GOST 21549-76

• gost-21549-76.pdf (319.02 KiB)
  ГОСТ 21549-76

GOST 21549−76 Lutowanie. Metoda określania erozji паяемого materiału (ze Zmianami N 1, 2)

GOST 21549−76*

Grupa В09

PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR

LUTOWANIE

Metoda określania erozji паяемого materiału

Brazing and soldering.
Method for determination of parent material erosion

Data wprowadzenia 1977−01−01

Uchwały komitetu standardów Rady Ministrów ZSRR z dnia 5 lutego 1976 r. nr 347 termin wprowadzenia zainstalowana z 01.01.77

Sprawdzony w 1986 r. Uchwałą Gosstandartu od 07.04.86 N 907 okres ważności przedłużony do 01.01.92**
________________
** Ograniczenia okresu ważności cięcie rozporządzeniem Gosstandartu ZSRR od 15.08.91 N 1358 (ИУС N 11, 1991 rok). — Uwaga producenta bazy danych.

* REEDYCJA (kwiecień 1982 r.) ze Zmianami N 1, 2, zatwierdzone w sierpniu 1981 r., w kwietniu 1986 r. (ИУС 10−81, 7−86).


Niniejszy standard określa металлографический metoda określania erozji podczas lutowania i лужении w jej głębi.

Kontrola głębokości erozji produkują przy wyborze lutu i materiału, produktu, rozwoju technologicznego procesu lutowania i лужения i zmiany jego ustawień.

Standard nie obejmuje produktów z możliwością materiałów.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).

1. POBIERANIE PRÓBEK

1.1. Шлифы do określenia erozji podczas lutowania i лужении wykonane z lutowane na zakład lub луженых próbek.

1.2. Liczbę próbek do badań powinno być nie mniej niż pięć dla każdego trybu i kombinacji materiałów i lutowania.

1.3. Dla wyrobów produkowanych w jakikolwiek sposób lutowania, ustala się wzór na zakład, kształt i wymiary, które muszą być zgodne z danymi na cholera.1.

1 — płyta dolna; 2 — górna płyta; 3 — uszczelki

Cholera.1

Grubość dolnej i górnej płyty próbki — (1,0…2,0)±0,1 mm.

Przy grubości паяемого materiału 2 mm dopuszczalne obróbka płytek ze strony, nie подвергаемой lutowania, aż do uzyskania żądanej grubości.

Uwaga. W przypadku określania wielkości erozji w паяном szwie łączącym ceramiczne węglik spiekany z metalem, grubość płyty 2 węglika spiekanego — (1,0…6,0)±0,1 mm.


(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).

1.4. Dla wyrobów produkowanych przez lutowanie nurkowaniem i лужением, korzystają z próbki, kształt i wymiary, które muszą być zgodne z danymi na cholera.2.

Do cennych i rzadkich metali jest dozwolone stosowanie próbek o mniejszej grubości, pod warunkiem zachowania jednolitości luzu podczas lutowania.

1.5. Próbki należy wyciąć z паяемого materiału w jakikolwiek sposób, nie powodując zmian w ich strukturze.

(0,5…2,0)±0,1 mm; (0,5…2,0)±0,1 mm;

(0,5…2,0)±0,1 mm; (2,0… 10,0)±0,1 mm.

Cholera.2

1.6. Próbki oznaczone numerem partii lub umownym wskaźnikiem na nową część, do próbki z drutu mocowane etykiety do znakowania.

2. PRZYGOTOWANIE DO BADANIA

2.1. Przygotowanie do badania próbki zakładkowe.

2.1.1. Grubość każdej płytki powinny być mierzone mikrometrów według GOST 6507−78 nie mniej niż w trzech miejscach z dokładnością do nie więcej niż 0,01 mm.
________________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działa GOST 6507−90. Tu i dalej w tekście. — Uwaga producenta bazy danych.

Za grubość płyty należy przyjąć średnią arytmetyczną trzech pomiarów.

2.1.2. Sposób przygotowania powierzchni próbek, kształt i rozmieszczenie lutu i wartość luzu ustalane zgodnie z procesem technologicznym паяного produktu.

W przypadku braku uregulowany przygotowania powierzchni wybór sposobu przygotowania i wykończenia powierzchni — na podstawie wyników badań GOST 20485−75, GOST 23904−79 i niniejszego standardu.

Uwaga. Przy układaniu lutu u luzu należy umieszczać przy mniejszym strony płyty górnej.

2.1.3. Luz () między płytkami należy instalować uszczelkami 3 — wire lub paski.

Jest dozwolone wykonywac przerwę poprzez wykonanie rowka na jednej z płyt, w sposób określony w pkt 1.5.

Kształt i wymiary rowka powinny być zgodne z danymi na cholera.3.

2.1.4. Płyta jest mocowana w określonym położeniu струбциной lub w jakikolwiek inny sposób.

Graniczna odchyłka wymiaru …±0,01 mm.

Cholera.3

2.1.5. Materiał uszczelek i ustalającego narzędzia podczas lutowania nie musi się topić w trybie offline lub w kontakcie z materiałem próbki lub srebrnego.

2.1.6. Ilość lutu do lutowania próbki zakład powinien wynosić 150% od wielkości szczeliny.

2.1.7. Lutowania próbek, zamontowanych w pozycji poziomej, należy przeprowadzać w ośrodku gazowym, próżni lub z topnikiem zalecane, stosowane w odpowiednich procesach technologicznych.

2.1.8. Do pomiaru temperatury należy stosować termopary zgodnie z GOST 6616−74 i urządzeń według GOST 7164−78.

2.1.9. Koniec pracy termopary należy mocować w centrum zewnętrznej powierzchni jednej z płytek (patrz cholera.1) зачеканкой, zgrzewania punktowego lub inną metodą, zapewniającą niezawodny cieplnej kontakt z próbką.

Bezpośredni wpływ źródła ogrzewania na termopary nie jest dozwolone.

2.2. Przygotowanie do badania próbek z taśmy, rury i druty.

2.2.1. Grubość taśmy lub ścianki rury, średnica drutu przed лужением należy zmierzyć się mikrometrów według GOST 6507−78 lub za pomocą mikroskopu z dokładnością do nie więcej niż 0,01 mm.

2.2.2. Przygotowanie powierzchni taśmy, rury i druty w pkt 2.1.2.

2.2.3. Tak przygotowaną pasek, rury i druty zanurzamy w tygiel z roztopionym srebrnego na głębokość co najmniej 20 mm. Dolny koniec próbki nie powinna dotykać dna tygla.

Ilość lutu musi być nie mniejsza niż 6 cm.

Uwagi:

1. Nie jest dozwolone interakcji materiału tygla grafitowego i srebrnego.

2. Każdy wzór należy zanurzać w nową porcję lutu.

3. Pas, rury i druty przy лужении powiesiła za technologiczny otwór lub pętlę.

2.2.4. Proces лужения próbki powinny odbywać się w ośrodku gazowym, próżni lub pod topnikiem zalecane, stosowane w odpowiednich procesach technologicznych.

2.2.5. Pomiar temperatury — zgodnie z pkt 2.1.8.

3. TESTY

3.1. Do budowy szlifów, próbki należy pokroić w sposób opisany w pkt 1.5. Płaszczyzna cięcia znajduje się na cholera.1 i 2.

3.2. Sposób wykonania szlifów nie podlega.

3.3. Płaszczyzna szlifu powinna być prostopadła do złączkami lub луженым powierzchni próbki. Przeszkodę krawędzi nie jest dozwolone.

3.4. Identyfikacja struktury паяного połączenia na шлифе należy produkować substancje chemiczne, электрохимическим lub innymi metodami w zależności od składu chemicznego паяемого materiału i lutowania, zapewniające wykrycie granicy паяного spoiny.

Najczęstsze odczynniki do chemicznego trawienia metalograficznych szlifów, znajdują się w pomocy online aplikacji 1.

3.5. Przy produkcji szlifów i określenie ich struktury nie dopuszcza się uszkodzenie паяного połączenia — выкрашивание, wypalenie, вытравливание jego elementów lub zmiany w jego strukturze.

3.6. Шлифы należy zbadać pod металлографическим mikroskopem.

3.7. Na lutowane próbkach zakład należy zmierzyć minimalną grubość każdej płytki u kapilarnego fazy паяного spoiny z ogólnej erozji chemicznej przy zwiększeniu 50−120i maksymalną głębokość lokalnej chemicznej erozji u gardzieli i kapilarnej fazy паяного spoiny przy zwiększeniu 200−500. Błąd pomiaru całkowitej erozji chemicznej — nie więcej niż 0,02 mm, lokalnej erozji chemicznej — nie więcej niż 0,01 mm. Schemat pomiaru znajduje się na cholera.4.

Cholera.4

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).

3.8. Na луженых próbkach powinny być mierzone minimalna grubość taśmy lub ścianki rury lub minimalna średnica drutu przy zwiększeniu 50−120i maksymalna głębokość lokalnych chemicznej erozji zwiększenie 200−500. Błąd pomiaru całkowitej erozji chemicznej — nie więcej niż 0,02 mm, lokalnej chemicznej erozji nie więcej niż 0,01 mm.

4. PRZETWARZANIE WYNIKÓW

4.1. Głębokość erozji chemicznej należy określić w milimetrach.

4.2 Dla każdego паяного próbki zakład należy określić całkowitą erozję chemiczną i lokalnej chemiczną erozji płyt w gardzieli i w kapilarnym działce паяного spoiny.

4.3. Całkowita erozja chemiczna паяного połączenia zakładkowe jest równa różnicy w grubości każdej płytki przed i po lutowaniu () i ()

4.4. Lokalna erozja chemiczna w gardzieli i w kapilarnym działce паяного spoiny нахлесточного połączenia jest równa zmierzonej pod mikroskopem głębokości lokalnej erozji chemicznej próbki na tych obszarach.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).

4.5. Całkowita erozja chemiczna луженой paski, rur i drutu jest równa połowie różnicy grubości paski, ścianki, średnicy drutu przed i po лужения.

4.6. Lokalna erozja chemiczna paski, rur i drutu jest równa zmierzonej pod mikroskopem głębokości lokalnej erozji chemicznej próbki.

4.7. Wartość każdego rodzaju erozji паяемого materiału należy określić jako średnią arytmetyczną wartości erozji określonej liczby próbek.

4.8. Przy stopniu dyspersji wyników badań ponad 20%, awaria termopary lub wykryciu непропая więcej niż 5% od placu нахлестки badania powinny być powtórzone, przy tym liczba próbek musi odpowiadać liczbie nieprawidłowych wyników badań.

4.9. Wyniki badania każdej próbki należy każdorazowo protokół, którego kształt można znaleźć w obowiązkowym załączniku nr 2 do GOST 21548−76.

ZAŁĄCZNIK 1 (odniesienia). NAJCZĘSTSZE ODCZYNNIKI DO CHEMICZNEGO TRAWIENIA METALOGRAFICZNYCH SZLIFÓW, LUTOWANYCH,

ZAŁĄCZNIK 1
Pomocniczy

Uwagi:

1. Przy trawieniu lutowanych, najpierw należy zidentyfikować strukturę паяного spoiny.

2. Tryby trawienia zbierane eksperymentalnie.


ZAŁĄCZNIK 2 (jest Wykluczone, Zm. N 1).