GOST 1652.6-77
GOST 1652.6−77 Stopy miedzi i cynku. Metody ustalania antymonu (ze Zmianami N 1, 2, 3)
GOST 1652.6−77
Grupa В59
PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR
STOPY MIEDZI I CYNKU
Metody ustalania antymonu
Copper-zinc alloys. Methods for the determination of antimony
ОКСТУ 1709
Data wprowadzenia 1978−07−01
DANE INFORMACYJNE
1 OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo nieżelaznych ZSRR
DEWELOPERZY
J. F. Шевакин, M. B. Таубкин, AA. Немодрук, N.W.Егиазарова (kierownik tematu), I. A. Worobjow
2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu standardów Rady Ministrów ZSRR
3. W ZAMIAN GOST 1652.6−71
4. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE
Oznaczenie NTD, na który dana link |
Numer punktu, litery |
GOST 8.315−91 |
4.4, 5.4.4 |
GOST 435−77 |
2.2, 5.2 |
GOST 859−78 |
5.2 |
GOST 1020−77 |
Wprowadzenie część |
GOST 1089−82 |
2.2, 3.2, 5.2 |
GOST 1652.1−77 |
1.1 |
GOST 3118−77 |
2.2, 3.2, 5.2 |
GOST 3760−79 |
2.2, 5.2 |
GOST 4166−76 |
2.2, 3.2 |
GOST 4197−74 |
2.2, 3.2 |
GOST 4204−77 |
2.2, 3.2 |
GOST 4461−77 |
2.2, 3.2, 5.2 |
GOST 5789−78 |
2.2, 3.2 |
GOST 6008−90 |
5.2 |
GOST 6691−77 |
2.2, 3.2 |
GOST 10484−78 |
2.2 |
GOST 10929−76 |
5.2 |
GOST 15527−70 |
Wprowadzenie część |
GOST 17711−93 |
Wprowadzenie część |
GOST 18300−87 |
5.2 |
GOST 20490−75 |
2.2, 5.2 |
GOST 25086−87 |
1.1, 5.4.4 |
5. Rozporządzenie Gosstandartu
6. REEDYCJA (lipiec 1991 roku) z późniejszymi Zmianami N 1, 2, 3, zatwierdzone w październiku 1981 roku, w listopadzie 1987 roku, w grudniu 1992 roku (ИУС 12−81, 2−88, 3−93)
Niniejszy standard określa экстракционно-fotometryczny metoda określania antymonu z fioletem krystalicznym (przy masowym udziale antymonu od 0,001 do 0,3%), экстракционно-fotometryczny metoda określania antymonu z diamentowym na zielono (przy masowym udziale antymonu od 0,1 do 0,3%) i atomowej абсорбционный metoda określania antymonu (przy masowym udziale antymonu od 0,001 do 0,2%) do miedzi i stopów cynku według GOST 15527, GOST 17711и GOST 1020.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Ogólne wymagania dotyczące metod analizy — według GOST 25086 z dodatkiem w pkt 1.1 GOST 1652.1.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).
2. ЭКСТРАКЦИОННО-FOTOMETRYCZNY METODA OKREŚLANIA ANTYMONU Z FIOLETEM KRYSTALICZNYM
2.1. Istota metody
Metoda opiera się na ekstrakcji пятивалентной antymonu toluenem w postaci гексахлорстибата fiolet i pomiarze gęstości optycznej ekstraktu po zaznaczeniu antymonu z wytrącenia jej z dwutlenkiem manganu i rozpuszczeniu zanurzenie w kwasie solnym.
2.2. Aparatura, odczynniki i roztwory
Фотоэлектроколориметр lub spektrofotometr.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461 i rozcieńcza się 1:1 i 1:100.
Kwas solny według GOST 3118 i rozcieńczająca 7:3, 3:1 i 1:1.
Kwas fluorowodorowy według GOST 10484.
Kwas siarkowy według GOST 4204 i rozcieńcza się 1:1 i 1:5.
Amoniakowa według GOST 3760 i rozcieńczony 1:1.
Potas марганцовокислый według GOST 20490 i roztwór 10 g/dm.
Mangan сернокислый według GOST 435, roztwór 50 g/dm.
Cyna двухлористое, roztwór 100 g/dmw kwas solny, rozcieńczonym 1:1.
Sód азотистокислый według GOST 4197, roztwór 100 g/dm.
Mocznik według GOST 6691, roztwór nasycony; jest przygotowany w następujący sposób: 100 g mocznika, rozpuszcza się w 100 cmciepłej wody.
Fiolet krystaliczny, roztwór 2 g/dm.
Toluen według GOST 5789.
Sód сернокислый bezwodny według GOST 4166.
Antymon według GOST 1089, marki Су00.
Roztwory antymonu
Roztwór A; jest przygotowany w następujący sposób: 0,1 g kwas azotowy rozpuszcza się po podgrzaniu do 50 cmstężonego kwasu siarkowego. Roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1 dm, wlać 175 cmkwasu siarkowego, rozcieńczonego 1:1, schłodzić, dodać wodą do kreski i wymieszać.
1 cmroztworu zawiera 0,0001 g antymonu.
Roztwór B; jest przygotowany w następujący sposób: 10 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, приливают 70 cmstężonego kwasu solnego, rozcieńczyć do kreski wodą i wymieszać.
1 cmroztworu B zawiera 0,00001 g antymonu.
2.3. Przeprowadzenie analizy
2.3.1. Tuz stopu o masie 0,5 g rozpuszcza się po podgrzaniu w 5−10 cmkwasu azotowego, rozcieńczonym 1:1, w szklance o pojemności 250 cm, przykryty strefą szybą. Roztwór ochłodzono, szkiełka spłukać wodą i rozcieńczono wodą do 50 cm. Podczas analizy krzemionkowy mosiądzu tuz stopu 0,5 g umieszcza się w platynową filiżanki, dodać 10 cmkwasu azotowego, rozcieńczonym 1:1, 2 cmkwas fluorowodorowy i ogrzewać do rozpuszczenia. Po schłodzeniu ścianki filiżanki spłukać niewielką ilością wody, dodać 3 cmstężonego kwasu siarkowego i odparować przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego. Kubek chłodzi, umyć ściany niewielką ilością wody i powtórzyć выпаривание przed rozpoczęciem zaznaczania białego dymu kwasu siarkowego. Po schłodzeniu rozpuszczone sole w 5 cmkwasu azotowego, rozcieńczonym 1:1, tłumaczą roztwór w zlewce o pojemności 250 cmi rozcieńczono wodą do objętości 50 cm. Dalej, jak do normalnej, jak i dla krzemionkowy mosiądzu otrzymany roztwór zobojętnia amoniakiem do pojawienia się osadu wodorotlenku miedzi, nie zanikającego podczas mieszania, i dodają pipety 0,5 cmkwasu azotowego, rozcieńczonym 1:1, dodać 1 cmroztworu nadmanganianu potasu, szklanka serwowane jest strefą szybą i roztwór ogrzewa się prawie do wrzenia. Następnie dodać 1 cmsiarczanu manganu i gotować przez 2 min. Roztwór pozostawić na 1 godz., po czym osad odsącza się na gęsty filtr. Szklankę i osad przemywa się 4−5 razy gorącego kwasu azotowego, rozcieńczonym 1:100, aż do zaniku zabarwienia npk-kwaśnym miedzi.
Filtr z osadem przenosi się do zlewki, w której produkowano osadzanie, dodać 10−15 cmstężonego kwasu siarkowego, 20−25 cmstężonego kwasu azotowego i odparować roztwór do rozpoczęcia wydzielania gęstego białego dymu kwasu siarkowego. Jeśli roztwór jest pomalowany, dodają jeszcze 5−10 cmstężonego kwasu azotowego i powtarzają выпаривание. Szklanka chłodzi, ścianki szklanki umyć wodą i odparować roztwór do uzyskania wilgotnych soli. Po schłodzeniu do pozostałej dodać 7 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 7:3, i ogrzewa się w 80−95 °C aż do całkowitego rozpuszczenia soli. Roztwór przenosi się do делительную lejek o pojemności 150 cm, umyć szklankę 3 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 7:3, i dostarczenie jej objętość roztworu do 10 cm. Przy masowym udziale antymonu powyżej 0,005% roztwór przenosi się do odpowiedniego kolbie miarowej (tab.1) i rozcieńczyć do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 7:3.
Tabela 1
Udział masowy antymonu, % |
Objętość roztworu po rozcieńczeniu, patrz |
Ilość аликвотной części, cm |
Masa zaczepu, odpowiednia аликвотной części, g |
Od 0,001 do 0,005 subskryb. |
10 |
Pełna |
0,5 |
W. św. 0,005 «0,025 « |
50 |
10,0 |
0,10 |
«0,025» 0,1 « |
100 |
5,0 |
0,025 |
«0,1» 0,3 « |
100 |
2,0 |
0,01 |
W tym przypadku wybierają określonej w tabeli.1 аликвотную część roztworu w делительную lejek o pojemności 150 cmi dodać kwasu solnego, rozcieńczonego 7:3, do objętości 10 cm. Dodają w делительную lejek 1−2 krople roztworu двухлористого cyny do odbarwienia roztworu, wymieszać i pozostawić na 1 minutę, a Następnie dodać 1 cmroztworu азотистокислого sodu, lejek zamknąć korkiem i wstrząsnąć 2 min. Po tym otwierają się lejek. Przez 2 min, dodać 1 cmroztworu mocznika i miesza 30 s. Następnie dodaje 68 cmwody, 10 kropli roztworu fioletu krystalicznego, wymieszać, dodać 25 cmtoluenu i ekstrahowano w ciągu 1 min.
Po rozdzieleniu faz dolną warstwę wodną odrzucają, a organiczny warstwa wlać do suchej zlewki o pojemności 50 cm, zawierający 0,2 g bezwodnego siarczanu sodu, i mierzą gęstość optyczną otrzymanego ekstraktu na фотоэлектроколориметре z czerwonym nd przy długości fali 590 nm w kuwecie o grubości warstwy 2 cm lub na spektrofotometrze w kuwecie o grubości warstwy 2 cm przy długości fali 610 nm. Roztwór porównania służy toluen.
Zawartość antymonu znaleźć w градуировочному grafikę.
Uwaga. Jeśli analiza nie zostanie zakończona w ciągu dnia, może być przerwany po sedymentacji antymonu z dwutlenkiem manganu lub po odparowaniu roztworu kwasu siarkowego.
2.3.2. Tworzenie krzywej kalibracyjnej
W podziałowe lejków o pojemności 150 cmwstrzykuje 0; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0; 2,5; 3,0 i 3,5 cmroztworu B i dodać kwasu solnego, rozcieńczonego 7:3, 10 cm. Dodać 1−2 krople roztworu двухлористого cyny, wymieszać i pozostawić na 1 min. Dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt
Dla znalezionej wartości gęstości optycznych roztworów i odpowiadających im stężeń antymonu budują градуировочный wykres.
3. ЭКСТРАКЦИОННО-FOTOMETRYCZNY METODA OKREŚLANIA ANTYMONU Z DIAMENTOWYM NA ZIELONO
3.1. Istota metody
Metoda opiera się na ekstrakcji toluenem pomalowanego na kolor niebiesko-zielony гексохлоростибата diamentowego zielonego i pomiarze gęstości optycznej ekstraktu.
3.2. Aparatura, odczynniki i roztwory
Фотоэлектроколориметр lub spektrofotometr.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461, rozcieńcza się 1:1.
Kwas solny według GOST 3118, rozcieńczone 3:1 i 1:1.
Kwas siarkowy według GOST 4204 i rozcieńcza się 1:5.
Cyna двухлористое, świeżo przygotowany roztwór 100 g/dmw kwas solny, rozcieńczonym 1:1.
Sód азотнокислый według GOST 4197, roztwór 100 g/dm.
Mocznik według GOST 6691, roztwór nasycony; jest przygotowany w następujący sposób: 100 g mocznika, rozpuszcza się w 100 cmciepłej wody.
Diament zielony, roztwór 2 g/dm.
Toluen według GOST 5789.
Antymon według GOST 1089, marki Су00.
Standardowe roztwory antymonu
Roztwór A; jest przygotowany w następujący sposób: 0,05 g kwas azotowy rozpuszcza się po podgrzaniu do 25 cmstężonego kwasu siarkowego. Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 500 cm, dodać do etykiety kwasu siarkowego, rozcieńczonego 1:5, i wymieszać.
1 cmroztworu A zawiera 0,0001 g antymonu.
Roztwór B; jest przygotowany w następujący sposób: 10 cmroztworu A przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 3:1 i wymieszać.
1 cmroztworu B zawiera 0,00001 g antymonu. Roztwór B przygotować dzień zastosowania.
Sód сернокислый bezwodny według GOST 4166.
3.3. Przeprowadzenie analizy
0,1 g stopu rozpuszcza się w 10 cmkwasu azotowego, rozcieńczonym 1:1, w szklance o pojemności 250 cm, przykryty strefą szybą, po podgrzaniu. Po rozwiązaniu zawieszenia szkiełka i ścianki szklanki spłukać wodą, dodać 3 cmstężonego kwasu siarkowego i odparowano do pojawienia się oparów kwasu siarkowego. Охладив roztwór, umyć ściany szklanki niewielką ilością wody i powtórzyć выпаривание. Do pozostałej приливают 20 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 3:1, rozpuszczone sole i roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, po czym dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonego 3:1 i wymieszać.
W делительную lejek o pojemności 150 cmwstrzykuje 5 cmanalizowanego roztworu, dodać dwie krople roztworu chlorku cyny, wymieszać i pozostawić na 1 minutę, a Następnie wstrzykuje się 1 cmroztworu азотистокислого sodu, dobrze wymieszać i pozostawić na 5 min. następnie dodać 1 cmnasyconego roztworu mocznika, miesza 30 i rozcieńczono wodą do 50 cm. Dodać 1 cmroztworu diamentowego zielony, 30 cmtoluenu i ekstrahowano, wstrząsając w ciągu 1 min.
Po rozdzieleniu faz dolną warstwę wodną odrzucają, a organiczny warstwa wlać do suchej zlewki o pojemności 50 cm, zawierający 0,3−0,5 g odwodniony siarczanu sodu. Przez 10 min pomiaru gęstości optycznej na spektrofotometrze przy długości fali 640 nm lub na фотоэлектроколориметре z czerwonym nd przy długości fali 590−610 nm w kuwecie o grubości warstwy 1 cm Roztworu porównania służy toluen. Zawartość antymonu znaleźć w градуировочному grafikę.
3.3.1. Tworzenie krzywej kalibracyjnej
W podziałowe lejków o pojemności 150 cmpodawany 0; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0 i 2,5 cmstandardowego roztworu B, dodać dwie krople roztworu двухлористого cyny, wymieszać i pozostawić na 1 min. Po to jest wstrzykiwany do 1 cmroztworu азотистокислого sodu i dalej analizy prowadzą, w sposób określony w pkt 3.3.
Dla znalezionej wartości gęstości optycznych rozwiązań i odpowiednich im содержаниям antymonu budują градуировочный wykres.
4. PRZETWARZANIE WYNIKÓW
4.1. Ułamek masowy antymonu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa antymonu, znaleziona w градуировочному grafikę, g;
— masa zaczepu, odpowiednia аликвотной części roztworu, r.
4.2. Bezwzględne różnice wyników równoległych definicji ( — konwergencji) nie powinny przekraczać dopuszczalnych wartości podanych w tabeli.2.
Tabela 2
Udział masowy antymonu, % |
, % |
, % |
Od 0,001 do 0,005 subskryb. |
0,0005 |
0,0007 |
W. św. 0,005 «0,010 « |
0,001 |
0,0014 |
«0,010» 0,02 « |
0,002 |
0,003 |
«0,02» 0,05 « |
0,003 |
0,004 |
«0,05» 0,10 « |
0,006 |
0,008 |
«0,1» 0,2 « |
0,01 |
0,014 |
«0,2» 0,3 « |
0,02 |
0,03 |
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2, 3).
4.3. Bezwzględne różnice wyników analizy uzyskanych w dwóch różnych laboratoriach, lub dwóch analizy wyników uzyskanych w tym samym laboratorium, ale w różnych warunkach ( — powtarzalność) nie powinny przekraczać wartości podanych w tabeli.2.
4.4. Kontrola dokładności analizy spędzają w Państwowym standardowych próbek (GUS) lub branżowym standardem próbek (CCA), lub według standardowych wzorców przedsiębiorstw (SOP) miedzi i stopów cynku, zatwierdzonych przez GOST 8.315, lub metodą dodatków, lub porównaniem wyników uzyskanych inną metodą, zgodnie z GOST 25086.
4.4.1−4.4.3. (Usunięty, Zm. N 3).
5. ATOMOWEJ АБСОРБЦИОННЫЙ METODA
51. Istota metody
Metoda polega na rozpuszczeniu próbki w mieszaninie kwasu solnego i azotowego i pomiarach absorpcji atomowej antymonu w płomieniu acetylen-powietrze za pomocą promieniowania o długości fali 231,1 nm, lub pomiaru w tych samych warunkach atomowej absorpcji antymonu ze środowiska rozpuszczalników organicznych, po uprzednim соосаждения ją na гидратированную dwutlenek manganu.
5.2. Aparatura, odczynniki i roztwory
Atomowej абсорбционный mas ze wszystkimi akcesoriami.
Безэлектродная żarówka lub lampa z katodą wnękową do antymonu.
Kwas solny według GOST 3118 i rozcieńcza się 2:1, 1:1 i 1:5.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461 i rozcieńcza się 1:1, 1:2 i 1:100.
Mieszanka kwasów solnego (1:1) i kwasu azotowego (1:1) w stosunku 1:1.
Amoniakowa według GOST 3760.
Potas марганцовокислый według GOST 20490, roztwór 30 g/dm.
Mangan сернокислый według GOST 435, roztwór 80 g/dm.
Nadtlenek wodoru według GOST 10929.
Alkohol etylowy ректификованный według GOST 18300.
Метилизобутилкетон.
Mieszanina alkoholu etylowego i ropy naftowej i jej składników w stosunku 1:1.
Mieszanina alkoholu etylowego, ropy naftowej i jej składników i stężonego kwasu solnego w stosunku 4,5:4,5:1.
Mangan metaliczny według GOST 6008, z masowym udziałem antymonu mniej niż 0,0005%.
Roztwór manganu: 10 g manganu rozpuszczono w 40 cmstężonego kwasu azotowego, usuwają tlenki azotu wrzenia, dodać 250 cmstężonego kwasu solnego, wlać wody do 1 dmi wymieszać.
10 cmroztworu zawiera 100 mg manganu.
Miedź metaliczna według GOST 859 z masowym udziałem antymonu mniej niż 0,0005%.
Roztwór miedzi: 50,0 g miedzi rozpuszcza się w 400 cmkwasu azotowego, rozcieńczonym 1:1, wrzenia usuwają tlenki azotu, roztwór ochłodzono, tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 500 cm, dodać do kreski wodą i wymieszać.
1 cmroztworu zawiera 100 mg miedzi.
Antymon według GOST 1089, marki Су00.
Roztwory antymonu
Roztwór A: 0,5 g antymonu rozpuszczone w 200 cmstężonego kwasu solnego i 2 cmstężonego kwasu azotowego.
Po rozwiązaniu i chłodzenia roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cm, dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonym 1:5, i wymieszać.
1 cmroztworu A zawiera 0,5 mg antymonu.
Roztwór B: 20 cmroztworu A wybierają w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać do etykiety kwasu solnego, rozcieńczonym 1:5, i wymieszać.
1 cmroztworu B zawiera 0,1 g antymonu.
5.3. Przeprowadzenie analizy
5.3.1. Tuz stopu o masie 5 g (przy masowym udziale antymonu od 0,001 do 0,005%) lub 2 g (przy masowym udziale powyżej 0,005% do 0,05%), umieścić w zlewce o pojemności 600 cmi rozpuścić w 50 lub 20 cmmieszaniny kwasów. Roztwór rozcieńczono wodą do 150 cm, neutralizują amoniakiem do pojawienia się неисчезающего podczas mieszania osadu, rozpuszcza go kroplami kwasu azotowego, rozcieńczonym 1:2, i dodać wody do 300 cm.
Następnie do roztworu dodaje się 2,5 cmroztworu siarczanu manganu, ogrzewa się do wrzenia, dodać 3 cmroztworu nadmanganianu potasu i gotowane roztwór 1 min, do koagulacji zanurzenie. Po 30 min osad odsącza się na filtr średniej gęstości i przemyto ciepłą kwasu azotowego, rozcieńczonym 1:100.
Osad przemyć wodą w szklance, w którym przeprowadzono osadzanie i resztę na filtrze rozpuszczone 30 cmgorąco kwasu solnego, rozcieńczonego 2:1, jednocześnie dodając kilka kropel nadtlenku wodoru. Filtr umyć ciepłą kwasu solnego (1:5), a roztwór odparowano na łaźni wodnej do wilgotnego śladu. Do pozostałej dodać 5 cmstężonego kwasu solnego i ogrzewano na łaźni wodnej do rozpuszczenia reszty, chłodzi i przenoszą roztwór w kolbie miarowej o pojemności 50 cm, spłukać zlewkę z mieszaniną alkoholu etylowego i ropy naftowej i jej składników, wlać do oznaczenia tej samej mieszanki i wymieszać.
Mierzą atomową wchłanianie antymonu w анализируемом roztworze równolegle z rozwiązań do budowania krzywej kalibracyjnej i roztworu kontrolnego doświadczenia w płomieniu acetylen-powietrze za pomocą promieniowania o długości fali 231,1 nm. Zero urządzenia są mieszaniny: kwas solny, alkohol etylowy i метилизобутилкетон.
5.3.2. Przy masowym udziale antymonu ponad 0,05 do 0,2% tuz stopu o masie 2 g rozpuszcza się po podgrzaniu w szklance o pojemności 250 cmdo 20 cmmieszaniny kwasów. Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać do kreski kwasem solnym, rozcieńczonym 1:5, i wymieszać. Mierzą atomową wchłanianie antymonu w анализируемом roztworze równolegle z rozwiązań do budowania krzywej kalibracyjnej i roztworu kontrolnego doświadczenia, za pomocą promieniowania o długości fali 231,1 nm. Zero urządzenia montowane na wodzie.
5.3.3. Tworzenie krzywej kalibracyjnej
5.3.3.1. Przy masowym udziale antymonu od 0,001 do 0,005% w siedmiu z ośmiu szklanek o pojemności 100 cmwybierają 0,5; 1,0; 2,0; 4,0; 6,0; 8,0 i 10,0 cmstandardowego roztworu B, co odpowiada 0,05; 0,1; 0,2; 0,4; 0,6; 0,8 i 1,0 mg antymonu. Wszystkie szklanki wlać 10 cmroztwór manganu i odparowano na łaźni wodnej do wilgotnego śladu, który rozpuszcza się w 5 cmkwasu solnego i dalej robią, jak określono w pkt
5.3.3.2. Przy masowym udziale antymonu ponad 0,05 do 0,2% w pięciu z sześciu wymiarów kolb o pojemności 100 cmwybierają 1,0; 2,0; 4,0; 6,0 i 8,0 cmstandardowego roztworu A, co odpowiada 0,5; 1,0; 2,0; 3,0 i 4,0 mg antymonu. Wszystkie kolby wlać roztwór miedzi zgodnie z jej stężeniem w анализируемом roztworze, dodać kwasu solnego, rozcieńczonym 1:5, do kreski, wymieszać i postępują, jak określono w pkt
5.4. Przetwarzanie wyników
5.4.1. Ułamek masowy antymonu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — stężenie antymonu w анализируемом roztworze próbki, znaleziona w градуировочному grafikę, g/cm;
— stężenie antymonu w roztworze kontrolnej doświadczenia, znaleziona w градуировочному grafikę, g/cm;
— zakres wymiarowy kolby do przygotowania końcowego roztworu próbki, cm;
— masa zaczepu próbki, g
.
5.4.2. Bezwzględne różnice wyników równoległych definicji ( — konwergencji) nie powinny przekraczać dopuszczalnych wartości podanych w tabeli.2.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2, 3).
5.4.3. Bezwzględne różnice wyników analizy uzyskanych w dwóch różnych laboratoriach, lub dwóch analizy wyników uzyskanych w tym samym laboratorium, ale w różnych warunkach ( — powtarzalność) nie powinny przekraczać wartości podanych w tabeli.2.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).
5.4.4. Kontrola dokładności analizy spędzają w Państwowym standardowych próbek (GUS) lub branżowym standardem próbek (CCA), lub według standardowych wzorców przedsiębiorstw (SOP) miedzi i stopów cynku, zatwierdzonych przez GOST 8.315, lub metodą dodatków, lub porównaniem wyników uzyskanych inną metodą, zgodnie z GOST 25086.
5.4.4.1−5.4.4.3. (Wyłączone, Zm. N 3).