GOST 6032-2003

• gost-6032-2003.pdf (1.27 MiB)
  ГОСТ 6032-2003

GOST 6032−2003 (ISO 3651−1:1998, ISO 3651−2:1998) Stali i stopy odporne na korozję odporne. Metody badań odporności na korozję międzykrystaliczną

GOST 6032−2003
(ISO 3651−1:1998,
ISO 3651−2:1998)

Grupa В09

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

STAL I STOPY ODPORNE NA KOROZJĘ ODPORNE

Metody badań odporności na korozję międzykrystaliczną

Corrosion-resistant steels and alloys. Test methods of intercrystalline corrosion resistance

ISS 77.060
ОКСТУ 0909

Data wprowadzenia 2005−01−01

Przedmowa

1 ZAPROJEKTOWANY przez Federację Rosyjską, Międzypaństwowych komitet techniczny dla normalizacji MTK 145 «Metody kontroli wyrobów stalowych», OAO «Naukowo-badawczy i konstrukcyjny instytut inżynierii chemicznej (JSC «НИИХИММАШ»)

WPISANY Przez Rosji

2 PRZYJĘTY Międzypaństwowych rady w sprawie normalizacji, metrologii i certyfikacji (protokół N 24 od 5 grudnia 2003 r.)

Za przyjęciem głosowało:

3 Niniejszy standard jest zmienione w stosunku do międzynarodowych standardów: ISO 3651−1:1998* «Określanie odporności na korozję międzykrystaliczną stali nierdzewnej. Część 1. Austenityczne i ferrytyczno-austenityczne (dwufazowy) ze stali nierdzewnych. Korozyjne badania w kwas azotowy poprzez określenie utraty masy (testy na Hugh)» — w części istoty metody i przygotowania próbek; ISO 3651−2:1998 «Oznaczanie odporności na korozję międzykrystaliczną stali nierdzewnej. Część 2. Stale nierdzewne ferrytyczne, austenityczne i ferrytyczno-austenityczne (dwufazowy) ze stali nierdzewnych. Korozyjne badania w środowiskach zawierających kwas siarkowy» — w części składników roztworów do badań, przygotowania próbek i oceny odporności na korozję międzykrystaliczną
________________
* Dostęp do międzynarodowych i zagranicznych dokumentów, o których mowa jest tu i dalej w tekście, można uzyskać, klikając na link. — Uwaga producenta bazy danych.

4 Rozporządzenia Państwowego komitetu Federacji Rosyjskiej ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji z dnia 9 marca 2004 r. N 149-st międzypaństwowy standard GOST 6032−2003 (ISO 3651−1:1998, ISO 3651−2:1998) wprowadzony w życie bezpośrednio jako normy krajowej Federacji Rosyjskiej z dniem 1 stycznia 2005 r.

5 ZAMIAN GOST 6032−89

6 REEDYCJA. Wrzesień 2005 r.

1 Zakres zastosowania

Niniejszy standard określa metody badań odporności na korozję międzykrystaliczną (dalej — MKK) metalu z odpornych na korozję stali nierdzewnych i stopów, w tym dwuwarstwowych, austenitycznej, ferrytycznej, ferrytyczno-austenitycznej, ferrytyczno-мартенситного klasy zgodnie z GOST 5632, a także ich połączeń spawanych i stopiwa.

IWC wynika stowarzyszeniem granic ziaren chromu w wyniku utraty do granic ziaren bogatych w chrom faz: węglików chromu, -fazy, интерметаллических wtrąceń po ujawnieniu stali lub stopów w temperaturze 500 °C — 1000 °C.

W zależności od składu chemicznego stali i stopów oraz ich przeznaczenia wybierają jedną z następujących metod testowania na korozję metalu do IWC: o teatrze uam, АМУФ, WU, DOO, NA, B.

Wybór metody badania określa skład chemiczny metalu i wytycznymi dokumentu normatywnego na изготовляемое sprzęt.

Metody badań odporności na IWC B i W, wymienione w załącznikach A i B są zalecanymi.

Zastosowanie metod, które są opisane w załącznikach D i E, dopuszcza się wraz z podstawowymi metodami badania na odporność na IWC niniejszego standardu.

Wszystkie powyższe metody nie mogą być stosowane w celu określenia odporności na korozję stali nierdzewnych i stopów do innych rodzajów korozji (stałe, питтинговой, wrzodowej, pękanie itp.).

W legendzie metod o teatrze uam, АМУФ, WU, ZDALNEGO sterowania, B, litery oznaczają:

A, B, c, D — literę nazwy metod;

M — obecność w roztworze do badania metalicznej miedzi;

F — obecność w roztworze do badania jonów fluoru;

U — przyspieszone badania.

2 powołania Normatywne

W tym standardzie używane linki na następujące standardy:

GOST 859−2001 Miedź. Marki

GOST 1381−73 wapno chlorowane techniczny. Warunki techniczne

GOST 2789−73 Chropowatości powierzchni. Parametry i dane techniczne

GOST 3118−77 Kwas solny. Warunki techniczne

GOST 3652−69 Kwas cytrynowy monohydrat i bezwodny. Warunki techniczne

GOST 3769−78 Amon сернокислый. Warunki techniczne

GOST 3776−78 Chromu (VI) tlenek. Warunki techniczne

GOST 4165−78 Miedzi (II) siarczanu 5-zjeżdżalnia. Warunki techniczne

GOST 4204−77 Kwas siarkowy. Warunki techniczne

GOST 4461−77 Kwas azotowy. Warunki techniczne

GOST 4463−76 baru fluorek Sodu. Warunki techniczne

GOST 4518−75 baru fluorek Amonu. Warunki techniczne

GOST 5632−72 Nierdzewnej высоколегированные i stopy odporne na korozję, trwałe, odporne na ciepło i odporne na ciepło. Marki

GOST 6552−80 Kwas ортофосфорная. Warunki techniczne

GOST 6709−72 Woda destylowana. Warunki techniczne

GOST 6996−66 Spoiny. Metody określania właściwości mechanicznych

GOST 9485−74 Żelaza (III) сернокислое 9-wodną. Warunki techniczne

GOST 9940−81 Rury bez szwu zdeformowane wykonane z odpornej na korozję stali. Warunki techniczne

GOST 9941−81 Rury bez szwu zimno — i теплодеформированные wykonane z odpornej na korozję stali. Warunki techniczne

GOST 11125−84 Kwas azotowy szczególnej czystości. Warunki techniczne

GOST 12601−76 Proszek cynkowy. Warunki techniczne

GOST 14019−2003 (ISO 7438:1985) Materiały metalowe. Metoda badania na zginanie

GOST 19347−99 Siarczan miedzi. Warunki techniczne

GOST 20848−75 baru fluorek Potasu 2-wodny. Warunki techniczne

GOST 22180−76 Kwas szczawiowy. Warunki techniczne

3 Przygotowanie próbek

3.1 Wycinanie elementów dla próbek

Wzorce dla próbek wyciąć:

— z blachy o grubości ponad 10 mm, taśmy i drutu — z dowolnego miejsca w przód i w tył;

— z blachy o grubości ponad 10 mm — z warstw powierzchniowych w kierunku podłużnym. Jest dozwolone do badań metodami o teatrze uam, АМУФ, WU i cięcia obrabianego przedmiotu w przekroju blachy;

— z czystego gatunkowo: okrągłe, kwadratowe, sześciokątnego, фасонного wypożyczalni — z środkowej strefy w kierunku podłużnym; z innych gatunków wypożyczalni — z dowolnego miejsca;

— z rur przedmiotu — z środkowej strefy w kierunku wzdłużnym i poprzecznym;

— z rur z dowolnego miejsca;

— z odkuwek — z напусков lub ciała odkuwki;

— z odlewów — z ciała odlewy, z pływów lub osobno odlane próbki;

— z stopiwa — z warstw powierzchniowych;

— z metalu spoiny — z środkowej strefy w kierunku wzdłużnym i poprzecznym.

Dopuszcza się wybór półfabrykatów do próbek spędzać z pośredniej передельной przedmiotu, pod warunkiem późniejszej аустенизации i prowokując zwiększonej ogrzewania lub аустенизации bez prowokując zwiększonej ogrzewania wykonanych z niej próbek.

Wymiary przedmiotu pod próbki powinny być wystarczające dla wykonania wymaganej ilości próbek.

3.2 Wykonanie próbek z półfabrykatów

Próbki wykonane z następujących rodzajów:

— z blachy, taśmy, produktów i фасонного wypożyczalni, rurowych przedmiotu, odkuwek, odlewów, metalu spoiny, stopiwa — płaskie (tabela 1).


Tabela 1 — Próbki do badań

Dopuszcza się wykonanie cylindrycznych próbek z drutu, cylindrycznych elementów o średnicy nie większej niż 10 mm, a do badania metodą ZDALNEGO sterowania — ze wszystkich rodzajów metali;

— z rur — segmenty pierścienia (), króćce () (tabela 1).

Jest dozwolone wykonywac płaskie próbki z grubościennych rur o dużej średnicy, a także z rur o grubości ścianki nie większej niż 1,5 mm przez сплющивания pierścienia lub tłocznego z kolejnych przycinania stron lub poprzez zamiatać pierścienia lub tłocznego z późniejszym rozpoczęciem prostowania. W przyłączach rurowych o średnicy zewnętrznej nie większej niż 5 mm, dopuszcza się usuwać na obwodzie ściany kolankowej z jednego z jego końców lub w środkowej części na długości przyłącza (tabela 1) przy tescie wszystkimi metodami, oprócz ZDALNEGO sterowania;

— z dwuwarstwowej wypożyczalni i bimetaliczne rur — takie same, jak z blachy walcowane i rur odpowiednio.

Próbki wykonane z warstwa okładziny po usunięciu obróbką podstawowego i przejściowego warstw, a do badania metodą ZDALNEGO sterowania, dodatkowo jest usuwany i плакирующий warstwę na głębokości nie mniejszej niż 0,5 mm od strony przylegającym do głównej warstwy. Kompletność usuwania metalu podstawowego warstwy określają, utrzymując próbkę (3−5 min) w temperaturze pokojowej w roztworze z 4.2.2.

Wymagana grubość próbek z elementów uzyskuje się obróbką:

— z blachy — jednej z powierzchni, w przypadku powierzchni metalu usuwają z tej powierzchni;

— z czystego gatunkowo i фасонного walcowanych, odkuwek, odlewów, instalacji przedmiotu — każdy z powierzchni;

— z ciepła i холоднодеформированных rur powierzchni zewnętrznej;

— z горячедеформированных rur — jednej lub obu powierzchni;

— z stopiwa — ze strony odwrotnej górną валикам powierzchni;

— z metalu spoiny od strony korzenia spoiny.

W przypadku danych dotyczących warunków pracy urządzenia usuwanie metalu spędzają ze strony, nie stykającej się z otoczeniem.

3.3 Wykonanie próbki złączy spawanych połączeń

Z złączy spawanych połączeń fabrykują okazy takich gatunków (tabela 1):

— ze spawanych blach, produktów i фасонного wypożyczalni, odlewów i odkuwek — płaskie próbki typu 1 lub 2;

— z электросварных rur — segmenty (typ 2) ze spoinami w centrum, króćce, pierścienie;

— z spoin rur, złączki, pierścienie, segmenty typu 1;

— z połączeń spawanych dwuwarstwowych stali po usunięciu podstawowych i przejściowych warstw metalu — takie samo, jak ze spawanych blach lub rur.

Metodami o teatrze uam, АМУФ, WU, W doświadczają spawanych próbki typu 1 i 2, metodą ZDALNEGO sterowania — próbki typu 2.

W spawanych próbkach typu 1 i 2 wzmocnienie spoiny usuwa się mechanicznie, przy czym dopuszcza się traktowanie całej powierzchni próbki na głębokość nie większą niż 1 mm, a dla cienkościennych próbek — na głębokości nie większej niż 0,1 mm.

Dostosowane spawana połączenie stykowe lub spawane próbki do wymaganej grubości poprzez mechanicznego usuwania metalu z powierzchni, która nie styka się z odporności na środowisko; w przypadku braku danych — od strony powierzchni, na której metal spoiny lub наплавленный metal ulega najmniejszych temperatury podczas spawania.

Doprowadzenie do wymaganej grubości spawanych próbek z rur — 3.2.

Pokryte elektrody, drut spawalniczy i наплавочную taśmę kontrolują, doświadcza metalu, zgodnie z przepisami na ich wykonanie (приемосдаточные testy).

Наплавленный metal występują na płaskich próbkach (tabela 1), wycięte z górnych warstw wielowarstwowych napawania lub metalu spoiny, wykonanego zgodnie z GOST 6996контролируемыми zgrzewarek treści (dolne nieużywane warstwy napawania jest dozwolone wykonywać innymi присадочными treści o podobnym składzie chemicznym).

3.4 Wymiary próbek do badań

Wymiary próbek do badań metodami o teatrze uam, АМУФ, WU, powinny zapewniać możliwość:

— zginanie do kąta 90°±5° płaskiej próbki, segment, cylinder lub tłocznego o średnicy do 10 mm, do drutu;

— сплющивания pierścienia;

— badania powierzchni gięcia na działce, szerokość który pozwala zidentyfikować межкристаллитные pęknięcia, z uwzględnieniem ewentualnego wpływu krawędzi.

Próbki do badań metodą ZDALNEGO sterowania powinny spełniać następujące wymagania:

— największy rozmiar próbki musi być w kierunku wypożyczalni;

— długość płaskiej próbki, segmentu () lub długość cylindra i wysokość króćca () powinny być nie mniejsze o podwójnej szerokości lub średnicy;

— powierzchnia mniejszych bocznych powierzchni płaskiej próbki i segmentu lub powierzchnia wykończenia dla pierścienie, króćca cylindra powinna wynosić nie więcej niż 15% ogólnej powierzchni próbki.

Zalecane wymiary wszystkich wymienionych rodzajów próbek do badań podano w załączniku V.

3.5 Liczba próbek

Do badania metodami o teatrze uam, АМУФ, WU, W fabrykują po cztery próbki: несварных, stopiwa i metalu spoiny, z których dwa są kontrolnymi. Dla blach i rur ze stali austenitycznych — dwie próbki (próbki kontrolne nie są wymagane).

Spawane próbki produktów w ilości 8 szt., z których 4 są kontrolnymi.

Próbki kontrolne nie poddaje się кипячению w roztworach stosowanych w wyżej wymienionych metodach. Są one przeznaczone w celu określenia reakcji metalu na zginanie bez wpływu środowiska.

Do badania metodą ZDALNEGO sterowania fabrykują co najmniej dwóch próbek dla wszystkich klas stali z wszystkich wymienionych gatunków stali, a także z połączeń spawanych, stopiwa i metalu spoiny.

3.6 Prowokujący grzanie

Stabilizowane nierdzewnej i stopów (zawierające tytan i/lub niobu) i нестабилизированные nierdzewnej i stopów o zawartości węgla nie więcej niż 0,030% występują na próbkach wykonanych z elementów poddanych dodatkowemu провоцирующему temperatury dla trybów podanymi w tabeli 2.


Tabela 2

Wolno narażać провоцирующему temperatury próbki.

W przypadku sprzeczności między konsumentem i producentem провоцирующему temperatury poddaje przedmiotu.

Dopuszcza się za zgodą konsumenta z producentem spędzać prowokujący grzanie przy innych trybach.

Нестабилизированные nierdzewnej (nie zawierające tytanu lub niobu) o zawartości węgla ponad 0,030% występują na próbkach bez prowokując zwiększonej ogrzewania, jeśli nie ma dodatkowych wskazań w dokumentach normatywnych stali.

W przypadku stosowania stali po obróbce cieplnej, która różni się od stanu dostawy, badania przeprowadza się na próbkach wykonanych z elementów poddanych takiej samej obróbce cieplnej i dodatkowego провоцирующему temperatury.

Stali i stopów α ponownej obróbce cieplnej, niż prowokując zwiększonej ogrzewania, jest traktowany jako nową partię metalu.

Spoiny, наплавленный metal i metal spoiny провоцирующему grzaniu nie poddaje się.

Nierdzewnej, stosowane produkowany na zimno pracował lub полунагартованном stanie, doświadczają na próbkach bez prowokując zwiększonej ogrzewania.

Można zamiast badania próbek z prowokującym nagrzewaniem doświadczenie nierdzewnej i stopów na spawanych próbkach.

Podczas kontroli połączeń spawanych sprzętu, który w procesie produkcji poddawane obróbce cieplnej, badania prowadzone na spawanych próbkach poddanych takiej samej obróbce cieplnej.

3.7 Przygotowanie próbek do testów

Podczas badania metodami o teatrze uam, АМУФ, WU, zgorzeliny, założony na powierzchni próbek po prowokując zwiększonej ogrzewania, do szlifowania lub polerowania musi być usunięty chemiczne lub электрохимическим konserwowania lub obróbką mechaniczną (строжкой) na głębokość nie więcej niż 1,0 mm, a dla elementów cienkościennych — na głębokości nie większej niż 0,1 mm.

Podczas badania metodą ZDALNEGO sterowania osady do szlifowania usuwają tylko chemicznego wytrawiania lub mechanicznie.

Chemiczne trawienie próbek ze stali austenitycznej, stale szlachetne austenityczno-ferrytyczne i ferrytyczno-мартенситного klas, a także stopów na podstawie żelaza odbywa się w temperaturze (20±5) °C w roztworze:

kwas azotowy według GOST 4461 gęstości 1,35 g/cm — (620±3) cm;

amon baru fluorek według GOST 4518 — (76±0,1) g;

woda według GOST 6709 — (300±3) cm.

Chemiczne wytrawianie stali ferrytycznej klasy odbywa się w temperaturze 50 °C — 60 °C w roztworze:

kwas solny według GOST 3118 gęstości 1,19 g/cm — (50±1) cm;

kwas azotowy według GOST 4461 gęstości 1,35 g/cm — (5,0±0,1) cm;

woda według GOST 6709 — (50±1) cm.

Trawienie wszystkich powyższych stali i stopów spędzają электрохимическим metodą w temperaturze 40 °C — 50 °C i gęstości prądu (0,5−0,6)·10A/mw roztworze:

ортофосфорная kwas GOST 6552 gęstości 1,68 g/cm — (34±1) cm;

kwas azotowy według GOST 4461 gęstości 1,35 g/cm — (11±1) cm;

woda według GOST 6709 — (955±3) cm.

Próbki truje, aż do całkowitego usuwania zgorzeliny. Po trawieniu próbki dokładnie umyć wodą. Na próbkach po trawieniu nie powinno być растравливания granic ziaren i/lub wżery.

Jest dozwolone przeprowadzić chemiczne wytrawianie w innych roztworach i w innych trybach, zapewniających całkowite usunięcie zgorzeliny.

Przy różnicach w wynikach badań trawienie odbywa się tylko w roztworach, wymienionych powyżej.

Chropowatość powierzchni próbek przed badaniem powinno być nie więcej niż 0,8 µm według GOST 2789. Do określonej chropowatości dostosowane powierzchni, kontrolowane przy zginaniu próbek, doświadczane za pomocą metod o teatrze uam, АМУФ, WU, W, i całą powierzchnię próbki, doświadczane metodą ZDALNEGO sterowania. Wymagana chropowatość powierzchni uzyskuje się полированием lub szlifowanie, przy tym przegrzanie powierzchni nie jest dozwolone.

Przed badaniem próbki zaznaczają uderzenia piętnem lub электрокарандашом (na delikatnych materiałach) na jednym lub dwóch końcach próbki w odległości 5−10 mm od czoła i odtłuszczone rozpuszczalniki organiczne jak aceton, alkohol etylowy itp.

4 Testowanie próbek w roztworze kwasu siarkowego i сернокислой miedzi w obecności metalicznej miedzi. Metoda o teatrze uam

4.1 Istota metody

Próbki stali wytrzymują w gorącym roztworze wodnym сернокислой miedzi i kwasu siarkowego w obecności metalu miedzi (wióry).

Metodę stosuje się do kontroli stali:

— ferrytycznej klasy marek 08Х17Т, 15Х25Т, 01−015Х18Т-VI, 01Х18М2Т-VI, 01H25TBYU-VI;

— ferrytyczno-austenitycznej klasy marek 08Х22Н6Т, 08H21N6M2T, 08Х18Г8Н2Т, 02Х24Н6М2;

— austenitycznych marek 09Х16Н15М3Б, 03Х16Н15М3Б, 10H17N13M2T, 10X17N13M3T, 08Х17Н13М2Т, 08Х17Н15М3Т, 12Х18Н9, 12X18H9T, 04Х18Н10, 08Х18Н10, 08H18N10T, 12X18H10T, 12Х18Н10Е, 06Х18Н11, 03H18N11, 03Х18Н12, 08Х18Н12Т, 12Х18Н12Т, 08H18N12B, 03Х17Н14М3.

Uwaga — Stali ferrytyczno-мартенситного klasy marek 20H13N4G9, 09X15H8YU, 07H16N6, 09Х17Н7Ю, 09Х17Н7Ю1, 08Х17Н5М3 i stali austenitycznych marek 10Х14Г14Н3, 10Х14Г14Н4Т, 10Х14АГ15, 07Х21Г7АН5, 12Х17Г9АН4 należy badać metodą A (załącznik F), długość testy — 15.

4.2 Odczynniki i roztwory

4.2.1 Do testów stosuje się następujące odczynniki:

miedź сернокислую (CuSO·5HO) zgodnie z GOST 4165, h. h. lub cz. d. a., lub siarczan miedzi według GOST 19347, h. h.;

kwas siarkowy według GOST 4204 gęstości 1,83 g/cm, h. d. a. lub h. h.;

wody destylowanej według GOST 6709;

miedź w postaci wiórów według GOST 859;

kwas solny według GOST 3118 gęstości 1,19 g/cm, h. d. a. lub h. h.;

kwas azotowy według GOST 4461 gęstości 1,40 g/cm, h. d. a. lub h. h.

4.2.2 Roztwór do badania

Do (1000±3) cmwody dodają сернокислую miedź (50±0,1) g, małymi porcjami kwas siarkowy (250±3) cmi do pobierania próbek w kolbę z roztworem dodają wióry miedzi w ilości, zapewniającym wszechstronny kontakt z próbkami i brak kontaktu między próbkami.

4.3 Przeprowadzenie badań

4.3.1 Badania prowadzone w szklanej kolbie z chłodnicą zwrotną.

Dopuszcza się pobieranie próbek w jednej i tej samej marki stały w kilku rzędach, pod warunkiem, że szeregi próbek, między którymi powinna znajdować się miedź wióry, nie będą się stykać ze sobą.

Pobieranie próbek różnych gatunków stali w tej samej kolby nie są dozwolone.

Następnie kolbę wypełnić zaprawą do badań około 4−8 cmna 1 cmpowierzchni próbki, przy tym poziom roztworu musi być na 1,0−1,5 cm powyżej powierzchni próbek lub warstwy wiórów.

Reakcyjny naczynie z roztworem i próbek do badań ogrzewa się i ciągle gotuje, nie dopuszczając do nagrzewania lodówki.

4.3.2 Długość czasu otwarcia migawki w gorącym roztworze — (8,00±0,25) .

4.3.3 Po przymusowej przerwie w testach, pod warunkiem braku parowania roztworu próbki mogą pozostać w roztworze do 48 h.

Czas trwania badania określają jako łączna liczba godzin wrzenia.

4.3.4 Po ekspozycji w roztworze próbki przemywa się wodą i suszy. Odkładanie na próbkach warstwy miedzi, несмываемого strumieniem wody, usunąć, mycie próbki w 20%-30% roztworze kwasu azotowego w temperaturze 20 °C — 25 °C.

4.3.5 jest Dozwolone wielokrotne użycie roztworu do badań, pod warunkiem, że jego kolory, za wyjątkiem badań prowadzonych przy kontrowersjach.

4.3.6 Miedzianą wióry używać wielokrotnie. W przypadku brązowienia wiórów podczas przechowywania jej przemywa się do rozjaśnienia 20%-30% roztworem kwasu azotowego, a następnie wodą.

4.4 Wykrywanie IWC

4.4.1 Po zakończeniu testów do wykrywania IWC próbki изгибают na kąt 90°±5° według GOST 14019.

Promień krzywizny oprawki wybrać w zależności od grubości próbki ze stali klasy i gatunku stali, z której wykonane są próbki (tabela 3).


Tabela 3

W milimetrach

Jeśli nie wiadomo, jaka powierzchnia arkusza, z którego wycięto próbki, jest roboczej w działającym sprzęcie, a także do wykrywania IWC, spowodowane obecnością warstwą nawęgloną na powierzchni próbki, sprawdzają obie powierzchnie, kręty próbki Z-w przenośni. Jeśli nie jest możliwe Z typu zginanie próbki spędzają zginanie podwójnej ilości próbek: jedną połowę изгибают na jednej z powierzchni, drugą — po drugiej.

Przy różnicach w ocenie pęknięć na zakrzywionych próbkach, tj. w przypadku, gdy w jednym z równoległych próbek wykryto pęknięcia, a na innym nie, lub gdy jeden badacz widzi pęknięcia, a drugi nie, należy przeprowadzić металлографическое badanie dwóch badanych próbek. Po wykryciu IWC tylko w jednym z badanych próbek badania należy powtórzyć na podwójnej ilości próbek.

4.4.2 Specyfika wykrywania IWC w próbkach

Próbki z rur:

— w próbkach rur bez szwu w przypadku wymagania kontroli obu powierzchni próbki изгибают Z-w przenośni;

— zewnętrzną powierzchnię króćców, wycięte z rur bez szwu o średnicy zewnętrznej nie większej niż 10 mm, kontrolują zakręcie, a wewnętrzną powierzchnię — металлографическим metodą lub usunięciem części ścianki kolankowej (zgodnie z tabelą 1) i krzywej pozostałej części króćca;

— pierścienie i łączniki wykonane z rur bez szwu według GOST 9940 i GOST 9941диаметром ponad 8 mm, kontrolują сплющиванием poprzez zbliżenia ściśliwy płaszczyzn do odległości , mm, obliczonego według wzoru

, (1)

gdzie  — średnica zewnętrzna rury, mm;

 — grubość ścianki rury, mm.

Przy сплющивании próbek stale szlachetne austenityczno-ferrytyczne lub ferrytycznej stali odległość , w mm, określa się według wzoru

. (2)

Wewnętrzną powierzchnię pierścieni i króćców kontrolują металлографическим metodą.

Jest dozwolone dla austenitycznych stali kontroli wewnętrznej powierzchni pierścieni wykonywać pochodni do średnicy, liczone według wzoru

, (3)

gdzie  — średnica wewnętrzna pierścienia mm.

Spawane próbki po badaniu w roztworze изгибают:

— typ 1 (tabela 1): dwie próbki — w сварному szwu, dwie próbki — w strefie wpływu ciepła podczas kontroli spoiny w ogóle.

Dwie próbki — w сварному szwu podczas kontroli metalu spoiny, dwie próbki — w strefie wpływu ciepła podczas kontroli głównego blachy nierdzewnej lub stopu;

— typ 2 (tabela 1): dwie próbki — prostopadle do сварному szwu podczas kontroli metalu spoiny, strefy wpływu ciepła i spoiny w ogóle; w razie potrzeby kontroli obu stron próbki изгибают Z-w przenośni.

W przypadku, gdy utrudnione wykrycie metalu spoiny spawane egzemplarzach, należy je opuścić w temperaturze pokojowej w ciągu 1−3 min. Roztwór do identyfikacji spoin: (20±1) cmwody rozpuszcza się сернокислую miedź (4±0,1) g i dodaje się kwasu solnego o gęstości 1,19 g/cm, pojemności (20±1) cm.

Zginanie spędzają w taki sposób, aby spoiny, skierowany do środowiska, znajdował się na zewnętrznej stronie próbki. Jeśli nieznany strona spoiny, kierowana do środowiska, to na zewnętrznej stronie próbki musi znajdować się szew, подвергавшийся maksymalnej liczby нагревов.

Próbki w postaci pierścieni i króćców z wzdłużnie lub pierścieniowym szwem сплющивают zgodnie z 4.4.2. Сплющивание odbywa się zgodnie z GOST 6996, obwodnicy szew należy ustawiać w osi aplikacje siły docisku, a wzdłużny — w diametralnie płaszczyźnie prostopadłej do kierunku działania siły docisku.

4.5 Ocena wyników badań na IWC

4.5.1 wykrywane IWC za pomocą zginania próbki

Przegląd wygięte próbek odbywa się za pomocą lupy przy zwiększeniu 7−12.

Brak pęknięć na próbkach uformowanych po testy, za wyjątkiem podłużnych pęknięć i szczelin bezpośrednio na krawędziach, świadczy o odporności stali lub stopu do IWC.

Kątem pęknięć na próbkach uformowanych po test, i brak pęknięć na wygięte w taki sam sposób przedprodukcyjnych egzemplarzach świadczy o skłonności stali do IWC.

Jeśli przy zginaniu próbki kontrolne psują lub odkrywają, pęknięcia, lub nie jest możliwa zginania próbki z powodu jego rozmiarów (3.4), należy przeprowadzić металлографические badania próbek po teście.

4.5.2 Металлографический metoda określania IWC

W celu identyfikacji IWC металлографическим metodą z неизогнутого fazy próbki, który przeszedł testy, wyciąć szlif w taki sposób, aby płaszczyzna cięcia była prostopadła do kontrolowanej powierzchni próbki. Po wycięciu szlifowania z spoiny próbki linia cięcia powinna przebiegać prostopadle do сварному szwu i płaszczyzna cięcia powinna zawierać metal spoiny, strefy wpływu ciepła i główny metal.

Zalecana długość szlifowania na kontrolowanej powierzchni musi być co najmniej 15−20 mm.

Płaszczyzna cięcia powinna być płaszczyzną szlifu.

Sposób wykonania szlifu musi zapewnić brak zavala krawędzi i zadziorów.

Dostępność i głębokości IWC ustalane na протравленных шлифах po powiększeniu nie mniej niż 200.

Trawienie odbywa się tylko do łagodnego określenia granic ziaren.

Odczynniki i tryby trawienia szlifów, do wykrywania IWC znajdują się w załączniku R.

Szlif ogląda ze strony kontrolowanej powierzchni próbki.

Określają maksymalną głębokość zniszczenia, выявленную w sześciu polach widzenia. W te pola widzenia powinny być uwzględnione obszary o największej głębokości IWC.

Symptomem odporności na IWC przy металлографическом kontroli uważają zniszczenie granic ziaren na maksymalną głębokość do 30 µm, w próbkach ze stali o grubości 1,5 mm — na głębokości nie większej niż 10 µm, jeśli nie ma innych wskazań, w dokumentach normatywnych stali i wyroby z niej.

5 Testowanie próbek w roztworze kwasu siarkowego i сернокислой miedzi w obecności metalicznej miedzi i fluorku sodu lub fluorku potasu. Metoda АМУФ

5.1 Istota metody

Próbki stali wytrzymują w temperaturze 20 °C — 30 °C w roztworze wodnym сернокислой miedzi, kwasu siarkowego, fluorku sodu lub potasu w obecności metalicznej miedzi. Metodę stosuje się do kontroli stali marek 4.1, za wyjątkiem gatunków stali, o których mowa w nocie do 4.1.

Metoda jest przyspieszony w porównaniu z metodą o teatrze uam.

W przypadku rozbieżności w ocenie jakości metalu badania prowadzone metodą o teatrze uam.

5.2 Odczynniki i roztwory

5.2.1 Do testów stosuje się odczynniki według 4.2.1 z dodatkami:

baru fluorek sodu zgodnie z GOST 4463, cz. d. a. lub h. h.;

baru fluorek potasu według GOST 20848, cz. d. a. lub h. h.

5.2.2 Roztwór do testów: (1000±3) cmwody rozpuszczone (50±0,1) g сернокислой miedzi (128,0±0,1) g fluorku sodu, a następnie małymi porcjami (aby zapobiec przegrzewaniu roztworu) dodają (250±1) cmkwasu siarkowego. Można zamiast fluorku sodu dodać (177,0±0,1) g fluorku potasu.

Przygotowanie i przechowywanie roztworu należy przeprowadzić w pe naczyniu.

5.3 Przeprowadzenie badań i ocena wyników

5.3.1 Wszystkie prace przygotowawcze i badania prowadzone pod wyciągiem w plastikowej naczyniu.

Na dno naczynia reakcyjnego wylewa się warstwę miedzi wióry, na powierzchni której pobierają próbki, i napełnić pojemnik roztworem do badań w ilości 8 cmna 1 cmpowierzchni próbki na 1,0−1,5 cm powyżej powierzchni próbek lub warstwy miedzi wiórów i następnie zamykają go pokrywą.

5.3.2 czas Trwania badania dla stali bez molibdenu — (2,0±0,1) h, zawierających molibden — (3,0±0,1) .

5.3.3 jest Dozwolone korzystanie z roztworu i metalicznej miedzi 4.3.5, 4.3.6.

5.3.4 Wykrywanie IWC i ocenę wyników badań odbywa się zgodnie z 4.4 i 4.5.

Przegląd wygięte próbek jest dozwolone odbywać się za pomocą lupy przy zwiększeniu 16−20.

6 Testowanie próbek w roztworze kwasu siarkowego w obecności siarczanu окисного żelaza. Metoda WU

6.1 Istotę metody

Próbki stali lub stopu wytrzymują w gorącym roztworze wodnym siarczanu окисного żelaza i kwasu siarkowego.

Metodę stosuje się do kontroli nierdzewnej 03Х21Н21М4ГБ i stopów na podstawie żelaza marek: 06ХН28МДТ, 03ХН28МДТ i ХН30МДБ.

6.2 Odczynniki i roztwory

Kwas siarkowy według GOST 4204 gęstości 1,83 g/cm, h. d. a. lub h. h.

Żelazo (III) сернокислое [Fe(SO)·9HO] GOST 9485, cz. d. a. lub h. h.

Woda destylowana według GOST 6709.

Z kwasu siarkowego o gęstości 1,83 g/cmprzygotować roztwór masowego udziałów (50,0±0,2)%, o gramaturze 1,395 g/cm.

6.3 badania i ocena wyników

6.3.1 Badania prowadzone w szklanej kolbie, wyposażony w chłodnicą zwrotną.

Na dno naczynia reakcyjnego lozko koraliki, szklane rurki lub porcelanowe naczynka, na których umieszcza się próbki.

W porcelanowym moździerzu zmielić сернокислое żelazo do proszku z obliczania 40 g na 1000 cmroztworu kwasu siarkowego o gęstości 1,395 g/cm. Otrzymany proszek wlać do kolby z próbkami i zalać je zimnym roztworem kwasu siarkowego.

Ilość roztworu — nie mniej niż 8 cmna 1 cmpowierzchni próbki. Poziom roztworu musi być na 1,0−1,5 cm powyżej powierzchni próbek.

Wspólne ładowanie w kolbie próbek stali i stopów różnych marek nie jest dozwolone.

6.3.2 Długość czasu otwarcia migawki w gorącym roztworze powinna wynosić (48,0±0,25) .

6.3.3 Gotowanie jest przeprowadzane w sposób ciągły, nie dopuszczając do nagrzewania lodówki.

Po przymusowej przerwie w testach próbki mogą pozostać w roztworze nie więcej niż 8 h. czas Trwania badania liczą jak łączna liczba godzin w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną.

6.3.4 Wykrywanie IWC i ocenę wyników badań odbywa się zgodnie z 4.4. i 4.5.

7 Testowanie próbek w 65%-noe kwas azotowy. Metoda ZDALNEGO sterowania

7.1 Istotę metody

Próbki przechowywane w gorącym roztworze wodnym 65% kwasu azotowego.

Metodę stosuje się do kontroli stali marek: 02Х18Н11, 03H18N11, 03Х18Н12, 03Х17Н14М3, 03Х24Н6АМ3, 02Х25Н22АМ2.

7.2 Odczynniki i roztwory

Kwas azotowy, os.h., według GOST 11125 masowego udziałów (65,0±0,2)%, o gramaturze 1,391 g/cm.

Woda destylowana według GOST 6709.

7.3 Przeprowadzenie badań

7.3.1 Przed badaniem próbek mierzą ich długość, szerokość lub średnica), grubość nie mniej niż w 3 miejscach, niepewność pomiaru, nie powinna przekraczać 0,1 mm.

Następnie próbki odtłuścić rozpuszczalnikiem organicznym, przemywa się wodą, suszy i waży na wagach analitycznych, błąd pomiaru masy nie powinna przekraczać 0,1 mg.

Badania prowadzone w szklanej kolbie z chłodnicą zwrotną.

Na dno kolby stawiają szklane koraliki, rurki lub porcelanowe naczynka, na które umieszcza się próbki.

W jednej kolbie badają próbki tego samego gatunku stali, topienia i obróbki cieplnej.

Próbki zalać roztworem kwasu azotowego o wielkości 10 cmna 1 cmpowierzchni próbki i na 1,0−1,5 cm powyżej powierzchni próbek.

Przy różnicach w ocenie odporności na IWC testy powtarzają w roztworze kwasu azotowego o pojemności co najmniej 20 cmna 1 cmpowierzchni próbki i na 1,0−1,5 cm powyżej powierzchni próbek.

Test przeprowadza się przy słabym równomiernym wrzenia, nie jest dozwolone выпаривание roztworu i wydzielanie tlenków azotu koloru brunatnego, co określają za pomocą wskaźnika papieru, помещаемой na wyjściu w górnej części odwróconej lodówki. W przypadku odparowania roztworu należy dodać 65%-wą kwas azotowy do pierwotnego poziomu.

7.3.2 czas Trwania badania wynosi 240 godzin, pięć cykli (48,00±0,25) h każdy ze zmianą roztworu po każdym cyklu.

Dopuszcza się w porozumieniu z konsumentem dla stali marek 02Х18Н11, 03H18N11 i 03Х18Н12 po trzecim cyklu dalsze testowanie nie przeprowadzać, jeśli szybkość korozji w drugim i trzecim cyklu nie przekracza 0,30 mm/rok.

7.3.3 Po każdym cyklu badań (48 h) próbki usuwają z kolby, przemywa się wodą, suszy, zważyć i określić szybkość korozji w każdym z cykli.

7.3.4 Po przymusowej przerwie gotowania próbki usuwają z kolby, myte i suszone. Roztwór używają w celu kontynuowania cyklu.

7.4 Ocena wyników badań na IWC

7.4.1 Do oceny IWC określają szybkość korozji , g/m·h, i , mm/rok, według następujących wzorów

; (4)

, (5)

gdzie  — utrata masy próbki za ten cykl, g;

 — powierzchnia badanej próbki, cm;

 — czas trwania testu, godz.;

 — gęstość испытуемой nierdzewnej, g/cm.

7.4.2 Próbki uważają, że nie выдержавшими test, jeśli szybkość korozji stali, spoiny, stopiwa lub metalu spoiny po drugiej lub kolejnych cykli — ponad 0,5 mm/rok i 0,3 mm/rok dla stali marki 02Х25Н22АМ2, a także, jeśli szybkość korozji spoiny — nie więcej niż 0,5 mm/rok, ale околошовная miejsce lub strefa wpływu ciepła, lub metal spoiny zostały zwiększone травимости w porównaniu z podstawowym metalem; badanie próbki należy przeprowadzić przy wzroscie nie mniej niż 7 razy.

7.4.3 W przypadkach wątpliwych przy ocenie jakości spoiny dopuszcza się przeprowadzenie металлографического analizy.

Przykładowe zdania nie выдержавшими test, jeśli średnia głębokość растравливания strefy wpływu ciepła lub strefy wpływu ciepła, lub metalu spoiny nie mniej niż 30 µm więcej metali nieszlachetnych.

8 raport z badań

W protokole z badań należy podać:

— znaczek nierdzewnej, gatunek stali, z której wykonany wzór, numer wytopu;

— oznakowanie próbki;

— rodzaj próbki (główny metalowe, spawane próbki, наплавленный metal, metal spoiny);

— tryb obróbki cieplnej;

— metoda badania;

— wynik badania;

— próbki trwałe lub skłonność do IWC przy zastosowaniu jednej z metod: o teatrze uam, АМУФ, W, WU lub według metody opisanej w załączniku E;

— szybkość korozji metodą ZDALNEGO sterowania w każdym z cykli i ocenę odporności na IWC.

ZAŁĄCZNIK A (zalecane). Testowanie próbek w roztworze kwasu siarkowego i cynku w proszku. Metoda W

ZAŁĄCZNIK A
(jest to zalecane)

A. 1 Istota metody

Próbki przechowywane w gorącym roztworze wodnym сернокислой miedzi i kwasu siarkowego z dodatkiem cynku w proszku.

Metoda jest stosowana do kontroli stopu 06ХН28МДТ i jest mniej wiarygodne, niż metoda WU.

A. 2 Odczynniki i roztwory

Miedź siarczanu (CuSO·5HO) zgodnie z GOST 4165, cz. d. a. lub h. h., lub siarczan miedzi według GOST 19347, h. h.

Kwas siarkowy według GOST 4204 gęstości 1,83 g/cm, h. d. a. lub h. h.

Woda destylowana według GOST 6709.

Proszek cynkowy według GOST 12601, klasa A.

Roztwór do badania: w (1000±3) cmwody rozpuszczone (110,0±0,2) g сернокислой miedzi, a następnie małymi porcjami dodajemy (55,0±0,3) cmkwasu siarkowego.

A. 3 testy i ocena wyników

A. 3.1 Badania prowadzone w szklanej kolbie z chłodnicą zwrotną.

Na dno kolby lozko koraliki, szklane rurki lub porcelanowe naczynka, na których umieszcza się próbki. Następnie kolbę wypełnić zaprawą do badania pojemności nie mniejszej niż 8 cmna 1 cmpowierzchni próbek i na 1,0−1,5 cm powyżej powierzchni próbek i dodają (5,0±0,1) g cynku w proszku na każde (1000±3) cmobjętości roztworu. Gdy gwałtowna reakcja wydzielania wodoru skończy, reakcyjny naczynie łączą z lodówką.

A. 3.2 czas Trwania ekspozycji w roztworze (144,0±0,25) h. Roztwór gotuje się w sposób ciągły, nie dopuszczając do nagrzewania lodówki. Po przymusowej przerwie próbki mogą pozostać w roztworze nie dłużej niż 48 h.

Czas trwania badania określają jako łączna liczba godzin gotowania.

A. 3.3 Przetwarzanie próbek po badaniu spędzają na 4.3.4 niniejszego standardu.

A. 3.4 Wykrywanie korozji międzykrystalicznej spędzają w 4.4 i 4.5 niniejszego standardu.

ZAŁĄCZNIK B (zalecane). Na anodzie trawienie próbek w ингибированной kwasu siarkowego. Metoda B

DODATEK B
(jest to zalecane)

B. 1 Istota metody

Stal poddaje się анодному wyryte w roztworze wodnym ингибированной kwasu siarkowego.

Metody wykorzystywane do kontroli wyrobów i elementów wykonanych spawaniem, gorącej jak i elastyczne ze stali marek: 12Х18Н9, 12X18H9T, 04Х18Н10, 08Х18Н10, 12X18H10T, 08H18N10T, 03H18N11, 06Х18Н11, 08Х18Н12Т, 12Х18Н12Т i dwuwarstwowych stali tych marek, dla wstępnej oceny odporności na IWC wyrobów podlegających kontroli, metodami o teatrze uam i АМУФ.

Metal spoiny nie kontrolują tą metodą.

B. 2 Aparatura

Schemat instalacji do kontroli metalu metodą B jest przedstawiony na rysunku B. 1.

Rysunek B. 1 — Schemat instalacji do kontroli metalu metodą B

1 — ołowiany pojemnik-katoda; 2 — gumowy mankiet; 3 — wzór; 4 — źródło prądu stałego; 5 — amperomierz z ceną podziału nie więcej niż 0,1 A; 6 — opornica lub sklep oporu; 7 — przełącznik lub klucz

Rysunek B. 1 — Schemat instalacji do kontroli metalu metodą B

B. 3 Odczynniki i roztwory

Kwas siarkowy według GOST 4204 gęstości 1,83 g/cm, zaprawa z masowym udziałem (60,0±0,2)%.

Wapno chlorowane (CH)NGOST 1381 lub inny inhibitor dla kwas siarkowy, roztwór o masowej akcji (0,50±0,05)%.

Woda destylowana według GOST 6709.

Roztwór do testów zawiera (20±1) cmroztworu urotropina i (1000±3) cmroztworu kwasu siarkowego.

B. 4 testy i ocena wyników

B. 4.1. Powierzchnia obszarów podlegających kontroli, szlifowane do wykończenia µm. Po szlifowaniu kontrolne obszary odtłuszczone rozpuszczalnikami organicznymi.

B. 4.2 Test spędzają анодным marynowania kontrolowanych działek powierzchni części, które zawierają w obwód prądu stałego, przy gęstości prądu (0,65±0,01)·10A/m. Katodą jest ołowiane naczynia (rysunek B. 1), które wzmacniają na kontrolowanej powierzchni badanego materiału lub materiału za pomocą gumowej manszety. Do naczynia wlewa się od 3 do 5 cmroztworu.

Dopuszcza się wyrabiać naczynia z innego metalu, odpornego na korozję w roztworze do badania (B. 3).

Temperatura testy — (20±10) °C. w Przypadku niemożności zastosowania naczynia konstrukcji przedstawionej na rysunku B. 2, dopuszcza się zmianę jego konstrukcji w odniesieniu do kontrolowanych wyrobów.

Rysunek B. 2 — Zalecane naczynia do testów

a — naczynie do badań poziomych powierzchni; b — naczynie do badań powierzchni pionowych; 1 — gumowy mankiet

Rysunek B. 2 — Zalecane naczynia do testów

B. 4.3 Przy badaniu konstrukcji spawanej kontrolują strefę wpływu ciepła około spoiny. Przy tym na anodzie plama stosowane w taki sposób, aby krawędź plamy zajmował nie więcej niż 1 mm szerokości stopiwa.

W miejscach podlegających kontroli, wzmocnienie spoiny usuwa się.

Badania prowadzone po obu stronach spoiny w szachownicę. Przy długości spoiny do 2 m strefy wpływu ciepła kontrolują nie mniej niż w czterech punktach.

B. 4.4 Produkty, które mają krzyżujące się i trójniki szwy, występują w strefie wpływu ciepła we wszystkich miejscach skrzyżowania szwów (rysunek B. 3).

Rysunek B. 3 — Testy produktów, mających krzyżujące się i trójniki szwy w strefie wpływu ciepła we wszystkich miejscach skrzyżowania szwów

1 — spoina; 2 — miejsca anodowanego trawienia

Rysunek B. 3

B. 4.5 czas Trwania testu po włączeniu zasilania — (5,0±0,20) min. Przy wysokiej травимости doświadczenie powtarzają i czas trwania badania może być zmniejszona do 1−2 min.

Po zakończeniu testów prąd wyłączają, naczynie i kontrolny powierzchnię umyć wodą, wyciera z bibuły filtracyjnej i czyścić etanolem.

B. 5 Ocena wyników

Odporność stali do IWC oceniają widziana anodowanego plamy na powierzchni próbki lub produkcie przy powiększeniu 20.

Brak siatki świadczy o trwałości metalu do IWC.

W przypadku siatki (rysunek B. 4) lub растравливания zdobył wtórnej fazy (rysunek B. 5) wymagane badanie próbek metodami o teatrze uam lub АМУФ, ponieważ w warunkach trawienia (pozytywny potencjał) może растравление które spotkały się węglików.

Rysunek B. 4 — Badanie próbek metodami o teatrze uam lub АМУФ w przypadku siatki

Rysunek B. 4

Rysunek B. 5 — Badanie próbek metodami o teatrze uam lub АМУФ przy растравливания zdobył wtórnej fazy

Rysunek B. 5

Uwaga — Na rysunku B. 4 i B. 5 próbek przedstawiono w powiększeniu 50.

APLIKACJA W (jest to zalecane). Wymiary próbek

APLIKACJA W
(jest to zalecane)

Tabela B. 1

APLIKACJA G (jest to zalecane). Odczynniki i tryby trawienia szlifów, do wykrywania korozji międzykrystalicznej

APLIKACJA G
(jest to zalecane)

Tabela R. 1

APLIKACJA E (obowiązkowe). Oznaczanie odporności na korozję międzykrystaliczną stali nierdzewnej. Część 1. Austenityczne i ferrytyczno-austenityczne (dwufazowy) ze stali nierdzewnych.

APLIKACJA D
(obowiązkowe)

Oznaczanie odporności na korozję międzykrystaliczną stali nierdzewnej. Część 1. Austenityczne i ferrytyczno-austenityczne (dwufazowy) ze stali nierdzewnych. Korozyjne badania w kwas azotowy poprzez określenie utraty masy (testy na Hugh) (ISO 3651−1:1998)

D. 1 Zakres zastosowania

Metodę stosuje się do oznaczania odporności na korozję międzykrystaliczną (IWC) poprzez testy w kwas azotowy z pomiarem utraty masy walcowanych, odkuwek, rur i odlewów stali austenitycznych i ferrytyczno-austenitycznych (dwufazowych) stali, przeznaczonych do stosowania w silnie utleniających (np. w stężonym kwasem azotowym octowym). Badania metodą Hugh nie należy stosować do stali zawierających molibden, jeśli nierdzewnej nie są przeznaczone do stosowania jako materiał do urządzeń pracujących z kwasu azotowego.

Wyniki badań IWC metodą Hugh są orientacyjne tylko dla określenia odporności stali do IWC w określonych środowiskach i nie mogą być wykorzystywane w celu określenia odporności stali na inne rodzaje zniszczeń korozyjnych (ogólnej korozji, питтинга, pękanie itp.).

D. 2 Zastosowanie testów

D. 2.1 Testy na IWC przeprowadza się w celu wykrycia korozyjne działanie środowiska na granicy ziaren, ze względu na jedną lub kilka przyczyn:

— wypadanie wzdłuż granic ziaren węglików chromu;

— wypadanie интерметаллических połączeń, takich jak -faza, w stalach zawierających molibden;

— segregacją na granicach ziaren zanieczyszczeń elementów.

Wymienione procesy mogą przebiegać przy oddziaływaniu na austenityczne i ferrytyczno-austenityczne stale nierdzewne temperatury 500 °C — 1000 °C, w którym stal może być w gorącej obróbki (kucie, walcowanie), a także przy spawaniu z powodu zaburzeń technologicznych procesu.

Ocenę wyników badań (np. maksymalna dopuszczalna szybkość korozji) odbywa się na podstawie porozumienia między konsumentem i producentem.

D. 3 Zastosowanie metody

D. 3.1 Metodą Hugh kontrolują austenitycznej stali o podwyższonej odporności na korozję do IWC, przeznaczone dla silnie utleniających środowisk. Kontrola próbek stali się sprawują po провоцирующей obróbki cieplnej.

Próbki cienkich arkuszy nie poddaje się провоцирующему temperatury, ponieważ w procesie produkcji sprzętu cienkie arkusze szybko schładzane.

D. 4 Prowokujący grzanie

D. 4.1 Провоцирующему rozgrzanie przed testem na IWC poddaje stabilizowane i stale o niskiej zawartości węgla (C=0,03%) stali. W tym celu próbkę pozostawić na 30 min w temperaturze (70±10) °c, a następnie szybkim chłodzeniu w wodzie.

D. 4.2 czas Trwania wzrostu temperatury nie powinna przekraczać 10 min.

Inne tryby prowokując zwiększonej ogrzewania są możliwe tylko po uzgodnieniu z zamawiającym.

Spawane próbki nie poddaje się провоцирующему temperatury.

D. 5 testy Korozyjne

D. 5.1 Istota metody

Badany wzorzec przygotowany przez D. 4 D. 5.2, zważono, a następnie zanurzone w wrzącego roztworu kwasu azotowego na 5 cykli trwających 48 h każdy. Kryterium oceny wyników badań jest utrata masy uzyskana ważeniem po każdym cyklu badań.

D. 5.2 Próbki do badań

D. 5.2.1 Próbkę do badania, wzięty od przetworzonego ciśnieniem metalu, musi mieć większy rozmiar w kierunku walcowania. Z przetworzonego ciśnieniem wypożyczalni i odlewania polędwiczki próbki powinny być jak najbliżej powierzchni najmu. Wymiary próbki ustala się w zależności od взвешивающего urządzenia i ilości użytego roztworu.

Długość próbki powinna nie mniej niż dwa razy dłuższa od jego szerokości, a łączna powierzchnia stron próbki, prostopadłych do kierunku wypożyczalni lub włókna próbki, powinna być mniejsza niż 15% całkowitej powierzchni próbki. W testach porównawczych stosunek całkowitej powierzchni próbki do całkowitej powierzchni próbki części musi być stała.

D. 5.2.2 Przetwarzanie

W zależności od celu badań (D. 3) próbki, nawet gotowane lub α провоцирующему temperatury, powinny być zgodne z wymaganiami D. 5.2.2.1 i D. 5.2.2.2.

D. 5.2.2.1 obróbka Mechaniczna

Próbki do badań należy obrobić mechanicznie na całej powierzchni poprzez rozbiórki powierzchni абразивом N 120 na papierze lub tkaninie, nie zawierających żelaza.

D. 5.2.2.2 obróbka Chemiczna

Osady są usuwane bez wstępnej obróbki mechanicznej, zanurzając próbki na 1 h w roztworze: 50 objętości kwasu solnego (=1,19 g/cm), 5 ilości kwasu azotowego (=1,40 g/cm) i 50 objętości wody w temperaturze 50 °C — 60 °C lub roztwór: 50 objętości kwasu solnego i 50 objętości wody w temperaturze otoczenia.

Przy takim traktowaniu musi być z góry pewnym, że nie powoduje IWC.

D. 5.2.2.3 Odtłuszczanie

Przed nurkowaniem w korozyjne roztwór próbki powinny być oczyszczone rozpuszczalnikiem, nie zawierającym jony chloru.

D. 6 Aparatura

D. 6.1 Kolba Эрленмеера o pojemności 1 dm, zamykany albo погружным пальчиковым lodówkę, albo четырехшариковым lodówkę ze szlifem, przy użyciu którego należy upewnić się za pomocą wskaźnika, że pary kwasu nie wychodzą z urządzenia w trakcie badania (rysunek D. 1).

Rysunek D. 1 — Аппратура do testów

1 — szklana rura-lodówka; 2 — przyrząd do uniknięcia opóźnienia kondensatu; 3 — kolba Эрленмеера

Rysunek D. 1

Uwaga — Należy zauważyć, że szybkość korozji, uzyskane przy użyciu łącznika lodówki, nieco wyższe, niż w przypadku lodówki пальчикового rodzaju, ze względu na duże straty pary.

D. 6.2 Uchwyty do próbek zazwyczaj wykonane ze szkła.

Podczas badania wielu próbek w jednej i tej samej kolbie uchwyty do próbek powinny zapewnić wymóg D. 8.

D. 6.3 urządzenie Grzewcze musi zapewnić ciągłe wrzenie roztworu.

D. 7 Roztwór do testów

Roztwór do badania musi być (65±0,2)%r-r (w masie) wodny roztwór kwasu azotowego (=1,40 g/cm).

Należy stosować produkt h. d. a., zawiera całkowity twardy osad 0,05 g/1000 g, a każdej z możliwych dodatków w ilości:

ołów (Pb)0,005 g/1000 g;

żelazo (Fe)0,014 g/1000 g;

mangan (Mn) (negatywna reakcja);

arsen (As)0,001 g/1000 g;

jon chloru (Cl)0,003 g/1000 g;

siarczan jonu (SO)0,05 g/1000 g;

fosforan jonu (PO)0,01 g/1000 g;

jon fluoru (F)0,05 g/1000 g.

D. 8 testy

Używany ilość kwasu do testów korozyjnych (D. 7) musi być nie mniejsza niż 20 cm/cm.

Zazwyczaj tylko jedną próbkę umieszcza się w kolbie.

Jednak jest dozwolone pobrać kilka próbek w jedną kolbę pod warunkiem, że wszystkie próbki jednej marki nierdzewnej i odizolowane od siebie nie mniej niż o 0,5 cm Większa korozja jednego z próbek może zwiększyć szybkość korozji pozostałych próbek, doświadczane razem z nim.

D. 9 Przetwarzanie wyników

Efekt oddziaływania roztworu kwasu azotowego określają pomiarem utraty masy każdej próbki po każdym cyklu i za wszystkie cykle badań.

Szybkość korozji , g/m·h lub mm/rok, określić na podstawie poniższego wzoru:

; (D. 1)

, (D. 2)

gdzie  — średnia utrata masy po każdym cyklu lub cykli badań, g;

 — pierwotna powierzchnia próbki do badań, cm;

 — gęstość badanego preparatu (8 g/cm — dla хромоникельмолибденовых stali i 7,9 g/cm — stali chromowo-niklowej), g/cm;

 — rzeczywisty czas wrzenia.

D. 10 raport z badań

Raport z badań powinien zawierać:

— pokój;

— marki stali;

— tryb obróbki cieplnej;

— stosowane typy lodówek;

— średnie prędkości korozji;

— sytuacje, które mogą mieć wpływ na wyniki.

Prowadzą zazwyczaj średnie wyniki testów.

Wyniki badań, w zależności od wymagań klienta, są albo średnią prędkością korozji, albo szybkości korozji w każdym z cykli.

APLIKACJA E (obowiązkowe). Oznaczanie odporności na korozję międzykrystaliczną stali nierdzewnej. Część 2. Stale nierdzewne ferrytyczne, austenityczne i ferrytyczno-austenityczne (dwufazowy) ze stali nierdzewnych.

APLIKACJA E
(obowiązkowe)

Oznaczanie odporności na korozję międzykrystaliczną stali nierdzewnej. Część 2. Stale nierdzewne ferrytyczne, austenityczne i ferrytyczno-austenityczne (dwufazowy) ze stali nierdzewnych. Korozyjne badania w środowiskach zawierających kwas siarkowy (ISO 3651−2:1998)

E. 1 Zakres zastosowania

Niniejszy standard określa metody oznaczania odporności na korozję międzykrystaliczną (IWC) ferrytyczne, austenityczne stale i ferrytyczno-austenitycznych (dwufazowych) stali nierdzewnych, produkowanych w postaci odlewów, walcowanych, odkuwek i rur przeznaczonych do слабоокислительных środowisk (np. kwas siarkowy i fosforowy).

Na odporność na IWC sprawdzają lub stali niskowęglowych o zawartości węgla nie więcej niż 0,03% lub stabilizowane nierdzewnej. Metal kontrolują po prowokując zwiększonej ogrzewania lub po spawaniu. Cienki arkusz najmniejszej grubości przy dość szybkiej prędkości chłodzenia kontrolują w stanie dostawy, nie narażając wcześniejszym провоцирующему temperatury.

E. 2 Zastosowanie testów

Testy na межкристаллитную korozję przeprowadza się w celu wykrycia poboru oddziaływania środowiska na granicy ziaren, ze stowarzyszeniem granic ziaren chromu w wyniku utraty jednego lub kilku bogatych chromu faz: węglików chromu, -fazy lub innych интерметаллических faz.

Wymienione procesy mogą przebiegać przy oddziaływaniu na stale nierdzewne ferrytyczne, austenityczne i ferrytyczno-austenityczne (dwufazowy) stały temperatury 500 °C — 1000 °C, do których nierdzewnej mogą być po obróbce na gorąco (kucie, walcowanie itp.), a także podczas spawania.

W zależności od składu chemicznego kontrolowanego metalu (oprócz aplikacji E) jest jedną z metod kontroli IWC z użyciem roztworów kwasu siarkowego:

metoda A — 16%-owa kwas siarkowy i siarczan miedzi (metoda Монипени-Straussa);

metoda W — 35%-owa kwas siarkowy i siarczan miedzi;

metoda Z — 49%-owa kwas siarkowy i siarczan żelaza (IV).

E. 3 Prowokujący grzanie

E. 3.1 w Celu sprawdzenia odporności na IWC należy przeprowadzić prowokujący grzanie stabilizowanych stali nierdzewnych i stali o niskiej zawartości węgla. Dla tej próbki przeznaczone do badań, wytrzymują w ciągu 30 min w temperaturze grzania (700±10) °c, a następnie chłodzi się w wodzie (tryb ) lub w ciągu 10 min w temperaturze (650±10) °c, a następnie chłodzi się w wodzie (tryb ).

Powyższe prowokowania tryby ogrzewania stosuje się do аустенитным i dwufazowy ferrytyczno-аустенитным stali.

Czas wzrostu temperatury do wartości zadanej nie powinna przekraczać 10 min.

Po uzgodnieniu z klientem możliwe są inne warunki prowokując zwiększonej ogrzewania.

Typ prowokując zwiększonej ogrzewania wskazują w dokumentach normatywnych stali. Jeśli nie zostanie określony tryb prowokując zwiększonej ogrzewania, należy użyć trybu .

E. 3.2 Spawanie próbek do badań można stosować jako alternatywę dla провоцирующему wysoką temperaturę (do uzgodnienia między zainteresowanymi stronami).

W tym przypadku próbki po spawaniu nie poddaje się провоцирующему temperatury. Spawanie jako alternatywa dla провоцирующему grzaniu ma zastosowanie do wszystkich stali, określonych w załączniku do aplikacji Tj.

E. 4 testy Korozyjne

E. 4.1 Istota metody

Próbki do badań, przygotowane przez E. 4.2 i E. 4.2.2, zanurzone w jeden z roztworów kwasu siarkowego metod A, W, Z, (E. 2) na podany w E. 6.1.2 czas. Następnie próbki poddano zginanie. Po gięcia wypukły powierzchnia próbki były badane w celu wykrycia pęknięć. Kątem pęknięć świadczy o IWC.

Rury o średnicy do 6,0 cm (średnica rur powinna być mniejsza niż otwór naczynia z roztworem do testów) zamiast próby zginania spłaszczyć.

E. 4.2 Próbki do badań

E. 4.2.1 Próbki do badań powinny mieć łączną powierzchnię od 15 do 35 cm. Dla blachy o grubości 0,6 cm jeden z przetworzonych toczenia powierzchni сострагивают do maksymalnej grubości nie więcej niż 0,6 cm, druga obrobiona powierzchnia powinna być zachowana. Część próbek do badań należy zapisać jako kontrolne i poddawać badaniom w przypadku sporów. Próbki powinny mieć następujące wymiary, cm:

— grubość — 0,2−0,6;

— szerokość — nie mniej niż 1,0;

— długość — nie mniej niż 5,0.

Próbki podanych wymiarów narażają na zginanie.

E. 4.2.2 Spawanych próbki przyrządza się w następujący sposób: z płaskiej płyty produkowane są dwa przykładowe długości 10,0 cm, szerokości 5,0 cm i сваривают ich między sobą. Z płytki wyciąć próbki, jak wskazano na rysunku E. 1. Dla rur o kołowym przekroju szwem próbki wyciąć zgodnie z wzorem E. 2. Kiedy cztery próbki сваривают między sobą krzyżowy szwem, pierwszy szew stawiają w kierunku podłużnym na badany wzorzec, jak wskazano na rysunku E. 3. Przy grubości materiału ponad 0,6 cm próbki do badań сострагивают do 0,6 cm z jednej strony. Нестроганная powierzchnia próbki powinna znajdować się na wypukłej stronie przy jego zginaniu. Dla rur spawanych o średnicy zewnętrznej powyżej 6,0 cm próbki do badań fabrykują długości 5,0 cm i szerokości 2,2 cm, jak wskazano na rysunku E. 4.

Rysunek E. 1 — Próbka do badań, gotowane na styk

Rysunek E. 1 — Próbka do badań, gotowane na styk

Rysunek E. 2 — Próbki do badań z rury, gotowane na styk

Rysunek E. 2 — Próbki do badań z rury, gotowane na styk

Rysunek E. 3 — Próbka do badań z płyty lub taśmy z krzyżowy szwem

Rysunek E. 3 — Próbka do badań z płyty lub taśmy z krzyżowy szwem

Rysunek E. 4 — Próbki do badań z oczkiem spoiny spawane z rur

Rysunek E. 4 — Próbki do badań z oczkiem spoiny spawane z rur

E. 4.3 Przygotowanie próbek do badań

Próbki poddane провоцирующему ciepło, jak i bez niego, przygotowany zgodnie z E. 4.3.1 i E. 4.3.2. Metoda przygotowania powierzchni musi być podana w raporcie z badań.

E. 4.3.1 Mechaniczne przygotowanie

Próbkę należy do usuwania zgorzeliny obrabiać mechanicznie w kierunku podłużnym ze wszystkich stron, ostrze krawędzi przetwarzają абразивом N 120. Podczas obróbki należy unikać przegrzania próbek.

E. 4.3.2 Chemiczne przygotowanie

Wzór, którego powierzchnia jest wolna od tlenków i wcześniej nie została poddana obróbce do odwapniania lub kamienia, zanurzone całkowicie nie więcej niż 1 h w roztworze: 50 objętości kwasu solnego (=1,19 g/cm), 5 ilości kwasu azotowego (=1,40 g/cm), 50 ilości wody roztworu w temperaturze od 50 °C do 60 °C lub roztwór: 50 objętości kwasu solnego i 50 objętości wody w temperaturze otoczenia.

W przypadku chemicznego przygotowania powierzchni próbki należy upewnić się, że IWC nie pojawi się w procesie obróbki próbki. Do tego po obróbce spędzają микрообследование dla każdego gatunku stali.

E. 4.3.3 Odtłuszczanie

Próbki powinny być обезжирены dowolnym odpowiednie i nie zawierających chloru rozpuszczalnikiem, oczyszczone i wysuszone przed nurkowaniem w odporność na środowisko.

E. 5 Aparatura

E. 5.1 Kolba Эрленмеера o pojemności 1000 cmlub inna podobna kolba z lodówką, posiadającym nie mniej niż cztery kulki.

E. 5.2 Uchwyt do próbek zwykle ze szkła (metody).

E. 5.3 urządzenie Grzewcze, które wrzenie roztworu.

E. 6 Metody badań

E. 6.1 Metoda: test w 16%-noe kwasu siarkowego z siarczanem miedzi (metoda Монипени-Straussa)

E. 6.1.1 Roztwór do testów korozyjnych

Do przygotowania zaprawy należy stosować odczynniki cz. d. a.

Rozpuścić 100 g пятигидрата siarczanu miedzi (II) (CuSO·5HO) w 700 cmwody destylowanej. Następnie 184 g (100 cm) kwasu siarkowego (=1,84 g/cm) dodaje się w wodę destylowaną do objętości, równego 1000 cm.

E. 6.1.2 W każdej kolbie można mieć więcej niż jednego wzorca przy jednoczesnym zapewnieniu objętości roztworu nie mniej niż 8 cm/cmna całej powierzchni próbki. Testowana próbka musi być całkowicie otoczony kawałkami электропроводной miedzi, znajdującej się na dnie kolby. Ilość miedzi powinno być co najmniej 50 g na 1 dmroztworu. Badane próbki muszą być w kontakcie z miedzią, ale nie ze sobą. Testowana próbka najpierw zanurza się w zimny roztwór do testów, a następnie roztwór ogrzewano i początek wrzenia roztworu uważają rozpoczęciem badań. Roztwór powinien gotować (20±5). W przypadku braku porozumienia podczas badań powinno być 20 h. Kawałki miedzi, po próbach umyte ciepłą wodą, można użyć do takich badań. Korozji roztwór używać tylko jeden raz.

E. 6.2 Metoda: test w 35%-noe kwasu siarkowego z siarczanem miedzi

E. 6.2.1 Roztwór do testów przygotowane z odczynników cz. d. a.: 250 cmkwasu siarkowego (=1,84 g/cm) dodaje się ostrożnie do 750 cmwody destylowanej. Rozpuszczone 110 g пятиводного siarczanu miedzi (II) w ciepłym roztworze.

E. 6.2.2 W jednej kolbie można mieć więcej niż jednego wzoru pod warunkiem, że ilość roztworu — nie mniej niż 10 cm/cmo łącznej powierzchni badanych próbek. Testowana próbka musi być ze wszystkich stron otoczony miedzi, trocin lub wiórów. Ilość miedzi trocin powinno być nie mniej niż 50 g/1000 cmroztworu. Badane próbki muszą być w kontakcie z miedzi, trocinami, ale nie powinny się ze sobą stykać. Badane próbki najpierw umieszcza się w zimny roztwór do testów, a następnie roztwór ogrzewano i początek wrzenia roztworu uważają rozpoczęciem badań. Roztwór powinien gotować (20±5). W przypadku braku porozumienia podczas badań powinno być 20.

E. 6.3 Metoda: test w 49%-noe kwasu siarkowego z siarczanem żelaza (III)

E. 6.3.1 Roztwór do testów korozyjnych

Roztwór do testów przygotowane z odczynników cz. d. a.: 280 cmkwasu siarkowego (=1,84 g/cm) dodaje się ostrożnie do 720 cmwody destylowanej. Rozpuścić 25 g siarczanu żelaza (III) [Fe(SO)·9HO], który zawiera około 75% siarczan żelaza w ciepłym roztworze.

Uwaga — Szybkość korozji wzrasta, jeśli w pełni wykorzystują siarczan żelaza.

E. 6.3.2 Przeprowadzenie badań

W jednej kolbie można mieć więcej niż jednego wzoru pod warunkiem, że ilość roztworu, przypadająca na całą powierzchnię badanej próbki, — nie mniej niż 10 cm/cm. Próbki umieszcza się w zimny roztwór, a następnie roztwór ogrzewano do wrzenia i początek wrzenia uważają rozpoczęciem badań. Roztwór powinien się gotować (20±5). W przypadku rozbieżności czas trwania badania powinny być 20 h. Roztwór można użyć raz.

E. 6.3.3 Testy na zginanie

Cylindryczne i płaskie próbki po badań korozyjnych poddany badaniu na zginanie (kąt gięcia 90°) na trzpieniu, której promień jest równy grubości próbki. Próbek odlewanych wyrobów doświadczają na trzpieniu, której promień jest dwa razy większa od grubości próbki do badań.

Rury o średnicy zewnętrznej 60 mm badają po расплющивания. Odległość między płytkami , mm, po obciążeniu obliczamy według wzoru

, (E. 1)

gdzie  — średnica zewnętrzna rury, mm;

 — grubość płyty, mm.

Rury spawane wzdłużnie z szwem mają maksymalne napięcie przy zginaniu w poprzek spoiny (rysunek E. 2).

E. 7 Ocena

Wypukły powierzchnia zgiętego próbki, który przeszedł testy, przeglądają gołym okiem lub przy niewielkim powiększeniu (nie więcej niż 10).

W przypadku wątpliwych wyników badań na zginanie (kąt gięcia 90°) poddaje zginanie drugi wzór przygotowany przez góry metodologii, ale nie poddaje się korozji na próbę.

Analiza porównawcza obu próbek pozwala określić, czy są pęknięcia wynikiem IWC.

Uwaga — w Przypadku wątpliwości w ocenie wyników badań próbki po badaniu należy poddać металлографическому badania, w tym celu należy wyciąć wzdłuż próbki wahacz kawałek i zbadać go pod kątem pęknięć i ich głębokość.

E. 8 raport z badań

Raport z badań powinien zawierać:

— stosowana metoda, powołując się na niniejszy standard;

— marki stali;

— metody przygotowania próbek (mechaniczny lub chemiczny);

— asortyment próbek do badań;

— zastosowanie obróbki cieplnej;

— wyniki badań;

— przypadki, które mogą wpływać na wyniki badań.

OPRÓCZ APLIKACJI Tj. Wykaz stali, podlegających kontroli określonymi metodami

OPRÓCZ APLIKACJI E

Zastosowanie metody zależy od właściwości i agresywności środowiska. Następujące przykłady podane do informacji. Tylko jedna metoda może być stosowana dla każdego gatunku stali.

Metoda A:

— austenitycznej stali, zawierające ponad 16% Cr i do 3% Mo;

— stale nierdzewne ferrytyczne nierdzewnej, zawierające 16%-20% Cr i 0%-1% Mo;

— dwufazowy nierdzewnej, zawierające ponad 16% Cr i do 3% Mo.

Metoda W:

— austenitycznej stali, zawierające ponad 20% Cr i 2%-4% Mo;

— dwufazowy nierdzewnej, zawierające ponad 20% Cr i ponad 2% Mo.

Metoda Z:

— austenitycznej stali, zawierające ponad 17% Cr i ponad 3% Mo;

— austenitycznej stali, zawierające więcej niż 25% Cr i ponad 2% Mo;

— stale nierdzewne ferrytyczne nierdzewnej, zawierające więcej niż 25% Cr i ponad 2% Mo;

— dwufazowy nierdzewnej, zawierające ponad 20% Cr i 3% Mo.