GOST 13938.12-78
GOST 13938.12−78 Miedź. Metody ustalania bizmutu (ze Zmianami N 1, 2, 3)
GOST 13938.12−78
Grupa В59
MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD
MIEDŹ
Metody ustalania bizmutu
Copper. Methods for determination of bismuth
ОКСТУ 1709
Data wprowadzenia 1979−01−01
DANE INFORMACYJNE
1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo nieżelaznych ZSRR
DEWELOPERZY
R. P. Гиганов, E. M. Феднева, A. A. Бляхман E. D. Шувалова, A. N. Sawieliew
2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu standardów Rady Ministrów ZSRR
3. W ZAMIAN GOST 13938.12−68
4. Standard zgodny z normą ISO 5959−84
5. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE
Oznaczenie NTD, na który dana link | Numer rozdziału, punktu |
GOST 200−76 |
2 |
GOST 859−78 |
Wprowadzenie część; 5.1 |
GOST 2062−77 |
2 |
GOST 3118−77 |
2; 5.1 |
GOST 3760−79 |
2; 5.1 |
GOST 3773−72 |
2 |
GOST 4147−74 |
2 |
GOST 4201−79 |
2 |
GOST 4204−77 |
2 |
GOST 4208−72 |
2 |
GOST 4232−74 |
2 |
GOST 4328−77 |
2 |
GOST 4461−77 |
2; 5.1 |
GOST 5456−79 |
2 |
GOST 5457−75 |
5.1 |
GOST 5817−77 |
2 |
GOST 8864−71 |
2 |
GOST 9849−86 |
5.1 |
GOST 10652−73 |
2 |
GOST 10928−90 |
2; 5.1 |
GOST 13938.1−78 |
1 |
GOST 18300−87 |
2 |
GOST 20015−88 |
2 |
6. Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 3−93 Międzypaństwowej Rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 5−6-93)
7. REEDYCJA (listopad 1999 r.) ze Zmianami N 1, 2, 3, zatwierdzone w maju 1982 r., czerwcu 1985 r., w kwietniu 1988 r. (ИУС 8−82, 8−85, 7−88)
Niniejszy standard określa fotometryczny (przy masowym udziale od 0,00005 do 0,02%) i atomowej абсорбционный (przy masowym udziale od 0,0003 do 0,005%) metody ustalania bizmutu w miedzi wszystkich marek zgodnie z GOST 859*.
______________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działa GOST 859−2001, tu i dalej w tekście. — Uwaga producenta bazy danych.
Fotometryczny metoda opiera się na edukacji jodku kompleksu bizmutu w сернокислом roztworze. Bizmut oddziela się od przeszkadzających elementów соосаждением z wodorotlenkiem żelaza lub ekstrakcji диэтилдитиокарбамата bizmutu chloroformem. Gęstość optyczną roztworu йодидного kompleksu bizmutu mierzona przy długości fali 450−470 nm.
Atomowej абсорбционный metoda polega na rozpuszczeniu próbki w kwas azotowy, oddziale bizmutu na гидроксиде żelaza i ponownym pomiarze absorpcji bizmutu w солянокислом roztworu przy długości fali 223,1 nm w płomieniu acetylen-powietrze.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).
1. WYMAGANIA OGÓLNE
Ogólne wymagania dotyczące metod analizy i wymagania dotyczące bezpieczeństwa podczas wykonywania badań zgodnie z GOST 13938.1.
Rozdz.1. (Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).
2. APARATURA, ODCZYNNIKI I ROZTWORY
Spektrofotometr lub фотоэлектроколориметр ze wszystkimi akcesoriami.
Wirówka.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461.
Kwas хлорная.
Kwas siarkowy według GOST 4204, 5 mol/dmroztworu.
Kwas solny według GOST 3118 i rozcieńcza się 1:1 i 0,2 mol/dmroztworu.
Kwas бромистоводородная według GOST 2062.
Amoniakowa według GOST 3760.
Żelazo треххлористое 6-wodną według GOST 4147, 1% roztwór 0,2 mol/dmroztworu kwasu solnego.
1 cmroztworu zawiera 2 mg żelaza.
Sodu wodorotlenek według GOST 4328, 8%-roztwór.
Chloroform według GOST 20015.
Amonu, chlorek według GOST 3773, 20%-roztwór.
Kwas winowy według GOST 5817, 20%-roztwór.
Dietylowym odpowiedni solânokislyj według GOST 5456, 10%-roztwór.
Potasu cyjanek, 10%-roztwór.
Sól динатриевая tworzywa sztuczne listowe-N, N, N', N'-тетрауксусной kwasu, двуводная (sól disodowa) zgodnie z GOST 10652, 5%-roztwór.
Sód диэтилдитиокарбамат (Na-ДДТК) zgodnie z GOST 8864 roztwór: 2 g Na-ДДТК rozpuszczone w 100 cmwody, w której był wstępnie rozpuszcza się 1 g kwaśnego węglanu sodu. Roztwór przesączono.
Тимолфталеин, 0,4%-roztwór w alkoholu etylowym.
Sód jest dwutlenek kwaśny według GOST 4201.
Промывной roztwór: do 30 cmroztworu dj-Na-EDTA приливают 1000 cmwody, 10 cmroztworu cyjanku potasu i 1 cmroztworu тимолфталеина. Kropla za kroplą приливают roztwór chlorku amonu do zaniku niebieskiego zabarwienia.
Sodu гипофосфит według GOST 200, 30%-roztwór.
Alkohol etylowy 96% r-r GOST 18300.
Sól tlenku żelaza i amonu podwójna siarczanu (sól Mohra) zgodnie z GOST 4208.
Potasu jodku według GOST 4232, roztwór: 200 g jodku potasu rozpuszczone w 300 cmwody, dodać 30 cmroztworu гипофосфита sodu i dodać wody do 1000 cm.
Metaliczny bizmut według GOST 10928.
Standardowe roztwory bizmutu:
Roztwór A: 0,100 g bizmutu rozpuszcza się w 5 cmkwasu azotowego. Tlenki azotu usuwają ogrzewaniem. Roztwór ochłodzono i umieścić w kolbie miarowej o pojemności 1000 cm, приливают 65 cmkwasu azotowego, wlać wodą do kreski i wymieszać.
1 cmroztworu A zawiera 0,1 mg bizmutu.
Roztwór B: 50 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 500 cm, приливают 5 cmkwasu azotowego, wlać wodą do kreski i wymieszać; przechowywać nie więcej niż 5 h.
1 cmroztworu B zawiera 0,01 mg bizmutu.
Papier lampka uniwersalna.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461 i roztwór 1:1.
Kwas askorbinowy, roztwór 50 g/dm, świeże.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1, 3).
3. PRZEPROWADZENIE ANALIZY
3.1. Tuz miedzi (tab.1) umieścić w zlewce o pojemności 250 cm, rozpuszcza się w 5−10 cmkwasu azotowego i 20−40 cmkwasu solnego pod strefą szybą.
Tabela 1
Udział masowy bizmutu, % |
Masa zaczepu, g |
Od 0,00005 do 0,0003 subskryb. |
10 |
W. św. 0,0003 «0,001 « |
5,0 |
«0,001» 0,005 « |
3,0−1,0 |
«0,005» 0,01 « |
0,5 |
Roztwór odparować do około 5 cm, dodać 100 cmwody i 5 cmroztworu żelaza. Roztwór ogrzewano do temperatury 50−60 °c i dodać roztwór amoniaku, rozcieńczony 1:1, w takiej ilości, aby cała miedź przeszła w аммиачный kompleks, a nadmiar jego 10 cm.
Zawartość szklanki ogrzewa się do 70−80 °C i pozostawić na 20−30 min. Osad гидроокисей filtrowane na filtr średniej gęstości i myte na filtrze 3−4 razy gorącą wodą.
Osad z filtra zmyć strumieniem gorącej wody do szklanki, w którym prowadzone osadzanie i dodaje 5 cmkwasu solnego (1:1), filtr umyć ciepłą wodą, aż do całkowitego usuwania żelaza.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1, 3).
3.1 a. Roztwór odparować do objętości 2 cmi dodać 10 cmwody, 5 cmroztworu kwasu winowego, 3 cmroztworu трилона B i 0,1 cmroztworu тимолфталеина. Kropla za kroplą dodać roztwór wodorotlenku sodu do zmiany koloru od pomarańczowego do niebieskiej. Do roztworu dodać 1 cmroztworu солянокислого hydroksyloaminy i 3 cmroztworu cyjanku potasu i po wymieszaniu — 3 cmroztworu chlorku amonu do ph 9−10. Przy innej wartości ph dodaje się roztwór wodorotlenku sodu lub roztwór chlorku amonu. Roztwór przenosi się do делительную lejek, приливают 50 cmwody i 1 cmroztworu трилона B. Następnie dodać 10 cmchloroformu i wstrząsać przez 2 min fazę organiczną umieszcza się w drugiej делительную lejek. Fazę wodną ekstrahuje się dwukrotnie: najpierw o 10 cm, a następnie 5 cmchloroformu, potrząsając za każdym razem w ciągu 2 min, dodając przed każdym ekstrakcją na 1 cmroztworu Na-ДДТК. Fazy organiczne połączono i przemyto w ciągu 5 min 15 cmroztworem do mycia, do którego dodaje się jedną kroplę roztworu Na-ДДТК.
Z промытой fazy organicznej bizmut реэкстрагируют dwukrotnie, dodając za każdym razem na 10 cmroztworu kwasu solnego (1:1) i potrząsając w ciągu 2 min Połączone солянокислые реэкстракты umieścić w szklance i odparowano do sucha. Pozostałość rozpuszcza się w 5 cmkwasu azotowego i 2 cmkwas chlorowy, a następnie odparowano do sucha.
Jeśli saldo jest pomalowany, powtarzają traktowanie go kwasem azotowym i wybielaczem kwasami. Bleach pozostałość rozpuszcza się po podgrzaniu do 2 cmroztworu kwasu siarkowego. Roztwór ochłodzono, umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 10 cm, dodać wodę do 6−7 cmi 1 cmroztworu гипофосфата sodu. Po 10 min dodać 1 cmroztworu jodku potasu, roztwór wlać do kreski wodą i wymieszać.
Jeśli roztwór nieprzezroczyste, to umieszcza zawartość wymiarowy kolby w probówce wirówki i wirować przez 5 lub sączy się. Gęstość optyczną roztworu mierzy się przy długości fali 450−470 nm. Roztwór porównania służy woda.
Równolegle prowadzą kontrolne doświadczenia ze wszystkimi stosowanymi odczynnikami i rozwiązań, ale bez dodatku miedzi.
Średnią wartość gęstości optycznej roztworów kontrolnych doświadczeń odjąć z wartości gęstości optycznej analizowanego roztworu.
3.1 b. Do roztworu приливают wody do objętości 50 cm. Osadzanie гидроокисей wodnym amoniaku powtarzają, jak podano w p. 3.1. Otrzymany roztwór odparowano do 3−5 cm, umieścić w zlewce o pojemności 100 cmi odparować prawie do sucha. Do pozostałej dodać 1 cmkwasu azotowego, ogrzewa się do pojawienia się tlenków azotu, schłodzić, dodać 3 cmkwas chlorowy i odparowano do pary kwas chlorowy. Roztwór schłodzić, dodać 2 cmбромистоводородной kwasy i odparowano do wilgotnego śladu.
Do pozostałej dodać 2 cmroztworu kwasu siarkowego, 1 cmroztworu гипофосфита sodu i 1 cmwody i ogrzewać do rozpuszczenia. Roztwór wytrzymują w temperaturze 70−80 °c przez 10 min. Roztwór ochłodzono, umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 10 cm, dodać 1 cmroztworu jodku potasu, wlać wodą do kreski i wymieszać. Dalej robią, jak podano w p. 3.1 a.
3.1 a, 3.1 b. (Wprowadzone dodatkowo, Zm. N 1).
3.1 v. Oznaczanie bizmutu jest dozwolone przeprowadzić: przesącz otrzymany w pkt 3.1, ogrzewa się do 40−50 °C i dodać kroplami roztwór двуххлористого cyny do brązowienia roztworu i jeszcze 1 cm. Dodają trochę фильтробумажной masy, ogrzewać do wrzenia i pozostawić na 10−15 min w temperaturze 70−80 °c do koagulacji zanurzenie. Następnie osad przesączono na gęsty filtr, w stożek, którego osadzony jest фильтробумажная masa, i przemyto 3−4 razy gorącą wodą. Filtr z osad odrzucono.
Do фильтрату приливают 4 cmroztworu kwasu winowego, 5 cmroztworu jodku potasu i 1,0−1,5 cmroztworu kwasu askorbinowego, wymieszać, umieścić otrzymany roztwór w kolbie miarowej o pojemności 50 cm, rozcieńcza się wodą do kreski i ponownie wymieszać. Przez 10−15 min mierzą gęstość optyczną przy długości fali 434−450 nm w kuwecie o grubości warstwy 30 lub 50 mm. Roztwór porównania służy woda. Masy bizmutu określają w градуировочному grafikę.
(Wprowadzony dodatkowo, Zm. N 3).
3.2. Do budowania krzywej kalibracyjnej w sześciu z siedmiu szklanek o pojemności 250 cmumieszczone 0,5; 1,0; 2,0; 3,0; 4,0 i 5,0 cmroztworu B. We wszystkie szklanki, dodać 5 cmroztworu kwasu solnego (1:1), 5 cmroztworu хлорного żelaza i dodać wody do 50−60 cm. Następnie dodaje wodny amoniak do uzyskania ph 7,5−8,5 i 2 cmw nadmiarze. Roztwór ogrzewano do temperatury 70−80 °C i dalej robią, jak podano w p. 3.1.
Na podstawie otrzymanych wartości gęstości optycznych rozwiązań i odpowiednich im содержаниям bizmutu budują градуировочный wykres.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1, 3).
4. PRZETWARZANIE WYNIKÓW
4.1. Ułamek masowy bizmutu () obliczamy według wzoru
,
gdzie — masa miedzi, g;
— masa bizmutu, znaleziona w градуировочному grafikę r.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).
4.2. Rozbieżności wyników dwóch równoległych definicji i dwóch badań nie powinny przekraczać wartości podanych w tabeli.2.
Tabela 2
Udział masowy bizmutu, % | Absolutna dopuszczalna rozbieżność, %, wyniki | |
równolegle definicji |
analiz | |
Od 0,00005 do 0,00010 subskryb. |
0,00002 |
0,00002 |
W. św. 0,0001 «0,0003 « |
0,0001 |
0,0002 |
«0,0003» 0,0010 « |
0,0002 |
0,0003 |
«0,0010» 0,0030 « |
0,0004 |
0,0006 |
«0,0030» 0,0050 « |
0,0006 |
0,0009 |
«0,005» 0,020 « |
0,002 |
0,005 |
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 3).
5. ATOMOWEJ АБСОРБЦИОННЫЙ METODA
5.1. Aparatura, odczynniki, roztwory
Spektrofotometr atomowej абсорбционный dowolnego typu.
Korektor tła.
Źródło promieniowania na bizmut.
Acetylen według GOST 5457.
Sprężarka powietrza.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461, roztwór 1 mol/dmi 1:1.
Kwas solny według GOST 3118 i roztwór 1:1.
Amoniakowa według GOST 3760 i roztwór 1:99.
Żelazo według GOST 9849, roztwór 15 g/dmw roztworze kwasu azotowego 0,1 mol/dm.
Miedź według GOST 859.
Bizmut według GOST 10928.
Standardowe roztwory bizmutu w rozdz.2.
5.2. Przeprowadzenie analizy
5.2.1. Tuz miedzi o masie 5,0 g umieszcza się w zlewce o pojemności 400 cmi rozpuszcza się w 20−25 cmroztworu kwasu azotowego, rozcieńczonym 1:1. Ogrzewa się do usuwania tlenków azotu. Następnie приливают 250 cmwody, 5 cmroztworu żelaza i ogrzewa się do temperatury 60−70 °C. Dodać amoniak w takiej ilości, aby cała miedź przeszła w аммиачный kompleks, i jeszcze 5 cm. Wytrzymują w temperaturze 70 °C do koagulacji zanurzenie. Następnie przesączyć roztwór przez filtr średniej gęstości i osad przemywa się 2−4 razy gorącym roztworem amoniaku. Placek filtracyjny rozpuszcza się w 10 cmgorącego roztworu kwasu solnego, myje 2−3 razy gorącą wodą. Roztwór ochłodzono, umieszcza się w kolbie miarowej o pojemności 25 cm, rozcieńcza się wodą do kreski i wymieszać.
W razie potrzeby przesącz nie rozcieńcza do objętości 25 cm, a odparowano do 6−8 cmi analizują.
Zmierzyć gęstość optyczną roztworu w płomieniu acetylen-powietrze przy długości fali 223,1 nm jednocześnie z roztworu kontrolnego doświadczeń i rozwiązań do budowania krzywej kalibracyjnej.
Dopuszczalne jest określenie w анализируемом roztworze antymonu (od 0,0005 do 0,02%), cyny (od 0,01 do 0,06%) i ołowiu (od 0,0005 do 0,005%).
5.2.2. Do budowania krzywej kalibracyjnej w siedem szklanek o pojemności 400 cmumieszcza się na 5,0 g miedzi i postępuje jak opisano w pkt 3.2. Następnie w sześciu z siedmiu szklanek umieszczone 1,5; 5,0; 10,0; 15,0; 20,0 i 25 cmstandardowego roztworu B i trwają analizy, jak opisano w punkcie 3.2.
Na podstawie otrzymanych danych budują градуировочный wykres.
5.3. Przetwarzanie wyników
5.3.1. Ułamek masowy bizmutu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa bizmutu, znaleziona w градуировочному grafikę, mg;
— pojemność wymiarowy kolby, cm;
— masa zaczepu miedzi, r.
5.3.2. Rozbieżność wyników dwóch równoległych definicji i dwóch analiz nie powinno przekraczać wartości podanych w tabeli.2.
5.3.3. Przy różnicach w ocenie masowego udziału bizmutu stosuje fotometryczny metoda.
Rozdz.5. (Wprowadzony dodatkowo, Zm. N 3).