GOST 20580.7-80
GOST 20580.7−80 (ST СЭВ 912−78) Ołów. Metoda określania antymonu (ze Zmianami N 1, 2)
GOST 20580.7−80*
(CT СЭВ 912−78)
Grupa В59
PAŃSTWOWY STANDARD СОЮ3А SRR
OŁÓW
Metoda określania antymonu
Lead. Method for the determination of stibium
ОКСТУ 1709***
________________
*** Zmieniona redakcja, Edycja. N 2.
Data wprowadzenia 1980−12−01
Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 29 kwietnia 1980 r. N 1976 okres ważności zainstalowana z 01.12.80
Sprawdzony w 1983 r. Uchwałą Gosstandartu
________________
** Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 7−95 Międzypaństwowej Rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС N 11, 1995 rok). — Uwaga producenta bazy danych.
W ZAMIAN GOST 20580.7−75
* REEDYCJA stycznia 1984 r. ze Zmianą nr 1, zatwierdzonym w grudniu 1983 r. (ИУС 4−84)
WPROWADZONA została Zmiana N 2, zatwierdzony i wprowadzona w życie Rozporządzeniem Gosstandartu ZSRR
Zmiana N 2 wprowadzone przez producenta bazy danych w tekście ИУС N 11, 1990 rok
Niniejszy standard określa fotometryczny metoda określania antymonu od 0,0002 do 0,25% w ołowiu (99,992−99,5%).
Metoda opiera się na interakcji jonu [SbCI] — z fioletem krystalicznym. Powstający nierozpuszczalny w wodzie kompleks dobrze экстрагируется toluenem, zabarwiając go w niebiesko-fioletowy kolor. Optyczną gęstość otrzymanego roztworu mierzy się przy długości fali 610 nm.
Standard jest w pełni zgodny z CT СЭВ 912−78.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Ogólne wymagania dotyczące metody analizy i wymagania dotyczące bezpieczeństwa — według GOST 20580.0−80.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).
1.2. (Usunięty, Zm. N 2).
2. APARATURA, ODCZYNNIKI I ROZTWORY
Spektrofotometr lub фотоэлектроколориметр każdego rodzaju pomiaru w zakresie widzialnym.
Kwas siarkowy według GOST 4204−77.
Kwas solny według GOST 3118−77 i roztwór (НСl)=9 mol/dm
.
Kwas octowy według GOST 61−75 i rozcieńczająca 3:1.
Kwas winowy według GOST 5817−77.
Antymon według GOST 1089−82.
Wodoru nadtlenek według GOST 10929−76.
Żelazo хлорное według GOST 4147−74, roztwór masowego stężeniu 10 g/dmw roztworze kwasu solnego stężenia 9 mol/dm
.
Sód азотистокислый według GOST 4197−74, roztwór masowego stężeniu 100 g/dm, świeżo przygotowane.
Cyny (II) хлористое po DRUGIEJ 6−09−5384−88, roztwór masowego stężeniu 100 g/dmw roztworze kwasu solnego stężenia 9 mol/dm
.
Mocznik według GOST 6691−77, roztwór masowego stężeniu 500 g/dm, świeżo przygotowane.
Toluen według GOST 5789−78.
Fiolet krystaliczny, po DRUGIEJ 6−09−4119−75, roztwór masowego stężeniu 2 g/dm.
Standardowe roztwory antymonu.
Roztwór A: 0,100 g proszku metalowego antymonu rozpuszcza się po podgrzaniu do 20 cmkwasu siarkowego, chłodzi, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cm
, fajne, dodać do kreski roztworem kwasu solnego stężenia 9 mol/dm
i wymieszać.
1 cmroztworu A zawiera 0,1 mg antymonu.
Roztwór B: 5 ml roztworu I rozcieńczyć roztworem kwasu solnego stężenia 9 mol/dmw wymiarowy kolbie o pojemności 200 cm
, dodać do kreski roztworem kwasu solnego stężenia 9 mol/dm
i wymieszać. 1 cm
roztworu B zawiera 0,0025 mg antymonu.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1, 2).
3. PRZEPROWADZENIE ANALIZY
3.1. W zależności od masowego udziału antymonu biorą zawieszenia ołowiu, których masa jest podana w tabeli.1.
Tabela 1
Udział masowy antymonu, % |
Masa zaczepu, g |
Ilość аликвотной części roztworu cm |
Od 0,0002 do 0,001 |
1,000 |
Cały roztwór |
W. św. 0,001 «0,005 |
2,000 |
10 |
«0,005» 0,01 |
1,000 |
10 |
«0,01» 0,05 |
0,500 |
5 |
«0,05» 0,1 |
0,250 |
5 |
«0,1» 0,25 |
0,250 |
2 |
Tuz rozpuszcza się po podgrzaniu do 15 cmroztworu kwasu octowego (3:1) w obecności 2 cm
roztworu nadtlenku wodoru. Dodać 1 g kwasu winowego i roztwór упаривают do suchej pozostałości w kąpieli wodnej. Do suchego należności приливают 10 cm
roztworu kwasu solnego stężenia 9 mol/dm
, ogrzewa się w ciągu 5 min na łaźni wodnej i chłodzi.
Podczas analizy ołowiu z masowym udziałem antymonu od 0,0002 do 0,001% wykorzystują cały roztwór. Przy masowym udziale antymonu w ołowiu powyżej 0,001 do 0,25% roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać do kreski roztworem kwasu solnego stężenia 9 mol/dm
i wymieszać. W celu określenia antymonu wybierają аликвотную część roztworu w tabeli.1. Jeśli to konieczne, doprowadzić objętość do 10 cm
, приливая roztwór kwasu solnego stężenia 9 mol/dm
. Do солянокислому roztworu dodać 1 cm
roztworu хлорного żelaza, a następnie kroplami roztwór chlorku cyny do odbarwienia roztworu. Приливают 2 cm
roztworu азотистокислого sodu i pozostawić na 5 min, od czasu do czasu mieszając. Приливают 10 cm
wody destylowanej, 1 cm
roztworu mocznika i energicznie miesza się w ciągu kilku minut do zniszczenia nadmiaru utleniacza. Декантированием przenoszą roztwór w делительную lejek pojemności 100 cm
. Osad chlorku ołowiu myte kilka razy wodą, dodając popłuczyny декантированием do podstawowego roztworu. Całkowita objętość fazy wodnej musi być 50 cm
.
Do roztworu do podziału lej приливают 1 cmroztworu fioletu krystalicznego, wymieszać, dodać 20 cm
toluenu i energicznie wstrząsać przez 2 min. W obecności antymonu organiczny ekstrakt jest pomalowany na niebiesko-fioletowy kolor. Warstwę wodną odrzucają, a толуольный warstwa przesączyć przez suchy filtr papierowy w kuwetę i zmierzyć gęstość optyczną roztworu w zakresie długości fal 610−630 nm. Roztwór porównania służy toluen. Jednocześnie z przeprowadzeniem analizy kontrolne przeprowadzają eksperymenty ze wszystkimi stosowanymi w trakcie analizy odczynnikami i w tych samych warunkach. Ilość antymonu w колориметрируемом zakresie ustalane na градуировочному grafikę.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1, 2).
3.2. Do budowania krzywej kalibracyjnej w pięciu z sześciu kubków o pojemności 100 cmприливают z микробюретки odpowiednio 1,0; 2,0; 3,0; 4,0 i 5,0 cm
standardowego roztworu antymonu B, co odpowiada 2,5; 5,0; 7,5; 10,0 mm i 12,5 mcg antymonu. Szósty kieliszek służy do przeprowadzenia kontroli doświadczenia. Dostosowane objętość do 10 cm
roztworu kwasu solnego stężenia 9 mol/dm
, приливают 1 cm
roztworu хлорного żelaza i dalej postępuje w sposób określony w pkt 3.1.
Na podstawie otrzymanych wartości gęstości optycznych rozwiązań i odpowiednich im masowym udziałów antymonu budują градуировочный wykres.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1, 2).
4. PRZETWARZANIE WYNIKÓW
4.1. Ułamek masowy antymonu w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa antymonu, znaleziona w градуировочному grafikę, g;
— objętość roztworu, cm
;
— ilość аликвотной części roztworu cm
;
— masa zaczepu ołowiu, r.
4.2. Bezwzględne dopuszczalne rozbieżności wyników równoległych definicji i wyników analizy nie powinny przekraczać wartości podanych w tabeli.2.
Tabela 2
Udział masowy antymonu, % |
Dopuszczalne rozbieżności równolegle definicji, % |
Dopuszczalne rozbieżności wyników analizy, % |
Od 0,0002 do 0,0005 subskryb. |
0,0001 |
0,0001 |
W. św. 0,0005 «0,0010 « |
0,0002 |
0,0003 |
«0,0010» 0,0030 « |
0,0004 |
0,0005 |
«0,0030» 0,0100 « |
0,0010 |
0,0013 |
«0,010» 0,030 « |
0,002 |
0,003 |
«0,030» 0,100 « |
0,005 |
0,006 |
«0,10» 0,25 « |
0,01 |
0,02 |
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).