GOST 24018.0-90

• gost-240180-90.pdf (202.65 KiB)
  ГОСТ 24018.0-90

GOST 24018.0−90 Stopy żaroodporne na bazie niklu. Ogólne wymagania dotyczące metod analizy

GOST 24018.0−90

Grupa В39

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

STOPY ŻAROODPORNE NA BAZIE NIKLU

Ogólne wymagania dotyczące metod analizy

Nickel-based fire-resistant alloys.
General requirements for methods of analysis

ISS 77.120.40
ОКСТУ 0809

Data wprowadzenia 1992−01−01

DANE INFORMACYJNE

1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo hutnictwa ZSRR

2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR na temat jakości produktów i standardów od 10.12.90 N 3080

3. W ZAMIAN GOST 24018.0−80

4. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE

5. Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 7−95 Międzypaństwowej rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 11−95)

6. REEDYCJA. Sierpień 2004 r.

1. Norma określa ogólne wymagania dotyczące metod analizy nadstopów na bazie niklu przez GOST 5632.

2. Pobieranie i przygotowanie próbek przeprowadza się zgodnie z GOST 7565 lub w zgodności z dokumentacją techniczną danego produktu.

3. Ważenie próby zawieszenia, metali i chemikaliów do przygotowania standardowych roztworów spędzają na laboratoryjnych wadze ogólnego przeznaczenia według GOST 24104* 2-klasy dokładności z największym limitem ważenia 200 g z dopuszczalnym błędem pomiaru nie więcej niż 0,0002 g lub na innych wadze, spełniających określone wymogi w swoim metrologicznym cech. W standardach na metody analizy mogą być przewidziane waga z inną dokładnością ważenia навесок плавней, ich mieszanin, wskaźników i innych substancji. Dokładność ważenia zawieszenia prowadzą w standardzie na metody analizy podaniem ilości miejsc po przecinku.
________________
* Od 1 lipca 2002 r. wprowadzony w życie GOST 24104−2001.

4. Stosuje się temu miarka naczynia i sztućce według GOST 1770 (cylindry, zlewki, kolby), GOST 29251, GOST 29227 (biurety, pipety), szklane naczynia i sprzęt zgodnie z GOST 25336, GOST 6563 (kubki z platyny) naczynia z стеклоуглерода marki SU-2000, naczynia z ptfe. Dopuszcza się stosowanie innych wymiarów naczyń, поверенной według GOST 8.234 i spełniającą jego wymagania w zakresie precyzji, a także korzystanie z innego laboratoryjne i urządzeń, które spełniają wymagania GOST 25336, GOST 9147, GOST 6563 i warunków ich eksploatacji.

5. Stosuje się znormalizowane narzędzia pomiaru analitycznego sygnału.

Dopuszcza się stosowanie innych środków pomiaru, atestowanych zgodnie z GOST 8.326* i zapewniających metrologiczne, нормированные w standardach na metody analizy.
________________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działają PR 50.2.009−94.

6. W celu przeprowadzenia analizy stosowane odczynniki kwalifikacji systemu.h. i h. h.

Dopuszcza się stosowanie odczynników innej kwalifikacji, zapewniających metrologiczne, нормированные w standardach na metody analizy.

Wodny roztwór amoniaku może być odebrany nasycenie wody destylowanej gazowym amoniakiem.

Do przygotowania roztworów wodnych wszystkich odczynników zgodnie z GOST 4517 i przeprowadzenia analizy stosowania wody destylowanej według GOST 6709.

7. Czystość metali stosowanych do przygotowania standardowych rozwiązań do budowy градуировочных wykresów i gotowania sztucznych mieszanek w celu kontroli poprawności wyników analizy, musi być co najmniej 99,9%.

8. Stężenie roztworów wyrażają:

masowe stężenie — g/dm, g/cm;

молярную stężenie mol/dm;

молярную stężenie ekwiwalentu (normalności) — mol/dm(n.);

ułamek masowy, % (masa substancji lub składnika w gramach, zaliczane do 100 g substancji lub 100 g roztworu);

trójwymiarowy udział, % (ilość substancji wyrażona w centymetrach sześciennych, w odniesieniu do 100 cmroztworu);

zdefiniowany element w kompozycjach wyrażają masowego udziałów %.

9. W wyrażeniach «rozcieńcza się 1:1, 1:2 itd. i opisach «1:1, 1:2 itd. pierwsze cyfry oznaczają dużej części разбавляемого odczynnika (np. stężonego kwasu), drugi — obszerne części rozpuszczalnika (np. wody). Jeśli w standardzie nie określa się stężenie kwasu lub wodnego roztworu amoniaku, to mają na myśli stężony kwas lub stężonego roztworu amoniaku.

10. Podczas przygotowywania roztworów i przeprowadzeniu analizy po każdym dodaniu odczynnika lub wody (rozpuszczalnika) roztwór miesza.

11. Określenia «temperatura pokojowa», «ciepłe» lub «ciepła» woda (lub roztworu) oznaczają, że płyn ma temperaturę odpowiednio 15 °C do 25 °C, 40 °C do 75 °C i powyżej 75 °C, jeśli nie jest przewidziana inna temperatura wody (roztworu) w standardach na metody analizy.

12. Podczas korzystania z właściwości fizyko-chemicznych metod analizy należy wybrać optymalne warunki pomiaru analitycznego sygnału w zależności od zastosowanej metody, rodzaju zastosowanego urządzenia programowanego elementu i masowego udziału w frekwencyjnych analizowanego próbie.

13. Градуировочный wykres budują w układzie współrzędnych prostokątnych: na osi x składają wartość liczbowa stężenia masowego, mass akcji lub masy elementu w określonej objętości roztworu, w osi y — wartość sygnału analitycznego, wartość mierzonego parametru lub funkcji od niego.

Warunki i sposób budowania krzywej kalibracyjnej wskazują w standardzie na metoda określania masowego udziału elementu.

Przygotowanie roztworów do budowania krzywej kalibracyjnej wykonują jednocześnie z przeprowadzeniem analizy próbki stopu.

Dopuszcza się градуировочную funkcję, będącą równanie krzywej kalibracyjnej, a także korzystać z metody porównania analitycznego sygnału próby z sygnałem analitycznym standardowego roztworu określonego elementu lub roztworu standardowego wzorca, jeżeli jest to przewidziane w standardzie na metody analizy.

Jest dozwolone korzystać z градуировочными czynnikami, jeśli wstępnie ustalono, że dla danych warunków analizy градуировочный wykres szczery w całym roboczym zakresie stężeń.

14. Masowe stężenie standardowych rozwiązań, wykonane z metali lub związków chemicznych, w razie potrzeby, ustawić nie mniej niż trzech навескам oryginalnej substancji lub nie mniej niż trzech аликвотным części standardowego roztworu.

15. Ułamek masowy pierwiastka w próbce i standardowej próbce określa się w dwóch równoległych навесках. W przypadku rozbieżności równoległych definicji powyżej dopuszczalnych wartości, wymaganych metodą analizy, i przy różnicach w ocenie jakości materiału analiza próbki odbywa się w trzech równoległych навесках.

Jednocześnie z przeprowadzeniem analizy w tych samych warunkach spędzają kontrolny doświadczenie w celu dokonania odpowiedniej zmiany w wynik analizy.

Liczba doświadczeń kontrolnych musi odpowiadać liczbie równoległych definicji podczas analizy próbki.

16. W celu kontroli błędu wyniku analizy nie rzadziej niż raz na zmianę w tych samych warunkach przeprowadzają analizę standardowego próbki w dwóch-trzech навесках. Do kontroli wybiera standardowe próbki z składem chemicznym, spełniającym wymagania normy na metody analizy.

W przypadku braku standardowego próbki kontrola odchyleń wyników analizy prowadzone metodą dodatków, analizą syntetycznych mieszanek lub innymi metodami. Kontrola odchyleń wyników analizy metodą dodatków realizują znalezieniem masowego udziału określonego elementu w анализируемом materiale po dodaniu аликвотной części standardowego roztworu tego składnika do podnośniku analizowanego materiału do analizy. Wartość suplementy wybierają taki sposób, aby zachowane optymalne warunki przeprowadzenia analizy przewidziane w konkretnym standardem na metody analizy. Spędzają definicja tego elementu w próbie po wprowadzeniu diety. Wartość dodatków jest obliczana jako różnica między wartościami znajdującymi masowych udziałem elementu w próbie z dodatkiem i bez dodatku.

17. Za wynik analizy próbki, standardowe próbki lub suplementy standardowego roztworu biorą среднеарифметическое wartość dwóch (trzech) równoległych definicji z uwzględnieniem przeciętnego wartości dwóch (trzech) równoległych definicji kontroli doświadczenia.

Wartość liczbowa wyniku analizy próbki musi zawierać ostatniej cyfry znaczące w tej samej pozycji, w której ona stoi w odpowiednim wartości dopuszczalnych rozbieżności wyników równoległych definicji.

18. Bezwzględne różnice wyników trzech równoległych oznaczeń (), obliczone przy zaufania prawdopodobieństwa 0,95 dla danego przedziału masowych udziałem elementu, prezentowane są w tabelach na metody analizy.

Wartości dopuszczalnych odchyłek dwóch równoległych oznaczeń () znajdują się przez pomnożenie odpowiedniej wartości przez współczynnik 0,84. Bezwzględne różnice wyników trzech lub dwóch równoległych definicji nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek lub odpowiednio 0,84, a średni wynik analizy standardowego próbki lub suplementy standardowego roztworu nie powinien różnić się od qualified lub siedzibę w standardowym roztworze masowego udziału określonego elementu na wartość nie większą niż 0,5lub 0,6odpowiednio.

W przypadku, gdy wyniki badań nie spełniają określonych wymagań, określenie elementu w frekwencyjnych analizowanego próbie i standardowej próbce powtarzają. Jeśli powtarzające się wyniki nie spełniają określonych wymagań, analiza przestają do identyfikacji przyczyn, które spowodowały zniekształcenie wyników analizy, po czym analiza powtarzają.