nie powinno być pęknięć, wgnieceń, muszli, paczki i innych wad, które wysyłają grubość ścianki za wartości graniczne.

W przypadku niemożności usunięcia wymienionych wad rury бракуются i nie podlegają dalszej obróbce czyszczenia i nakładania powłoki ochronnej.

4.1.3 Zewnętrzna powierzchnia rur musi być oczyszczona z brudu, oleju i soli, zanieczyszczeń, a także od консервационного pokrycia (jeśli są dostępne) za pomocą odpowiednich rozpuszczalników lub zasadowych, pary lub otwartego ognia.

4.1.4 Na powierzchni rury zawartość soli Fe+2 powinno być nie więcej niż 30 mg/cm2.

Jako akceptowalnego poziomu soli zanieczyszczeń należy uznać za ujemną wartość testu ферроцианадом potasu zgodnie z metodami kierownicy kontroli. W przypadku przekroczenia ilości soli powierzchni rury trzeba przepłukać roztworem ортофосфорной kwasu lub destylowanej (dejonizowanej) wodą.

4.1.5 Zalecana temperatura powierzchni rury przed przystąpieniem do oczyszczarek (śrutowania) czyszczenia — od plus 50 °C do + 70 °C.

4.1.6 Powierzchni rur leczonych metodą oczyszczarek lub śrutowania czyszczenia. Stopień czystości musi być Sa 21/2, a chropowatość powierzchni Rz 40−80 µm. Po oczyszczeniu powierzchni rur powinna być oczyszczona z kurzu.

Cząstki pyłu powinny być o średnicy nie większej niż 100 µm.

4.1.7 zewnętrzne wady po oczyszczeniu powinny być wyeliminowane. Odnowione działki o powierzchni ponad 100 cm2 powinny posiadać chropowatość powierzchni, zgodnie z wymogiem określonym w 4.1.6.

4.1.8 Czas między zakończeniem czyszczenia i rozpoczęciem nakładania powłoki nie powinna być większa niż 2 h przy wilgotności powietrza powyżej 80% i 3 h przy wilgotności powietrza poniżej 80%. W przypadku niespełnienia powyższych wymagań obróbkę należy powtórzyć.

4.1.9 Dla zwiększenia przyczepności powłoki dodatkowo do mechanicznego czyszczenia można przeprowadzić obróbkę chemiczną (пассивацию) powierzchni rur хроматным, фосфатным lub chromian-фосфатным rozwiązań.

4.1.10 Przy nakładaniu powłoki temperatura powierzchni brandable rur muszą być zgodne z wymaganiami technologicznego regulaminu dewelopera pokrycia.

4.2 Wymagania dotyczące materiałów do nakładania powłoki ochronnej rur

4.2.1 Materiały wchodzące w skład powłoki, muszą spełniać wymagania ND na te materiały i zapewniać uzyskanie powłoki zewnętrznej rur zgodnie z wymogami niniejszego standardu.

4.2.2 Zgodności właściwości materiałów izolacyjnych wymagania techniczne LP powinny być potwierdzone certyfikatem jakości i wejściowych kontrolą w przedsiębiorstwie, наносящем podłogowa.

4.2.3 Oznakowanie materiałów powinna zawierać:

— nazwa,

— znaczek

— numer partii,

— datę produkcji.

4.3 Wymagania dotyczące trwałej powłoce ochronnej rur

4.3.1 Trzy strony pokrycie polietylenowe powinno składać się z:

— адгезионного sektora na bazie żywic epoksydowych sypkich lub płynnych farb; minimalna grubość suchej powłoki: nie mniej niż 60 µm — dla farb proszkowych, 20 µm dla ciekłych farb. Grubość uzgodnione z zamawiającym;

— zaprawy klejącej warstwy podrzędne na podstawie термоплавких polimerowych utworów; minimalna grubożć: nie mniej niż 150 µm — przy nakładaniu powłoki proszkowej, nie mniej niż 200 µm — przy nakładaniu metodą wytłaczania;

— zewnętrznej warstwy na bazie tłoczonego polietylenu.

4.3.2 Dwuwarstwowej strony pokrycie polietylenowe powinno składać się z:

— адгезионного sektora na podstawie термоплавких polimerowych utworów;

— zewnętrznej warstwy na podstawie термосветостабилизированного polietylenu.

4.3.3 Trzy полипропиленовое powłoka powinna składać się z:

— адгезионного sektora na bazie żywic epoksydowych sypkich lub płynnych farb; minimalna grubość suchej powłoki: nie mniej niż 60 µm — dla farb proszkowych, 20 µm dla ciekłych farb;

— zaprawy klejącej warstwy podrzędne na podstawie термоплавких polimerowych utworów; minimalna grubożć: nie mniej niż 150 µm — przy nakładaniu powłoki proszkowej, nie mniej niż 200 µm — przy nakładaniu metodą wytłaczania;

— zewnętrznej warstwy na podstawie ekstrudowanego polipropylenu.

4.3.4 Dwuwarstwowej полипропиленовое powłoka powinna składać się z:

— адгезионного sektora na podstawie термоплавкой polimerowej utworu; minimalna grubożć: nie mniej niż 150 µm — przy nakładaniu powłoki proszkowej, nie mniej niż 200 µm — przy nakładaniu metodą wytłaczania;

— zewnętrznej warstwy na podstawie ekstrudowanego polipropylenu.

4.3.5 Jednowarstwowa farba epoksydowa składa się z jednej warstwy izolacyjnej.

4.3.6 Grubość powłok w zależności od średnic rur i rodzaju wykonania nawierzchni powinny być zgodne z wymaganiami z tabeli 2.

Tabela 2
W milimetrach
Numer i rodzaj nawierzchni Minimalna łączna grubość powłoki dla rur o średnicy
od 114 do 273 subskryb. św. 273 do 530 subskryb. św. 530 do 820 subskryb. św. 820
1 Trzy strony pokrycie polietylenowe dobrego wykonania 2,00 2,20 2,50 3,00
2 Trzy strony pokrycie polietylenowe prawidłowego wykonania теплостойкое
3 Trzy strony pokrycie polietylenowe specjalnego wykonania 2,20 2,50 3,00 3,50
4 Dwuwarstwowej strony pokrycie polietylenowe dobrego wykonania 2,00 2,20 2,50 _
5 Trzy полипропиленовое podłogowa dobrego wykonania 1,80 2,00 2,20 2,50
6 Trzy полипропиленовое podłogowa dobrego wykonania o podwyższonej odporności na mróz
7 Trzy полипропиленовое podłogowa specjalnego wykonania 2,00 2,20 2,50 3,00
i 8 Dwuwarstwowej полипропиленовое podłogowa dobrego wykonania
9 Jednowarstwowa farba epoksydowa dobrego wykonania 0,35 -

Uwagi

1 Na życzenie klienta minimalna łączna grubość powłoki normalnego i specjalnego wykonania może być zwiększona.

2 Grubość powłoki specjalnego wykonania nad wzmocnieniem spoiny nie powinna być mniejsza niż 2 mm — dla rur o średnicy do 530 mm włącznie, nie mniej niż 2,5 mm -dla rur o średnicy do 820 mm włącznie i nie mniej niż 3 mm — dla rur o średnicy ponad 820 mm .

3 Grubość powłoki prawidłowego wykonania nad wzmocnieniem spoiny nie powinna być mniejsza niż 1,7 mm — dla rur o średnicy do 530 mm włącznie, nie mniej niż 2 mm — dla rur o średnicy do 820 mm włącznie i nie mniej niż 2,5 mm — dla rur o średnicy ponad 820 mm.

4.3.7 Końce rur na długości (140 ±40) mm od czoła muszą być wolne od pokrycia. Na życzenie klienta dopuszcza się zwiększenie lub zmniejszenie długości wolnych od pokrycia końcówek rur i nakładanie na nich ochronnego консервационного pokrycia na okres transportu i przechowywania izolowanych rur.

4.3.8 Kąt fazy powłoki do powierzchni rury, powinna być nie więcej niż 30°.

4.3.9 Powłoka powinna mieć jednolitą gładką powierzchnię, bez przerw i ubytków. Dopuszcza się obecność niewielkich zwiotczenie — lokalne zgrubienia (nie więcej niż 2 mm nad poziomem pokrycia zasadniczego) i «falowanie» powłoki, nie wprowadzająca grubość powłoki o wartości podane w tabeli 2.

W przypadku lokalnych несквозных wad powłoki dopuszcza się ich remont.

4.3.10 wymagania Techniczne do zewnętrznej powłoki rur przedstawiono w tabeli 3.

Tabela 3 — wymagania Techniczne dla zewnętrznej powłoki rur

Nazwa wskaźnika Norma Metoda badania Pokój pokrycia w tabeli 1
1 wygląd Jednolita powierzchnia bez wad i luk Wizualnie 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9

Ciąg dalszy tabeli 3

Nazwa wskaźnika Norma Metoda badania Pokój pokrycia w tabeli 1
2 Dielektryczna сплошность, kv, nie mniej Brak przebicia powłoki przy napięciu elektrycznym 5 kw na 1 mm grubości powłoki plus 5 kv dodatkowo Z pomocą spark defektoskop 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Brak przebicia powłoki przy napięciu elektrycznym 5 kw na 1 mm grubości powłoki 9
3 Wytrzymałość powłoki przy uderzeniu, J/mm rzeczywistej grubości, co najmniej, w temperaturze: Według GOST R 51164−98 (załącznik A)
plus (20 ± 5) °Z:
dla rur o średnicy do 820 mm włącznie. 5 1, 2, 4, 8, 3
8 (na całej grubości) 9
6 5, 6, 7
dla rur o średnicy św. 820 do 1420 mm 6 1, 2, 3
8 5, 6, 7
plus (60 ± 3) °Z:
dla rur o średnicy do 820 mm włącznie. 3 1, 2, 3, 4, 8
6 5, 6, 7
dla rur o średnicy św. 820 do 1420 mm 4 1, 2, 3
6 5, 6, 7
minus (10±2)°C 5 5, 7, 8
minus (30 ± 2) °C 5 6
4 Przyczepność powłoki do stali po ujawnienia w wodzie przez 1000 godz. w temperaturach plus (20 ± 5) °C i plus (80 ± 3) °C, punkt, nie więcej niż 1 Według GOST 15140−78 9
5 Przyczepność powłoki do stali w temperaturze testy:
Według GOST 411−77 (metoda A)
plus (20 ± 5) °Z:
dla rur o średnicy do 820 mm subskryb., N/cm, nie mniej niż 70 4, 8
100 1
150 2, 3
200 5, 6, 7
wynik, nie więcej niż 1 Według GOST 15140−78 9
dla rur o średnicy św. 820 do 1420 mm, N/cm, nie mniej niż 100 Według GOST 411−77 (metoda A) 8
150 1
Dwieście 2, 3, 5, 6
250 7
plus (60 ± 3) °Z: W приложениюА
dla rur o średnicy do 820 mm subskryb., N/cm, nie mniej niż 30 4, 8
50 1, 3
75 2
100 5, 6
120 7

Ciąg dalszy tabeli 3

Nazwa wskaźnika Norma Metoda badania Pokój pokrycia w tabeli 1
dla rur o średnicy św. 820 do 1420 mm, N/cm, nie mniej niż 50 Po aplikacji A 8
75 1, 3
100 2, 5, 6
120 7
plus (80 ± 3) °Z:
dla rur o średnicy do 820 mm subskryb., N/cm, nie mniej niż 20 8
50 2
dla rur o średnicy św. 820 do 1420 mm, N/cm, nie mniej niż 30 8
75 Po aplikacji A 2
plus (110±2)°Z:
dla rur o średnicy od 114 do 1420 mm, N/cm, nie mniej niż 50 5,6
60 7
6 Zmniejszenie przyczepności powłoki do stali, % od wartości początkowej, po 1000 h badań w wodzie o temperaturze, nie więcej niż: W aplikacji B
plus (20 ± 5) °C 30 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7
plus (60 ± 3) °C 33 1, 2, 3, 4
30 5, 6, 7
plus (80±3)°C 50 2
30 5, 6, 7
7 Powierzchnia катодного łuszczenie powłoki, cm2, nie więcej niż, w temperaturze: Według GOST R 51164−98 (załącznik)
plus (20±5)°C 4 1, 2, 5, 6, 9
3 3, 7
5 4, 8
plus (60±3)°C 10 1, 2, 5, 6
7 3, 7
15 4, 8
plus (80±3)°C 15 2, 5, 6, 8
10 7
8 Przejściowy odporność powłoki w 3% roztworze NaCI, Ω-m2, nie mniej niż: Według GOST R 51164−98 (załącznik G)
oryginalny, gdy plus (20 ± 5) °C 1010 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
108 9
po 100 dzień otwarcia migawki w przypadku plus (20 ± 5) °C 109 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
107 9
po 100 dzień otwarcia migawki w przypadku plus (80 ± 3) °C 108 2, 5, 6, 7
9 Penetracja (odporność na wgniecenia), mm, nie więcej niż, w temperaturze: Według GOST R 51164−98 (załącznik E)
plus (20±5)°C 0,2 1, 4, 8
0,15 2, 3
0,1 5, 6, 7, 9
plus (60±3)°C 0,3 1, 4
0,2 2, 3
plus (80±3)°C 0,4 2
0,3 8
plus (110±3)°C 0,4 5
0,3 6, 7

Koniec tabeli 3

Nazwa wskaźnika Norma Metoda badania Pokój pokrycia w tabeli 1
10 Odporność powłok na pękanie w temperaturze plus (50 ± 3) °C, h, Według GOST 13518−68
nie mniej 1000 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
11 Odporność powłoki na działanie promieniowania ultrafioletowego (UV) promieniowanie w потоке600 kwh/m przy temperaturze plus (50 ± 3) °C, h, Według GOST 16337−77
nie mniej 500 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
12 Грибостойкость pokrycia, wynik, nie więcej niż 2 Według GOST 9.049−91 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Według GOST 9.050−75 9
13 Wytrzymałość przy zerwaniu отслоенного pokrycia, Mpa, nie mniej, w temperaturze: Według GOST 11262−80
plus (20 ± 5) °C 12 1, 2, 4, 8
18 3
15 5, 6
20 7
plus (60±3)°C 10 1,2,4,8
15 3
14 wydłużenie przy zerwaniu отслоенного powłoki, %, nie mniej, w temperaturze:
plus (20±5)°C 350 Według GOST 11262−80 1, 2, 3, 5, 6, 7
200 4, 8
5 Według GOST 18299−72 9
minus (40 ± 3) °C 100 Według GOST 11262−80 1, 2, 3, 4
15 Термостабильность, % od wartości początkowej:
a) zmiana wskaźnika plastyczności stopu отслоенного powłoki przy ustawieniu na powietrzu w temperaturze:
plus (110 ± 3) °C, nie więcej niż Według GOST 11645−73
w ciągu 100 dzień 35 1, 3, 4
25 2
plus (150 ± 3) °C, nie więcej niż Według GOST 11262−80
w ciągu 1000 h 50 5, 6, 7
b) zmniejszenie względnego wydłużenia przy zerwaniu po ekspozycji na powietrzu w temperaturze:
plus (110 ± 3) °C, nie więcej niż
w ciągu 1000 h 25 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8
w ciągu 100 dzień 25 2
16 Odporność powłoki do термоциклированию, ilość cykli bez łuszczenie i pękanie powłoki, nie mniej, w temperaturze: W приложениюВ
od minus (50 ± 3) °c do plus (20 ± 5) °C 10 1, 2, 3, 4
od minus (20 ± 2) °c do plus (20 ± 5) °C 10 5, 7, 8
od minus (60 ± 3) °c do plus (20 ± 5) °C 10 9
od minus (40 ± 2) °c do plus (20 ± 5) °C 10 6

5 Wymagania bezpieczeństwa

5.1 Wymagania bezpieczeństwa przy nakładaniu powłoki ochronnej na rury muszą być zgodne z GOST 12.3.002−75 i GOST 12.3.016−87.

5.2 W procesie хроматной obróbki powierzchni rury w powietrzu strefy roboczej pary i aerozole zawierające aktywne jony Cl+3, nie powinny przekraczać maksymalnej dopuszczalnej stężenia (NDS) 0,05 mg/m3.

W trakcie nakładania podkładów epoksydowych w procesie polimeryzacji stężenie szkodliwych substancji w powietrzu (NDS) strefy roboczej nie powinna przekraczać:

— epichlorohydryny — 1 mg/m3;

— formaldehydu -0,5 mg/m3;

— toluenu — 50 mg/m3;

— fenolu — 0,3 mg/m3.

W procesie nakładania folii i kleju rozpuszczalnikowego w temperaturze powyżej 150 °C wydzielanie szkodliwych substancji (RPP) nie powinna przekraczać:

— octanu winylu-10,0 mg/m;

— kwas octowy — 5,0 mg/m;

— aldehydu octowego — 5,0 mg/m.

Stężenie szkodliwych substancji w powietrzu strefy roboczej nie powinna przekraczać ich RPP zgodnie z GOST 12.1.005−88. Oznaczanie stężenia szkodliwych substancji w powietrzu strefy roboczej spędzają co najmniej dwa razy w roku.

5.3 Pracy nakładania na rury ochronnej powinny być prowadzone w pomieszczeniach produkcyjnych, wyposażonych w lokalnej i общеобменной wentylacji, zapewniającej czystość powietrza zgodnie z wymaganiami GOST 12.3.005−75.

6 Wymagania ochrony środowiska

6.1 Kontrola nad przestrzeganiem najwyższych dopuszczalnych emisji do atmosfery przy nakładaniu powłoki ochronnej powinien odbywać się zgodnie z GOST 17.2.3.02−78.

6.2 Prowadzenie wydarzeń specjalnych dla ostrzeżenia szkodliwych dla środowiska, zdrowia i genetyczny fundacji człowieka podczas badania, magazynowania, transportu i użytkowania rur z powłok ochronnych nie jest wymagane.

7 Zasady odbioru

7.1 Odbiór jakości rur z zewnętrzną powłoką prowadzi usługi kontroli technicznej producenta.

Odbiór rur z powłoką może być konsumentem, a także wyspecjalizowaną organizacją na żądanie konsumenta.

7.2 Rur z zewnętrzną powłoką stawiane są do odbioru partii. Partia składa się z rur jednego typu, jest wykonana ze stali jednej marki z taką samą zewnętrzną powłoką, powstałą w ustalonych technologii z wykorzystaniem materiałów izolacyjnych jednej marki. Ilość rur w partii nie powinna przekraczać 100 szt. — dla rur o średnicy do 530 mm i 50 szt. — dla rur o średnicy ponad 530 mm.

7.3 Na każdą partię rur z powłoką i jednostki transportowej jest wydawany dokument o jakości GOST 10692−80, w którym podaje się dane dotyczące jakości powłoki i stosowanym materiałom izolacyjnym.

7.4 Kontrola jakości powłoki na zgodność z wymaganiami niniejszego standardu obejmuje następujące badania:

— kontrola zgodności materiałów izolacyjnych dokumentów o jakości;

— приемосдаточные;

— okresowe.

7.5 Приемосдаточные badania prowadzone na każdej partii izolowanych rur. Testy zawierają:

7.5.1 Pomiar długości wolnych od pokrycia końcówek rur (prowadzą na każdej rurze).

7.5.2 Pomiar kąta ukosowania powłoki do powierzchni rury (prowadzą na każdym końcu każdej rury).

7.5.3 Kontroli jakości powłoki zewnętrznej rur, w tym:

— kontrola wyglądu zewnętrznego pokrycia (prowadzą na każdej rurze);

— pomiar grubości powłoki (odbywa nie mniej niż 10% rur partii);

— testowanie pokrycia na dielektryczną сплошность (kontroli podlega cała zewnętrzna powierzchnia rur, za wyjątkiem wolnych od powłoki końcowe działek i sfazowań; są na każdej rurze);

— oznaczanie odporności powłoki przy uderzeniu w temperaturze plus (20 ± 5) °C (nie wydać mniej niż na dwóch rurach od partii);

— oznaczanie przyczepności powłoki do stali w temperaturze plus (20 ± 5) °C (nie wydać mniej niż na dwóch rurach od partii).

7.5.4 Sprawdzenie oznakowania na rurach z powłoką (prowadzą na każdej rurze).

7.6 w Przypadku niezadowalających wynikach приемосдаточных testów pokrycia co najmniej jeden ze wskaźników dla niego prowadzą powtórnych badań na удвоенном ilości rur, pochodzących z tej samej partii. W przypadku niezadowalających wyników wielokrotnych testów jest dozwolone поштучная wynajem pokrytych rur z kontrolą według wskaźnika, który ma słabe wyniki.

7.7 Na żądanie zamawiającego ilości приемосдаточных badań mogą być zwiększone.

7.8 Okresowe badania prowadzone przy opanowania technologii fabrycznego pokrycie rur, przy zmianie marki materiałów izolacyjnych, a także w przypadku zmiany podstawowych parametrów procesu technologicznego, określonych przez producentów materiałów i sprzętu, ale nie rzadziej niż raz w roku. Okresowe badania mogą być przeprowadzone również na życzenie klienta.

7.8 Okresowe testy zawierają:

— oznaczanie odporności powłoki przy uderzeniu w temperaturze minus (30+2) °C, minus (10 ±2) °C i plus (60±3)°C;

— oznaczanie przyczepności powłoki do stali w temperaturze plus (60 ± 3) °C, plus (80 ± 3) °C i plus (110±2)°C;

— określenie zmniejszenia przyczepności powłoki do stali po 1000 h ujawnienie w wodzie w temperaturze plus (20 ± 5) °C, plus (60 ± 3) °C i plus (80 ± 3) °C;

— definicja placu łuszczenie powłoki przy polaryzacji katody po 30 dzień ujawnienia w 3% roztworze NaCI przy temperaturze plus (20 ± 5) °C, plus (60 ± 3) °C, plus (80 ± 3) °C;

— definicja rezystancji powłoki po 100 dzień ujawnienia w 3% roztworze NaCI przy temperaturze plus (20 ±5) °C i plus (80 + 3) °C;

— określanie oporu penetracji (wgniecenia) powłoki w temperaturze plus (20 ± 5) °C, plus (60 ± 3) °C, plus (80 ± 3) °C, plus (110 ± 3) °C;

— oznaczanie odporności powłoki na pękanie w temperaturze plus (50 ± 3) °C;

— oznaczanie odporności powłoki na działanie promieniowania UV w przepływie 600 kwh/m przy temperaturze plus (50 ± 3) °C;

— oznaczanie odporności powłoki na grzybicze zmian chorobowych;

— oznaczanie wytrzymałości przy zerwaniu отслоенного powłoki w temperaturze plus (20 ± 5) °C, plus (60±3)°C;

— określenie względnego wydłużenia przy zerwaniu отслоенного powłoki w temperaturze minus (40 ± 3) °C, plus (20 ± 5) °C;

— określenie zmiany wskaźnika plastyczności stopu отслоенного powłoki po ekspozycji na powietrzu w ciągu 100 dzień przy temperaturze plus (110 ± 3) °C i w ciągu 1000 godzin w temperaturze plus (150±3)°C;

— definicja zmniejszenie wydłużenia względnego przy zerwaniu отслоенного powłoki po ekspozycji na powietrzu w temperaturze plus (110 ± 3) °c przez 100 dzień. i 1000 h;

— oznaczanie odporności powłoki na термоциклированию w temperaturze od minus (50 ± 3) °c do plus (20 ± 5) °C, od minus (60 ±3) °c do plus (20 ±5) °C, od minus (20 ±2) °c do plus (20 ± 5) °C i od minus (40±2)°c do plus (20 + 5)°C.

7.10 Okresowe badania przeprowadza się na próbkach wyciętych z rur (nie mniej niż trzech próbek na każdy wskaźnik właściwości powłoki lub zgodnie z ND na metodę prób).

Próbki wyciąć z dwóch odcinków rury (początek i koniec), oddalonych od czoła powłoki ochronnej nie mniej niż 100 mm. Pobieranie próbek odbywa się na dwóch rurach od partii. Przy produkcji próbek nie jest dozwolone nagrzewanie materiału próbek do temperatury ponad plus 80 °C.

7.11 w Przypadku niezadowalających wyników okresowych badań powłoki przeprowadza się powtórne testy na удвоенном ilości rur, z wyłączeniem rur, nie выдержавшие testy. Po ponownym uzyskaniu ujemnych wyników proces technologiczny fabrycznej izolacji rur powinien być zawieszony do czasu wyjaśnienia i usunięcia przyczyn niezgodności powłoki z ustalonymi wymaganiami.

7.12 Rury, na pokrycie których nie spełnia wymagań niniejszego standardu, бракуют i wysyłają do naprawy lub na ponowne nałożenie powłoki.

8 Metody kontroli

8.1 wygląd powłoki ocenia się wizualnie.

8.2 Pomiar długości nieizolowanych końcówek rur odbywa się za pomocą szablonu lub metalowej linijki zgodnie z GOST 427−75 z dokładnością ± 1 mm.

8.3 Kąt fazy pokrycie mierzą za pomocą szablonu-kątomierze, wykonane w odpowiednim czasie, z dokładnością ±1 °.

8.4 Grubość powłoki określają każdym толщиномером, przeznaczonym do pomiaru grubości неферромагнитных powłok na ферромагнитной podłoża z dokładnością do 0,1 mm. grubości uświadamiają sobie nie mniej niż w trzech przekrojach, równomiernie rozmieszczone na całej długości rury i nie mniej niż w czterech punktach każdego przekroju.

8.5 Testy pokrycia na dielektryczną сплошность spędzają zapłonem дефектоскопом prądu stałego, z błędem pomiaru nie większym niż 5%. Kontroli сплошности podlega cała zewnętrzna powierzchnia rur z powłoką, z wyjątkiem nieizolowanych końcowych odcinków i sfazowań.

8.6 Wytrzymałość powłoki przy uderzeniu w zakresie temperatur określają według metody przewidzianej w GOST R 51164−98 (załącznik A). Badania prowadzone w rurach z powłoką lub na próbkach z rur z powłoką. Zalecany rozmiar próbki — 200 x 100 mm.

Po przeprowadzeniu testów w temperaturze różnej od temperatury pokojowej, próbki z powłoką umieszcza się w термокриокамеру, która zapewnia automatyczne utrzymanie zadanej temperatury. Próbki ogrzewa lub chłodzi się do temperatury powyżej lub poniżej temperatury prób ustalane w przyrząd do określania wytrzymałości i spędzają kontrolny wpływ. Pomiar temperatury próbki realizują za pomocą cyfrowego termometru kontaktowego (termopary) z dokładnością pomiaru ± 1 °C.

8.7 Przyczepność полиэтиленового lub polipropylenowego powłoka do stali w temperaturze plus (20 ± 5) °C określają według GOST 411−77 (metoda A, kąt łuszczenie 90°).

Przyczepność полиэтиленового lub polipropylenowego powłoka do stali w temperaturze plus (60 ± 3) °C, plus (80 ± 3) °C i plus (110 ± 2) °C określają metody aplikacji A.

Przyczepność powłoki epoksydowej do stali w temperaturze plus (20±5) °C określają według GOST 15140−78.

8.8 Przyczepność полиэтиленового lub polipropylenowego powłoka do stali po 1000 h badań w wodzie w temperaturze plus (20 ± 5) °C, plus (60 ±3) °C i plus (80 ± 3) °C określają na próbkach wyciętych z rur z powłoką metodą aplikacji B.

Przyczepność powłoki epoksydowej do stali po 1000 h badań w wodzie w temperaturze plus (20 ± 5) °C, plus (80 ± 3) °C określają na próbkach wyciętych z rur z powłoką, zgodnie z GOST 15140−78.

8.9 Ocenę odporności powłoki do катодному łuszczenie się sprawują, zgodnie z GOST R 51164−98 (załącznik). Do badań wybrane próbki rur o wymiarach 100x100 mm, nie ma widocznych uszkodzeń i które przeszły badania na dielektryczną сплошность zapłonem дефектоскопом przy napięciu 20 kv.

8.10 Przejściowy odporność powłoki określają zgodnie z metodą GOST R 51164−98 (załącznik G). Do badań wybrane próbki o wymiarach 100x100 mm, nie ma widocznych uszkodzeń i które przeszły badania na dielektryczną сплошность zapłonem дефектоскопом przy napięciu 20 kv.

Do testów w temperaturze plus (20 ± 5) °C, plus (80 ± 3) °C używają термошкаф, zapewniającym utrzymanie żądanej temperatury z dokładnością do ± 3 °C.

8.11 Odporność powłoki penetracji (wgniecenia) określają, według normy GOST R 51164−98 (załącznik E). Do badań używa próbki wycięte z rur z powłoką o wymiarach 100x100 mm.

W celu przeprowadzenia badań w podwyższonej temperaturze plus (60 ± 3) °C, plus (80 ± 3) °C i plus (110+3) °C używają термошкаф, zapewniającym utrzymanie żądanej temperatury z dokładnością do±3°C.

8.12 Odporność powłok na pękanie w temperaturze plus (50 ± 3) °C określają, według normy GOST 13518−68. Do badań wybrane próbki отслоенного pokrycia (bez podkładów epoksydowych i адгезионного sektora) z powierzchnią полиэтиленового lub propylu warstwy, które spełnią oczekiwania 4.3.10 niniejszego standardu. Badane próbki umieszczone w uchwycie zewnętrznym foliowym lub пропиленовым warstwą na zewnątrz. Za odporność powłok na pękanie biorą czas w godzinach od rozpoczęcia badań do pojawienia się pęknięć u 50% próbek.

8.13 Odporność powłoki na działanie promieniowania UV w przepływie 600 kwh/m przy temperaturze plus (50 ± 3) °C, oceniają według normy GOST 16337−77. Do badań wybrane próbki отслоенного pokrycia (bez podkładów epoksydowych i адгезионного sektora) z powierzchnią полиэтиленового lub propylu warstwy, które spełnią oczekiwania 4.3.10 niniejszego standardu. Do testów używają
próbki w kształcie «łopatek» — typ 1 zgodnie z GOST 11262−80 o długości części roboczej 33 mm i szerokości 6 mm; wykute z отслоенного (неадгезированного) pokrycie z wykorzystaniem standardowego noża. Liczba próbek powinna wynosić nie mniej niż 5 szt. Prędkość rozciągania próbek -100 mm/min. Badania prowadzone na pęknięcie samochodem z błędem pomiaru nie więcej niż 2%.

Powłoka jest выдержавшим test, jeśli zmiana wydłużenia względnego przy zerwaniu отслоенного powłoki po ekspozycji w komorze UV promieniowania przez 500 h nie przekracza 25% wartości początkowej.

Dopuszcza się ocenę odporności powłoki na działanie promieniowania UV odbywać się zgodnie z GOST 11645−73. Powłoka jest выдержавшим test, jeśli zmiana indeksu stopić powłoki po ekspozycji w komorze UV promieniowania przez 500 h nie przekracza 35% wartości początkowej.

8.14 Odporność полиэтиленового polipropylenowych i powłok na grzybicze porażki określają metody 2 GOST 9.049−91. Na żądanie zamawiającego, do rur, obsługa których planuje się w ciepłym, wilgotnym klimacie (strefa tropikalna), w którym w środowisku zawiera dużą ilość aktywnych spór, dopuszcza się przeprowadzenie badania metodą 3 GOST 9.049−91.

Odporność powłoki epoksydowej na grzybicze porażki określają według GOST 9.050−75.

8.15 Wytrzymałość na zerwanie i wydłużenie względne przy rozciąganiu отслоенного полиэтиленового lub polipropylenowego pokrycie określają zgodnie z GOST 11262−80. Badania prowadzone na pęknięcie samochodem z błędem pomiaru nie więcej niż 2%. Do testów używają próbki w kształcie «łopatek» — typ 1 zgodnie z GOST 11262−80 długość części roboczej 33 mm i szerokości 6 mm, wykute z отслоенного (неадгеизированного) pokrycie z wykorzystaniem standardowego noża.

Do testów w temperaturze różnej od temperatury pokojowej, używają термокриокамеру, która zapewnia automatyczne utrzymanie zadanej temperatury z dokładnością ±3 °C. w Celu normalizacji temperatury wewnątrz przestrzeni roboczej термокриокамера musi być wyposażony w wentylator. Czas otwarcia migawki próbek w komorze w temperaturze zadanej przed rozpoczęciem badań powinna wynosić nie mniej niż 30 min.

Prędkość rozciągania próbek: 100 mm/min — przy prowadzeniu badań w temperaturze plus (20 ± 5) °C i plus (60 ± 3) °C, 50 mm/min — przy temperaturze minus (40 ± 3) °C.

Wydłużenie względne przy zerwaniu отслоенного powłoki epoksydowej przy temperaturze plus (20 ±5) °C określają według GOST 18299−72. Prędkość rozciągania próbek — 2,5 mm/min.

8.16 Definicja термостабильности pokrycia na zmianę wskaźnika plastyczności stopu i zmiany względnego wydłużenia przy zerwaniu отслоенного powłoki po термостарения na powietrzu w temperaturze plus (110 ±3) °C i plus (150 ±3) °C realizują zgodnie z GOST 11645−73 i GOST 11262−80.

Do przeprowadzenia badań z definicji zmiany wskaźnika plastyczności stopu polietylenu lub propylenu wybrane próbki отслоенного pokrycia (bez podkładów epoksydowych i адгезионного sektora), które umieszcza się w powietrza termostat i utrzymywano w temperaturze plus (110 ± 3) °c przez 100 dzień lub 1000 h (w zależności od rodzaju powłoki rur), po czym przeprowadzają badania zgodnie z metodyką GOST 11645−73.

Do przeprowadzenia badań z definicji zmiany względnego wydłużenia przy zerwaniu отслоенного pokrycie używają próbki отслоенного pokrycia (bez podkładów epoksydowych i адгезионного sektora) w kształcie «łopatek» typ 1 zgodnie z GOST 11262−80. Próbki przechowywane przez 100 dzień lub 1000 h (w zależności od rodzaju powłoki rur) w термошкафу w temperaturze plus (110 ± 3) °C, po czym wykonują badania dla określenia względnego wydłużenia przy zerwaniu na pęknięcie samochodem przy prędkości rozciągania 100 mm/min.

8.17 Odporność powłoki do термоциклированию w temperaturze testy od minus (50 ±3)°c do plus (20±5)°C, od minus (20±2)o c do plus (20±5)o Z, od minus (60±3)o c do plus (20±5)°C i od minus (40 ± 2) °c do plus (20 ± 5) °C, oceniają według metody, изложенному w załączniku V.

9 Oznakowanie, transport i przechowywanie

9.1 Oznaczenia stosowane na zewnętrznej lub wewnętrznej powierzchni rur z powłoką zgodnie сГОСТ 10692−80 i GOST 14192−96 w odległości nie większej niż 1000 mm i nie mniej niż 150 mm od końca rury.

Dodatkowo do danych na непокрытую rurę, przewidzianych odpowiednimi ND, oznakowanie zawiera:

— znak towarowy lub nazwę firmy, który podłogowa (jeśli produkcja rur i ich powłoki odbywa się w różnych zakładach);

— oznaczenie rodzaju pokrycia;

— oznaczenie niniejszego standardu;

— numer partii rur z powłoką;

— datę powlekania;

— znak kontroli technicznej o odbiorze produktów.

Znakowanie odbywa się za pomocą szablonu lub drukowania trwałymi farbami w kontrastowym kolorze. Miejsce znakowania, w razie potrzeby, powinno być poddane dodatkowej obróbce:

— powierzchnia pokrycia traktowaniu koronnego elektrostatycznych, leczenia płomienia lub obróbce chemicznej;

— powierzchnia metalu — gruntu lub późniejszego lakierowania.

Dopuszcza się po uzgodnieniu z zamawiającym znakowanie na samoprzylepne etykiety, które naklejane na powierzchnię metalu lub powłoki. Przy tym osobisty numer identyfikacyjny rury musi być aplikowany na powierzchnię powłoki lub metalowe rury клеймением, trwałe farby lub trwałe markerem, gwarantowane zapewniającym jego bezpieczeństwo.

Na rury o średnicy 219 mm i mniej dopuszcza się oznakowanie nakładać na metalowy skrót dla każdego pakietu przy dostawie rur w pakietach.

9.2 Opakowanie

Po nałożeniu powłoki rury powinny być przywrócone oryginalne opakowanie (kołnierze ochronne, osłony lub pierścienie oporowe).

Wszystkie rury z epoksydowe jako opakowania noszą pierścienie ochronne z gumy lub syntetycznego liny. Grubość pierścieni — nie mniej niż 20 mm. Ilość pierścieni powinno być nie mniej niż trzy dla rur o średnicy od 530 do 820 mm i nie mniej niż cztery dla rur o średnicy mniejszej niż 530 mm.

Dopuszcza się pakowanie rur o średnicy 325 mm i mniej w kasety lub pakiety. Konstrukcja kasety lub pakietu musi zapewniać ochronę powłoki rur.

Rury z trzy — lub dwuwarstwowym foliowym i z płaszczem powłok w porozumieniu z konsumentem dostarczają bez dodatkowego opakowania.

9.3 Rury z powłoką przechowywaniu w celu. Dolny rząd rur należy układać na specjalne uszczelki, pokryte miękkim materiałem lub na wałki z przesianej piasku, pokryte folią z tworzywa sztucznego.

Między rzędami rur w razie potrzeby umieszczone uszczelki z materiału elastycznego (gumową opaskę, poduszka lub резинотканевая taśma). Między spiralnie-шовными rurami koniecznie zakladac uszczelki, jeśli rury nie mają opakowanie w postaci elastycznych pierścieni. Podczas magazynowania прямошовных rur szew powinien być zorientowany w szczelinę między nimi.

9.4 przeładunku i przechowywania izolowanych rur powinien odbywać się w warunkach zapobiegających mechaniczne uszkodzenia powłoki. Korzystanie z lin stalowych, zawiesi, które mogą doprowadzić do zniszczenia powłoki i uszkodzenia końców rur, jest zabronione.

9.5 Transport izolowanych rur powinien odbywać się transportem wyposażonym w specjalne urządzenia, wykluczają przenoszenie rur i uszkodzeń powłoki.

9.6 Przechowywanie nie powinno prowadzić do naruszenia сплошности pokrycia.

Rury z pe, przechowywanie których planuje się ponad 6 miesięcy, muszą być chronione przed promieniowaniem uv za pomocą pokrowców, plandek i innych odpowiednich metod.

Rury z płaszczem powłoką powinny być chronione przed promieniowaniem uv, jeśli planuje się ich przechowywanie ponad 90 dzień.

Rury z epoksydowe specjalnych działań w zakresie ochrony przed promieniowaniem uv nie wymagają.

Załącznik A
(obowiązkowe)
Metoda określania przyczepności powłoki do stali w różnych temperaturach badań w warunkach laboratoryjnych

A. 1. Zastosowanie metody

Metoda służy do oceny przyczepności fabrycznej powłoki ochronnej кстали w temperaturze testy plus (60 ± 3) °C, plus (80 ± 3) °C i plus (110± 2) °c przy отслаивании powłoki pod kątem 90° ±10°.

A. 2 Wymagania dotyczące próbek i pomocnicze urządzenia

A. 2.1 Próbki do badań są próbki wycięte z rur z powłoką. Próbki z wadami powłok nie doświadczają. Grubość i dielektryczna сплошность powłoki na badane próbki powinny spełniać wymagania niniejszego standardu.

Zalecane wymiary próbek do badań (150 — 180) x (80 — 100) mm — zgodnie z rysunkiem A. 1 (pierwszy wymiar jest zgodny z kierunkiem nakładania powłoki). Liczba równoległych próbek do określonych warunków testowych powinna być nie mniejsza niż trzech.

1 — podłogowa; 2 — propylu; 3 — strefa główna łuszczenie; 4 — wzór отслаиваемого pokrycia; 5 — stalowy podkład

Rysunek A. 1 — Wzór do określania przyczepności powłoki przy отслаивании pod kątem 90°±10°

A. 2.2 Do testów wykorzystują następujące narzędzia, materiały, narzędzia i sprzęt:

— materiał samochód z ceną podziałka skali miernika nie więcej niż 0,1 N (0,01 kg), która zapewnia szybkość poruszania przechwytywania (10 ± 1) mm/min;

— przyrząd (струбцину zgodnie z rysunkiem B. 2 lub inną струбцину, która zapewnia określone warunki testów) do mocowania próbki w kleszczach maszyny, urządzenie mocuje się do stałego zajęcia maszyny, a próbkę отслаиваемого pokrycia — do ruchomemu zacisku;

— narzędzia tnące (specjalny nóż, podwójną piłę z dwoma elementami tnącymi w odległości 20 mm);

— термокамеру, która zapewnia automatyczne utrzymanie żądanej temperatury z dokładnością ±3ºС;

— listwę metalową według GOST 427−75;

— alkohol etylowy według GOST 17299−78.

1 — powłoka ochronna; 2 — metalowy podkład (próbka z rury); 3 — ścisk; 4 — otwór do mocowania

zaciski do przejęcia pęknięcie maszyny; 5 — śruba mocująca

Rysunek A. 2 — Ścisk do mocowania próbek

A. 3 Przygotowanie do testów

Za pomocą narzędzi skrawających w powłoce wykonują cięcia zgodnie z rysunkiem A. 1. Cięcie prowadzone na całą grubość powłoki do metalu, o szerokości nie mniej niż 1 mm. Krawędzie cięcia przeglądają i sprawdzają na brak objawów łuszczenie się powłoki. Do testów dozwolone próbki bez oznak łuszczenie się powłoki.

Przed rozpoczęciem prób końcowych odcinkach próbek отслаивают przetrzyj pasa poszycia o szerokości 20 mm na długości (30 ± 5) mm. Szerokość każdej отслаиваемой paska mierzona jest za pomocą metalowej miarki z dokładnością ±1 mm.

A. 4 Przeprowadzenie badań

Próbkę umieszcza się w термокамеру, która zapewnia automatyczne utrzymanie zadanej temperatury z dokładnością ±3°C i utrzymywano w ciągu 30 min.

Następnie próbki z powłoką wkladka w струбцину zgodnie z rysunkiem A. 2. Струбцину ustala się na stałym zazębieniu maszyny, a wolny koniec отслоенной paski — w ruchomej udanego, po czym zawiera materiał samochód i spędzają łuszczenie się powłoki od stali przy prędkości toczenia przechwytywania 10 mm/min.

A. 5 Przetwarzanie wyników badań

Przyczepność powłoki do stali A, N/cm, w temperaturze badania plus (60 ± 3) °C, plus (80 ± 3) °C i plus (110 ± 2) °c przy отслаивании powłoki pod kątem 90° ± 10° w każdej próbce obliczamy według wzoru

(A. 1)

gdzie Ai — przyczepność powłoki do stali i — tego wzorca, N/cm;

F — średnia siła łuszczenie, N (określana przez średnią linią na wykresie ił i jak среднеарифметическое wartość siły łuszczenie);

W — średnia szerokość pasma, cm (zależy jak среднеарифметическое wartość na podstawie wyników trzech pomiarów).

Wyniki badań równoległych próbek obliczamy według wzoru

(A. 2)

gdzie Ai — przyczepność powłoki do stali i — tego wzorca, N/cm;

n-liczba próbek, szt.

Podczas przetwarzania wyników badań za wskaźnik przyczepności powłoki do stali przyjmuje się średnią wartość współczynnika przyczepności powłoki do stali, otrzymaną w trzech równoległych pomiarów.

Dodatek B
(obowiązkowe)
Metoda określania obniżenia przyczepności powłoki do stali po ujawnienia w wodzie w różnych temperaturach badań

B. 1. Zastosowanie metody

Metoda służy do oceny przyczepności fabrycznej powłoki ochronnej do stali po ujawnienia w wodzie (wodoodporności przyczepności) przez 1000 godz. w temperaturze testy plus (20±5)°C, plus (60±3)°C, plus (80± ±3)°C.

B. 2 Wymagania dotyczące próbek i pomocnicze urządzenia

B. 2.1 Próbki do badań są próbki wycięte z rur z powłoką.

Próbki z wadami powłok nie doświadczają. Grubość i dielektryczna сплошность pokrycia w badanych próbkach powinny być zgodne z wymaganiami normy.

Zalecane wymiary próbek do badań (150 — 180) x (80 — 100) mm — zgodnie z rysunkiem A. 1 (pierwszy wymiar jest zgodny z kierunkiem nakładania powłoki). Liczba równoległych próbek do określonych warunków testowych powinna być nie mniejsza niż trzech.

B. 2.2 Do testów wykorzystują następujące urządzenia, materiały i sprzęt:

— materiał samochód z ceną podziałka skali miernika nie więcej niż 0,1 N (0,01 kg), która zapewnia szybkość poruszania przechwytywania (10 ± 1) mm/min;

— przyrząd (струбцину zgodnie z rysunkiem A. 2 lub inną струбцину, która zapewnia dane warunki testów) do mocowania próbek w kleszczach maszyny, urządzenie mocuje się do stałego zajęcia maszyny, a próbkę отслаиваемого pokrycia — do ruchomemu zacisku;

— narzędzia tnące (specjalny nóż, podwójną piłę z dwoma elementami tnącymi w odległości 20 mm);

— listwę metalową według GOST 427−75;

— basen электронагревательный szafa odpowiedniej ilości, zapewniający utrzymanie temperatury testy z dokładnością ± 3 °C;

— pojemnik na ekspozycji próbek w wodzie stalowe z wewnętrzną powłoką ochronną lub ze stali nierdzewnej o pojemności nie mniej niż 5 dm3;

— alkohol etylowy według GOST 17299−78;

— wody destylowanej.

B. 3 Przygotowanie do testów

Za pomocą narzędzia tnącego na badanych próbkach wykonują cięcie nawierzchni zgodnie z rysunkiem A. 1. Cięcie prowadzone na całą grubość powłoki do metalu, o szerokości nie mniej niż 1 mm. Szerokość trzech równoległych pasów отслаиваемого powłoki powinna wynosić (20 ± 1) mm.

Krawędzie cięcia próbek odtłuszczone etanolem. Chude krawędzie cięcia przeglądają i sprawdzają na brak objawów łuszczenie. Do testów dozwolone próbki bez oznak łuszczenie się powłoki. Próbki umieszczone w pojemniku w taki sposób, aby krawędzie cięcia próbek z otwartymi dostępu do wody, przy czym dopuszcza się układać próbki na siebie.

Pojemnik z próbkami zalać wodą destylowaną tak, aby poziom wody był na 7−10 cm nad powierzchnią próbki, i odnotowują czas rozpoczęcia badań. Podczas testów pokrycia na wodoodporność przyczepności w podwyższonej temperaturze plus (60 ± 3) °C i plus (80 ± 3) °c pojemnik z próbkami wlać wodę wstępnie podgrzane do temperatury zadanej. Po co zakladac pojemnik w piecu szafa, zapewniający utrzymanie odpowiedniej temperatury w ciągu całego okresu badań.

B. 4 Przeprowadzenie badań

Próbki przechowywane przez 1000 godz. w temperaturze plus (20 ± 5) ° C, plus (60 ± 3) °C i (plus 80 ± 3) °C Wybór temperatury badań określa maksymalną temperaturą pracy powłoki. W trakcie badań obserwują poziom wody w zbiorniku, wspierając go powyżej powierzchni próbek nie mniej niż 3−5 cm czasami leje wodę. Po zakończeniu badań próbki usuwają z wody, usunąć z ich powierzchni bibuły wilgoć i utrzymywano w temperaturze pokojowej w ciągu 24 h.

Z każdego końca próbki отслаивают po trzy pasy poszycia o szerokości 20 mm na długości (30 ± 5) mm. Szerokość każdej отслаиваемой zespoły mierzą metalowej linijki w trzech punktach z dokładnością ± 1 mm. Próbki z powłoką wkladka w струбцину zgodnie z rysunkiem A. 2. Струбцину ustala się na stałym zazębieniu maszyny, a wolny koniec отслоенной paski pokrycie — w ruchomej zajęciu.

Zawiera materiał samochód i spędzają łuszczenie się powłoki od stali przy prędkości toczenia przechwytywania 10 mm/min. Siła łuszczenie powłoki naprawić za pomocą rejestratora, a w przypadku braku na pęknięcie samochodem rejestratora odnotowują średnia siła łuszczenie, za wyjątkiem końcowych odcinków próbki (20mm z każdej strony).

B. 5 Przetwarzanie wyników badań

Przyczepność powłoki do stali (N/cm) po ekspozycji w wodzie w temperaturze plus (20 ± 5) °C, plus (60 ± 3) °C i plus (80 ± 3) °C na każdej próbce obliczamy według wzoru (A. 1).

Wyniki badań równoległych próbek obliczamy według wzoru (A. 2).

Podczas przetwarzania wyników badań za wartość przyczepności powłoki ochronnej do stali po ujawnienia w wodzie w temperaturze zadanej przyjmuje się średnią wartość uzyskaną w grupie równoległych próbek.

Aplikacja W
(obowiązkowe)
Metoda oznaczania odporności powłoki do термоциклированию

V. 1 Przeznaczenie testy

Test dla tej metody pozwala określić odporność fabrycznej powłoki ochronnej na wilgotne gorąco cykliczne odporność termiczna na działanie w zakresie temperatur od minus (50 ± 3) °c do plus (20 ± 5) °C, od minus (60 ± 3) °c do plus (20 ± 5) °C, od minus (20 ± 2) °c do plus (20 ± 5) °C i od minus (40 ± 2) °c do plus (20 ± 5) °C.

V. 2 Wymaganie próbek i pomocnicze urządzenia

Do badań używa próbki wycięte z rur z zewnętrzną powłoką z minimalną przegrzaniem i uszkodzeniem powłoki.

Próbki z wadami powłok nie doświadczają. Grubość i dielektryczna сплошность powłoki na badane próbki powinny spełniać wymagania niniejszego standardu.

Zalecane wymiary próbek na odporność termiczną cykli — (150 ±10)x (100 ± 10) mm. Ilość równoległych próbek do określonych warunków badań powinno być nie mniej niż 3 szt.

V. 3 Sprzęt i urządzenia

Do badań używa się następujący sprzęt:

— криокамеру, która zapewnia automatyczne utrzymanie odpowiedniej temperatury, czyli standard, z dokładnością ± 3 °C;

— alkohol termometr kontaktowy marki TL-15 według GOST 28498−90 lub inne podobne urządzenie importowanych lub produkcji krajowej;

— pojemnik na ekspozycji próbek w wodzie, stalowe z wewnętrzną powłoką ochronną (np. эмалевым) lub ze stali nierdzewnej o pojemności nie mniej niż 10 l;

— alkohol etylowy według GOST 17299−78.

V. 4 Przygotowanie do testów

Krawędź cięcia próbek z powłoką odtłuszczone etanolem.

Do testów dozwolone próbki bez oznak łuszczenie się powłoki.

V. 5 testy

Do oceny odporności powłoki do термоциклированию próbki z rur z powłoką z otwartymi krawędziami poddawane kolejnym badaniom według trybu:

— 8h czas otwarcia migawki w криокамере przy temperaturze minus (20 ± 2) °C, minus (40 ± 2) °C, minus (50 + 3) °C lub minus (60±3)°C;

— 15 h czas otwarcia migawki w wodzie w temperaturze plus (20 ± 5) °C;

— 1 h suszenia na powietrzu w temperaturze pokojowej.

W pierwszym etapie badań próbki umieszcza się w криокамеру z zadaną temperaturą. Dla kontroli temperatury używać alkoholu termometr marki TL-15 według GOST 28498−90 lub podobny.

Przez 8 h czas otwarcia migawki przy temperaturze minus (20 ± 2) °C, minus (40 ± 2) °C, minus (50 ± 3) °C lub minus (60 ± 3) °C próbki umieszcza się w pojemniku o pojemności 10−15 l, wypełniony rurociągów wodą, i utrzymywano w temperaturze plus (20 ± 5) °c przez 15 h.

Po zakończeniu badań próbki usuwają z wody, usunąć z ich powierzchni bibuły filtracyjnej wilgoć i utrzymywano w temperaturze pokojowej na powietrzu w ciągu 1 godz.

Przy pozytywnych wynikach badań (bez oznak łuszczenie i pękanie powłoki) próbki ponownie zanurzone w криокамеру, i термоцикл się powtarza.