GOST 23859.11-90
GOST 23859.11−90 Brązu żaroodporne. Oznaczanie chromu, niklu, kobaltu, żelaza, cynku, magnezu i tytanu metodą atomowej spektrometrii абсорбционной
GOST 23859.11−90
Grupa В59
MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD
BRĄZU ŻAROODPORNE
Oznaczanie chromu, niklu, kobaltu, żelaza, cynku, magnezu i tytanu metodą atomowej spektrometrii абсорбционной
Heat-resistant bronze. Determination of chromium-nickel, cobalt, iron, zinc, magnesium
and titanium by method of atomic-absorption spectrometry
ОКСТУ 1709
Data wprowadzenia 1991−07−01
DANE INFORMACYJNE
1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo hutnictwa ZSRR
2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR na temat jakości produktów i standardów
3. W ZAMIAN GOST 23859.11−79
4. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE
Oznaczenie NTD, na który dana link |
Pokój pkt |
GOST 123−98 |
Rozdz.2 |
GOST 804−93 |
Rozdz.2 |
GOST 849−97 |
Rozdz.2 |
GOST 859−2001 |
Rozdz.2 |
GOST 3118−77 |
Rozdz.2 |
GOST 3640−94 |
Rozdz.2 |
GOST 4204−77 |
Rozdz.2 |
GOST 4461−77 |
Rozdz.2 |
GOST 4472−78 |
Rozdz.2 |
GOST 5457−75 |
Rozdz.2 |
GOST 9293−74 |
Rozdz.2 |
GOST 10484−78 |
Rozdz.2 |
GOST 23859.1−79 |
1.1 |
GOST 25086−87 |
1.1, 4.4 |
5. Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 5−94 Międzypaństwowej Rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 11−12−94)
6. REEDYCJA
Niniejszy standard określa metodę atomowej абсорбционной spektrometrii do oznaczania chromu, niklu, kobaltu, żelaza, cynku, magnezu i tytanu w żaroodpornych бронзах.
Metoda służy do oznaczania podstawowych składników i zanieczyszczeń w żaroodpornych бронзах w takich odstępach masowych akcji, %:
chrom — od 0,1 do 1,3;
nikiel — od 0,005 do 0,9 i od 2,0 do 3,0;
kobalt — od 0,1 do 2,0;
żelazo — od 0,005 do 0,08;
cynk — od 0,0008 do 0,03;
magnez — od 0,0005 do 0,06;
tytan — od 0,02 do 0,09 i od 0,5 do 2,0.
Metoda opiera się na pomiarze absorpcji światła atomami pierwiastków powstają po wprowadzeniu analizowanego roztworu w płomień acetylen-powietrze lub acetylen — podtlenek azotu.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Ogólne wymagania dotyczące metody analizy — według GOST 25086 z dodatkiem GOST 23859.1, rozdz.1.
2. APARATURA, ODCZYNNIKI, ROZTWORY
Atomowej абсорбционный mas.
Lampy z katodą wnękową lub innych źródeł promieniowania rezonansowego.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461 i rozcieńcza się 1:1.
Kwas solny według GOST 3118.
Kwas siarkowy według GOST 4204, rozcieńcza się 1:1, 1:4 i 1:10.
Kwas fluorowodorowy według GOST 10484.
Acetylen według GOST 5457.
Podtlenek azotu według GOST 9293.
Miedź według GOST 859.
Standardowy roztwór miedzi: 10 g miedzi rozpuszcza się po podgrzaniu do 80 cmkwasu azotowego (1:1). Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu zawiera 0,1 g miedzi.
Chrom сернокислый według GOST 4472.
Standardowe roztwory chromu
Roztwór A: 0,481 g siarczanu chromu rozpuszcza się po podgrzaniu do 20 cmkwasu siarkowego (1:4). Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu A zawiera 0,001 g chromu.
Roztwór B: 10 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu B zawiera 0,0001 g chromu.
Nikiel według GOST 849.
Standardowe roztwory niklu
Roztwór A: 1 g niklu rozpuszcza się po podgrzaniu do 20 cmkwasu azotowego (1:1). Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu A zawiera 0,001 g niklu.
Roztwór B: 10 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu B zawiera 0,0001 g niklu.
Kobalt według GOST 123.
Standardowe roztwory kobaltu
Roztwór A: 1 g kobaltu rozpuszcza się po podgrzaniu do 20 cmkwasu azotowego (1:1). Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cmi dodać do kreski wodą.
1 cmroztworu A zawiera 0,001 g kobaltu.
Roztwór B: 10 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu B zawiera 0,0001 g kobaltu.
Żelazo karbonylowe lub Państwowy standardowy wzór 666−81 typu 1.
Standardowe roztwory żelaza
Roztwór A: 1 g żelaza rozpuszczonego przy ogrzewaniu 20 cmkwasu azotowego (1:1). Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu A zawiera 0,001 g żelaza.
Roztwór B: 10 cmroztworu A przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu B zawiera 0,0001 g żelaza.
Cynk według GOST 3640.
Standardowe roztwory cynku
Roztwór A: 0,1 g cynku rozpuszczono po podgrzaniu do 10 cmkwasu azotowego (1:1). Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu A zawiera 0,0001 g cynku.
Roztwór B: 10 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu B zawiera 0,00001 g cynku.
Magnez według GOST 804.
Standardowe roztwory magnezu
Roztwór A: 0,1 g magnezu rozpuszczonego w 10 cmkwasu azotowego (1:1). Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu A zawiera 0,0001 g magnezu.
Roztwór B: 10 cmroztworu I umieścić w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać wodą do kreski.
1 cmroztworu B zawiera 0,00001 g magnezu.
Tytan metaliczny.
Standardowe roztwory tytanu
Roztwór A: 1 g tytanu rozpuszcza się po podgrzaniu do 50 cmkwasu siarkowego (1:4). Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać kwasu siarkowego (1:10) do oceny.
1 cmroztworu A zawiera 0,01 g tytanu.
Roztwór B: 10 cmroztworu A przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 100 cmi dodać kwasu siarkowego (1:10) do oceny.
1 cmroztworu B zawiera 0,001 g tytanu.
3. PRZEPROWADZENIE ANALIZY
3.1. Używane zawieszenia stopów przedstawiono w tabeli.1.
Tabela 1
Element | Udział masowy, % | Montaż, g | Pojemność wymiarowy kolby, cm |
Chrom |
0,1−1,3 | 0,1 | 100 |
Nikiel |
0,005−0,1 | 2 | 100 |
0,1−0,9 |
0,1 | 100 | |
2,0−3,0 |
0,1 | 250 | |
Kobalt | 0,1−2,0 |
0,1 | 100 |
Żelazo | 0,005−0,08 |
2 | 100 |
Cynk | 0,0008−0,03 |
2 | 100 |
Magnez | 0,0005−0,01 |
2 | 100 |
0,01−0,06 |
0,5 | 100 | |
Tytan | 0,02−0,09 |
3 | 100 |
0,5−2,0 |
0,5 | 100 |
3.2. Tuz stopu (patrz tab.1) umieszcza się w platynową filiżankę i rozpuszczone po podgrzaniu w 10−30 cmkwasu azotowego (1:1) i 1−3 cmkwas fluorowodorowy. Kubek chłodzi, приливают 10 cmkwasu siarkowego (1:1) i упаривают do rozpoczęcia wydzielania gęstego białego dymu kwasu siarkowego. Kubek chłodzi się i pozostałość rozpuszczono w 50 cmwody po podgrzaniu. Roztwór ochłodzono, przenoszą w kolbie miarowej (patrz tab.1) i dodać wodą do kreski. Jednocześnie prowadzą kontrolny doświadczenie ze wszystkimi odpowiednimi kwasami.
3.3. Przygotowanie roztworów градуировочных
Podczas gotowania градуировочных roztworów wstrzykuje się roztwór elementu, który określają w frekwencyjnych analizowanego próbie.
Do kolby o pojemności do 100 cmumieszcza się аликвотные ilości standardowych roztworów elementów podanych w tabeli.2, dodaje się do 10 cmkwasu siarkowego (1:1). Jeśli masa podnośnika wynosi 0,5; 2 lub 3 g, we wszystkie kolby dodać po 5, 20 lub 30 cmstandardowego roztworu miedzi i dodać do kreski wodą.
Tabela 2
Аликвотные ilości standardowych roztworów elementów cm |
Stężenie pierwiastków w градуировочных roztworach, g/cm | ||||||||||||
chrom | nikiel |
kobalt | żelazo | cynk | magnez | tytan | chrom | nikiel | kobalt | żelazo | cynk | magnez | tytan |
Roztwory B | |||||||||||||
1 |
1 |
1 |
1 |
1,6 | 1 | 0,6 |
1 | 1 |
1 |
1 |
0,16 | 0,1 | 6 |
4 |
5 | 5 | 5 | 4 | 4 | 2 | 4 | 5 | 5 | 5 | 0,4 | 0,4 | 20 |
Roztwory A | |||||||||||||
0,7 | 0,8 |
0,8 | 0,8 | 2 | 1 | 0,4 | 7 | 8 | 8 | 8 | 1 | 1 | 40 |
1,0 | 1,2 |
1,2 | 1,2 | 4 | 2 | 0,6 | 10 | 12 | 12 | 12 | 2 | 2 | 60 |
1,3 | 1,6 |
1,6 | 1,6 | 6 | 3 | 0,8 | 13 | 16 | 16 | 16 | 3 | 3 | 80 |
2,0 |
2,0 | 1,0 | 20 | 20 | 100 |
3.4. Mierzą atomową wchłanianie pierwiastków w roztworach analizowanych stopów i w градуировочных roztworach, rejestrując sygnały analityczne. Chrom, nikiel, kobalt, żelazo, cynk i magnez określają w płomieniu acetylen-powietrze, tytan — w płomieniu acetylen — podtlenek azotu, używają analityczne linii podane w tabeli.3. Na podstawie otrzymanych wartości budują градуировочные grafiki.
Tabela 3
Zdefiniowane elementy | |||||||
chrom | nikiel | kobalt | żelazo | cynk | magnez | tytan | |
Analityczna linia, nm |
357,9 | 232,0 | 240,7 | 248,3 | 213,9 | 285,2 | 365,3 |
4. PRZETWARZANIE WYNIKÓW
4.1. Ułamek masowy elementu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — stężenie pierwiastka w анализируемом roztworze stopu, znaleziona w градуировочному grafikę, g/cm;
— stężenie pierwiastka w roztworze kontrolnej doświadczenia, znaleziona w градуировочному grafikę, g/cm;
— objętość analizowanego roztworu cm;
— masa zaczepu stopu, g
.
4.2. Rozbieżności wyników trzech równoległych definicji nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek ( — wskaźnik zbieżności), obliczonych według wzoru:
(dla interwału 0,0005−0,005%);
(dla interwału 0,005−0,05%);
(dla częstotliwości 0,05−0,5%);
(dla przedziału 0,5−3%),
gdzie — udział masowy pierwiastka w stopie, %.
4.3. Rozbieżności w wynikach badań uzyskanych w dwóch różnych laboratoriach, lub dwóch analizy wyników uzyskanych w tym samym laboratorium, ale w różnych warunkach ( — wskaźnik powtarzalności), nie powinny przekraczać wartości obliczonych wg wzorów:
(dla interwału 0,0005−0,005%);
(dla interwału 0,005−0,05%);
* (dla częstotliwości 0,05−0,5%).
________________
* Formuła zgodne z oryginałem. — Uwaga «KODEKS».
(dla przedziału 0,5−3%),
gdzie — udział masowy pierwiastka w stopie, %.
4.4. Kontrola dokładności wyników analizy spędzają w Państwowym standardowych próbek żaroodpornych (хромистых) brąz lub metodą dodatków lub porównania wyników uzyskanych innymi metodami zgodnie z GOST 25086.