GOST 19251.6-79
GOST 19251.6−79 Cynk. Metody ustalania antymonu (ze Zmianami N 1, 2, 3)
GOST 19251.6−79
Grupa В59
PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR
CYNK
Metody ustalania antymonu
Zinc. Methods of determination antimony
ОКСТУ 1709
Data wprowadzenia 1980−01−01
DANE INFORMACYJNE
1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo nieżelaznych ZSRR
DEWELOPERZY
W. I. Łysienko, L. I. Максай, P. D. Cohen, W. A. Kołesnikowa, N.A.Romanenko, P. A. Пестова
2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów
3. Zmiana N 3 podjęta Międzypaństwowych Rady w sprawie normalizacji, metrologii i certyfikacji (protokół N 7 od 26.04.95)
Za przyjęciem głosowało:
Nazwa państwa | Nazwa produktu krajowego organu normalizacyjna |
Republika Azerbejdżanu | Азгосстандарт |
Republika Armenii | Армгосстандарт |
Republika Białoruś | Gosstandart Białorusi |
Republika Kazachstanu | Gosstandart Republiki Kazachstanu |
Republika Kirgistan | Киргизстандарт |
Mołdawia | Молдовастандарт |
Federacja Rosyjska | Gosstandart Rosji |
Republika Tadżykistanu | Таджикгосстандарт |
Republika Turkmenistan | Strona główna państwowa inspekcja Turkmenistanu |
Republika Uzbekistanu | Узгосстандарт |
Ukraina | Gosstandart Ukrainy |
4. W ZAMIAN GOST 19251.6−73
5. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE
Oznaczenie NTD, na który dana link |
Pokój pkt |
GOST 195−77 |
3.1 |
GOST 1089−82 |
2.2, 3.1, 4.2 |
GOST 3118−77 |
2.2, 3.1, 4.2 |
GOST 3760−79 |
2.2, 4.2 |
GOST 4204−77 |
2.2, 3.1, 4.2 |
GOST 4233−77 |
4.2 |
GOST 4461−77 |
2.2, 3.1, 4.2 |
GOST 5456−79 |
2.2 |
GOST 10929−76 |
2.2 |
GOST 19251.0−79 |
1.1 |
GOST 20490−75 |
2.2, 4.2 |
GOST 22159−76 |
4.2 |
6. Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 4−93 Międzypaństwowej Rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 4−94)
7. REEDYCJA (styczeń 1998 r.) ze Zmianami N 1, 2, 3, zatwierdzone w październiku 1984 r., kwietniu 1989 r., czerwcu 1996 r. (ИУС 1−85, 7−89, 9−96)
Niniejszy standard określa fotometryczny i полярографический metody ustalania antymonu podczas masowej akcji od 0,0005 do 0,025%.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Ogólne wymagania dotyczące metod analizy i wymagania dotyczące bezpieczeństwa — według GOST 19251.0.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).
2. FOTOMETRYCZNY METODA Z FIOLETEM KRYSTALICZNYM
2.1. Istota metody
Metoda polega na rozpuszczeniu zawieszenia w kwas azotowy, oddziale antymonu od innych elementów na диоксиде manganu i фотометрическом jej definicji z fioletem krystalicznym po ekstrakcji t. c. e. przy długości fali 595 nm.
Czułość metody — 5 µg antymonu w wysokości 25 cm.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).
2.2. Aparatura, odczynniki i roztwory
Spektrofotometr lub фотоэлектроколориметр każdego rodzaju pomiaru w zakresie widzialnym.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461, rozcieńcza się 1:2, 1:200 i roztwór 5 mol/dm.
Kwas solny według GOST 3118 i rozcieńczająca 7:3 i 1:3.
Kwas siarkowy według GOST 4204, rozcieńczony 1:4, i roztwory 2,5 0,25 mol/dm.
Amoniakowa według GOST 3760.
Wodoru nadtlenek według GOST 10929.
Potas марганцовокислый według GOST 20490, roztwór 10 g/dm.
Mangan азотнокислый, roztwór 20 g/dm.
Cer (IV) сернокислый, roztwór 4 g/dmw roztworze kwasu siarkowego 0,25 mol/dm.
Hydroksyloaminy дигидрохлорид według GOST 5456, roztwór 10 g/dm.
Fiolet krystaliczny, roztwór 2 g/dm.
Trójchloroetylen.
Antymon marki Су00 według GOST 1089.
Standardowe roztwory antymonu.
Roztwór A: tuz drobno posiekanej antymonu masą 0,1000 g umieszcza się w stożkową kolby o pojemności 500 cm, приливают 150 cmkwasu siarkowego, ogrzewać do rozpuszczenia zawieszenia, chłodzi, ostrożnie приливают 200 cmroztworu kwasu solnego 1:3, chłodzi, ilościowo tłumaczą roztwór w kolbie miarowej o pojemności 1 dm, wlać do kreski wodą i wymieszać.
1 cmroztworu A zawiera 0,1 g antymonu.
Roztwór B: w kolbie miarowej o pojemności 100 cmотмеривают pipetą 10 cmroztworu A, wlać do kreski roztworem kwasu siarkowego 2,5 mol/dmi wymieszać.
1 cmroztworu B zawiera 0,01 mg antymonu.
(Zmodyfikowana wersja, Z
m. N 2, 3).
2.3. Przeprowadzenie analizy
2.3.1. Tuz cynku o masie 0,5000 g umieszcza się w stożkową kolby o pojemności 250 cm, приливают 15 cmkwasu azotowego, rozcieńczonym 1:2, i rozpuszcza się po podgrzaniu. Po usunięciu tlenków azotu roztwór rozcieńczono do 50 cmwody, neutralizacji amoniaku do edukacji zanikającego mieszając zanurzenie, dodać 20 cmroztworu kwasu azotowego 5 mol/dm, wlać wodę do 100 cm. Dodać 5 cmroztworu азотнокислого manganu, ogrzewa się do wrzenia, приливают 5 cmroztworu nadmanganianu potasu i gotować 2−3 min. Po 30 min osad odsącza się na filtr średniej gęstości i przemyto 4−5 razy gorącym roztworem kwasu azotowego 1:200. Osad z rozszerzonego filtru przemyć wodą w tej samej kolby, w której przeprowadzono osadzanie.
Filtr umyć 10 cmgorącego kwasu siarkowego, rozcieńczonego 1:4, w której dodano 5−6 kropli nadtlenku wodoru, a następnie kilka razy gorącą wodą. Otrzymany roztwór wlać do zlewki o pojemności 100 cm, odparowano do pojawienia się oparów kwasu siarkowego, chłodzi, споласкивают ścianki szklanki 3−4 cmwody i odparować do wilgotnego śladu.
Do schłodzonego pozostałej dodać odpowiednią ilość kwasu solnego (tab.1) i pozostawić do rozpuszczenia osadu. Przy masowym udziale antymonu do 0,005% wlać roztwór w делительную lejek o pojemności 150 cm, dodać 3 cmwody, a przy wyższej zawartości antymonu roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 25 cm, dodać wodą do kreski, wymieszać i wybierają 5 lub 10 cmroztworu w делительную lejek o pojemności 150 cm. Przy аликвотной części 5 cmw делительную lejek dodać 5 cmroztworu kwasu solnego 7:3.
Tabela 1
Udział masowy antymonu, % |
Ilość kwasu solnego, cm |
Objętość roztworu po rozcieńczeniu, patrz |
Objętość roztworu, dobranych do analizy cm |
Od 0,0005 do 0,005 |
7 | 10 | Pełna |
W. św. 0,005 «0,01 |
17,5 | 25 | 10 |
«0,01» 0,025 |
17,5 | 25 | 5 |
Do całego roztworu lub jego аликвотной części, znajdującej się na wysokość ramion, dodać 0,5 cmroztworu siarczanu ceru, mieszając, przez 1 min приливают 1 cmroztworu hydroksyloaminy дигидрохлорида i ponownie wymieszać. Przez 1 min приливают 19 cmwody, 10 cmtrójchloroetylenu, 1 cmroztworu fioletu krystalicznego i ekstrahowano w ciągu 1 min. Po separacji faz organiczny warstwa tłumaczą w suchej kolbie miarowej o pojemności 25 cm, a warstwę wodną ponownie ekstrahowano 10 cmtrójchloroetylenu. Połączone fazy organiczne rozcieńcza się w wymiarowy kolby do kreski t. c. e. i wymieszać.
Gęstość optyczną malowane roztworu mierzy się w odpowiedniej kuwety przy długości fali 595 nm. Roztwór porównania służy roztworu kontrolnego doświadczenia.
Zawartość antymonu ustalane na градуировочному grafikę.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2, 3)
.
2.3.2. Do budowania krzywej kalibracyjnej w pięciu z sześciu делительных lejków o pojemności 150 cmodpowiednio отмеривают микробюреткой 0,5; 1,0; 1,5; 2,0 i 2,5 cmstandardowego roztworu B (co odpowiada 5, 10, 15, 20 i 25 µg antymonu), приливают w każdej z делительных wpustów 7,5 cmkwasu solnego i, w razie potrzeby, dodać wodą do objętości 10 cm. Приливают 0,5 cmroztworu siarczanu ceru i dalej robią, jak określono w pkt
Na podstawie otrzymanych wartości gęstości optycznej roztworów i odpowiednio im zawartością antymonu budują градуировочный wykres.
2.4. Przetwarzanie wyników
2.4.1. Ułamek masowy antymonu (), %, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa antymonu w roztworze, znaleziona w градуировочному grafikę, mcg;
— masa zaczepu zawarte w wyselekcjonowanego części roztworu, r.
2.4.2. Wartości bezwzględne różnic wyników dwóch równoległych oznaczeń (wskaźnik zbieżności) i wyników dwóch badań (wskaźnik powtarzalności) z łatwowiernej prawdopodobieństwem =0,95 nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.2.
Tabela 2
Udział masowy antymonu, % |
Dopuszczalna rozbieżność równoległych definicji, % |
Dopuszczalna rozbieżność wyników analizy, % |
Od 0,0005 do 0,0030 subskryb. |
0,0003 | 0,0004 |
W. św. 0,0030 «0,010 « |
0,0010 | 0,0015 |
«0,010» 0,025 |
0,003 | 0,004 |
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).
3. FOTOMETRYCZNY METODA Z РОДАМИНОМ B
Metoda opiera się na ekstrakcji jonów antymonu (V) диизопропиловым radiem z солянокислого roztworu próbki, вымывании uniemożliwiających jonów talu (III), roztwór сернистокислого sodu, edukacji malowane kompleksu родамина B z гексахлорантимонатом (V) i pomiarze jego светопоглощения przy długości fali 550 nm.
3.1. Aparatura, odczynniki i roztwory
Spektrofotometr lub фотоэлектроколориметр każdego rodzaju pomiaru w zakresie widzialnym.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461, rozcieńcza się 1:1.
Kwas solny według GOST 3118 i roztwory 12 i 1 mol/dm.
Kwas siarkowy według GOST 4204, rozcieńcza się 1:1 i roztwór 0,25 mol/dm.
Sód сернистокислый według GOST 195, roztwór 0,5 g/dm.
Eter диизопропиловый.
Родамин B, roztwór 1 g/dm: 0,5 g 3,6-bis-диэтиламино-флуорона (родамина B) umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 500 cm, rozpuszcza się w roztworze kwasu solnego 1 mol/dm, dostosowane do kreski roztworem kwasu solnego 1 mol/dmi wymieszać.
Cer (IV) сернокислый, roztwór 4 g/dmw roztworze kwasu siarkowego 0,25 mol/dm: 8,3 g siarczanu ceru (IV) приливают 8 cmkwasu siarkowego i ogrzewa się do wydzielania się oparów kwasu siarkowego. Chłodzi. Delikatnie rozcieńczyć wodą do 100 cmi ponownie schłodzić. Сернокислый roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 250 cm, dostosowane wodą do kreski i wymieszać.
Antymon marki Су00 według GOST 1089.
Standardowe roztwory antymonu.
Roztwór A: 0,1000 g мелкораздробленной antymonu są umieszczone w szklance o pojemności 250 cm, rozpuszcza się w 20 cmkwasu siarkowego w temperaturze wrzenia, chłodzi i rozcieńczony roztwór kwasu siarkowego 1:1 do 50 cm. Przenoszą roztwór w kolbie miarowej o pojemności 1 dm, dostosowane do kreski roztworem kwasu siarkowego 1:1, wymieszać.
1 cmroztworu A zawiera 0,1 mg antymonu.
Roztwór B: 10 cmroztworu A przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dostosowane do kreski roztworem kwasu siarkowego 1:1 i wymieszać.
1 cmroztworu B zawiera 0,01 mg antymonu.
Roztwór b: 10 cmroztworu B przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dostosowane do kreski roztworem kwasu siarkowego 1:1 i wymieszać.
1 cmroztworu W zawiera 0,001 mg antymonu.
(Zmodyfikowana редакц
oia, Zm. N 1, 3).
3.2. Przeprowadzenie analizy
3.2.1. Masę zawieszenia, wybrane w zależności od masowego udziału antymonu (tab.3), umieścić w zlewce o pojemności 250 ml i rozpuścić w określonej ilości roztworu kwasu azotowego.
Tabela 3
Udział masowy antymonu, % |
Masa zaczepu, g | Ilość kwasu azotowego, cm |
Ilość аликвотной części roztworu cm |
Od 0,0005 do 0,001 | 2,5000 |
15 | 20 |
W. św. 0,001 «0,003 | 1,0000 |
10 | 20 |
«0,003» 0,01 | 0,5000 |
5 | 10 |
«0,01» 0,025 | 0,5000 |
5 | 5 |
Roztwór упаривают do sucha. Po schłodzeniu dodać 5 cmkwasu siarkowego i ponownie упаривают do pojawienia się oparów kwasu siarkowego. Pozostałość rozpuszczono w 10 cmkwasu solnego. Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 50 cm, dostosowane do kreski kwasem solnym i wymieszać.
Wybrane аликвотную część roztworu (tab.3) w делительную lejek o pojemności 150 cmi w razie potrzeby dostosowane objętość do 20 cm, stosując roztwór kwasu solnego 12 mol/dm. Do roztworu dodać 2 cmroztworu siarczanu ceru (IV) i 10 cmдиизопропилового eteru i wstrząsać przez 30 s. Po ekstrakcji dodać 20 cmwody i ponownie wstrząsnąć. Po obronie przelewa fazę i wyrzucić. Fazę organiczną przemywa się z mieszaniny składającej się z 5 cmroztworu kwasu solnego 1 mol/dmi 2 cmroztworu сернистокислого sodu.
Uzyskaną fazę przelewa i wyrzucić. Fazę organiczną ponownie przemyto 5 cmroztworu kwasu solnego 12 mol/dmi 1 cmroztworu siarczanu ceru (IV). Промывной roztwór wyrzucić. Do organicznej fazie dodać 2 cmroztworu родамина B i prowadzenie wydobycia w ciągu 15 s. fazę wyrzucić. Tłumaczą część fazy organicznej w kuwetę i mierzą светопоглощение malowane kompleksu antymonu z родамином B przy długości fali 550 nm. Jako roztwór porównania stosuje się jednocześnie przygotowany roztwór odniesienia doświadczenia.
Zawartość antymonu ustalane na градуировочному grafikę.
(Zmieniona redakcja,
Zm. N 2).
3.2.2. Do budowania krzywej kalibracyjnej w 10 11 szklanek o pojemności 250 cmśrodek бюреткой 2,0; 5,0; 7,5 i 12,5 cmstandardowego roztworu, a także 1,5; 2,0; 2,5; 3,0; 3,5 i 4,0 cmstandardowego roztworu B, co odpowiada zawartości 2,0; 5,0; 7,5; 12,5; 15,0; 20,0; 25,0; 30,0; 35,0 i 40,0 µg antymonu. Roztwory упаривают do usuwania kwasu siarkowego. Po schłodzeniu we wszystkie szklanki приливают 10 cmkwasu solnego, rozpuszczone sole i tłumaczą roztwory do kolby o pojemności 50 cm. Rozwiązania dostosowane do kreski kwasem solnym i wymieszać. Wybrane na 20 cmz każdego roztworu i dalej robią, jak podano w p.
Na podstawie otrzymanych wartości gęstości optycznej roztworów i odpowiednio im содержаниям antymonu budują градуировочный wykres.
Przetwarzanie wyników spędzają w pkt 2.4.
4. ПОЛЯРОГРАФИЧЕСКИЙ METODA
4.1. Istota metody
Metoda polega na rozpuszczeniu zawieszenia w kwas azotowy, odkładanie antymonu na диоксиде manganu z roztworu kwasu azotowego 1 mol/dmi полярографировании antymonu w kwaśnym натриевохлоридном tle elektrolicie przy potencjale minus 0,18 W stosunku do bogatego каломельному elektrody.
Czułość metody określania antymonu na осциллографическом полярографе 0,1 mg/dm, na zmiennie-prądowym — 0,05 mg/dm.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).
4.2. Aparatura, odczynniki i roztwory
Полярограф осциллографический lub полярограф ac.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461, rozcieńcza się 1:2 i roztwór 5 mol/dm.
Kwas solny według GOST 3118.
Kwas siarkowy według GOST 4204 i rozcieńcza się 1:5.
Amoniakowa według GOST 3760.
Mangan (II) азотнокислый.
Potas марганцовокислый według GOST 20490, roztwór 10 g/dm.
Problem: hydrazyna дигидрохлорид według GOST 22159.
Sodu chlorek według GOST 4233.
Antymon marki Су00 według GOST 1089.
Standardowy roztwór antymonu: tuz subtelnie растертой antymonu masą 0,1000 g umieszcza się w stożkową kolby o pojemności 250 cm, приливают 20 cmkwasu siarkowego, ogrzewać do rozpuszczenia, schłodzić, wlać w kolbie miarowej o pojemności 1 dm, wlać do oznaczenia kwasu siarkowego, rozcieńczonego 1:5, i wymieszać.
1 cmroztworu zawiera 0,1 mg antymonu.
Градуировочные roztwory antymonu: siedem wymiarów kolb o pojemności 100 cmотмеривают odpowiednio 0,2; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0; 2,5 i 3,0 cmstandardowego roztworu antymonu, dodać do etykiety tła elektrolitem i wymieszać. Roztwory zawierają odpowiednio 0,2; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0; 2,5 i 3,0 mg/dmantymonu.
Tło elektrolit: naczynie o pojemności 2 dmumieszczone 200 g chlorku sodu, 40 g дигидрохлорида гидразина, 500 cmkwasu solnego, приливают wody do objętości 2 dmi wymieszać.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N
2, 3).
4.3. Przeprowadzenie analizy
Tuz cynku o masie 2,5000 g (przy masowym udziale antymonu do 0,002%), 1,0000 g (przy masowym udziale antymonu od 0,002 do 0,005%) i 0,5000 g (przy masowym udziale antymonu więcej niż 0,005%) umieszcza się w stożkową kolby o pojemności 250 cm, приливают zgodnie z pobranej wysokosci 40, 20 lub 15 cmkwasu azotowego 1:2, ogrzewać do rozpuszczenia próbki i usuwania tlenków azotu. Rozcieńczyć do 50 cmwody, neutralizacji amoniaku do edukacji zanikającego mieszając zanurzenie, dodać 20 cmroztworu kwasu azotowego 5 mol/dmi dodać wody do 100 cm(etykieta na kolbie). Dodać 5 cmroztworu азотнокислого manganu, ogrzewa się do wrzenia, приливают 5 cmroztworu nadmanganianu potasu, gotować 2−3 min i pozostawić w ciepłym piekarniku na 30 min do koagulacji zanurzenie.
Osad odsącza się na filtr papierowy średniej gęstości. Placek filtracyjny i kolby 5−6 razy umyć ciepłą wodą. Osad z rozszerzonego filtru umyć 30−35 cmgorącego tła elektrolitu w kolbie, w której przeprowadzono osadzanie, serwowane kolby strefą szybą, gotować 2 min, fajne, tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 50 cm, dodać do etykiety tła elektrolitem i wymieszać.
Część roztworu umieszcza się w полярографическую komórkę i spędzają полярографирование antymonu przy odpowiednim zakresie prądu i potencjale wave half duży minus 0,18 W stosunku do bogatego каломельному elektrody.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2,
3).
4.4. Przetwarzanie wyników
4.4.1. Ułamek masowy antymonu (), %, oblicza się według wzoru
,
gdzie — wysokość fali antymonu w roztworze mm;
— zakres wymiarowy kolby, cm;
— stężenie antymonu w градуировочном roztworze, mg/dm;
— wysokość fali antymonu w градуировочном roztworze mm;
— masa zaczepu, g
.
4.4.2. Wartości bezwzględne różnic wyników dwóch równoległych oznaczeń (wskaźnik zbieżności) i wyników dwóch badań (wskaźnik powtarzalności) z łatwowiernej prawdopodobieństwem =0,95 nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.2.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).