GOST R ISO 4967-2009

• gost-r-iso-4967-2009.pdf (593.67 KiB)
  ГОСТ Р ИСО 4967-2009

GOST R ISO 4967−2009 Stal. Oznaczanie zawartości wtrąceń niemetalicznych. Металлографический metoda z użyciem standardowych skal (z Poprawką)

GOST R ISO 4967−2009

Grupa В09

NORMA KRAJOWA FEDERACJI ROSYJSKIEJ

Stal

OZNACZANIE ZAWARTOŚCI WTRĄCEŃ NIEMETALICZNYCH. МЕТАЛЛОГРАФИЧЕСКИЙ METODA Z UŻYCIEM SKALI ODNIESIENIA

Steel. Determination of content of nonmetallic inclusions. Micrographic method using standard diagrams

OX 77.080.20
ОКСТУ 0709

Data wprowadzenia 2011−01−01

Przedmowa

Cele i zasady normalizacji w Federacji Rosyjskiej nie jest ustawiony ustawą z dnia 27 grudnia 2002 r. nr 184-FZ «O technicznym regulacji», a zasady stosowania norm krajowych Federacji Rosyjskiej — GOST R 1.0−2004 «Standaryzacja w Federacji Rosyjskiej. Główne postanowienia"

Informacje o standardzie

1 PRZYGOTOWANY I PRZEDSTAWIONY komitet Techniczny dla normalizacji TC 145 «Metody kontroli wyrobów metalowych» na podstawie własnego autentycznego tłumaczenia normy, o której mowa w pkt 3

2 ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzenie Federalnej agencji ds. regulacji technicznej i metrologii od 11 grudnia 2009 r. N 728-st

3 Niniejszy standard jest identyczny z międzynarodowym standardem ISO 4967:1998 «Stal. Oznaczanie zawartości wtrąceń niemetalicznych. Металлографический metoda z użyciem standardowych skal» (ISO 4967:1998 «Steel — Determination of content of nonmetallic inclusions — Micrographic method using standard diagrams»)

4 WPROWADZONO PO RAZ PIERWSZY


Informacja o zmianach do niniejszego standardu została opublikowana w codziennie również spoza publikowanej informacji o indeksie «Krajowe standardy», a tekst zmian i poprawek — co miesiąc emitowanych informacyjnych drogowskazami «Krajowe standardy». W przypadku rewizji (wymiany) lub odwołania niniejszego standardu powiadomienie zostanie opublikowany w miesiąc również spoza publikowanej informacji o indeksie «Krajowe standardy». Odpowiednia informacja, powiadomienie i teksty umieszczane są także w systemie informatycznym do wspólnego użytku — na oficjalnej stronie Federalnej agencji ds. regulacji technicznej i metrologii w sieci Internet

WNIESIONA poprawka, która została opublikowana w ИУС N 2, 2012 rok

Poprawka wniesiona przez producenta bazy danych

1 Zakres zastosowania

Niniejszy standard określa металлографический metoda oznaczania zawartości wtrąceń niemetalicznych w katana lub kutej stali, posiadającej stopień ściskanie nie mniej niż 3, z użyciem standardowych skal.

Dla automatu stali i stali z kontrolowaną formą siarczków referencyjne osi, zawartych w niniejszym standardzie (załącznik A), nie mają zastosowania.

Dopuszcza się oznaczanie zawartości wtrąceń niemetalicznych za pomocą metod automatycznej analizy obrazów (załącznik D).

2 Istota metody

Metoda polega na porównaniu obserwowanego pola widzenia odniesienia, skali, podanej w załączniku A, i ocenie każdego rodzaju zanieczyszczeń indywidualnie. W przypadku korzystania z analizy obrazu pola oceniają zgodnie z zależnościami podanymi w załączniku D.

Zdjęcia na skali odniesienia zgodne z kwadratowym pola widzenia o powierzchni 0,5 mmkażda, obserwującym na podłużnej polerowanej płaszczyzny przy zwiększeniu x 100.

Zgodnie z formą i rozkładu zanieczyszczeń referencyjne obrazy są podzielone na pięć głównych grup, oznaczonych literami A, b, c, D i DS.

Te pięć grup charakteryzują najczęściej obserwowane typy i cechy morfologiczne zanieczyszczeń:

— Grupa A (włączyć rodzaju siarczków) — silnie zdeformowane poszczególne cząstki w kolorze szarym, z szerokim zakresem współczynnika kształtu (stosunek długość/szerokość) i zwykle z zaokrąglonymi końcami;

— Grupa (włączyć rodzaju алюминатов) — liczne недеформируемые cząstki (nie mniej niż trzech), wielokątny, o niskim współczynniku kształtu (mniej niż trzech), czarnego lub niebieskawy kolor, zorientowane w kierunku deformacji;

— Grupa Z (włączyć rodzaju krzemianów) — silnie zdeformowane pojedyncze czarne lub ciemno-szare cząstki, z szerokim zakresem współczynnika kształtu (nie mniej niż trzy) i, jak zwykle, ostrymi końcami;

— Grupa D (włączyć rodzaju kulistych tlenków) — недеформируемые, kanciaste lub okrągłe, czarne lub niebieskie, losowo rozproszone cząstki, z niskim współczynniku kształtu (mniej niż trzech);

— Grupa DS (on typu pojedynczych kulistych tlenków) — okrągłe lub prawie okrągłe pojedyncze cząstki o średnicy nie mniej niż 13 µm.

Według podanych skalach odniesienia mogą być również oceniane i inne (niekonwencjonalne) rodzaje zanieczyszczeń, pod warunkiem podobieństwa w morfologii (kształtu, wielkości, rozkładu i ilości) z wymienionymi wyżej pięcioma rodzajami zanieczyszczeń, i określić ich charakter chemiczny. Na przykład, kulistych siarczki należy oceniać jak włączyć rodzaju , ze wskazaniem w protokole prób określenia ich składu z wykorzystaniem indeksu dolnego (na przykład ). Symbol oznacza, że jest to siarczki wapnia, a oznaczenie  — kulistych włączyć siarczków pierwiastków ziem rzadkich.  — kulistych dwufazowy włączeniu, na przykład алюминат, otoczony cynobrem wapnia.

Związki takie, jak бориды, węgliki, azotki i карбонитриды, również mogą być oceniane według tej klasyfikacji, pod warunkiem podobieństwa w morfologii z wymienionymi wyżej pięcioma rodzajami zanieczyszczeń i określić ich charakter chemiczny, jak opisano w poprzednim akapicie.

Uwaga — w Celu ustalenia rodzaju niekonwencjonalnych zanieczyszczeń przed przeprowadzeniem badania wskazane jest, aby trzymać ich badanie przy wzroscie ponad x 100.


Każda grupa podstawowa zanieczyszczeń, przedstawionych na osi, składa się z dwóch podgrup, z których każda zawiera sześć wzorcowych obrazów, charakteryzujących wzrost zawartości zanieczyszczeń. Podział na podgrupy przeprowadzone na celu dać przykłady różnej grubości wtrąceń niemetalicznych.

Referencyjne skali dla różnych grup zanieczyszczeń znajdują się w załączniku A.

Po lewej stronie każdego wzorcowego obrazu podany wynik zanieczyszczeń , rosnący od 0,5 do 3 wraz ze wzrostem długości włączyć lub wzoru włączeń (grupy A, b i c) lub ilości załączeń (grupa D), lub ich średnicy (zespół DS), jak określono w tabeli 1, a także grubości, jak podano w tabeli 2. Na przykład oznaczenie wzorcowego obrazu A2 wskazuje, że forma zanieczyszczeń, obserwowanych w mikroskopie, odpowiada grupie A, a ich rozkład i ilość odpowiada punkt 2.


Tabela 1 — Dopuszczalne minimalne wartości punktowej oceny

Tabela 2 — Parametry grubości zanieczyszczeń

3 Pobieranie próbek

Forma zanieczyszczeń w dużej mierze zależy od stopnia deformacji nierdzewnej; dlatego porównawcze pomiary można przeprowadzać tylko na próbkach wykonanych z produktów o tym samym stopniu deformacji. Polerowana powierzchnia próbki, używanego do oznaczania zawartości zanieczyszczeń, powinna wynosić około 200 mm(20х10 mm). Ona powinna być równoległa do podłużnej osi produktu i znajduje się w połowie odległości pomiędzy powierzchnią zewnętrzną i centrum.

Metodyka pobierania próbek powinna być określona w normach i dokumentach technicznych na wyroby metalowe. W przypadku blachy walcowane polerowana powierzchnia próbki powinna znajdować się w odległości równej w przybliżeniu ¼ szerokości papieru do krawędzi.

W przypadku braku takich wytycznych powinny być stosowane następujące metody pobierania próbek:

— dla pręta lub wałek o średnicy powyżej 40 mm badają powierzchnię części диаметрального przekroju, położonej w połowie drogi między powierzchnią zewnętrzną i centrum (rysunek 1);

— dla pręta o średnicy powyżej 25 do 40 mm włącznie badają powierzchnię połowy диаметрального przekroju (od centrum do krawędzi próbki) (rysunek 2);

— dla pręta o średnicy do 25 mm badają powierzchnię pełnego диаметрального przekroju, którego długość jest wystarczająca dla uzyskania powierzchni około 200 mm(rysunek 3);

— dla blach o grubości nie większej niż 25 mm badają powierzchnię całego przekroju podłużnego, znajdujący się w odległości, równej ¼ szerokości arkusza od jego krawędzi (rysunek 4);

— dla blach o grubości powyżej 25 do 50 mm włącznie badają powierzchnię połowy grubości blachy od jego powierzchni zewnętrznej do centrum, znajdujący się w odległości, równej ¼ szerokości arkusza od jego krawędzi (rysunek 5);

— dla blach o grubości powyżej 50 mm badają powierzchnię ¼ grubości blachy, znajdującą się w połowie odległości między powierzchnią zewnętrzną i środkiem grubości i w odległości, równej ¼ szerokości arkusza od jego krawędzi (rysunek 6).

Ilość отбираемых próbek określają zgodnie z normami produktu lub specjalną umową.

Dla każdego innego produktu metoda pobierania próbek powinny być określone w umowie między stronami.

Rysunek 1 — Próbka od pręta lub wałek o średnicy lub boku długości ponad 40 mm

Rysunek 1 — Próbka od pręta lub wałek o średnicy lub boku długości ponad 40 mm

Rysunek 2 — Próbka od pręta lub wałek o średnicy lub boku długości ponad 25 do 40 mm włącznie

Rysunek 2 — Próbka od pręta lub wałek o średnicy lub boku długości ponad 25 do 40 mm włącznie

Rysunek 3 — Wzór z pręta o średnicy do 25 mm

Rysunek 3 — Wzór z pręta o średnicy do 25 mm

Rysunek 4 — Próbki z blachy o grubości nie większej niż 25 mm

Rysunek 4 — Próbki z blachy o grubości nie większej niż 25 mm

Rysunek 5 — Próbki z blachy o grubości powyżej 25 do 50 mm włącznie

Rysunek 5 — Próbki z blachy o grubości powyżej 25 do 50 mm włącznie

Rysunek 6 — Próbki z blachy o grubości powyżej 50 mm

Rysunek 6 — Próbki z blachy o grubości powyżej 50 mm

4 Przygotowanie próbek

Wzór wyciąć w taki sposób, aby uzyskać odpowiednią powierzchnię do badania. Aby uzyskać płaską powierzchnię i wykluczyć zaokrąglenie krawędzi próbki podczas polerowania, próbka może być zainstalowany w przyrządzie lub poddany монтировке.

Podczas polerowania próbek ważne jest, aby wykluczyć выкрашивание lub deformacji zanieczyszczeń, a także zanieczyszczenie powierzchni polerowanej. Powierzchnia próbki powinna być możliwie czyste, a forma zanieczyszczeń nie powinna ulec zmianie. Wymagania te są szczególnie ważne jest, aby przestrzegać, gdy oceniane włączyć mają małe rozmiary. Do polerowania zaleca się stosowanie pasty diamentowe. W niektórych przypadkach może być konieczne obróbka cieplna próbki przed полированием w celu nadania mu maksymalnej twardości.

5 Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń

5.1 Metoda obserwacji

Badanie w mikroskopie spędzają jedną z dwóch metod:

— проецированием obrazu na szkło matowe;

— obserwacji przez okular.

Wybraną metodę należy stosować w ciągu całego badania.

Jeśli obraz jest rzutowany na szkło matowe lub podobne urządzenie, to wzrost na matowej szybie powinno być w granicach x (100±2). Nałożony na przezroczystą plastikową osłonę (rysunek 7) kwadrat o boku równej 71 mm (powierzchnia który odpowiada prawdziwej placu 0,5 mm), umieszczone na ekran projekcyjny z matowego szkła lub za ekranem. Obraz, obserwowane wewnątrz kwadratu, w porównaniu z obrazami na odniesienia osi (załącznik A).

Rysunek 7 — siatka Pomiarowa do przezroczystych nakładek lub naoczni wkładek

Rysunek 7 — siatka Pomiarowa do przezroczystych nakładek lub naoczni wkładek

W przypadku badania zanieczyszczeń przez okular mikroskopu należy ustawić mikroskop окулярную wkładkę z siatki pomiarowej przedstawionej na rysunku 7, umieszczając ją w taki sposób, aby kwadrat o powierzchni 0,5 mmznajdował się w płaszczyźnie obrazu.

Uwaga — W niektórych przypadkach może być potrzebne zwiększenie ponad x 100, pod warunkiem, że ten sam wzrost był używany do odniesienia wagi, o czym zaznaczono w raporcie z badań.

5.2 Metody oceny

Do oceny zanieczyszczeń stosuje się dwie metody.

5.2.1 Metoda A

Badają całą wypolerowana powierzchnia próbki i dla każdego rodzaju zanieczyszczeń zarówno cienkich, jak i grubych, określają najgorsza pola, tzn. pole odpowiadające najbardziej narażone punkt odniesienia osi.

5.2.2 Metody W

Badają całą wypolerowana powierzchnia próbki i każde pole w porównaniu z standardową skalą. Rejestrują wynik każdego rodzaju zanieczyszczeń zarówno cienkich, jak i grubych (widoczna po lewej stronie wzorcowych obrazów), który w największym stopniu odpowiada badanego pola.

Dopuszcza się w porozumieniu z konsumentem przeprowadzić częściowe badanie próbki poprzez ocenę zmniejszonej liczby pól, rozmieszczonych według określonego schematu. Jak liczba badanych pól, jak i ich rozmieszczenie powinny być określone w umowie między stronami.

5.2.3 Ogólne zasady metody A i W

Każdy obserwujący pole w porównaniu z benchmarku obrazami. Jeśli ocena zanieczyszczeń w aktualnym polu znajduje się między dwoma benchmarku obrazami, to jej округляют do niskiego punkty.

Jeśli są poszczególne włączyć lub wzoru włączeń, których długość przekracza szerokość pola (0,71 mm), a także, jeśli szerokość lub średnica zanieczyszczeń przekraczają wartości maksymalne dla grubych zanieczyszczeń (tabela 2), to takie włączeniu należy ocenić jako сверхразмерные długości, szerokości lub średnicy. Wymiary takich wtrąceń lub linii powinny być określone w protokole badania oddzielnie. Jednak te włączeniu należy wziąć pod uwagę w ogólnej ocenie tego pola.

Powtarzalność pomiarów poprawia się po przeprowadzeniu rzeczywistych wymiarów (długości zanieczyszczeń typów A, b i c, średnicy zanieczyszczeń typu DS) i obliczeń zanieczyszczeń (typu D). Do takich pomiarów należy używać przezroczystą nakładkę lub окулярную wkładkę (patrz rysunek 7), wartości graniczne podane w tabelach 1 i 2, a także morfologiczne opisu w punkcie 2.

Niekonwencjonalne rodzaje zanieczyszczeń ocenia się po kompletnym zdjęć tej grupy (A, b, c, D, DS), która w największym stopniu odpowiada ich morfologii. Długość, ilość, szerokość lub średnica zanieczyszczeń w porównaniu z benchmarku obrazami każdej grupy zanieczyszczeń, zawartych w załączniku A, lub określają całkowitą długość, ilość, grubości lub średnicy zanieczyszczeń i korzysta z tabel 1 i 2 w celu ustalenia punktu, z którego pochodzi zawartość wtrąceń i klasy grubości (cienkie, grube lub сверхразмерные). Następnie wskazują naturę niekonwencjonalnych zanieczyszczeń za pomocą indeksu dolnego w oznaczeniu typu zanieczyszczeń. Definicja indeksu dolnego znajduje się w raporcie z badań.

Aby włączyć typów A, b i c dwa oddzielne włączyć lub dwie linijki zanieczyszczeń długości i znajdujące się lub nie znajdujące się w jednej linii, jest traktowany jako jeden włączanie lub jedną linię, jeśli odległość jest mniejsza niż lub równa 40 µm, a odległość (odległość między środkami zanieczyszczeń lub linii) mniejsza niż lub równa 10 µm (rysunki 8 i 9).

Rysunek 8 — Włączyć typów A i Z

Rysunek 8 — Włączyć typów A i Z

Rysunek 9 — Włączenia typu W

Rysunek 9 — Włączenia typu W

W przypadku linii, zawierającej włączyć o różnej szerokości, szerokość linii jest równa szerokości największej włączyć.

6 Prezentacja wyników

6.1 postanowienia Ogólne

Jeśli w normach na wyroby nie uzgodniono inaczej, to wyniki badania mogą być przedstawione w następujący sposób.

Wyniki wyrażają pokoje punktów, odnoszące się do każdej próbki, na podstawie których obliczamy среднеарифметическое wartość punktową do topienia dla każdego typu i każdej grubości zanieczyszczeń. Ta metoda używa się w połączeniu z metodą A, opisane w 5.2.1.

6.2 Metoda A

Prowadzą wynik odpowiadający najgorszy pola, dla każdego typu i każdej grubości zanieczyszczeń (załącznik).

Po standardowego oznaczenia rodzaju zanieczyszczeń wskazują wynik najgorszego pola. Obecność grubych zanieczyszczeń wskazują literą , a obecność сверхразмерных zanieczyszczeń (5.2.3) — literą .

Przykłady: A 2; 1e; 3; D 1; 2s; DS 0,5.

Dla każdego indeksu dolnego, wykorzystywanego do identyfikacji niekonwencjonalnych rodzajów zanieczyszczeń, w raporcie z badań powinny być podane określenia.

6.3 Metody W

Określają pełną liczbę pól, obliczonych każdym ocen, dla każdego typu i każdej grubości zanieczyszczeń przy tej liczbie badanych pól .

Za porozumieniem stron do przedstawienia wyników może być używany kompletny zestaw wartości liczby pól, odpowiadających każdy punkt, dla różnych typów zanieczyszczeń, na przykład w postaci sumarycznego wskaźnika zawartości zanieczyszczeń , lub wskaźnika średniej zawartości zanieczyszczeń .

Przykład — Dla wtrąceń typu A biorą:

— liczba pól, obliczonych klasy 0,5;

— liczba pól, obliczonych klasy 1;

— liczba pól, obliczonych notą 1,5;

— liczba pól, obliczonych klasy 2;

— liczba pól, obliczonych wynikiem 2,5;

— liczba pól, obliczonych wynikiem 3;

wtedy

; (1)

, (2)

gdzie — pełna liczba badanych pól.

Typowe przykłady prezentacji wyników przedstawiono w załączniku C.

7 raport z badań

Raport z badań powinien zawierać:

a) link na aktualny standard;

b) gatunek stali, numer wytopu;

c) rodzaj produktów i ich wymiary;

d) rodzaj próbki i rozmieszczenie badanej płaszczyźnie;

e) wybrane metody (metoda obserwacji, metoda oceny metoda przetwarzania wyników);

f) wzrost, jeśli jest więcej niż x 100;

g) liczba badanych pól lub pełną badającą powierzchnia;

h) wyniki badań (w tym ilość, rozmiar i typ сверхразмерных zanieczyszczeń lub linii);

i) ustalenia dolnych indeksów, używanych do niekonwencjonalnych rodzajów zanieczyszczeń.

Załącznik A (obowiązkowe). Referencyjne skali ISO do zanieczyszczeń typów A, b, c, D i DS

Załącznik A
(obowiązkowe)

Grupa A (włączyć rodzaju siarczków)

Grupa (włączyć rodzaju алюминатов)

Grupa Z (włączyć rodzaju krzemiany)

Grupa D (włączyć rodzaju kulistych tlenków)

Grupa DS (on typu pojedynczych kulistych tlenków)

Średnica od 13 do 76 µm włącznie

Minimalna średnica

Aplikacja W (odniesienia). Ocena pola i сверхразмерных zanieczyszczeń lub linii

Aplikacja W
(pomocniczy)

V. 1. Przykład oceny pola

Rysunek W. 1 — Ocena pola

Górny po lewej stronie rysunku na rysunku V. 1 pokazuje pole, obserwowane przy powiększeniu100, na którym można rozróżnić cztery rodzaje wtrąceń niemetalicznych. W zależności od ich kształtu i rozkładu te włączeniu klasyfikują jako następujące cztery typy:

— typ A, siarczki;

— typ W, алюминаты (zniszczone włączyć);

— typ Z, krzemiany;

— typ DS, jeden глобулярное włączanie.

Obserwujący pole oceniają poprzez jego porównanie do każdego rodzaju zanieczyszczeń z najbardziej bliskich przykładowym obrazem, nie biorąc pod uwagę inne rodzaje zanieczyszczeń. Taka ocena daje następujące punkty: A, 2, 2, 1 i DS 2,5.

Rysunek W. 1 — Ocena pola

V. 2 Przykład oceny сверхразмерных zanieczyszczeń lub linii

Jeśli włączenie lub wzmianką są сверхразмерными tylko na długości, przy użyciu metody W część włączyć lub wzoru, znajdującego się w obrębie pola, a przy zastosowaniu metody A 0,71 mm nadają się do długości pozostałych zanieczyszczeń tego samego typu i o tej samej grubości, znajdujących się w tym polu (rysunek V. 2a).

Rysunek B. 2 — Ocena pola z сверхразмерными wtrąceniami lub wersy

Rysunek B. 2 — Ocena pola z сверхразмерными wtrąceniami lub wersy

Jeśli włączenie lub wzmianką są сверхразмерными szerokości lub średnicy (wyłącznika typu D), to włączanie należy ocenić jako gruby włączenie do tego pola (rysunek V. 2b).

Jeśli ilość wtrąceń typu D ponad 49, to wynik należy obliczyć z wyrażenia podanego w załączniku D.

Dla wtrąceń typu DS o średnicy ponad 0,107 mm wynik można obliczyć z wyrażenia podanego w załączniku D.

Załącznik c (informacyjny). Typowy przykład prezentacji wyników (pełna liczba pól, obliczonych każdym ocen dla każdego rodzaju zanieczyszczeń, w tym liczbie badanych pól)

Aplikacja Z
(pomocniczy)

S. 1 Punkty odpowiednie do każdego pola i rodzaju zanieczyszczeń

W tabeli C. 1 przedstawiono przykład wyników takiej oceny dla 20 badanych pól. Zwykle badają nie mniej niż 100 pól.


Tabela C. 1 — Wyniki

S. 2 Pełna liczba pól każdego punktu do każdego rodzaju zanieczyszczeń

Z powyższych wyników określają pełną liczbę pól, obliczonych każdym ocen, dla każdego rodzaju zanieczyszczeń. Te wartości całkowitej liczby pól przedstawiono w tabeli C. 2.


Tabela C. 2 — Pełna liczba pól

S. 3 Obliczenie wskaźnika ogólnego zanieczyszczenia wtrąceniami i wskaźnika średniego zanieczyszczenia

Korzystając z pełną liczbę pól, pokazany w tabeli C. 2, obliczamy wartości wskaźników pełnej i średniej zanieczyszczenia, dla każdego rodzaju zanieczyszczeń i każdej grubości.

S. 3.1 Dla wtrąceń typu A

a — Cienkie włączyć

; (S. 1)

, (S. 2)

gdzie  — pełna liczba badanych pól (patrz S. 2).

b — Grube włączyć

; (S. 3)

z podaniem 1s. (S. 4)

S. 3.2 Aby włączyć rodzaju W

a — Cienkie włączyć

; (S. 5)

. (S. 6)

b — Grube włączyć

; (S. 7)

. (S. 8)

S. 3.3 Aby włączyć rodzaju Z

a — Cienkie włączyć

; (S. 9)

. (S. 10)

b — Grube włączyć

; (S. 11)

. (S. 12)

S. 3.4 wtrąceń typu D

a — Cienkie włączyć

; (C. 13)

. (S. 14)

b — Grube włączyć

; (C. 15)

z podaniem 1s. (S. 16)

S. 3.5 Dla wtrąceń typu DS

; (S. 17)

. (S. 18)

S. 4 współczynnik Wagi

W celu uzyskania wskaźnika ogólnej czystości stali, opartego na ilości zanieczyszczeń, zaleca się współczynnik wagi dla każdego wyniku.

Mogą być stosowane współczynniki wagowe podane w tabeli C. 3.


Tabela C. 3 — współczynniki Wagowe

Wskaźnik czystości obliczamy według następującego wzoru

, (S. 19)

gdzie  — współczynnik wagi;

 — liczba pól punkty ;

 — w pełni zbadany obszar próbki, mm.

Załącznik D (informacyjny). Zależności między punktami odniesienia osi i pomiarami zanieczyszczeń

Aplikacja D
(pomocniczy)

Zależności między punktami odniesienia osi i pomiarami zanieczyszczeń (długości lub średnicy mikrometrów, ani ilością na polu) dla inkluzji grup A, b, c, D i DS przedstawiono na wykresach poniżej. Do obliczenia punktów z pomiaru lub mierzonych cech po jednym punkcie, na przykład, jeśli chcesz oceniać włączyć powyżej trzeciego punktu, wykorzystują następujące wyrażenia.

D. 1 Obliczenie punktów na podstawie wyników pomiarów

Dla siarczków grupy A na długości , µm

. (D. 1)

Dla алюминатов grupy W długości , µm

. (D. 2)

Do grupy krzemianów Z długości , µm

. (D. 3)

Dla kulistych tlenków grupy D w ilości na polu

. (D. 4)

Dla pojedynczego глобулярного tlenku typu DS średnicy, µm

. (D. 5)

Za wyjątkiem wtrąceń typu DS, aby uzyskać , należy użyć антилогарифмы.

D. 2 Obliczenie mierzonych cech po jednym punkcie

Dla siarczków grupy A całkowita , µm

. (D. 6)

Dla алюминатов grupy całkowita , µm

. (D. 7)

Do grupy krzemianów Z całkowita , µm

. (D. 8)

Dla kulistych tlenków grupy D liczba na polu

. (D. 9)

Dla pojedynczego глобулярного tlenku typu DS wewnętrzna , µm

. (D. 10)

Aby uzyskać wartości pomiarowych należy użyć антилогарифмы.

Dla wszystkich powyższych równań regresji liniowej wartości przekraczają 0,9999.

Grupa A (włączyć rodzaju siarczków)

Grupa (włączyć rodzaju алюминатов)

Grupa Z (włączyć rodzaju krzemiany)

Grupa D (włączyć rodzaju kulistych tlenków)

Grupa DS (on typu pojedynczych kulistych tlenków)