GOST 13938.10-78
GOST 13938.10−78 Miedź. Metody ustalania antymonu (ze Zmianami N 1, 2, 3, 4)
GOST 13938.10−78
Grupa В59
MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD
MIEDŹ
Metody ustalania antymonu
Copper. Methods for determination of antimony
ОКСТУ 1709
Data wprowadzenia 1979−01−01
DANE INFORMACYJNE
1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo nieżelaznych ZSRR
DEWELOPERZY
R. P. Гиганов, E. M. Феднева, A. A. Бляхман E. D. Шувалова, A. N. Sawieliew
2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu standardów Rady Ministrów ZSRR
3. W ZAMIAN GOST 13938.10−68
4. Standard zgodny z międzynarodową normą ISO 5956−84
5. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE
Oznaczenie NTD, na który dana link |
Numer rozdziału, punktu |
GOST 859−78 |
Wprowadzenie; 2; 5.1 |
GOST 1089−82 |
2; 5.1 |
GOST 3118−77 |
2; 5.1 |
GOST 3760−79 |
5.1 |
GOST 4166−76 |
2 |
GOST 4204−77 |
2; 5.1 |
GOST 4461−77 |
5.1 |
GOST 5456−79 |
2 |
GOST 5457−75 |
5.1 |
GOST 5644−75 |
2 |
GOST 9849−86 |
5.1 |
GOST 10929−76 |
2 |
GOST 13938.1−78 |
1 |
GOST 20448−90 |
5.1 |
6. Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 3−93 Międzypaństwowej Rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 5−6-93)
7. REEDYCJA (listopad 1999 r.) ze Zmianami N 1, 2, 3, 4, zatwierdzone w marcu 1979 r., kwietniu 1983 r., czerwcu 1985 r., w kwietniu 1988 r. (ИУС 5−79, 7−83, 8−85, 7−88)
Niniejszy standard określa fotometryczny i atomowej абсорбционный (przy masowym udziale od 0,0005 do 0,1%) metody ustalania antymonu w miedzi marek zgodnie z GOST 859*.
_______________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działa GOST 859−2001, tu i dalej w tekście. — Uwaga producenta bazy danych.
Fotometryczny metoda opiera się na edukacji malowane połączenia хлоркомплекса antymonu (V) z родамином Z (W) w fazie organicznej po ekstrakcji хлоркомплекса antymonu изопропиловым eter. Gęstość optyczną roztworu związki antymonu z родамином Z (W) mierzy się przy długości fali 550 mm*.
________________
* Zgodność z oryginałem. — Uwaga producenta bazy danych.
Atomowej абсорбционный metoda opiera się na pomiarze absorpcji linii antymonu w płomieniu acetylen-powietrze lub propan-butan-powietrze przy długości fali 217,6 nm. Przy zawartości antymonu do 0,01% wstępnie podkreślają jej соосаждением na гидроксиде żelaza i растворением zanurzenie w kwasie solnym.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 4).
1. WYMAGANIA OGÓLNE
Ogólne wymagania dotyczące metod analizy i wymagania dotyczące bezpieczeństwa podczas wykonywania analiz — według GOST 13938.1.
Rozdz.1. (Zmodyfikowana wersja, Zm. N 4).
2. APARATURA, ODCZYNNIKI I ROZTWORY
Фотоэлектроколориметр lub spektrofotometr ze wszystkimi akcesoriami.
Wirówka ze wszystkimi akcesoriami.
Kwas solny według GOST 3118, 1 mol/dmroztworu i rozcieńczająca 7:3.
Kwas siarkowy według GOST 4204.
Dietylowym odpowiedni solânokislyj według GOST 5456, roztwór 10 g/dmw 1 mol/dmkwas solny (stabilna w ciągu 3 dzień).
Miedź według GOST 859, roztwór: 25 g miedzi rozpuszcza się w 150 cmkwasu solnego, dodając porcjami 100 cmnadtlenku wodoru. Aby uniknąć przedwczesnego rozkładu nadtlenku wodoru roztwór stale chłodzi. Roztwór miedzi przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 500 cmi dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 7:3.
Sód сернокислый bezwodny według GOST 4166.
Sód сернистокислый bezwodny według GOST 5644, świeżo przygotowany roztwór 10 g/dm.
Wodoru nadtlenek według GOST 10929.
Родамин Z (W), roztwór 0,4 g/dmw 1 mol/dmkwas solny.
Cer (IV) сернокислый, roztwór 42 g/dmprzygotowany w następujący sposób: 4,2 g siarczanu ceru podgrzewana 5 cmkwasu siarkowego do pojawienia się oparów kwasu siarkowego. Do roztworu приливают 50 cmwody, ogrzewać do rozpuszczenia soli, chłodzi i przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm. Dodać do kreski wodą i wymieszać.
Pomocy eter.
Trójtlenek antymonu.
Antymon według GOST 1089.
Roztwory antymonu standardowe.
Roztwór A; jest przygotowany w następujący sposób: 0,120 g трехокиси antymonu podgrzewana 200 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 7:3, w kolbie stożkowej o pojemności 1 dmze szlifem i дифлегматором do rozpuszczenia. Roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1 dmi dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 7:3. Taki roztwór może być przygotowane z antymonu: 0,100 g тонкорастертой antymonu umieścić w zlewce o pojemności 400 cmi rozpuszczone przy silnym podgrzaniu do 20 cmkwasu siarkowego. Roztwór odparować do objętości 5 cm, schłodzić, dodać 200 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 7:3. Roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1 dm, wypłukać szklankę kwasu solnego w takim samym stężeniu i łączą do roztworu w wymiarowy kolbie. Roztwór wlać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 7:3, i wymieszać.
1 cmroztworu zawiera 0,1 mg antymonu.
Roztwór B; jest przygotowany w następujący sposób: pipety wybierają 25 cmroztworu w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 7:3, i wymieszać.
1 cmroztworu zawiera 0,025 mg antymonu.
Roztwór; jest przygotowany w następujący sposób: pipety wybierają 20 cmroztwór B w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 7:3, i wymieszać.
1 cmroztworu W zawiera 0,005 mg antymonu.
Roztwory B i odporne w ciągu 8 h.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 4).
3. PRZEPROWADZENIE ANALIZY
3.1. Tuz miedzi o masie podanej w tabeli.1, umieszcza się w zlewce o pojemności 400 cmi rozpuścić w 50 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 7:3, w dodatku w małych porcjach 15 cmnadtlenku wodoru. Nadmiar nadtlenku wodoru i uwolniony chlor usuwają wrzenia roztworu.
Tabela 1
Udział masowy antymonu, % |
Masa zaczepu miedzi, g |
Zakres wymiarowy kolby, cm |
Аликвотная część roztworu cm |
Ilość ester izopropylowy, cm |
Od 0,0005 do 0,0025 subskryb. |
5,0 |
100 |
10 |
10 |
W. św. 0,0025 «0,006 « |
2,0 |
100 |
10 |
10 |
«0,006» 0,025 « |
2,5 |
100 |
10 |
50 |
«0,025» 0,06 « |
2,5 |
250 |
10 |
50 |
«0,06» 0,1 « |
1,0 |
200 |
10 |
50 |
Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej i dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 7:3.
Отмеривают pipetą 10 cmroztworu w zlewce o pojemności 100−150 cm, приливают 1 cmroztworu сернистокислого sodu i 5 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 7:3, zamykają szklankę strefą szybą i ogrzewać do wrzenia. Roztwór natychmiast chłodzi się zimną wodą (poniżej 20 °C) i dodać 4 cmroztworu siarczanu ceru (IV). Przez 1 min приливают 10 kropli roztworu солянокислого hydroksyloaminy, dobrze wymieszać i przenoszą zawartość szklanki 50 cmwody w делительную lejek o pojemności 100−150 cm. Отмеривают бюреткой pomocy eter (patrz tab.1) i ekstrahowano antymon w ciągu 1 min. roztwór Wodny odrzucają, ekstrakt przemyto 2 cmroztworu солянокислого hydroksyloaminy w ciągu 30 s. Po oddzieleniu roztworu wodnego ekstrakt przemyto 5 cm1 mol/dmroztworu kwasu solnego. Wodny roztwór oddzielają, a organicznej warstwy dodają 4 cmroztworu родамина i wstrząsnąć zawartość lejka w ciągu 30 s. Nadmiar roztworu родамина oddzielają, ekstrakt przelewa do szklanki wirówki i wirować przez 2 min.
W przypadku braku wirówki ekstrakt przelewa do szklanki o pojemności 100−150 cm, odwodniony za pomocą 0,5 g siarczanu sodu i umieszczone w cylinder, z korkiem. Gęstość optyczną ekstraktu mierzona przy długości fali 550 nm w kuwecie o optymalnej grubości warstwy.
Roztwór porównania przy pomiarze gęstości optycznej służy pomocy eter.
Jednocześnie prowadzą dwa kontrolnych doświadczenia ze wszystkimi stosowanymi odczynnikami. Średnią wartość gęstości optycznej kontroli doświadczenia odjąć z wartości gęstości optycznej analizowanego roztworu.
Masę antymonu w roztworze ustalane na градуировочному grafikę.
3.2. Budowanie градуировочных wykresów
Градуировочные grafiki budują odpowiednio содержаниям antymonu, jak pokazano w tabeli.2. Do tego szklanki o pojemności 100−150 cmwybierają 0; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0 i 3,5 cmstandardowego roztworu antymonu B lub i ilości roztworu miedzi, odpowiednie tabela.2.
Tabela 2
Udział masowy antymonu, % |
Objętość roztworu miedzi |
Pojemność standardowego roztworu antymonu |
Masa antymonu, mcg |
Ilość ester izopropylowy, cm |
cm |
||||
Roztwór W | ||||
Od 0,0005 do 0,006 |
4 |
0,5 |
2,5 |
10 |
4 |
1,0 |
5,0 |
10 | |
4 |
1,5 |
7,5 |
10 | |
4 |
2,0 |
10,0 |
10 | |
4 |
2,5 |
12,5 |
10 | |
Roztwór B | ||||
W. św. 0,006 do 0,1 |
2 |
0,5 |
12,5 |
50 |
2 |
1,0 |
25,0 |
50 | |
2 |
1,5 |
37,5 |
50 | |
2 |
2,0 |
50,0 |
50 | |
2 |
2,5 |
62,5 |
50 |
Roztwory rozcieńczonego kwasu solnego, rozcieńczonego 7:3, ilość 15 cm, dodać 1 cmroztworu сернистокислого sodu, serwowane jest strefą szybą i ogrzewać do wrzenia. Dalej przeprowadzają analizę, jak podano w p. 3.1.
Dla znalezionej wartości gęstości optycznej i odpowiednio im содержаниям antymonu budują градуировочный wykres.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).
4. PRZETWARZANIE WYNIKÓW
4.1. Ułamek masowy antymonu w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa zaczepu miedzi, g;
— masa antymonu, znaleziona w градуировочному grafikę, mcg;
— objętość analizowanego roztworu cm;
— ilość аликвотной części analizowanego roztworu, cm.
4.2. Rozbieżności wyników dwóch równoległych definicji i dwóch badań nie powinny przekraczać wartości podanych w tabeli.3.
Tabela 3
Udział masowy antymonu, % |
Absolutna dopuszczalna rozbieżność, %, wyniki | |
równolegle definicji |
analiz | |
Od 0,0005 do 0,0010 subskryb. |
0,0002 |
0,0003 |
W. św. 0,0010 «0,0030 « |
0,0004 |
0,0006 |
«0,003» 0,010 « |
0,001 |
0,002 |
«0,010» 0,030 « |
0,002 |
0,004 |
«0,030» 0,100 « |
0,004 |
0,007 |
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 4).
4.3. Dopuszcza się oznaczanie antymonu экстракционно-fotometrycznej metodą z zastosowaniem fiolet lub diamentowego zielonego.
(Wprowadzony dodatkowo, Zm. N 4).
5. ATOMOWEJ АБСОРБЦИОННЫЙ METODA
5.1. Aparatura, odczynniki, roztwory
Spektrofotometr atomowej абсорбционный dowolnego typu.
Źródło promieniowania na antymon.
Acetylen według GOST 5457.
Propan-butan według GOST 20448.
Sprężarka powietrza.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461 i roztwór (1:1), 1 mol/dm.
Kwas solny według GOST 3118 i roztwór (1:1).
Kwas siarkowy według GOST 4204.
Amoniakowa według GOST 3760 i roztwór 1:99.
Żelazo według GOST 9849, roztwór 25 g/dmw roztworze kwasu azotowego 1 mol/dm.
Miedź według GOST 859.
Antymon według GOST 1089.
Trójtlenek antymonu.
Standardowe roztwory antymonu w rozdz.2.
5.2. Przeprowadzenie analizy
5.2.1. Tuz miedzi o masie 5,0 g (przy zawartości antymonu do 0,01%) umieszcza się w zlewce o pojemności 400 cmi rozpuszcza się po podgrzaniu do 25 cmroztworu kwasu azotowego (1:1). Po usunięciu tlenków azotu приливают 250 cmwody i 5 cmroztworu żelaza, ogrzewa się do 60−70 °C. Dodać amoniak w takiej ilości, aby cała miedź przeszła w аммиачный kompleks i jeszcze 5 cm.
Pozostawić w temperaturze 60 °C do koagulacji zanurzenie, po czym przesączono przez filtr średniej gęstości. Placek filtracyjny przemyto 2−3 razy gorącym roztworem amoniaku (1:99).
Rozpuszcza osad 10 cmroztworu kwasu solnego (1:1), zbierając przesącz w kolbie miarowej o pojemności 25 cm, i umyć filtr 2−3 razy gorącą wodą. Po schłodzeniu rozcieńcza się wodą do kreski i wymieszać.
Mierzą absorpcja analizowanego roztworu przy długości fali 217,7 nm jednocześnie z roztworu kontrolnego doświadczeń i rozwiązań do budowania krzywej kalibracyjnej.
Masę antymonu określają w градуировочному grafikę.
Dopuszczalne jest określenie w анализируемом roztworze bizmutu (od 0,0005 do 0,005%), cyny (od 0,01 do 0,06%) i ołowiu (od 0,0005 do 0,005%).
5.2.2. Tuz miedzi o masie 1,0 g (przy zawartości antymonu ponad 0,01%) umieszcza się w zlewce o pojemności 100 cmi rozpuszcza się w 10−15 cmroztworu kwasu azotowego (1:1). Po rozwiązaniu zawieszenia приливают 10 cmroztworu kwasu solnego (1:1), tłumaczy się w kolbie miarowej o pojemności 50 cm, rozcieńczyć do kreski roztworem kwasu solnego 1 mol/dmi wymieszać.
Mierzą wchłanianie, jak opisano w punkcie
5.2.3. Do budowania krzywej kalibracyjnej w siedem szklanek o pojemności do 400 cmumieszczone 1,0 lub 5,0 g miedzi (w zależności od zawartości antymonu) i rozpuścić zgodnie z pp.5.2.1
Na podstawie otrzymanych wartości gęstości optycznej i odpowiadających im stężeń antymonu budują градуировочный wykres.
Podczas tworzenia wykresu wartość sygnału tła roztworu odjąć od wartości sygnału każdego standardowego roztworu i spędzają wykres z początku układu współrzędnych.
5.3. Przetwarzanie wyników
5.3.1. Ułamek masowy antymonu w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa antymonu w roztworze frekwencyjnych analizowanego próby, znaleziona w градуировочному grafikę, mg;
— masa antymonu w roztworze kontrolnej doświadczenia, mg;
— masa zaczepu miedzi, g;
— pojemność wymiarowy kolby, cm.
5.3.2. Rozbieżności wyników dwóch równoległych definicji i dwóch badań nie powinny przekraczać wartości podanych w tabeli.3.
Rozdz.5. (Wprowadzony dodatkowo, Zm. N 4).
APLIKACJA. (Jest Wykluczone, Zm. N 4).