GOST 6689.15-92

• gost-668915-92.pdf (716.58 KiB)
  ГОСТ 6689.15-92

GOST 6689.15−92 Nikiel, stopy niklu i miedzi i niklu. Metody ustalania antymonu

GOST 6689.15−92

Grupa В59

PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR

NIKIEL, STOPY NIKLU I MIEDZI, NIKLU

Metody ustalania antymonu

Nickel, nickel and copper-nickel alloys. Methods for the determination of antimony

ОКСТУ 1709

Data wprowadzenia 1993−01−01

DANE INFORMACYJNE

1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo hutnictwa ZSRR

DEWELOPERZY

Vn.Fiodorow, J. M. Лейбов, B. P. Chmiela, A. N. Боганова, L. W. Морейская, I. A. Worobjow

2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Uchwałą Komitetu standaryzacji, metrologii i certyfikacji ZSRR od 18.02.92 N 167

3. W ZAMIAN GOST 6689.15−80

4. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE

Niniejszy standard określa экстракционно-fotometryczne i полярографические metody ustalania antymonu (przy masowym udziale antymonu od 0,0005 do 0,01%) i atomowej абсорбционный metoda określania antymonu (przy masowym udziale antymonu od 0,001 do 0,05%), niklu i miedzi, niklu stopów według GOST 492* i GOST 19241.
________________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działa GOST 492−2006. — Uwaga producenta bazy danych.

1. WYMAGANIA OGÓLNE

Ogólne wymagania dotyczące metod analizy — według GOST 25086 z dodatkiem w rozdz.1 GOST 6689.1.

2. ЭКСТРАКЦИОННО-FOTOMETRYCZNY METODA OKREŚLANIA ANTYMONU Z ZASTOSOWANIEM DIAMENTOWEGO ZIELONEGO

2.1. Istota metody

Metoda opiera się na edukacji пятивалентной сурьмой w solno-kwaśnym środowisku гексахлорстибата diamentowego zielonego jego ekstrakcji toluenem i pomiarze gęstości optycznej ekstraktu. W przypadku miedzi i stopów niklu antymon wstępnie oddzielają соосаждением z метаоловянной kwasem.

2.2. Aparatura, odczynniki i roztwory

Фотоэлектроколориметр lub spektrofotometr.

Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461 i rozcieńcza się 1:1.

Kwas solny według GOST 3118 i rozcieńcza się 1:1.

Mieszanka kwasów do rozpuszczania: skoncentrowana azotowy i kwas solny w stosunku 1:3.

Kwas siarkowy według GOST 4204 i rozcieńcza się 1:5.

Kwas fluorowodorowy według GOST 10484.

Amon азотнокислый według GOST 22867.

Płyn промывная: 10 g азотнокислого amonu rozpuszczone w 200 cmwody, dodać 10 cmstężonego kwasu azotowego, wlać wody do 1 dmi wymieszać.

Cyna двухлористое na NTD, świeżo przygotowany roztwór 10 g/dmw kwas solny, rozcieńczonym 1:1.

Sód азотистокислый według GOST 4197, roztwór 100 g/dm.

Mocznik) zgodnie z GOST 6691, nasycony roztwór: 100 g mocznika, rozpuszcza się w 100 cmciepłej wody.

Diament zielony, roztwór wodny 2 g/dm.

Toluen według GOST 5789.

Sód сернокислый bezwodny według GOST 4166.

Cyny metalowy, z zawartością antymonu nie więcej niż 3·10%.

Antymon marki Су0 według GOST 1089.

Standardowe roztwory antymonu.

Roztwór A: 0,05 g kwas azotowy rozpuszcza się po podgrzaniu do 25 cmstężonego kwasu siarkowego. Roztwór ochłodzono, umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 500 cm, dodać do kreski kwasem siarkowym (1:5).

1 cmroztworu A zawiera 0,0001 g antymonu.

Roztwór B: 10 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać do kreski kwasem solnym (1:1) i wymieszać; przygotować dzień zastosowania.

1 cmroztworu B zawiera 0,00001 g antymonu.

Roztwór b: 10 cmroztworu B umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać do kreski kwasem solnym (1:1); przygotować dzień zastosowania.

1 cmroztworu zawiera W 0,00000

1 g antymonu.

2.3. Przeprowadzenie analizy

2.3.1. Dla stopów z masowym udziałem krzemu i chromu mniej niż 0,1%, nie zawierający wolframu

Tuz stopu (patrz tab.1) umieścić w zlewce o pojemności 250 cm, dodać 20 cmkwasu azotowego (1:1), serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i rozpuszcza się po podgrzaniu.

Tabela 1

Po rozwiązaniu zawieszenia szkiełka lub płytę i ścianki szklanki spłukać wodą, dodać 3 cmstężonego kwasu siarkowego i упаривают przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego. Ścianki szklanki spłukać wodą i powtórzyć упаривание przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego jeszcze dwa razy.

Przy masowym udziale antymonu w stopie mniej niż 0,001% pozostałości chłodzi się i rozpuszcza się po podgrzaniu do 20 cmkwasu solnego (1:1). Roztwór ochłodzono, umieszcza się w делительную lejek o pojemności 250 cmi ścianki szklanki płucze 5 cmkwasu solnego (1:1). Do roztworu dodać 1−2 krople roztworu двухлористого cyny, wymieszać i pozostawić na 1 minutę, następnie dodać 1 cmroztworu азотистокислого sodu, dobrze wymieszać i pozostawić na 5 min., Dodać 1 cmnasyconego roztworu mocznika, wymieszać 30 g*, podawany 140 cmwody, 1 cmdiamentowego zielony, 30 cmtoluenu i wstrząsnąć lejek w ciągu 1 min. Po separacji faz dolny pompa warstwa wyrzucają, a organiczny warstwy są umieszczone w suchej zlewki o pojemności 50 cm, zawiera 0,3−0,5 g bezwodnego siarczanu sodu lub przesączyć przez suchy filtr papierowy. Przez 10 min pomiaru gęstości optycznej ekstraktu na фотоэлектроколориметре z czerwonym nd w kuwecie o grubości chłonnego światła warstwy 5 cm lub na spektrofotometrze przy 640 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 1 cm Roztworu porównania służy wyciąg kontrolnej doświadczenia.
_______________
* Zgodność z oryginałem. — Uwaga producenta bazy danych.

Przy masowym udziale antymonu w stopie powyżej 0,001% pozostałości po odparowaniu z kwasem siarkowym, chłodzi się i rozpuszcza się po podgrzaniu do 30 cmkwasu solnego (1:1). Roztwór ochłodzono, umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 50 cmi dodać do kreski kwasem solnym (1:1), аликвотную część 10 cmumieszcza się w делительную lejek o pojemności 100−150 cm, dodać 1−2 krople roztworu двухлористого cyny i pozostawić na 1 minutę, a Następnie dodać 1 cmroztworu азотистокислого sodu, dobrze wymieszać i pozostawić na 5 min. następnie dodać 1 cmmocznika i mieszać przez 30 sekund, następnie dodać 55 cmwody, 2 cmroztworu diamentowego zielonego, 30 cmtoluenu i wstrząsać przez 1 min.

Dalej robią, jak wskazano powyżej w analizie stopów z masowym udziałem antymonu

mniej niż 0,001%.

2.3.2. Dla stopów z masowym udziałem chloru lub krzemu ponad 0,1%

Tuz stopu (patrz tab.1) umieszcza się w platynową filiżanki, dodać 20 cmkwasu azotowego (1:1), 1 cmkwas fluorowodorowy i rozpuszcza się po podgrzaniu. Po schłodzeniu ścianki filiżanki spłukać wodą, dodać 3 cmstężonego kwasu siarkowego i упаривают przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego. Kubek chłodzi, płucze ścianki kubka wodą i powtórzyć упаривание przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego jeszcze dwa razy. Dalej analiza prowadzą w sposób określony w pkt 2.3.1.

2.3.3. Dla stopów zawierających wolfram

Tuz stopu (patrz tab.1) umieścić w zlewce o pojemności 250 cm, dodają 40−60 cmmieszaniny kwasów do rozpuszczania, serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i rozpuszcza się po podgrzaniu. Szkła lub płyty i ścianki szklanki spłukać wodą, dodać 5 cmstężonego kwasu siarkowego i упаривают do 10−12 cm.

Po schłodzeniu do roztworu dodaje się 30 cmwody i pojawiający się osad kwasu wolframowego odsącza się na podwójne gęsty filtr. Szklankę i osad przemywa się 5−6 razy gorącej kwasu solnego (1:1). Osad z filtrem wyrzucają, a w фильтрате określają antymon w dniu badania. Do tego упаривают roztwór, nie dopuszczając do wrzenia, aż do początku zaznaczenia białego dymu kwasu siarkowego. Spłukać ściany szklanki wodą i powtórzyć упаривание przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego jeszcze dwa razy. Dalej analiza prowadzą, w sposób określony w pkt 2.3.1.

2.3.4. Dla miedzi i stopów niklu

Tuz stopu (patrz tab.1) umieścić w zlewce o pojemności 250 cm, dodają 0,01 g metalicznego cyny, 20 cmkwasu azotowego (1:1), serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i rozpuszcza się po podgrzaniu. Po rozwiązaniu zawieszenia szkła lub płyty i ścianki szklanki spłukać wodą, dodać 20 cmwody, niewielką ilość фильтро-masy papierniczej i pozostawić na 1−2 godziny w ciepłej kąpieli. Osad odsącza się na gęsty filtr, szklankę i osad przemyto 10−12 razy промывной płynem. Filtr z osadem umieścić w szklance, w którym przeprowadzono osadzanie, dodaje 10−15 cmstężonego kwasu siarkowego, 20−35 cmstężonego kwasu azotowego i roztwór упаривают do rozpoczęcia wydzielania gęstego białego dymu kwasu siarkowego. Jeśli pozostały roztwór malowane, dodają jeszcze 5−10 cmkwasu azotowego i powtarzają упаривание do rozpoczęcia wydzielania gęstego białego dymu kwasu siarkowego. Szklanka chłodzi, ściany spłukać wodą i упаривают roztwór do uzyskania wilgotnych soli.

Przy masowym udziale antymonu w stopie mniej niż 0,001% do pozostałej po ochłodzeniu dodaje się 7 cmkwasu solnego (1:1) ogrzewać do rozpuszczenia, roztwór umieścić w делительную lejek o pojemności 100−150 cmi ścianki szklanki płucze 3 cmkwasu solnego (1:1), a następnie analiza prowadzą, w sposób określony w pkt 2.3.1, przy ustalaniu antymonu w stopie mniej niż 0,001%.

Przy masowym udziale antymonu w stopie powyżej 0,001% pozostałość rozpuszcza się po podgrzaniu do 30 cmkwasu solnego (1:1), roztwór ochłodzono, umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 50 cmi dodać do kreski kwasem solnym (1:1). Аликвотную część 10 cmumieszcza się w делительную lejek o pojemności 100−150 cm. Dalej analiza prowadzą, w sposób określony w pkt 2.3.1, przy ustalaniu antymonu powyżej 0,001%.

Roztwór porównania służy roztworu kontrolnego doświadczenia, przeprowadzone przez cały przebieg a

нализа.

2.3.5. Budowanie градуировочных wykresów

2.3.5.1. Градуировочный harmonogram do ustalenia antymonu mniej niż 0,001%

W podziałowe lejków o pojemności 250−300 cmumieszczone 1,0; 2,0; 3,0; 4,0; 5,0 i 6,0 cmstandardowego roztworu W antymonu, dodać kwasu solnego (1:1) do 25 cm, dodać 1−2 krople roztworu двухлористого cyny i pozostawić na 1 min. Dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 2.3.1, przy ustalaniu antymonu mniej niż 0,001%.

2.3.5.2. Градуировочный harmonogram do ustalenia antymonu powyżej 0,001%

W podziałowe lejków o pojemności 100−150 cmumieszczone 1,0; 2,0; 3,0; 4,0; 5,0 i 6,0 cmstandardowego roztworu W antymonu, dodać kwasu solnego (1:1) do 10 cm, 1−2 krople roztworu двухлористого cyny i pozostawić na 1 min. Dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 2.3.1, przy ustalaniu antymonu powyżej 0,001%.

2.4. Przetwarzanie wyników

2.4.1. Ułamek masowy antymonu () w procentach, oblicza się według wzoru

,

gdzie  — masa antymonu, znaleziona w градуировочному grafikę, g;

 — masa stopu, odpowiednia аликвотной części roztworu, r.

2.4.2. Rozbieżności wyników trzech równoległych definicji (wskaźnik zbieżności) i wyników dwóch badań (wskaźnik powtarzalności) nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.2.

Tabela 2

2.4.3. Kontrola dokładności wyników analizy spędzają w Państwowym standardowych próbek (GUS) lub branżowym standardem próbek (CCA), lub według standardowych wzorców przedsiębiorstw (SOP) nikiel, niklu i miedzi, stopów niklu, zatwierdzonym zgodnie z GOST 8.315*, lub metodą dodatków lub porównania wyników uzyskanych полярографическим lub atomowej абсорбционным metodą, zgodnie z GOST 25086.
________________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działa GOST 8.315−97, tu i dalej w tekście. — Uwaga producenta bazy danych.

3. ЭКСТРАКЦИОННО-FOTOMETRYCZNY METODA OKREŚLANIA ANTYMONU Z ZASTOSOWANIEM FIOLET (PRZY MASOWYM UDZIALE ANTYMONU OD 0,001 do 0,01%)

3.1. Istota metody

Metoda opiera się na edukacji пятивалентной сурьмой w zwany dalej środowisku гексахлористибата fiolet, jego ekstrakcji toluenem i pomiarze optycznej плостности malowane ekstraktu po oddzieleniu antymonu od głównych składników stopów соосаждением z dwutlenkiem manganu.

3.2. Aparatura, odczynniki i roztwory

Фотоэлектроколориметр lub spektrofotometr.

Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461 i rozcieńcza się 1:1 i 1:100.

Kwas solny według GOST 3118 i rozcieńczająca 7:3.

Mieszanka kwasów do rozpuszczania: stężonego kwasu azotowego i solnego tłuszczowych w stosunku 1:3.

Kwas siarkowy według GOST 4204 i rozcieńcza się 1:1.

Kwas fluorowodorowy według GOST 10484.

Amoniakowa według GOST 3760.

Potas марганцовокислый według GOST 20490, roztwór 40 g/dm.

Mangan сернокислый według GOST 435, roztwór 100 g/dm.

Cyna двухлористое na NTD, świeżo przygotowany roztwór 100 g/dmw kwasie solnym (1:1).

Sód азотистокислый według GOST 4197, roztwór 100 g/dm.

Mocznik) zgodnie z GOST 6691, nasycony roztwór: 100 g mocznika, rozpuszcza się w 100 cmciepłej wody.

Fiolet krystaliczny, roztwór wodny 2 g/dm.

Toluen według GOST 5789.

Sód сернокислый według GOST 4166, bezwodny.

Antymon marki Су00 lub Су0 według GOST 1089.

Standardowe roztwory antymonu

Roztwór A: 0,1 g kwas azotowy rozpuszcza się po podgrzaniu do 50 cmstężonego kwasu siarkowego. Roztwór ochłodzono, umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 1000 cm, dodają 175 cmkwasu siarkowego (1:1), schłodzić i dodać wodą do kreski.

1 cmroztworu A zawiera 0,0001 g antymonu.

Roztwór B: 10 cmroztworu umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodają 70 cmstężonego kwasu solnego i rozcieńczyć do kreski wodą; są w dniu zgłoszenia.

1 cmroztworu B zawiera 0,00001 g

antymonu.

3.3. Przeprowadzenie analizy

3.3.1. Dla stopów z masowym udziałem krzemu mniej niż 0,1%, nie zawierających chromu i wolframu

Tuz stopu o masie 0,5 g umieszcza się w zlewce o pojemności 250 cm, dodać 20 cmkwasu azotowego (1:1), serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i rozpuszcza się po podgrzaniu. Ścianki kubka i szkiełka lub płytę spłukać wodą, dodać wody do 100 cm, neutralizują amoniakiem do pojawienia się zmętnienia, nie zanika podczas mieszania (ph 3 w uniwersalnym papierkiem papierze), dodać 0,5 cmstężonego kwasu azotowego i 1 cmroztworu марганцевокислого potasu. Szklanka serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i roztwór ogrzewa się prawie do wrzenia. Dodać 2 cmroztworu siarczanu manganu i gotować przez 2 min. (przy masowym udziale manganu w stopie ponad 2% roztwór siarczanu manganu nie dodają). Roztwór pozostawić na 1 h w temperaturze 30−40 °C. Uwolniony osad odsącza się na gęsty filtr i umyć 4−5 razy gorącego kwasu azotowego (1:100). Filtr z osadem umieścić w szklance, w którym produkowano osadzanie, dodaje 10−15 cmstężonego kwasu siarkowego, 20−25 cmstężonego kwasu azotowego i упаривают do rozpoczęcia wydzielania gęstego białego dymu kwasu siarkowego. Jeśli pozostały roztwór malowane, dodać 5−10 cmstężonego kwasu azotowego i powtarzają упаривание. Po schłodzeniu ścianki szklanki spłukać wodą i упаривают roztwór do uzyskania wilgotnych soli.

Przy masowym udziale antymonu w stopie mniej niż 0,005% do pozostałej po ochłodzeniu dodaje się 7 cmkwasu solnego (7:3) i ogrzewać do rozpuszczenia soli. Roztwór jest następnie umieszczany w делительную lejek o pojemności 100−150 cm, szkło płucze 3 cmkwasu solnego (7:3).

Przy masowym udziale antymonu w stopie powyżej 0,005% do pozostałej po ochłodzeniu dodaje się 10 cmkwasu solnego (7:3), ogrzewać do rozpuszczenia soli i po ochłodzeniu roztwór umieścić w kolbie miarowej o pojemności 25 cmi dodać do kreski kwasem solnym (7:3). Аликвотную część roztworu 10 cmumieszcza się w делительную lejek o pojemności 100−150 cm, dodać 1−2 krople roztworu двухлористого cyny do odbarwienia roztworu, wymieszać i pozostawić na 1 min. W делительную lejek dodać 1 cmroztworu азотистокислого sodu, lejek zamknąć korkiem, wstrząsnąć 2 min i lejek otwierają. Przez 2 min, dodać 1 cmroztworu mocznika i miesza 30 s, po czym dodają 70 cmwody, 10 kropli roztworu fioletu krystalicznego, 25 cm, toluenu i wstrząsać przez 1 min. Po separacji faz dolna warstwa odrzucają, a organiczny warstwy są umieszczone w suchej zlewki o pojemności 50 cm, zawierający 0,3−0,5 g bezwodnego siarczanu sodu, lub przesączyć przez suchy filtr papierowy i po 10−15 min, pomiar gęstości optycznej ekstraktu na фотоэлектроколориметре z czerwonym nd w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 2 cm lub na spektrofotometrze przy 610 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 1 cm Roztworu porównania służy wyciąg kontrolnej doświadczenia.

Uwaga. Jeśli analiza nie zostanie zakończona w ciągu dnia, może być przerwany po sedymentacji antymonu z dwutlenkiem manganu lub po упаривания z kwasu siarkowego

kwasem.

3.3.2. Dla stopów z masowym udziałem krzemu ponad 0,1%

Tuz stopu o masie 0,5 g umieszcza się w platynową filiżanki, dodać 20 cmkwasu azotowego (1:1), 1 cmkwas fluorowodorowy i rozpuszcza się po podgrzaniu. Po schłodzeniu ścianki filiżanki spłukać wodą, dodać 3 cmstężonego kwasu siarkowego i упаривают roztwór przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego. Kubek chłodzi, płucze ścianki kubka wodą i powtórzyć упаривание roztworu przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego jeszcze dwa razy.

Po schłodzeniu rozpuszczone sole po podgrzaniu do 20 cmkwasu azotowego (1:1), przenieść roztwór do zlewki o pojemności 250 cm, rozcieńczony wodą do 10 cmi neutralizują amoniakiem do pojawienia się zmętnienia, nie zanika podczas mieszania (ph 3 w uniwersalnym papierkiem papierze). Dodać 0,5 cmstężonego kwasu azotowego i dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 3.3.1

.

3.3.3. Dla stopów zawierających chrom

Tuz stopu o masie 0,5 g umieszcza się w zlewce o pojemności 250 cm, dodają 30−35 cmmieszaniny kwasów do rozpuszczania, serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i rozpuszcza się po podgrzaniu. Po schłodzeniu szkiełka lub płytę i ścianki szklanki spłukać wodą i roztwór odparowano do sucha. Suchą pozostałość rozpuszczono w 20 cmkwasu azotowego (1:1) i powtarzają выпаривание jeszcze dwa razy, dodając za każdym razem na 20 cmkwasu azotowego (1:1). Suchą pozostałość rozpuszczono w 20 cmkwasu azotowego (1:1), rozcieńczyć wodą do 100 cmi neutralizują amoniakiem do pojawienia się zmętnienia, nie zanika podczas mieszania (ph 3 w uniwersalnym papierkiem papierze). Dodaje się 0,5 cmstężonego kwasu azotowego i dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 3.3.1

.

3.3.4. Dla stopów zawierających wolfram

Tuz stopu o masie 0,5 g umieszcza się w zlewce o pojemności 250 cm, dodają 40−45 cmmieszaniny kwasów do rozpuszczania, serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i rozpuszcza się po podgrzaniu. Ścianki kubka i szkiełka lub płytę spłukać wodą, dodać 5 cmstężonego kwasu siarkowego i упаривают do 10−12 cm. Po ochłodzeniu roztwór dodaje się 30 cmwody i pojawiający się osad kwasu wolframowego odsącza się na podwójne gęsty filtr. Szklankę i osad przemywa się 5−6 razy gorącej kwasu solnego (1:1). Osad z filtrem wyrzucają, a przesącz neutralizują amoniakiem do pojawienia się zmętnienia, nie zanika podczas mieszania (ph 3 w uniwersalnym papierkiem papierze). Dodać 0,5 cmstężonego kwasu azotowego i dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 3.3.1.

3.3.5. Tworzenie krzywej kalibracyjnej

W podziałowe lejków o pojemności 100−150 cmpodawany 0,5; 1,0; 1,5; 2,0; 2,5 i 3,0 cmstandardowego roztworu B antymonu, rozcieńczony do 10 cmkwasu solnego (7:3). Dodają 1−3 krople roztworu двухлористого cyny i pozostawić na 1 min., Dodać 1 cmroztworu азотистокислого sodu i dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 3.3.1, przy ustalaniu antymonu w stopie mniej niż 0,005%.

3.4. Przetwarzanie wyników

3.4.1. Ułamek masowy antymonu () w procentach, oblicza się według wzoru

,

gdzie  — masa antymonu, znaleziona w градуировочному grafikę, g;

 — masa stopu, odpowiednia аликвотной części roztworu, r.

3.4.2. Rozbieżności wyników trzech równoległych definicji (wskaźnik zbieżności) i wyników dwóch badań (wskaźnik powtarzalności) nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.2.

3.4.3. Kontrola dokładności wyników analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 2.4.3.

3.4.4. Экстракционно-fotometryczny metodę stosuje się w przypadku rozbieżności w ocenie jakości niklu i stopów miedzi i stopów niklu.

4. ПОЛЯРОГРАФИЧЕСКИЕ METODY USTALANIA ANTYMONU

4.1. Istota metody

Metoda opiera się na wstępnym oddziale antymonu соосаждением z uwodnionej dwutlenkiem manganu z kolejnych полярографическим definicją antymonu na солянокислом tle.

Przy masowym udziale antymonu mniej niż 0,005% oznaczanie przeprowadza się metodą инверсионной вольтамперометрии ze stacjonarnym ртутным elektrodą. Przy masowym udziale antymonu powyżej 0,005% definicja spędzają полярографическим metodą z ртутным капающим elektrodą.

4.2. Aparatura, odczynniki i roztwory

Полярограф ac PPT-1 lub осциллографический полярограф-5122. Dopuszcza się stosowanie полярографов innych marek. Komórka полярографическая, o pojemności 30−40 cm, wykonana ze szkła, z wolnostojącym elektrodą odniesienia (nasycony каломельный elektroda) i z ртутным stacjonarnym elektrodą lub ртутным капающим elektrodą.

Elektroda mercurial film (patrz rysunek): srebrny drut впаивают w szklanej rurki, невпаянную część druciki polerowane do połysku kawałek srebra i wysoki połysk koniec umieszcza się w kubek z metalowym rtęcią na 1 min. Амальгированный elektroda wyjęty z rtęci i delikatnie przetrzeć kawałkiem czystej kalki lub teflonu, aby równomiernie rozprowadzić rtęci na powierzchni metalu. Elektroda dokładnie umyć wodą.

Azot gazowy według GOST 9293.

Rtęć marki Р0 według GOST 4658, nie zawierający wilgoci i oczyszczona od окисных folii.

Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461 i rozcieńcza się 1:1, 1:100.

Kwas solny według GOST 3118 i rozcieńcza się 1:1 i 3 mol/dmroztworu.

Mieszanka kwasów do rozpuszczania: skoncentrowana azotowy i solny, kwas w stosunku 1:3.

Kwas siarkowy według GOST 4204 i rozcieńcza się 1:5.

Kwas fluorowodorowy według GOST 10484.

Potas марганцовокислый według GOST 20490, roztwór 40 g/dm.

Mangan сернокислый według GOST 435, roztwór 100 g/dm.

Problem: hydrazyna сернокислый według GOST 5841, roztwór 10 g/dm.

Amoniakowa według GOST 3760.

Potas железистосинеродистый według GOST 4207, roztwór 30 g/dm.

Antymon marki Су0 według GOST 1089.

Standardowe roztwory antymonu

Roztwór A: 0,1 g kwas azotowy rozpuszcza się w 50 cmstężonego kwasu siarkowego. Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cm, dodać do kreski kwasem siarkowym (1:5) i wymieszać.

1 cmroztworu A zawiera 0,0001 g antymonu.

Roztwór B: 10 cmroztworu A przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać 20 cmstężonego kwasu solnego, wlać do kreski wodą i wymieszać: przygotować bezpośrednio przed pomiarami.

1 cmroztworu B zawiera 0,00001 g z

урьмы.

4.3. Przeprowadzenie analizy

4.3.1. Dla stopów z masowym udziałem krzemu mniej niż 0,1%, nie zawierających chromu i wolframu

Tuz stopu o masie 1 g umieszcza się w zlewce o pojemności 250−300 cm, dodać 20 cmkwasu azotowego (1:1), serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i rozpuszcza się po podgrzaniu. Usuwany przez gotowanie tlenki azotu, roztwór ochłodzono, ścianki szklanki i szkiełka lub płytę spłukać wodą, rozcieńczony roztwór wodą do 100−120 cmi dodaje się roztwór amoniaku do ph 2 (na uniwersalnym papierkiem papierze). Dodać 0,5 cmstężonego kwasu azotowego, 1 cmroztworu марганцевокислого potasu, serwowane szklankę strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i ogrzewać roztwór prawie do wrzenia. Dodać 2 cmroztworu siarczanu manganu (podczas analizy stopów zawierających powyżej 0,5% manganu, roztwór siarczanu manganu nie dodają), roztwór gotować 2 min i pozostawić na 1 h.

Roztwór przesączono przez filtr średniej gęstości i wielokrotnie (10−12 razy) przemywa się gorącym roztworem kwasu azotowego (1:100) do negatywnej reakcji na miedź (próba z roztworem железистосинеродистого potasu).

Filtr z osadem przenosi się do zlewki o pojemności 250−300 cm, dodać 15 mlstężonego kwasu siarkowego, 25 cmstężonego kwasu azotowego i упаривают do pojawienia się gęstego białego dymu kwasu siarkowego.

W przypadku żółtego zabarwienia roztworu po упаривания dodać jeszcze 10 cmstężonego kwasu azotowego i powtarzają упаривание. Operację упаривания z kwasu azotowego należy powtarzać aż do zaniku żółtego zabarwienia roztworu. Roztwór odparowano do wilgotnych soli. Sól rozpuszcza się w słabym ogrzewaniu 20 cm3 mol/dmroztworu kwasu solnego, dodać 1 g siarczanu гидразина i gotować przez 2 min. Roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 50 cmi dodać do etykiety 3 mol/dmroztworu kwasu solnego

kwasu.

4.3.2. Dla stopów z masowym udziałem krzemu ponad 0,1%

Tuz stopu o masie 1 g umieszcza się w platynową filiżanki, dodać 20 cmkwasu azotowego (1:1), 5 cmkwas fluorowodorowy i rozpuszcza się po podgrzaniu. Fajne rozwiązanie, płucze ścianki filiżanki niewielką ilością wody, dodać 3 cmstężonego kwasu siarkowego i упаривают roztwór do pojawienia się gęstego białego dymu kwasu siarkowego. Resztę chłodzi, płucze ścianki filiżanki niewielką ilością wody i powtórzyć упаривание roztworu do momentu pojawienia się białego dymu kwasu siarkowego.

Rozpuszczone sole po podgrzaniu do 20 cmkwasu azotowego (1:1), przenieść roztwór do zlewki o pojemności 250 cm, rozcieńcza się wodą do 100−120 cmi dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 4.3.1.

4.3.3. Dla stopów zawierających chrom

Tuz stopu o masie 1 g umieszcza się w zlewce o pojemności 250−300 cm, dodać 30−35 cmmieszaniny kwasów do rozpuszczania, serwowane jest strefą szybą szklaną lub plastikową płytą i rozpuszcza się po podgrzaniu. Po usunięciu tlenków azotu wrzenia, fajne rozwiązanie, płucze szkła lub płyty i ścianki szklanki niewielką ilością wody i roztwór odparowano do sucha. Suchą pozostałość rozpuszczono w 20 cmkwasu azotowego (1:1) i ponownie roztwór odparowano do sucha. Operację odparowaniu z 20 cmkwasu azotowego (1:1) przeprowadza się trzykrotnie, po czym suchą pozostałość rozpuszczono w 20 cmkwasu azotowego (1:1), rozcieńczono wodą do 100−120 cmi dalej prowadzą analizy, w sposób określony w pkt 4.3.1.

4.3.4. Dla stopów zawierających wolfram

Tuz stopu o masie 1 g umieszcza się w zlewce o pojemności 250−300 cm, dodać 40−45 cmmieszaniny kwasów do rozpuszczania i rozpuszcza się po podgrzaniu. Do otrzymanego roztworu dodać 5 cmstężonego kwasu siarkowego i упаривают do 10−12 cm. Roztwór rozcieńczony 30 cmwody i przesączono przez podwójne gęsty filtr. Szklankę i placek filtracyjny przemyto 5−6 razy gorącego kwasu azotowego (1:1). Resztę z filtrem wyrzucają. Roztwór упаривают do 100−120 cmi dalej prowadzą analizy, w sposób określony w pkt 4.3.1.

We wszystkich przypadkach przez cały przebieg analizy prowadzą kontrolny doświadczenie.

4.3.5. Полярографический metoda

Аликвотную część roztworu 20 cmumieszcza się w полярографическую komórkę z ртутным капающим elektrodą, деаэрируют roztwór prądem azotu w ciągu 3−4 min, przestają mieszanie i odnotowują катодную полярограмму od minus 0,1 do minus 0,5 W, rejestrując falę (szczyt) odzyskiwania antymonu około minus 0,25 W.

Czułość urządzenia rejestrującego wybierają taki sposób, aby wysokość fali (szczyt) odzyskiwania antymonu była mniej niż 10 mm Przy pracy z полярографом-5122 полярограмму kręcą w trybie dp.2» przy prędkości odświeżania 0,25 W/s.

4.3.6. Metoda инверсионной вольтамперометрии

Аликвотную część 10 cmсолянокислого roztworu przenoszą w полярографическую komórkę ze stacjonarnym ртутным elektrodą, деаэрируют roztwór prądem argonu 3−4 min, ustalane na полярографе napięcie minus 0,4 W i spędzają elektrolizy w ciągu 1−5 min, mieszając roztwór. Po zakończeniu elektrolizy przestają mieszanie, dają roztworu uspokoić i naprawić komorę gazową przy anodzie вольтамперограмму od minus 0,5 do minus 0,05 W przypadku liniowo zmiennym potencjale elektrody, rejestrując szczyt электроокисления antymonu około minus 0,2 V.

Czułość urządzenia rejestrującego i czas elektrolizy wybierają taki sposób, aby wysokość piku antymonu była nie mniej niż 10 mm.

Elektroda wytrzymują przy napięciu 0,05 W ciągu 1 min w ciągłym перемешиваемом roztworze, po czym powtórzyć pomiar.

Podczas pracy z elektrodą, dołączoną do urządzenia PPT-1, po zakończeniu każdego pomiaru otrzymują nową kroplę rtęci.

4.3.7. Oznaczanie antymonu metodą dodatków.

Przy полярографическом ustalaniu antymonu 0,1−0,5 cmstandardowego roztworu I dodać do analizowany roztwór miesza się roztwór 2−3 min i полярографируют, w sposób określony w pkt 4.3.5.

Przy ustalaniu antymonu metodą инверсионной вольтамперометрии 0,1−0,5 cmstandardowego roztworu B antymonu dodają w analizowany roztwór miesza się roztwór 2−3 min i spędzają określenie, w sposób określony w pkt 4.3.6.

Wartość suplementy wybierają taki sposób, aby wysokość piku (fale) antymonu wzrosły 2−3-krotnie w porównaniu z wysokości fali (szczyt) antymonu dla analizowanego roztworu.

4.4. Przetwarzanie wyników

4.4.1. Ułamek masowy antymonu () w procentach, oblicza się według wzoru

,

gdzie  — wysokość fali (szczyt) antymonu dla analizowanego roztworu, mm;

 — wysokość fali (szczyt) antymonu w doświadczeniu kontrolnym, mm;

 — stężenie standardowego roztworu, g/cm;

 — ilość suplementów cm;

 — wysokość fali (szczyt) antymonu po wprowadzeniu diety, mm;

 — masa stopu, odpowiednia аликвотной części pobranej na полярографирование,

r.

4.4.2. Rozbieżności wyników trzech równoległych definicji (wskaźnik zbieżności) i wyników dwóch badań (wskaźnik powtarzalności) nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.2.

4.4.3. Kontrola dokładności wyników analizy spędzają w Państwowym standardowych próbek (GUS) lub branżowym standardem próbek (CCA), lub według standardowych wzorców przedsiębiorstw (SOP) nikiel, niklu i miedzi, stopów niklu, zatwierdzonym zgodnie z GOST 8.315, lub metodą dodatków, lub porównania wyników uzyskanych экстракционно-fotometrycznej lub atomowej абсорбционным metodami, zgodnie z GOST 25086.

5. ATOMOWEJ АБСОРБЦИОННЫЙ METODA OKREŚLANIA ANTYMONU (PRZY MASOWYM UDZIALE ANTYMONU OD 0,001 DO 0,005%)

5.1. Istota metody

Metoda opiera się na pomiarze absorpcji światła atomami antymonu, powstające wraz z wprowadzeniem analizowanego roztworu w płomień acetylen-powietrze po wstępnej alokacji antymonu соосаждением ją z dwutlenkiem manganu.

5.2. Aparatura, odczynniki i roztwory

Atomowej абсорбционный mas ze źródłem promieniowania dla antymonu.

Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461, rozcieńcza się 1:1, i roztwór 1,5 mol/dm.

Kwas siarkowy według GOST 4204, rozcieńcza się 1:1, roztwory 1,4 a 2,5 mol/dm.

Kwas solny według GOST 3118, roztwór 1 mol/dm.

Kwas fluorowodorowy według GOST 10484.

Amoniakowa według GOST 3760.

Mangan азотнокислый na NTD, roztwór 20 g/dm.

Potas марганцовокислый według GOST 20490, roztwór 10 g/dm.

Wodoru nadtlenek według GOST 10929.

Antymon według GOST 1089 z masowym udziałem antymonu nie mniej niż 99,9%.

Standardowe roztwory antymonu.

Roztwór A: 0,25 g kwas azotowy rozpuszcza się po podgrzaniu do 10 cmkwas siarkowy, roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 500 cmi dodać do etykiety 2,5 mol/dmroztworu kwasu siarkowego.

1 cmroztworu A zawiera 0,0005 g antymonu.

Roztwór B: 10 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać do etykiety 2,5 mol/dmroztworu kwasu siarkowego.

1 cmroztworu B zawiera 0,00005 g

antymonu.

5.3. Przeprowadzenie analizy

5.3.1. Dla stopów z masowym udziałem krzemu do 0,05%

Tuz stopu o masie 2 g umieszcza się w zlewce o pojemności 250 cmi rozpuszcza się po podgrzaniu do 20 cmkwasu azotowego (1:1). Tlenki azotu usuwany przez gotowanie i roztwór rozcieńczono wodą do objętości 50 cm. Dodać 5 cmroztworu азотнокислого manganu, roztwór zobojętnia amoniakiem do pojawienia się osadu wodorotlenku miedzi, dodają 18 cmkwasu azotowego (1:1) i wody do objętości 90 cm. Roztwór ogrzewano do wrzenia, dodać 10 cmroztworu марганцевокислого potasu i gotować przez 2 min. Po 30 min osad odsącza się na gęsty filtr i umyć szklankę i osad 4−5 razy gorącym roztworem 1,5 mol/dmkwasu azotowego. Osad z rozszerzonego filtru przemyć wodą w szklance, w którym prowadzone osadzanie, filtr przemyto 10 cmgorącego roztworu kwasu siarkowego (1:4), zawierający kilka kropel nadtlenku wodoru, a następnie wodą. Umyć filtr odrzucają, a roztwór odparowano do wilgotnych soli. Po schłodzeniu dodać 8 cm1 mol/dmroztworu kwasu solnego, przy masowym udziale antymonu do 0,02% roztwór przenoszą w kolbie miarowej lub stopniowany probówki o pojemności 10 cm; przy masowym udziale antymonu ponad 0,02% roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 25 cmi dodać do etykiety 1 mol/dmroztworu kwasu solnego.

Mierzą atomową wchłanianie antymonu w płomieniu acetylen-powietrze przy długości fali 217,6 lub 231,1 nm równolegle z градуировочными ras

творами.

5.3.2. Dla stopów z masowym udziałem krzemu powyżej 0,05%

Tuz stopu o masie 2 g umieszcza się w platynową filiżankę i rozpuszcza się po podgrzaniu do 20 cmkwasu azotowego (1:1) i 2 cmkwas fluorowodorowy. Po rozpuszczeniu dodać 10 cmkwasu siarkowego (1:1) i roztwór odparowano do momentu pojawienia się białego dymu kwasu siarkowego. Osad chłodzi, płucze ścianki kubka wodą i ponownie odparować do momentu pojawienia się białego dymu kwasu siarkowego. Resztę chłodzi, ścianki filiżanki płucze 20 cm, ogrzewać roztwór przenosi się do zlewki o pojemności 250 m, wlać wodą do objętości 50 cm, dodać 5 cmroztworu азотнокислого manganu i dalej analiza odbywa się w sposób określony w pkt 5.3.1

.

5.3.3. Tworzenie krzywej kalibracyjnej

W siedmiu z ośmiu szklanek o pojemności 250 cmumieszcza się 0,4; 1,0; 2,0; 4,0; 6,0; 8,0 i 10,0 cmstandardowego roztworu B. We wszystkie szklanki dodać wody do objętości 50 cm, dodać 5 cmroztworu азотнокислого manganu i dalej analiza odbywa się w sposób określony w pkt 5.3.1. Na podstawie otrzymanych danych budują градуировочный wykres.

5.4. Przetwarzanie wyników

5.4.1. Ułamek masowy antymonu () w procentach, oblicza się według wzoru

,

gdzie  — stężenie antymonu, znaleziona w градуировочному grafikę, g/cm;

 — objętość końcowego roztworu cm;

 — masa zaczepu stopu r.

5.4.2. Rozbieżności wyników trzech równoległych definicji (wskaźnik zbieżności) i wyników dwóch badań (wskaźnik powtarzalności) nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.3.

5.4.3. Kontrola dokładności wyników analizy spędzają w Państwowym standardowy próbek (GUS) lub branżowym standardem próbek (CCA), lub według standardowych wzorców przedsiębiorstw (SOP) nikiel, niklu i miedzi, stopów niklu, zatwierdzonym zgodnie z GOST 8.315, lub metodą dodatków lub porównania wyników uzyskanych экстракционно-fotometrycznej lub полярографическим metodami zgodnie z GOST 25086.