GOST 28830-90

• gost-28830-90.pdf (0.98 MiB)
  ГОСТ 28830-90

GOST 28830−90 (ISO 5187−85) Połączenia lutowane. Metody badań wytrzymałości na rozciąganie i długą trwałość

GOST 28830−90
(ISO 5187−85)

Grupa В09

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

POŁĄCZENIA LUTOWANE

Metody badań wytrzymałości na rozciąganie i długą trwałość

Lutowane and brazed joints.
Test methods for tension and long-term strength

ISS 25.160.50
ОКСТУ 0072

Data wprowadzenia 1992−01−01

DANE INFORMACYJNE

1. OPRACOWANY I ZGŁOSZONY przez komitet ZSRR na temat jakości produktów i standardów

2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR na temat jakości produktów i standardów od 28.12.90 N 3466

Niniejszy standard został opracowany metodą bezpośredniego stosowania międzynarodowego standardu ISO 5187−85 z dodatkowymi wymaganiami, które odzwierciedlają potrzeby gospodarki narodowej

3. W ZAMIAN GOST 23047−78, GOST 25200−82, GOST 26102−84

4. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE

5. REEDYCJA. Stycznia 2005 r.


Niniejszy standard stosuje się do połączenia lutowane metali i stopów i instaluje metod statycznych prób rozciągania i długotrwałą wytrzymałość w normalnych, wysokich i niskich temperaturach od minus 269 °C do 1200°C.

Dodatkowe wymagania i zalecenia wykonane są kursywą.

0. WPROWADZENIE

Паяное połączenie pochodzi z materiałów o różnych właściwościach fizycznych i chemicznych. Składa się ono z паяемого materiału i lutowania. Na powierzchniach kontaktowych próbek podczas lutowania odbywają się диффузионные procesy powstawania nowych gatunków w połączeniu.

Położenie teorii sprężystości, obowiązujące dla jednorodnych metalowych ciał przy obliczaniu naprężeń, spowodowanych przez siły zewnętrzne, przenośne równomiernie od elementu powierzchni lub objętości do sąsiednich elementów do badania wytrzymałości tych różnych związków, nie korzystają. Wytrzymałość паяного połączenia różni się od wytrzymałości паяемых materiałów lutowniczych i zależy od różnych czynników. Testy na oznaczanie wytrzymałości należy przeprowadzić, biorąc pod uwagę:

— skład chemiczny i wytrzymałość паяемого materiału;

— kształt próbki;

— geometria i stan powierzchni połączenia;

— topnik;

— technologii niskotemperaturowej (miękkiej) i termicznej (twardej) lutowania (źródło ogrzewania, temperatura lutowania, szybkość nagrzewania, itp.);

— czas ekspozycji w temperaturze lutowania;

— przerwa między паяемыми szczegółami;

— liczba próbek do badań;

— stosowane metody prezentacji wyników;

— charakter i rozmiar wady na powierzchni pęknięcia.

Niniejszy standard określa następujące cechy złączy lutowanych wzorów:

a) wysoka temperatura lutowania:

— wytrzymałość na rozciąganie przy rozciąganiu w niskiej, wysokiej i pokojowej temperaturze;

— wytrzymałość na cięcie w niskiej, wysokiej i pokojowej temperaturze;

— limit długotrwałej wytrzymałości w podwyższonej temperaturze;

b) przy niskich temperaturach lutowania:

— wytrzymałość na cięcie w niskiej, wysokiej i pokojowej temperaturze;

— limit długotrwałej wytrzymałości przy niskiej, wysokiej i pokojowej temperaturze;

— wytrzymałość na rozciąganie przy rozciąganiu w niskiej, wysokiej i pokojowej temperaturze.

Uwagi:

1. Niskimi temperaturami, należy uznać temperatury od minus 269 °C do + 15 °C.

2. Temperatury pokojowej, należy uznać temperatury (20±5) °C.

3. Wysokimi temperaturami należy liczyć od temperatury (20±5) °c do (1200±50) °C.


W celu uzyskania powtarzalnych i porównywalnych wyników badań rozciągania i ścinania standard przewiduje metodę prób i próbki określonego typu.

1. OBSZAR DYSTRYBUCJI

Niniejszy standard określa podstawy i metody badań służące do określenia standardowych mechanicznych właściwości lutowanych, podczas wysokotemperaturowej i niskotemperaturowej lutowania, oferuje metodę przetwarzania uzyskanych wyników.

Standard określa wymagania przy statycznych krótkotrwałych i długotrwałych testach lutowanych, wykonanych z паяемых materiałów lutowniczych i topników przez wysokotemperaturowej i niskotemperaturowej lutowania metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów.

Normę należy stosować przy kontrolnych i badań klinicznych.

2. METODY BADAŃ

2.1. Typy próbek

2.1.1. Standardowa wytrzymałość na cięcie

W celu określenia standardowej wytrzymałości na cięcie używają teleskopowy próbki z określonym luzem, a паяное połączenie poddaje napięcia odcięcia, jeśli do wzoru stosują siły rozciągające. Próbki typów i i II znajdują się na cholera.1 i 2.

Cholera.1. Próbki typu I do testów na cięcie

Próbki typu I do testów na cięcie

Cholera.1

Cholera.2. Wzorzec typu I do testów na cięcie

Wzorzec typu I do testów na cięcie

Cholera.2

Typ wybranego wzoru wskazują w raporcie z badań (załącznik 1).

2.1.2. Standardowa wytrzymałość na rozciąganie przy rozciąganiu

W celu określenia standardowej wytrzymałości korzystają czołowe połączenia dwóch cylindrycznych próbek z góry określonym luzem w granicach tolerancji. Wymiary próbki do badania na rozciąganie znajdują się na cholera.3.

Cholera.3. Próbki typu II do testów na rozciąganie

Próbki typu II do testów na rozciąganie

Cholera.3

2.1.3. Próbki zainstalowane ISO 5187, są głównymi, ale nie obejmują one wszystkich rodzajów złączy lutowanych i typów нагружений. W celu pełniejszego określenia właściwości lutowanych, dopuszcza się stosowanie dodatkowych typów i wielkości próbek.

Do badania na rozciąganie można stosować próbki typów II i III, krój — typ I, IV i V, na długą wytrzymałość — typ I-V.

Kształt i wymiary dodatkowych próbek powinny być zgodne z danymi na cholera.9−13 i w tabeli.5−7 aplikacji 2.

Przy grubości materiału jest mniejsza niż 3 mm, stosuje się próbki typu IV, przy więcej niż 3 mm — próbki typu V.

Kształt i wymiary głowic płaskich i cylindrycznych próbek, a także wymiary przejściowych części od głowic próbki do jego części roboczej nie są obowiązkowe i są ustalane w sposób mocowania w kleszczach maszyny wytrzymałościowej. Opcje głowic znajdują się na cholera.14−16 i w tabeli.8 aplikacji 2.

Przy badaniu próbek typów III i IV (bez głowic) o grubości mniejszej niż 3 mm dopuszcza się stosowanie nakładek wzmacniających) w części próbek.

Próbki przeznaczone do badania w termicznie przetworzonych stanie, należy poddawać obróbce cieplnej po lutowania do końcowej obróbki próbek.

2.1.4. Wymagania dotyczące elementy graficzne

Próbki do badań fabrykować z zlały się do tego celu elementów.

Zaleca się przyjmowanie długości elementów, która polędwiczki co najmniej trzech próbek typu II, III i IV.

Wzorce dla próbek cięte mechanicznie. Dopuszcza się stosowanie innych sposobów cięcia, przy tym musi być przewidziany jest dodatek, który umożliwia usuwanie strefy wpływu ciepła lub наклепа.

Podczas lutowania elementów marka паяемого materiału, przygotowanie powierzchni, lutowania, środa lub topnik, luz między паяемыми wzorcami, sposób i tryb lutowania powinny być takie, jak w разрабатываемом procesie technologicznym.

Szerokość нахлестки zbierane tak, aby podczas badania próbek zniszczenie działo się w паяному szwu.

Szerokość szczeliny podczas lutowania zaleca się zapewnić za pomocą odpowiednich urządzeń. Dopuszcza się zapewnienie prześwitu za pomocą uszczelek. Uszczelki zaleca się fabrykować z паяемого materiału. Działka паяного spoiny z uszczelkami powinny być usunięte w procesie produkcji próbek.

2.2. Wybór паяемого metalu i luzu

Podczas prowadzenia badań wytrzymałości na rozciąganie паяного połączenia musi być poniżej (lub jest mu równy) granicy plastyczności паяемого materiału. Materiał próbek i luz w паяном połączenia muszą być zgodne z rzeczywistymi warunkami pracy.

Паяемый metal i luz w паяном połączeniu wskazują w raporcie z badań (patrz załącznik 1).

2.3. Przygotowanie powierzchni

Powierzchni przed lutowaniem należy oczyścić z pyłu, tlenków, smary, oleje, farby itp. W zależności od właściwości паяемого materiału ustalają metody czyszczenia i płukania.

Powierzchnia próbek lutowane musi mieć parametr chropowatości 1,6−3,2 µm dla próbek z miedzi i jej stopów i 1,6−6,3 µm — dla próbek ze stali niestopowej.

Jeśli testy przeprowadza się na próbkach specjalnego przeznaczenia, powierzchni próbek musi spełniać określone wymagania.

W raporcie z badań prowadzą metoda oczyszczania i mycia substancja, a także stan powierzchni w miejscu połączeń.

2.4. Zastosowanie lutowia i topników podczas lutowania

Części składowe próbek (typ i i II) zbiera się w pozycji pionowej, a stopy lutownicze i topniki odpowiedniej formy (drut, proszek itp.) wyposażone są z jednej strony połączenia w ilości wystarczającej do wypełnienia połączenia po lutowaniu.

W razie potrzeby stosuje się topnik, dopasowany, припою i паяемому metalu. Topnik stosowany zgodnie z instrukcjami producenta. Charakterystyka topnika powinny być podane w raporcie z badań.

Próbki należy fabrykować sposobów, maksymalnie zbliżonych do konkretnych procesów technologicznych wykonania konstrukcji złączy lutowanych. W przypadku prowadzenia badań naukowych metod produkcji złączy lutowanych próbek powinny być ustalone w porozumieniu z zamawiającym.

2.5. Warunki nagrzewania

Do przechowywania próbek (typ i i II) w pionowym położeniu pokazanym na cholera.1−3, w celu uniknięcia obciążenia połączenie podczas chłodzenia wykorzystują odniesienia urządzenia. Odniesienia urządzenie nie powinno przeszkadzać zwężenia i rozszerzenia próbki.

Lutowania próbek typu III-V jest dozwolone przeprowadzić w dowolnym położeniu.

Warunki ogrzewania muszą spełniać wybranej metody wytwarzania próbek.

W przypadku ogrzewania oksy-ацетиленовым płomieniem jest dozwolone korzystanie z narzędzia, przedstawionego na cholera.4. Przyrząd składa się z płyty-podstawy 1, na którą ustalają podstawę próbki 2, zespołu zaciskowego 3, wahadłowego podpory 4 do przedstawionej schematycznie palnika 5. Mogą być stosowane inne mocujące w zależności od sposobu ogrzewania.

Cholera.4. Urządzenie długość lutowania próbek

Urządzenie długość lutowania próbek

Cholera.4

Cały zespół ogrzewa się do temperatury lutowania za pomocą wybranej metody ogrzewania (palnik w piecu, metodą indukcyjną, itp.). Jeśli węzeł nie nagrzewa się równomiernie na całej długości (na przykład po podgrzaniu palnikiem lub metodą indukcyjną), to należy zapewnić taką samą temperaturę ogrzewania w odległości 10 mm z każdej strony.

Uwaga. Jeśli próbkę ogrzewa się palnikiem lub metodą indukcyjną, to cykl grzania powinien być taki, aby temperatura lutowania został osiągnięty za 40−60 s; czas otwarcia migawki przy tej temperaturze wynosi 5 s. W indywidualnych przypadkach, próbki należy wytrzymać w temperaturze lutowania 10−30 s. tryby Pracy powinny być zapisane w protokole badań. Jeśli próbki fabrykują w celu uzyskania konkretnych informacji, to tryby grzania ustalane podczas wstępnych, kontrolnych badaniach.

2.6. Liczba próbek

2.6.1. Pięć próbek do badania wytrzymałości w temperaturze pokojowej jak i niskiej temperaturze.

2.6.2. Od pięciu do dziesięciu próbek do budowania krzywej pełzania lub za wysokiej temperatury klinicznych.

2.6.3. Przy prowadzeniu badań naukowych liczba próbek określona w poniższej metody:

a) w większości przypadków dane doświadczalne dotyczące właściwości mechanicznych, lutowanych, mają normalny lub zbliżony do niego dystrybucji;

b) wynikające z normalnego prawa dystrybucji w celu uzyskania wiarygodnych danych z zadaną dokładnością liczba próbek określają w następujący sposób:

— określają wartość względnego błędu wartości średniej określonej cechy i jednokierunkową powiernicze prawdopodobieństwo . Wartości wybiera się z szeregu 0,90; 0,95; 0,99. Dla общетехнических celów powiernicze prawdopodobieństwo najczęściej biorą równej 0,95;

— określają oczekiwany współczynnik zmienności ;

— dla zadanych wartości , i w tabl.1 określają liczbę próbek .


Tabela 1

Liczba badań w normalnym ustawie dystrybucji

Liczba próbek dodają przy obróbce statystycznej uzyskanych wyników badań;

c) w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie innych ustaw dystrybucji.

Tabela 2

Liczba badań w logarytmicznie normalnego prawa dystrybucji

Tabela 3

Liczba testów na rozciąganie Weibulla

2.7. Obróbka próbek i wymagania próbki

2.7.1. Po lutowania próbki do badań rozciągania i ścinania przetwarzają według cholera.1−3, nie naruszając właściwości wytrzymałościowe паяного połączenia.

2.7.2. Dla próbek, które mają być testowane w termicznie przetworzonych stanie, należy poddawać obróbce cieplnej przedmiotu po lutowania do końcowej obróbki próbek.

2.7.3. Edycja i prostowanie złączy lutowanych elementów nie jest dozwolone.

2.7.4. Próbki z lutowane elementów powinny być przygotowywane na przecinarek lub za pomocą анодно-cięcia mechanicznego. Próbki z cienkich blach stalowych jest dozwolone wyciąć вулканитовыми dyskami. Zadziory na krawędziach próbki powinny być usunięte lekkiej запиловкой z promieniem zaokrąglenia nie mniej niż 1 mm.

2.7.5. Przed testami mierzą z dokładnością do nie więcej niż 0,1 mm:

— przekrój cylindrycznych próbek w miejscu паяного spoiny;

— długość i szerokość паяного spoiny płaskich próbek;

— szerokość нахлестки.

Na podstawie otrzymanych wyników obliczają powierzchnia паяного spoiny, zaokrągla wartość do 0,5 mm.

Przy obliczaniu powierzchni паяного połączenia przekrój gardzieli nie wziąć pod uwagę.

2.7.6. Każdą próbkę należy oznaczyć w miejscach podanych na cholera.9, 11, 13, 14, 15.

2.7.7. Próbki, które mają na паяном spoinie lub części roboczej wypaczenie, uszkodzenia mechaniczne, подрезы, wychodzące na powierzchnię ciała obce, pory, непропай i неспай, rozwarstwienia, umywalki, crack, do badań badaniom niedozwolone.

W kontrolnych badaniach rodzaj i liczba wad próbki nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych, określonych dla złączy lutowanych elementów.

2.7.8. Dopuszczalne odchylenia od zadanej obliczonej długości próbek, długości działki roboczej części próbki, na którym mierzy się wydłużenie, nie powinny przekraczać ±1%.

2.7.9. Bicie cylindrycznej próbki podczas kontroli w ośrodkach nie powinno przekraczać 0,02 mm.

2.7.10. Dopuszczalne odchylenie powierzchni przekroju nie powinna przekraczać ±0,5%.

2.7.11. Wymagania dotyczące dokładności pomiaru próbek do badań muszą być zgodne z GOST 9651, jeśli nie spełniać bardziej rygorystyczne wymagania.

2.7.12. Tolerancja płaskości próbki typu IV nie powinien przekraczać 2% grubości próbki.

2.7.13. Przy produkcji próbek typu I, IV i V należy zapewnić promień zaokrąglenia nie więcej niż 0,3 mm. Dopuszcza mechaniczna obróbka krawędzi.

2.8. Przeprowadzenie badań na cięcie, rozciąganie i długą trwałość

2.8.1. Badania prowadzone w adaptacjach specjalnie przetworzone w celu zmniejszenia naprężeń gnących w próbkach. Testy na cięcie próbek podanych na cholera.1 i 2, przeprowadza się w adaptacjach, podanych na cholera.5 i 6.

Cholera.5. Urządzenie do badania próbek typu I na kawałek

Urządzenie do badania próbek typu I na kawałek

Cholera.5

Cholera.6. Przyrząd do badań próbek typu II na rozciąganie

Przyrząd do badań próbek typu II na rozciąganie

Cholera.6

Wytrzymałość паяного połączenia, wyrażoną w мегапаскалях, określony przez podzielenie siły zniszczenia, wyrażona w newtonach, na powierzchni паяного spoiny, wyrażoną w milimetrach kwadratowych. Wyniki badania zniszczeń powinny być podane w raporcie z badań.

Aby uzyskać porównawczych cech badanych lutowniczych w krótkoterminowych testach na ścieranie i rozciąganie przy niskich i wysokich temperaturach, a także pokojowej należy нагружение próbek na testowej maszynie wykonywać z regulowaną prędkością poruszania się w mikrometrów na sekundę lub regulowaną siłą w newtonach na sekundę.

Próbki do badań na cięcie lub rozciąganie przy ogrzewaniu powinny być poddane obciążeniom w maszyny do badania na rozciąganie, wyposażony w mikrofalową. Temperatura próbki musi być stabilizowane w ciągu 1 h do aplikacji obciążenia, a regulacja temperatury pieca powinna być mniejsza niż ±1%.

Przykładowe testy na długotrwałą wytrzymałość doświadczają w nieciągłych maszynach, w których temperatura testy powinny być stabilne w ciągu 2 h do aplikacji obciążenia, temperatura pieca powinna mieć regulację mniej niż ±1%.

Jeśli testy na pełzanie spędzają w temperaturze pokojowej, to wybierają samochód bez pieca.

Powierzchni pęknięcia zniszczonych próbki badane na obecność wad, a wyniki badań zapisują w dzienniku badań.

2.8.2. Jako testowych maszyn w krótkoterminowych testach na rozciąganie i cięcia powinny być stosowane nieciągłe i uniwersalne diagnostyczne, maszyny według GOST 28840.

2.8.3. Wybór prędkości poruszania aktywnego zobowiązania według GOST 1497.

2.8.4. Próbki typu I należy badać w prześcieradle, na powyższym cholera.5. Wymiary urządzeń należy policzyć w zależności od wielkości próbki (wytrzymałość materiałów narzędzia — nie poniżej 700 Mpa).

2.8.5. Kriostat (lub naczynie z płynem chłodzącym) musi zapewniać chłodzenie próbek i możliwość utrzymania stałej temperatury zadanej próbki podczas badania.

Konstrukcja i schemat rozmieszczenia próbek w криостате znajdują się na cholera.19 i 20 aplikacji 3.

2.8.6. Do chłodzenia próbek jako chłodnic mogą być stosowane:

— do minus 70 °C — alkohol etylowy w mieszaninie z twardej dwutlenkiem węgla;

— od minus 70 °C do minus 100 °C — alkohol etylowy z ciekłym azotem;

— od minus 100 °C do minus 196 °C — парожидкостная mieszanina azotu;

— od minus 196 °C do minus 269 °C — парожидкостная mieszanka helu.

Jako chłodnic mogą być stosowane i inne płyny pochodzenia organicznego i nieorganicznego lub mieszaniny czynników, które nie powinny być toksycznych, żrących, wybuchowych. Zawartość tlenu w ciekłym azocie, stosowanego do chłodzenia próbek, — według GOST 9293.

Zastosowanie jako chłodziwa ciekłego tlenu i ciekłego powietrza nie wolno.

2.8.7. Do pomiaru temperatury czynnika chłodzącego stosuje się cieczy termometry z ceną działki elementarnej nie większej niż 1 °C lub termometry termoelektryczne oporu, lub termoelektryczne przetwornice z dodatkowymi urządzeniami spełniającymi określone wymagania w stosunku do ceny działki elementarnej.

2.8.9*. Dopuszczalne odchylenie temperatury czynnika chłodzącego od temperatury badania:

±2 °C w zakresie od 0 do minus 100 °C;

±4 °C w przedziale od minus 100 °C do minus 269 °C.
_______________
* Numeracja zgodna z oryginałem. — Uwaga «KODEKS».

Poziom chłodnicy cieczy w криостате mierzą przekaźnikowi czujnikami ruchu oporu, уровнемерами i innymi przyrządami. Dokładność określenia położenia poziomu chłodnicy cieczy — nie więcej niż 5 mm.

2.8.10. Temperaturę czynnika chłodzącego w негерметизируемом криостате utrzymuje się na wymaganym poziomie dodatkiem niewielkiej ilości chłodziwa podczas mieszania mieszanki.

2.8.11. Czas otwarcia migawki w przypadku testowanie próbek w ciekłym azocie musi spełniać 5 min po zakończeniu burzliwej wrzenia płynu, a w ciekłym helu i wodoru, — 5 min po zatwierdzeniu odpowiedniego poziomu wypełnienia w криостате.

Podczas badania w innych chłodnicach lub mieszaniny czynników chłodniczych czas ekspozycji — nie mniej niż 10 min po osiągnięciu temperatury badania. Wychłodzeniu próbek w czasie ujawnienia w granicach określonych w niniejszym standardem.

2.8.12. Urządzenie grzewcze musi zapewniać równomierne nagrzewanie części roboczej próbki do żądanej temperatury i utrzymanie tej temperatury przez cały czas testów.

Odchylenie od ustalonych zadanej temperatury nie powinna przekraczać:

±3 °C — w temperaturze grzania do 600 °C;

±4 °C — w temperaturze grzania od 600 °C do 900 °C;

±6 °C — w temperaturze grzania od 900 °C do 1200 °C.

2.8.13. W celu zabezpieczenia próbki przed utlenianiem w okresie ogrzewania dopuszcza się stosowanie w urządzeniach grzewczych ochronnej lub innej atmosfery lub próżni.

2.8.14. Dokładność pomiaru temperatury przy użyciu termoelektryczne przetworników z dodatkowymi przyrządami klasy dokładności 0,5 nie powinna przekraczać ±1%.

2.8.15. Do pomiaru temperatury próbek na końcach ich części roboczej musi być zainstalowane co najmniej dwa przetworniki termoelektryczne.

Przetworniki termoelektryczne na próbkach typu I należy mocować w odległości nie większej niż 5 mm od powierzchni nakrętki narzędzia (cholera.5) po zainstalowaniu próbki w przyrząd do badania.

2.8.16. Pracy końce termoelektryczne przetworników należy mocować na próbce зачеканкой, kontaktowej spawaniem lub innymi metodami, zapewniającymi niezawodne cieplnej kontakt z powierzchnią próbki. Należy zapewnić ochronę pracowników końców termoelektryczne przemienników od wpływu grzejników.

2.8.17. Czas nagrzewania do temperatury badania i czas działania przy ustawionej temperaturze powinny być doprowadzone do zgodności z dokumentacją techniczną na wyrób. Jeśli te wskazówki brakuje, to czas nagrzewania do temperatury badania powinna wynosić nie więcej niż 1 h, a czas działania 20−30 min.

Dla próbek typu I dopuszczalne jest wydłużenie czasu otwarcia migawki do 1 h.

2.8.18. Badania uważają, że nieważne w jednym z następujących warunków:

2.8.18.1. Przy zerwaniu próbki w kleszczach maszyny wytrzymałościowej.

2.8.18.2. Przy zerwaniu нахлесточного próbki w głównej metalu w części roboczej lub strefie галтелей.

Przy zerwaniu zgrzewania próbki w głównej metalu w części roboczej test uważają za ważne, w tym siła паяного połączenia należy uznać za równą wytrzymałości metali nieszlachetnych.

2.8.18.3. W przypadku wykrycia wad паяного połączenia w przerwie próbki (zanieczyszczenia, pory, непропай, неспай) podczas badań klinicznych.

2.8.18.4. W razie awarii w okresie ogrzewania lub chłodzenia przynajmniej jednego термоэлектрического konwerter lub termometru.

2.8.18.5. W przypadku naruszenia temperatury testu (wyłączenie instalacji, spadek napięcia w sieci itp.).

2.8.19. W tych przypadkach badanie powinno być powtarzane. Liczba nowo badanych próbek musi odpowiadać liczbie błędnych prób, jeśli test powtórzyć na próbkach pobranych z tej samej partii, lub podwójnemu liczby próbek pobranych z innej partii, która jest wykonana w identyczny procesu technologicznego.

3. PRZETWARZANIE WYNIKÓW

3.1. Wyniki badań rozciągania i ścinania w temperaturze pokojowej

Jest dozwolone użyć statystyczne przetwarzanie wyników badań rozciągania i ścinania w temperaturze pokojowej poprzez obliczenie średnich wartości wytrzymałości i среднеквадратических odchyleń wytrzymałości od wyników badań.

Średnia wartość wytrzymałości i odchylenie standardowe wytrzymałości określają w następujący sposób:

Wyniki prowadzą do konkretnego паяемого materiału, dlatego odnotowują minimalnie dopuszczalna wartość średniej ().

Aktualny traktowanie wyników może być uzasadniona w następujący sposób:

— związek między zmianami wywołanymi metodą prób i zmianami wywołanymi паяемым materiałem, nie są znane;

— zatwierdzenia «minimalnych tolerancji» potrzebny jest szereg wstępnych badań dla wszystkich typów istniejących паяемых materiałów;

— ilość badań niezbędnych do oceny minimalnych tolerancji", zwykle więcej, niż liczba wymagana do oceny wartości średnich. Biorąc pod uwagę wyniki badań, określają zasady odbioru паяемого materiału, jeśli charakteryzuje się minimalnym dopuszczalnym średnią .

Zatem:

— prawdopodobieństwo przyjęcia паяемого materiału, którego średnia wytrzymałość jest mniejsza niż powinna być równa stosunkowo mała wartość  — ryzyko konsumenta;

— prawdopodobieństwo przyjęcia паяемого materiału, którego średnia wytrzymałość więcej niż powinna być równa stosunkowo dużej wartości 1-gdzie  — ryzyko producenta.

Warunki te należy przestrzegać niezależnie od среднеквадратических odchyleń, które charakteryzują zachowanie паяемого materiału podczas testów.

Każdy паяемый materiał jest traktowany jako zaspokojenie tej wartości , jeżeli średnie wyników pomiaru wieku ilości prób spełnia warunek

. (3)

Jeśli ustawiona ryzyko 0,10 do 10%, a następnie, wykorzystując istniejące różnych tabel przykładowych wartości, można uzyskać do 5, 0,68.

W tych warunkach odbywa stosunek

. (4)

Obliczanie i opiera się na ustawie rozkładu normalnego. Niezdefiniowana zmienna

(5)

odpowiada centralnej rozkładu t-Studenta (jeśli  — minimalnie dopuszczalna wartość średnia) lub нецентральному rozkładu t-Studenta 1,2816(po 10%), a wartości i określają dwoma opcjami:

(6) — dla głównego dystrybucji;

(7) — dla нецентрального dystrybucji.

Pewne znaczenie przewidzianego ryzyka uzasadnione dla zainstalowanych trybów badania, ponieważ należy przy tym niewielką ilość badań, co jest ważne z ekonomicznego punktu widzenia

.

3.2. Krótkotrwała wytrzymałość podczas wysokiej temperatury próbek na cięcie

Badania te pozwalają zbudować krzywą niszczących napięć w układzie współrzędnych: wytrzymałość w мегапаскалях — temperatura w stopniach Celsjusza.

Na cholera.7 przedstawiono przykładowe krzywe, otrzymane na podstawie wartości trzech badania temperatury.

Cholera.7. Typowe krzywe wytrzymałości przy wysokiej temperatury klinicznych na cięcie

Typowe krzywe wytrzymałości przy wysokiej temperatury klinicznych na cięcie

1 — próbki wykonane w niskich temperaturach lutowania;

2 — próbki wykonane wysokiej temperaturze lutowania

Cholera.7

3.3. Testy na długotrwałą wytrzymałość próbek na cięcie

Celem badań w jednej lub kilku temperaturach — budowy jednej lub kilku krzywych w układzie współrzędnych: niszczącym napięcie w мегапаскалях — czas do zniszczenia w godzinach.

Napięcia powinny być dobrane tak, aby uzyskać czas zniszczenia pomiędzy 0,1 a 10. Dla specjalnych przypadków można badać napięcia, zapewniające czas zniszczenia 10lub 10h. Na cholera.8 przedstawiono przykład prezentacji wyników.

Cholera.8. Typowe krzywe wytrzymałości przy testach na ścinanie przy długotrwałej wytrzymałości

Typowe krzywe wytrzymałości przy testach na ścinanie przy długotrwałej wytrzymałości

1 — próbki wykonane w niskich temperaturach lutowania w temperaturze 20 i 200 °C;
2 — próbki wykonane wysokiej temperaturze lutowania przy 500 °C

Cholera.8

3.4. Statystyczne przetwarzanie wyników badań próbek wszystkich typów jest dozwolone prowadzić inną metodą, zapewniającą dokładność i porównywalność wyników.

Jednym z prawidłowych metod przetwarzania wyników jest metodą określoną w załączniku 4.

3.5. Nie wolno porównywać wyniki badań próbek różnych typów.

3.6. Wytrzymałość na rozciąganie przy rozciąganiu (), Mpa (kg/mm), obliczamy według wzoru

, (8)

gdzie — maksymalne obciążenie zrywające, N (kg);

— powierzchnia паяного spoiny, mm.

3.7. Wytrzymałość na cięcie , Mpa (kg/mm), obliczamy według wzoru

. (9)

3.8. Limit długotrwałej wytrzymałości oznaczają i gdzie , — wartość napięcia, powodujący zniszczenie w ustalonym czasie , przy stałej temperaturze .

ZAŁĄCZNIK 1. Raport z badań złączy lutowanych próbek na rozciąganie przy krótkotrwałych i długotrwałych testach

ZAŁĄCZNIK 1

PROTOKÓŁ N
badania złączy lutowanych próbek na rozciąganie przy krótkotrwałych
i długich testach

Tabela 4

Wyniki badań wytrzymałości na rozciąganie przy krótkotrwałych i długotrwałych testach

W rubryce «Uwagi» należy podać wady wykryte w паяном spoinie i strefie wpływu ciepła po zniszczeniu próbki.

ZAŁĄCZNIK 2 (jest to zalecane). KSZTAŁT I WYMIARY PRÓBEK

ZAŁĄCZNIK 2
Zalecana

Cholera.9. Typ I

Cholera.9

Tabela 5

Wymiary teleskopowych próbki, mm

Cholera.10. Typ II

Cholera.10

Tabela 6

Wymiary cylindryczne próbki, mm

Cholera.11. Typ III

 — grubość spoiny паяного

Cholera.11

Cholera.12. Typ IV

Cholera.12

Cholera.13. Typ V

Grubość materiału 3 mm; ;
;

Cholera.13

Tabela 7

Wymiary próbek płaskich, mm

_______________
* W nawiasach podano wielkość próbek do badań w niskich temperaturach.

Cholera.14−15. Wersje głowic próbek

Wersje głowic próbek

Cholera.14

Cholera.15

Tabela 8

Wymiary głowic próbki, mm

Cholera.16−17. Wykonanie głowic próbek typu II, stosowanych w badaniach z криостатом

Wykonanie głowic próbek typu II, stosowanych w badaniach z криостатом

Cholera.16

Podczas badania złączy lutowanych, których trwałość jest równa lub wyższa wytrzymałość паяемого materiału, dopuszcza się stosowanie próbek krzyżowych (cholera.17). (Dane z badań próbek krzyżowych są szacunkowe i nie mogą ubiegać się o wiarygodność wartości rzeczywistej wytrzymałości połączeń).

10; 15; 20 mm

Cholera.17

Cholera.18. Kształt i wymiary elementów próbek krzyżowych

Kształt i wymiary elementów próbek krzyżowych

Cholera.18

ZAŁĄCZNIK 3 (zalecane)

ZAŁĄCZNIK 3
Zalecana

Schemat rozmieszczenia próbek w герметизируемом криостате

Cholera.19. Schemat rozmieszczenia próbek w герметизируемом криостате

1 — testowana próbka; 2 — kriostat; 3 — przechwytywanie; 4 — czujnik poziomu chłodziwa; 5 — nakrętka uszczelniająca

Cholera.19

Cholera.20. Schemat rozmieszczenia próbek w негерметизируемом криостате

Schemat rozmieszczenia próbek w негерметизируемом криостате

1 — testowana próbka; 2 — górny drążek (przedłuż łącznikowy); 3 — dolny poprzeczny; 4 — płyn chłodzący;
5 — izolacja termiczna; 6 — szczeliwo (парафинированный grafit z azbestem); 7 — osłona kriostatu;
8 — nakrętka-zaślepka

Cholera.20

ZAŁĄCZNIK 4 (zalecane). KOLEJNOŚĆ OBRÓBKI STATYSTYCZNEJ WYNIKÓW BADAŃ

ZAŁĄCZNIK 4
Zalecana

1. Do statystycznej obróbki wyników badań stanowią вариационный szereg cech lub .

Wytrzymałość na rozciąganie przy rozciąganiu (), Mpa (kg/mm), obliczamy według wzoru

, (10)

gdzie  — maksymalne obciążenie zrywające, N (kg);

 — powierzchnia паяного spoiny, mm.

Wytrzymałość na slice (), Mpa (kg/mm), obliczamy według wzoru

. (11)

Dalej prowadzą podstawową statystyczne przetwarzanie uzyskanych wartości i . Za wynik badania przyjmuje się среднеарифметическое otrzymanych charakterystyk i , odchylenie standardowe cech, granice przedziału ufności przypadkowych błędów cech.

Obliczają среднеарифметическое wartość właściwości (i ) na podstawie poniższego wzoru:

, (12)

, (13)

gdzie  — wytrzymałość na rozciąganie przy rozciąganiu -go wzoru, Mpa;

 — wytrzymałość na cięcie -go wzoru, Mpa;

 — liczba wartości cech lub w вариационном rzędzie;

1, 2, 3 …

.

2. Odchylenia cech określają na podstawie poniższego wzoru:

; (14)

. (15)

3. W celu określenia rodzaju dystrybucji wyników badań należy zbudować wykres rozkładu doświadczonych danych w postaci współrzędnych prawdopodobieństwo — wartość cechy.

Następnie porównać je ze znanymi prawami dystrybucji, zawartych w tabeli.9.

Tabela 9

Dalej sprawdzają zgodę dystrybucji doświadczonych danych z planowaną teoretycznym rozkładem według kryteriów zgody.

4. Najczęściej stosowanym prawem rozkład jest normalny.

Wzory do obliczania wyników badań:

— za равноточных wymiarach

; (16)

; (17)

; (18)

; (19)

— za неравноточных wymiarach

 — średnia ważona; (20)

 — ważone odchylenie standardowe, (21)

gdzie  — liczba wyników badań;

 — częstość występowania losowej wartości w przedziale;

 — wartość zmiennej wielkości;

 — среднеарифметическое wartość;

 — liczba okresów;

 — wartość średnia;

 — dyspersja;

 — granice przedziału ufności przypadkowego błędu;

 — współczynnik rozkładu t-Studenta, zdefiniowane w tabeli.10 i 11.

Tabela 10

Wartość współczynnika t-Studenta przy jednostronnej pełnej zaufania prawdopodobieństwa

 — liczba stopni swobody,

Tabela 11

Wartość współczynników Studenta podczas dwustronnego zaufania prawdopodobieństwa

5. Definicja несмещенной oceny среднеквадратического odchylenia

. (22)

Tabela 12

Wartości współczynnika przy

 — liczba stopni swobody.


Granice przedziału ufności przypadkowego błędu przy normalnym rozkładzie znajdują się według wzoru

; (23)

definicja zaufania granic среднеквадратического odchylenia

; (24)

. (25)

Wartość określona w tabeli.13.

Tabela 13

6. Dyspersja, uzyskane przy неравноточных wymiarach (obliczenia  — w terminie na podstawie ich sposobów), zawyżone. Dla wyjaśnienia wariancji zastosowano poprawkę Shepparda.

, (26)

gdzie  — rozmiar interwału.

7. Dalej należy przeprowadzić kontrolę zestaw cech lub вариационного szeregu do rozkładu normalnego.

8. Określają obliczony współczynnik zmienności i porównuje go z przyjętą wartością .

(27)

lub . (28)

Jeśli obliczony współczynnik zmienności więcej przyjętego, — zakres badań przeliczone dla znalezionego współczynnika zmienności.

9. W przypadku, gdy w вариационном określonych cech lub , подчиняющемуся normalnego prawa dystrybucji, jedną lub kilka wartości budzą wątpliwości co do przynależności ich do tego szeregu, to korzystają z zasady oceny анормальности wyników badań do odrzucenia gwałtownie wydzielających (rozwijanych) wartości.

Uwaga. Jeśli nieprawidłowe wartości, co charakteryzuje dolną granicę właściwości паяного połączenia i jest minimalne, powtarza się, a w фрактографическому analizy połączenie wysokiej jakości, to taki wynik wykluczać nie należy, a badania należy powtórzyć na zwiększonej o połowę partii próbek.

10. Przy ustalaniu rażących błędów dla innych przepisów rozdziału stosuje się inne kryteria odrzucenia rozwijanych wartości. Zużyty kryterium powinien być określony w protokole badania.

11. Po wykluczeniu jednego lub kilku wartości cech lub z вариационного szeregu należy policzyć среднеарифметическое wyników pomiaru, odchylenie standardowe i zaufania granicy przypadkowego błędu dla wartości nowego rzędu.

12. Otrzymane wartości są ostateczne wyniki przeprowadzonych badań i są wystawiane w formie tabeli.14, załączonej do protokołu badań.

Tabela 14

Wyniki agregacji (załącznik do protokołu N)

PRZYKŁADY OBRÓBKI STATYSTYCZNEJ WYNIKÓW BADAŃ

Liczba próbek, niezbędne do przeprowadzenia eksperymentu, określić zgodnie z załącznikiem nr 2.

Na tabl.1 do 10%=0,1; 0,95 i 10%=0,1 w przypadku normalnego prawa dystrybucji 5.

Przykład 1

Podczas przetwarzania wyników badań pięciu złączy lutowanych próbek otrzymano następujący вариационный szereg wartości 18,7; 18,2; 17,4; 16,2; 16,0 kg/mm.

Среднеарифметическое wartość oblicza się według wzoru (12)

kg/mm.

W celu określenia среднеквадратического odchylenia znaleźć wartość (patrz tab.15).

Tabela 15

kgf/mm

________________
* Zgodność z oryginałem. — Uwaga «KODEKS».


Według wzoru (14) określa odchylenie standardowe

kg/mm.

Granice przedziału ufności przypadkowego błędu obliczamy według wzoru (19)

kg/mm.

Wartość można znaleźć w tabeli.10 lub 11. Dla przy 0,95.

Sprawdzają współczynnik zmienności, do czego według wzoru (27) znajdują się jego wartość , a wynik jest porównywany z przyjętym współczynnikiem.

Otrzymany współczynnik zmienności jest mniejszy od określonej zatem zdefiniowane poprawnie.

Do oceny zestaw kosmetyków gwałtownie się (listy rozwijanej) wartości tego вариационному rzędzie i podejmowania decyzji o wykluczeniu lub pozostawieniu kgf/mmw składzie wielu określają odchylenie standardowe bez rozwijanej wartości

; (29)

kg/mm.

Znaleźć stosunek różnicy rozwijanej wartości i przeciętnego do среднеквадратическому odchylenia:

; (30)

.

Otrzymany wynik porównać z pobranych z tabeli.16 lub 17 tej liczby próbek i przyjętej zaufania prawdopodobieństwa .

Tabela 16

Wartości graniczne przy 21

.

Uwaga. Wartości oznaczone gwiazdką, należą do nowego вариационному rzędzie bez анормальных («wypadających») wartości.

Jeśli , to podejrzany w анормальности wynik może być usunięty, w przeciwnym razie należy do tego вариационному rzędzie i go nie wykluczają.

Przy 21 wartość można znaleźć w tabeli.16.

Tabela 17

Wartości graniczne przy 21

gdzie .

Z tabeli.16 do 4 i 0,95 znajdują 1,46, tj.

.

Wartość uzyskaną podczas badania pierwszej próbki, nie jest szorstki błędem i należy do tego вариационному rzędzie.

W konsekwencji, wartości uzyskane przy statystycznej obróbki wyników badań, są ostateczne:

17,3 kg/mm, 1,19 kg/mm; 0,95, 1,13 kg/mm.

Przykład 2

Podczas przetwarzania wyników badań pięciu złączy lutowanych próbek otrzymano następujący вариационный szereg wartości 18,7; 17,8; 17,1; 16,7; 16,2 kg/mm.

Среднеарифметическое wartość 17,3 kg/mm.

Tabela 18

Według wzoru (14) określa odchylenie standardowe

kgf/mm,

według wzoru (19) znajdują

kg/mm.

Określają według wzoru (27) obliczony współczynnik zmienności

.

szacunkowa jest mniejsza od zadanego, zatem zdefiniowane poprawnie.

Definicja zaburzenia (listy rozwijanej) wynik w próbce

kgf/mm,

kgf/mm,

do czego według wzoru (14) liczą , a 18,7 kg/mmpod uwagę nie biorą

kg/mm.

Według wzoru (30) znajdujemy

.

W tabeli wartości 1,46

,

w konsekwencji, wartość uzyskaną podczas badania pierwszej próbki, jest szorstka błędem i może być wykluczone z tego вариационного rzędu.

W tym przypadku obliczamy nowe wartości , i :

kgf/mm;

kgf/mm;

kg/mm.

Zapisują ostateczny wynik badań:

17 kg/mm, 0,68 kg/mm, 0,95, 0,72 kg/mm.