GOST 26389-84

• gost-26389-84.pdf (0.99 MiB)
  ГОСТ 26389-84

GOST 26389−84 Połączenia spawane. Metody badań na odporność na powstawanie pęknięć gorących podczas spawania poprzez topienie

GOST 26389−84

Grupa В09

PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR

POŁĄCZENIA SPAWANE

Metody badań na odporność na powstawanie pęknięć gorących
podczas spawania poprzez topienie

Welded joints. Test methods on resistance to shrinkage crack formation
under fusion welding

ОКСТУ 0909

Termin ważności z 01.01.86
do 01.01.91*
_______________________
* Cm. skrót «Uwagi».

OPRACOWANY przez Ministerstwo szkolnictwa wyższego i edukacji specjalnej ZSRR

WYKONAWCY

R. A. Kalisz, J. N. Cukrów, B. F. Якушин, A. I. Мисюров, A. I. Деев

WPISANY przez Ministerstwo szkolnictwa wyższego i edukacji specjalnej ZSRR

Członek Kolegium D. I. Рыжонков

ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 20 grudnia 1984 r. N 4833


Niniejszy standard określa metody badań na odporność na powstawanie pęknięć gorących metalu spoiny i strefy wtapiania spawanych połączeń konstrukcyjnych stopów o grubości 1,5 mm i więcej, przy wszystkich metodach spawania poprzez topienie i symulacji spawania termicznego cyklu.

Istota metody polega na termicznej deformacji metalu w trakcie spawania do pękania pod wpływem sił zewnętrznych, tworzonych testowej samochodem (maszynowe metody), lub pod wpływem sił wewnętrznych od skurczu spoiny i formy-zmiany zgrzewanych elementów (technologiczne metody).

Metody badań przewidzianych w niniejszym standardzie stosuje się przy prowadzeniu badań naukowych w zakresie oceny spawalności metali.

Terminy stosowane w standardzie, ich oznaczenia, a także ich objaśnienia znajdują się w pomocy online aplikacji 1.

1. METODY BADAŃ

1.1. Maszynowe metody stosowane w badaniach na odporność metalu spoiny próbki i strefy jego stopienie pęknięcia poszczególnych rodzajów do wyboru optymalnego składu chemicznego spoiny i sposobu spawania.

W przypadku maszyn klinicznych badany metal spoiny i strefy wtapiania deformują aplikacją obciążenia zewnętrznego w celu określenia stosunkowo-wskaźników ilościowych: krytycznego tempa i krytycznej prędkości rozciągania, w których odbywa się edukacja pęknięć. Zastosowanie wskaźników przedstawiono w tabeli.1.

Tabela 1

Maszynowe metody stosuje się przy różnicach w ocenie jakości połączeń spawanych.

Maszynowe metody przewidują:

test zgrzewanych próbek na rozciąganie;

test zgrzewanych próbek na zginanie;

testowanie próbek z symulacji cyklu zgrzewania na rozciąganie.

Badania próbek zgrzewanych stosuje się do oceny odporności na pękanie кристаллизующегося metalu spoiny, a próbki z symulacji cyklu zgrzewania — do metalu strefy reflow połączeń spawanych.

1.2. Technologiczne metody przewidują wykonanie z badanego metalu typowych spawanych węzłów, konstrukcja i technologia spawania, które powoduje podwyższone wartości tempa wysokiej temperatury deformacji, co prowadzi do powstawania pęknięć. Stosunkowo-ilościową ocenę odporności metalu spoiny i strefy wtapiania pęknięcia produkują wirtualnymi wskaźnikami podanymi w tabeli.1.

2. METODY POBIERANIA PRÓBEK

2.1. Dla maszyn testów kształt, wymiary zgrzewanych próbek przedstawiono na cholera.1−7, a próbki z symulacji cyklu zgrzewania — cholera.8.

Typ 1

1 — płyta z gniazda; 2 — płytka; 3 — płyta z otworem; 4 — szyna technologiczna

Cholera.1


Typ 2

Cholera.2


Typ 3

Cholera.3


Typ 4

1 — płytka; 2 — szyna technologiczna

Cholera.4


Typ 5

1 — wypoczynkowa (spawane); 2 — płytka; 3 — szyna technologiczna

Cholera.5


Typ 6

Cholera.6


Typ 7

1 — płyta

Cholera.7


Typ 8

Cholera.8

Kształt próbki i schemat deformacji wybierają w tabeli.2 w zależności od grubości metalu, metody spawania, obiektu testy i orientacji pęknięć, które chcesz odtworzyć w testach.

Tabela 2

________________
* Oznaczenia:

A — automatyczne spawanie łukiem krytym, IN — spawanie неплавящимися elektrodami w atmosferze gazu obojętnego, Ipn — spawanie неплавящимся elektrodą z domieszką, SP — spawanie łukiem elektrycznym elektrodą w atmosferze gazu obojętnego, OPAK — spawanie łukiem elektrycznym elektrodą dwutlenku węgla w gazie, RLM — ręczne spawanie łukowe, ELS — spawanie elektronowe, HP — spawanie laserowe, ЭШС — электрошлаковая spawanie.

2.1.1. Przy tescie metalu spoiny, otrzymanego расплавлением krawędzi próbki, wybierają próbki typu 1 i 2, spawanie których odbywa się bez dodatków lub z domieszką, odpowiedniej głównego metalu według składu chemicznego.

2.1.2. Dla próby metalu spoiny, otrzymanego po zmieszaniu podstawowego, dodatkowego lub электродного metalu, stosuje się próbki typu 1−7, podczas spawania których używają odpowiednich głównego metalu materiały spawalnicze (elektrody, dodatki, topniki, gazy, itp.).

2.1.3. Przy określaniu odporności na pękanie dla elektrod lub drutów spawalniczych materiałów niezależnie od głównego metalu przy однопроходной spawania, stosuje się próbki typu 4, 5, 7, jeśli mają na zgrzewanych krawędziach наплавку co najmniej trzech warstw materiałów, które podlegają badaniom.

Przy tej samej marce podstawowego i электродного (wypełniacza) metalu наплавку na krawędź jest dozwolone nie produkować.

2.1.4. Dla próby metalu spoiny na odporność na pękanie przy multipass spawania stosuje się próbki typu 7b, wstępnie gotowane elektrodą badanego składu w jednym przebiegu.

Do badania podczas spawania różnych stopów stosuje się złożone próbki typu 1, 3, 4, 5, a także składowe technologiczne listwy lewe i prawe części, które wykonane są ze zgrzewanych stopów badanych związków.

2.1.5. Próbki typu 1, 2, 8 wyciąć zgodnie z cholera.1, 2, 8 z czystego gatunkowo, blachy i rurowego прокатов w taki sposób, aby deformacja podczas badania przeprowadzono w poprzek kierunku walcowania. Ponadto, próbki typu 8 wyciąć ze spawanych elementów, przy czym oś spoiny powinna być zgodna z centrum szyjki próbki.

Próbki typu 2−7 wyciąć z uwzględnieniem kierunku wypożyczalni lub z odkuwek i odlewów z uwzględnieniem sposobu budowy w testach.

Porównywalne mogą być wyniki uzyskane na próbkach o jednakowej grubości.

2.1.6. Przy produkcji próbek typu 4, 5, 7 z наплавленными krawędziami spędzają mechaniczną, a w razie potrzeby i obróbkę termiczną наплавленных próbek, z podaniem w protokole rodzaju obróbki.

2.1.7. Każda część złożonego próbki typu 1, 3, 4, 5, 7, a także każda połowa całych próbek typu 1, 2, 6, 8, powinny być oznakowane w części próbki, nie narażonym na wysoką temperaturę podczas testów.

2.1.8. Przy określaniu wskaźników odporności na powstawanie pęknięć gorących powinno być gotowane 15 par złożonych próbek lub 15 sztuk całych próbek typu 2, 6 lub 25 sztuk próbek typu 8.

2.1.9. Dopuszcza się dwukrotne stosowanie próbek typu 1, 3−7, jeśli po przeprowadzeniu badania i mechanicznego podziału spełniają one wymagania cholera.1, 3−7, przy czym spoiny powstaje między krawędziami, nie подвергавшимися spawania.

2.2. Podczas technologicznych klinicznych stosuje się próbki typu:

9 — z okrągłym szwem (cholera.9);

10 — o różnej szerokości (cholera.10);

11 — z тавровым szwem (cholera.11);

12 — z rowkami (cholera.12).

Typ 9

1 — płytka; 2 — pokrętło; 3 — płyta z pierścieniowym rowkiem; 4 — płyta ze szlifowanymi kończy

Cholera.9

Typ 10

1 — płytka; 2 — szyna technologiczna

Cholera.10

Typ 11

1 — ściana; 2 — półka; 3 — solitaire

Cholera.11

Typ 12

1 — płyta z rowkami; 2 — płyta sztywna

Cholera.12

Wzór wybierają w tabeli.3 w zależności od grubości metalu, metody spawania i obiektu badań.

Tabela 3

2.2.1. Próbki typu 9−12 wyciąć zgodnie z cholera.9−12 z blachy walcowane niezależnie od kierunku wypożyczalni.

Próbki typu 9 fabrykują w postaci kwadratowej płytki z centralnym otworem i podłączonego do niego dysku (próbka typu 9) lub bez otworu, ale z obwodnicy odsadzeniem (próbka typu 9b), a także w postaci kwadratowej płytki z obwodnicy odsadzeniem, złożoną z czterech płyt jednego rozmiaru ze szlifowanymi kończy, połączonych czterema montażowymi szwy z dwóch stron (próbka typu 9w).

Próbki typu 10 wyciąć w postaci zestawu z serii próbek różnych szerokości w przedziale od 40 do 200 mm do spawania łukowego i od 10 do 40 mm dla promieniowania spoiny, niezależnie od grubości. Jest dozwolone po radioterapii spawania zastosowanie złożonych próbek, oprawionych w centrum montażowym szwem o długości 50 mm z obu stron.

Przy produkcji preparatu typ 12 o grubości 60 mm i nie wymaga spawania do sztywnej płycie, a przy grubości 70 mm, dopuszcza się wycinanie rowków z obu stron próbki.

Próbki typu 9−12 mogą być wykonane przez kucia, odlewania lub spawania z uwzględnieniem sposobu budowy w testach.

Każda część złożonego próbki powinny być oznaczone w części próbki, nie подвергаемой ciepło lub stopienia podczas spawania.

2.2.2. Próbki typu 9−12 fabrykują w następującej ilości: próbki typu 9 — 5 szt.; 10 — 1 zestaw; 11 — 3 szt.; 12 — 1 szt.

2.2.3. Części składowe próbki typu 9 zapiąć na dwa прихватками, znajdujących się w diametralnie płaszczyźnie.

Próbki typu 10, 10b spawane zgodnie z cholera.10 technologiczne listwy, wykonane z materiału o tej samej marki, co i próbki. W przypadku ELS i HP spawanie prowadzą bez technologicznych listew.

Szaliki próbki typu 11 i płyta kuchenna) próbki typu 12 mogą być wykonane z metalu, różni się w składzie od badanego.

Spawanie spoin montażowych próbek typu 9w, 11 i 12 spędzają elektrodami, zapewniającymi wysokiej jakości szwy określonego катета niezależnie od składu chemicznego badanej spoiny.

2.2.4. Rowki na próbkach typu 9, 10 i 12 mogą być wykonane w postaci rowków; w tym badania odnoszą się do spawania w szczelinowy rozbiorze.

3. APARATURA

3.1. Do testów maszynowych stosuje się uniwersalne maszyny zgodnie z GOST 15533−80 i GOST 7855−84, a także maszyny, które spełniają następujące wymagania:

zapewnić połączenie procesów spawalniczych, podanych w tabeli.2, lub symulacji cyklu zgrzewania z деформированием próbek typu 1−8 lub dynamicznego marszczenia się z prędkością co najmniej 1·10m/s;

naddatek materiału (względny ruch uchwytów maszyny) nie powinna przekraczać 1·10m na każde 10 kn siły rozciągającej siły;

zapewnić osiągnięcie zadanej prędkości odkształcania i jej wypowiedzenie z wydajnością 1,0;

mieć narzędzia do rozciągania i zginania próbek podanych na cholera.1−8, przy czym szybkość względnego przemieszczenia schwytanie powinna zmieniać się płynnie lub stopniowo z dokładnością do 5−10% w zakresie od 1·102·10m/s. jest Dozwolone wykonywać rozciąganie próbek poprzez ich względnego obrotu ze stopniowym obniżeniem prędkości rozciągających się na długości spoiny;

mieć narzędzia do электроконтактного lub indukcyjnego nagrzewania próbek typu 8 z prędkością co najmniej 200 °C/c do temperatury солидуса, bez zniszczenia próbki i zniekształcenia jego rozmiarów;

akcesoria do maszyn, stosowane do mocowania próbek, nie powinny dopuścić do przemieszczenia i obrotu próbek w kleszczach w testach;

mieć деформометр mechanicznego lub indukcyjny z dokładnością do nie więcej niż 2·10m dla kalibracyjnych i kontroli prędkości odkształcenia przy testach, a także do pomiaru rozszerzalności termicznej próbek typu 8;

mieć urządzenie do rejestracji cyklu termicznego spawania klasy dokładności 0,5 z wydajnością 1,0 s.

3.2. Do badań technologicznych stosuje się przyrząd, z wyjątkiem narożnego odkształcenie próbek w procesie spawania i zapewnia formacji odwróconej wałka podczas spawania próbek typu 9i 10ze stali miedzianej podkładce, a z lekkich stopów — na podszewce ze stali austenitycznych.

4. PRZYGOTOWANIE DO TESTÓW

4.1. Próbki spawalnicze oczyścić z tlenków i zanieczyszczeń tłuszczowych sposobów przewidzianych w procesach technologicznych spawania konstrukcji ze stopów tej samej marki.

4.2. Materiały spawalnicze (elektrody, gazy ochronne, topniki spawalnicze, drut) przygotowują w dokumentacji technicznej zatwierdzonej w ustalonym porządku.

4.3. Próbki typu 1b, 3, 4, 5, 10 i 10b zbierają z technologicznymi listwami poprzez instalację spawalniczych czytelny dla cholera.1, 3, 4, 5, 8 z obserwacji зашлифовкой.

4.4. Sprawdzają zgodność maszyny z przepisami pkt 3.1.

4.5. Dopasowują spawania źródło na określony tryb spawania, a źródło do symulacji cyklu — na wybraną prędkość ogrzewania próbki.

5. PRZEPROWADZENIE BADAŃ

5.1. W przypadku maszyn klinicznych próbek typu 1−7, wykonane z pp.2.1−2.1.4 w ilości określonej w § 2.1.8, na przemian mocuje się w kleszczach maszyny wytrzymałościowej i spędzają spawanie składowych lub przenikanie całych próbek z jednoczesnym rozciąganiem lub krzywej w układzie trzypunktowego zginania lub krzywej na trzpieniu. Schemat obciążenia próbki znajdują się w pomocy online aplikacji 2.

Spawanie próbek typu 1, 2, 7 zaczynają i kończą poza испытуемой strefy szwu, określonej nacięciem, lub sklejenia próbek (7 i 7b). Dla próbek typu 1b, 3, 4 i 5 spawanie zaczynają i kończą się na technologicznych listwach. Dla próbki typu 6 spawanie zaczynają i kończą się w odległości 0,025 m od krawędzi próbki.

5.1.1. Spawanie próbek wykonują w trybach, przedstawionych w tabeli.4; dla próbek typu 1−3 prądu spawania wybierają pod warunkiem całkowitego wtopienia, uzyskania spoiny i do tyłu wałka, na tworzenie podszewce, których wymiary odpowiadają cholera.1−3. Dla próbek typu 4, 5, 7 moc łuku wybierają pod warunkiem uzyskania określonej wysokości i szerokości spoiny za cholera.4−7. Próbki typu 6 проплавляют na grubości cholera.6.

5.1.2. Przy ocenie odporności na powstawanie gorących pęknięć w celu wyboru trybu spawania zmieniają prędkość spawania, a natężenie prądu i napięcie na łuku wybierają odpowiednio pkt 5.1.1.

5.1.3. Mechanizm odkształcania podczas spawania próbek typu 1, 2, 7 zawierają w momencie łączenia osi elektrody z płaszczyzną prostopadłą do osi spoiny i przechodzącej przez wierzchołek cięcia lub styk próbki. Dla próbek typu 1b, 3, 4 i 5 włączanie maszyny odbywa się po przejściu osi elektrody poprzez styk próbek z technologicznego listwą i poruszania się wzdłuż zgrzewanych krawędzi próbek na odległość 20 mm. Próbki typu 6 poddaje się dynamiczny zginanie na trzpieniu w momencie wyjścia osi elektrody na środku próbki.

5.1.4. Czas trwania odkształcenia badanej metalu musi 1,2−1,5 razy wyższy niż czas pobytu metalu w temperaturze w zakresie kruchości, za wyjątkiem testy dynamicznym деформированием (patrz tab.4). Podczas spawania w trybach, o których mowa w tabeli.4, wypaczanie przestają po osiągnięciu 2/3 temperatury солидуса. Dopuszcza się zastosowanie czasu deformacji na podstawie badania według p. 5.1, w których konsekwentnie wzrastają podczas deformacji. Wybrać czas, w którym nie dzieje się dalszego spadku wskaźnika.

Tabela 4

5.1.5. Podczas badania pierwszej próbki serii ustawia prędkość odkształcenia 2·10-4·10m/s.

5.1.6. Po zakończeniu procesu spawania i rozciągania próbki usuwają z łapek, do czego prowadzą odpływ aktywnego zobowiązania do momentu pojawienia się luzów między kłami i wzorem.

5.1.7. Sprawdzone próbki poddawane przeglądowi w celu ustalenia jakości formowania spoiny i do wykrywania pęknięć, które wychodzą na powierzchnię.

Przegląd metalu spoiny i strefy wtapiania prowadzą z obu stron próbki przy 10-krotnym powiększeniu.

Na spawanych próbkach nie powinno być:

przepaleniem na długości próbki i w miejscach ich powiązania z procesami technologicznymi listwami;

przesunięcie osi spoiny od linii styku próbek więcej niż 20%;

непровара lub odchylenia szerokości spoiny od strony korzenia więcej niż 20% od zadanej (dla próbek typu 1−3).

Próbki, które nie spełniają tych wymagań, бракуются.

5.1.8. Pęknięcia, które wychodzą na powierzchnię spoiny próbki, uważają gorące, ukształtowanymi w wyniku badania, jeśli znajdują się one w poprzek do kierunku rozpięcia spoiny.

5.1.9. Próbki, na powierzchni którego nie stwierdzono pęknięć, изгибают za pomocą prasy i ponowne przeglądają do wykrywania ukrytych pęknięć. Próbki typu 1, 3, 6 изгибают 30° wzdłuż osi spoiny, a próbki typu 2 — w poprzek osi spoiny w taki sposób, aby wzmocnienie spoiny był rozciągnięty w strefie. Próbki typu 4, 5, 7 niszczą całkowicie w taki sposób, aby wzmocnienie spoiny znajdowało się w zamkniętej strefie.

5.1.10. Pęknięcia, wykryte na powierzchni spoiny i w strefie wtapiania po gięcia, uważają również gorące. Symptomem pęknięć gorących służą również utlenione strefy w przerwie, lub strefy, pokryte warstwą żużla. Uwzględniają pęknięcia powierzchni ponad 1 mmlub o długości większej niż 0,2 mm.

Jeżeli na powierzchni pęknięcia неокисленных śladów межкристаллического zniszczenia, nie wychodzących na powierzchnię spoiny, testy powtarzają, ale po zbadaniu próbki poddaje się nieniszczących metod kontroli.

Jeśli obecność pęknięć potwierdza nieniszczące kontroli, uważają ich za ciepło, powstające podczas testów.

5.1.11. Nie biorą pod uwagę rysy powstałe na styku próbki z technologicznego listwą i technologicznych na listwach. Pęknięcia w кратерах na próbkach typu 1, 7 podlegają rejestracji w protokole badań.

5.1.12. W przypadku braku pęknięć w pierwszej próbce prędkość rozciągania wzrastają o 40−50%, a w przypadku ich obecności — zmniejszenie o taką samą wartość, aż pojawi odwrotny skutek, zainstalowanej na pp.5.1.8−5.1.11. Przy tym tryb spawania i schemat badania pozostają niezmienione. Podczas badania próbki typu 6 zmieniają wartość odkształcenia z powodu zmiany promienia narzędzia.

5.1.13. W wyniku badania 10−15 próbek w pkt 5.1.12 znajdują się dwie prędkości, różniące się na 5−10%. Przy większości z nich okresowo tworzą się pęknięcia (nie mniej niż w 4-ch egzemplarzach z 5-ciu badanych), a w mniejszym — nie powstają pęknięcia (nie mniej niż 3-ch egzemplarzach). W zakresie między tymi prędkościami wybierają trzy minimalnych wartości, przy których powstały pęknięcia, i określić średnią arytmetyczną z dokładnością do 0,000001 m/s. wartość Ta uważają krytycznej prędkości rozciągania () i biorą za porównawczy wskaźnik odporności metalu pęknięcia przy danym wyniku cyklu spawania. Podczas badania próbki typu 6 w ten sam sposób określają minimalną plastyczność w temperaturze w zakresie kruchości.

5.1.14. Zapis cyklu zgrzewania produkują za pomocą przyrządu w pkt 3.1. Termopara przy tym wprowadza się w środkową część jeziorka na głębokość 2−3 mm, a średnia prędkość chłodzenia określa się w przedziale 100 °C, przylegającym od dołu do temperatury солидуса. Wartości temperatury солидуса przedstawiono w tabeli.4.

5.1.15. Dla próby metalu spoiny na odporność na pękanie przy multipass spawania próbki typu 7b ze spoinami, przygotowany przez p. 2.1.4, проплавляют неплавящимся elektrodą na część jego wysokości i deformacji krzywej w pp.5.1−5.1.4.

Prędkość переплава wybierają w tabeli.4 неплавящегося elektrody, natężenie prądu — w pkt 5.1.1, a czas deformacji biorą równym 15 s.

5.1.16. O obecności pęknięć oceniana przez pojawienie się w нерасплавляемой części spoiny wejść kruchego pęknięcia w pkt 5.1.10.

5.1.17. Próby rozciągania z symulacji cyklu zgrzewania przeprowadza się w fazie chłodzenia na próbkach typu 8, poddawanych электроконтактному lub индукционному temperatury i деформированию za pomocą maszyn w pkt 3.1.

5.1.18. Do pomiaru temperatury cyklu przyspawane do powierzchni próbki w испытуемом przekroju termopary. Jest dozwolone зачеканивание, do czego używają próbki z otworem.

Zapis cyklu termicznego odbywa się za pomocą urządzenia (pkt 3.1).

5.1.19. Badania prowadzone etapami:

znalezienie temperatury maksymalnej ogrzewania ;

pomiar średniej prędkości skracania próbki na etapie chłodzenia od do ;

określenie krytycznej prędkości maszynowego rozciąganie .

5.1.20. Za przyjmują temperaturę zniszczenia próbki pod napięciem, jak pokazano w tabeli.4, na etapie ogrzewania z prędkością podaną w tabeli.5.

Tabela 5

Parametry symulowanej cyklu dla próbek typu 8

Wartość określona skrócenie próbki podczas chłodzenia od do w stanie wolnym:

.

Krytyczną prędkość maszynowego rozciąganie określają na etapie chłodzenia od do w pp.5.1.12, 5.1.13 i kontrolują obecność pęknięć w pkt 5.1.10.

5.1.21. Testy do metalu strefy wtapiania różnego składu chemicznego spędzają przy stałej szybkości grzania i chłodzenia próbki, których wartości decydują w tabeli.5 odpowiednio metody spawania, cykl, którego naśladują w testach. określają w pkt 5.1.20.

Testy do metalu strefy wtapiania w różnych metodach spawania przeprowadza się na próbkach z jednego stopu, a parametry symulowanej cyklu termicznego wybierają w tabeli.5 odpowiednio metod spawania.

Testy do metalu strefy wtapiania w różnych trybach spawania przeprowadza się na próbkach z jednego stopu, a szybkość grzania i chłodzenia symulowanej cyklu określają odpowiednio termicznym cykli w porównaniu trybach.

5.1.22. Porównanie odporności na powstawanie pęknięć gorących w metalu spoiny różnego składu po ponownym spawania ogrzewania na próbkach typu 8 z spoinami spędzają przy stałej prędkości nagrzewania i chłodzenia, które wybierają z tabeli.5 odpowiednio metody spawania, termiczna cykl, którego naśladują.

5.1.23. Modelkę część próbki, poddanego grzaniu symulacji cyklu zgrzewania, chronią przed utlenianiem strumieniem gazu ochronnego lub podciśnieniem, tworzonych wokół próbki.

5.2. Podczas technologicznych testach próbki сваривают sposobów podanych w tabeli.3. Prędkość spawania powołać tabela.4, a moc spawalniczego źródła ciepła wybierają pod warunkiem pełnego провара krawędzi i edukacji odwróconej wałka za cholera.9.

Spawanie próbek typu 9zaczynają nad прихваткой i prowadzą do zwarcia okrągłego spoiny i wypełnienia krateru.

Próbki typu 9b сваривают poprzez wypełnienie obwodnicy rowków w dwie warstwy, w przypadku ręcznego spawania łukowego — w trzy warstwy, przy czym miejsce rozpoczęcia i zakończenia spawania musi być aktywne dla wszystkich warstw. Kolejne warstwy spoiny wykonują po schłodzeniu próbki do temperatury pokojowej.

Próbki typu 9w сваривают poprzez wypełnienie obwodnicy rowków w jednej warstwie, przy czym spawanie zaczynają się w pozycji 60°. Pierwszy szew ma długość odpowiednią do centralnego rogu 240°. Po schłodzeniu próbki poniżej 50 °C сваривают czynny szew.

5.2.1. Po spawaniu próbki typu 9 poddaje się kontroli jakości powstawania szczelin i pęknięć w pp.5.1.7, 5.1.8. Spoiny i strefy wtapiania przeglądają po 8−10-krotnym powiększeniu. Próbki, w których nie wykryto pęknięcia, poddaje się kontroli ultradźwiękami, просвечиванием i металлографическому kontroli na czterech темплетах, równomiernie rozmieszczone na obwodzie, przy czym jeden wyciąć z fazy zwarcie warstw.

5.2.2. W przypadku braku pęknięć gorących w próbkach typu 9 każda następna próbka w serii сваривают ze wzrostem prędkości spawania 20% i mocy spawalniczego źródła ciepła w pkt 5.2 do identyfikacji krytycznej prędkości spawania (), prowadzi do pęknięcia.

5.2.3. Podczas spawania zestawu próbek typu 10 je po kolei mocuje się na токоведущей podporze spawania stołu za pomocą śruby, przechodzącego przez otwór próbki. Wtajemniczona część próbki nie powinna znajdować się w kontakcie z podstawowym mocowaniem. Przede wszystkim badają próbki maksymalnej szerokości, a w ostatniej — minimalnej szerokości.

Pobudzenie procesu zgrzewania przeprowadza się na technologicznej listwie, przyspawaną do próbki jednej прихваткой.

Spawanie próbek typu 10 spędzają od krawędzi do środka w trybach, o których mowa w tabeli.4, przy czym moc spawalniczego źródła ciepła wybierają z warunków całkowitego wtopienia próbki lub zworki próbki, albo styku złożonego próbki. Spawanie kończą w końcu rozbioru lub montażowego spoiny.

Spawanie drugiej fazy próbki odbywa się po ostygnięciu spoiny na pierwszym odcinku do 20 °C.

5.2.4. Do oceny jakości formowania spoiny próbki typu 10 po spawaniu przeglądają w pkt 5.1.7, a do wykrywania pęknięć na pp.5.1.8−5.1.11. W przypadku braku pęknięć w najbardziej szerokim próbce w tych samych trybach spawania występują inne próbki do określenia krytycznej szerokości , czyli maksymalną, powodującej powstawanie pęknięć.

Przy równości jest dozwolone porównawcza ocena odporności na pękanie współczynniku powierzchni pęknięcia (patrz tab.1).

Jest dozwolone podczas badania cienkich blach zastosowanie całych próbek typu 9, 10, spawanie których wykonują poprzez wtopienia próbki i kształtowania spoiny w pkt 5.2.

5.2.5. Próbki typu 11 (cholera.11) сваривают za dwa przejścia w trybach wymienionych w tabeli.4, bez użycia technologicznych listew, sposobów podanych w tabeli.3. Po spawaniu перерезают szaliki i kontrolują obecność pęknięć poprzez zniszczenie zginania z rozciąganiem się w katalogu głównym spoiny na pp.5.1.8−5.1.10.

W przypadku braku pęknięć w pierwszej próbce typu 11 zwiększają prędkość spawania i moc spawalniczego źródła ciepła pod warunkiem, że катета spoiny do identyfikacji krytycznej prędkości spawania (), prowadzi do powstawania pęknięć.

Przy równości krytycznej prędkości spawania dopuszcza się porównawcza ocena odporności na pękanie współczynniku powierzchni pęknięcia (tab.1).

5.2.6. Spawanie próbek typu 12 (cholera.12) wykonać metodami podanymi w tabeli.3, poprzez napawania rolek w korzeń każdej rozbioru. Pierwszy szew wykonują w trybach wymienionych w tabeli.4. Spawanie zaczynają się i opuszczają w odległości 0,03 m od krawędzi próbki. Badania prowadzone oddzielnie dla każdej warstwy spoiny.

Po ostygnięciu spoiny do temperatury pokojowej jego powierzchnia przeglądają po 8−10-krotnym powiększeniu. W przypadku braku pęknięć, które wychodzą na powierzchnię spoiny, kolejny szew wykonują zwiększenie prędkości spawania 20% i mocy łuku dla zachowania stałej wysokości spoiny. Prędkość spawania zmieniają w zakresie kształtowania jakości spoiny do pojawienia się pęknięć.

Po zakończeniu spawania próbkę poddaje się kontroli w celu wykrycia pęknięć, nie wychodzą na powierzchnię, i określają krytyczną prędkość spawania wg p. 5.2.1.

5.2.7. W przypadku braku pęknięć w próbkach typu 9−12 z uwzględnieniem wymagań pp.5.2.2; 5.2.4; 5.2.6 metal spoiny uważają odporny na pękanie w warunkach spawania odpowiedniej próbki.

6. PRZETWARZANIE WYNIKÓW

6.1. W przypadku maszyn klinicznych zgrzewanych próbek na rozciąganie krytyczny tempo rozciągania () obliczamy według wzoru

,

gdzie  — krytyczna prędkość rozciągania, m/s, określona w pkt 5.1.13;

 — średnia prędkość chłodzenia w strefie edukacji pęknięcia, °C/s, określona w pkt 5.1.14.

6.1.1. Przy badaniu próbek zgrzewanych trzypunktowym krzywej wskaźnik obliczamy według wzoru

,

gdzie  — krytyczna prędkość poruszania środkowej podpory w stosunku do skrajnym, m/s;

 — odległość od roboczej krawędzi środkowej podpory do szczytu szczeliny, czyli na powierzchni pęknięcia, m;

 — odległość między skrajnymi nóżkami, m.

Wskaźnik obliczamy według wzoru p. 6.1.1.

6.1.2. Przy badaniu próbek typu 6 zakręcie na trzpieniu deformacji na powierzchni spoiny () obliczamy według wzoru

%,

gdzie  — grubość próbki, m;

 — promień narzędzia, m.

6.1.3. Wynik w testach dynamicznych деформированием jest zdefiniowany jako tangens kąta między styczną do funkcji zmiany plastyczności w temperaturze i osią temperatury.

Styczna odbywa się z punktu na osi temperatury odpowiadającej górnej granicy zakresu kruchości, którego pozycja jest określana w temperaturze od końca pęknięcia od strony źródła ciepła w momencie dynamicznego odkształcania próbki typu 6.

6.1.4. Przy badaniu próbek z symulacji cyklu zgrzewania wartość określona wzorem

,

gdzie i określają w pkt 5.1.20.

Wskaźnik obliczamy według wzoru p. 6.1 lub w pkt 6.1.3, przy czym styczna odbywa się z punktu na osi temperatury, odpowiedniej .

6.1.5. Jest dozwolone na próbkach typu 6, 8 oceniać wartości plastyczności w procentach i określić wskaźnik w p. 6.1.3.

6.1.6. Wskaźników i przeznaczają zgodnie z tabela.2 numeryczne i alfabetyczne indeksy określające numer próbki i metody spawania stosowane w testach (, , ).

Wskaźników i , określone na próbkach typu 1, 1b i 2 do metalu strefy wtapiania, przypisują artykuł literalnie indeks (,).

Wskaźniki, określone na próbkach z наплавленными krawędziami, przypisują dodatkowy wskaźnik — (, ).

Wskaźniki, określone na próbkach typu 8 z spoinami, a także na próbce typu 7b w warunkach multipass spawania wg p. 5.1.15 przeznaczają dodatkowy wskaźnik — (, ).

Wskaźniki, określone na próbkach typu 8 w symulacji cyklu zgrzewania w pkt 5.1.21, przypisują artykuł cyfrowy wskaźnik odpowiadający порядковому numer metody spawania w tabeli.5, cykl, którego имитирован w испытуемом próbce (,).

Wskaźniki, określone w symulacji cyklu w pkt 5.1.21, przypisują artykuł cyfrowy wskaźnik, który określa w sekundach czas przebywania próbki w temperaturze

od do (, ).

6.2. Na podstawie wyników badań technologicznych próbek typu 9, 11 i 12 określają krytyczną prędkość spawania , m/z, a także wskaźniki, uwzględniające częstotliwość pęknięć , m, powierzchnia , %, długości , %. Wskaźniki te oblicza się według wzoru:

,

,

,

gdzie  — długość spoiny, m;

 — powierzchnia przekroju poprzecznego, m;

 — liczba poprzecznych pęknięć, szt.;

 — całkowita długość wzdłużnych pęknięć, m;

 — powierzchnia pęknięć w przerwie spoiny, m.

6.2.1. Na podstawie wyników badania próbek typu 10 określają współczynnik krytycznego szerokości próbki , %, który obliczamy według wzoru

,

gdzie  — największa szerokość próbki;

 — krytyczna szerokość wzoru — określa się jako średnią z 2-ch wyników przy badaniu według p. 5.2.4 jednego zestawu próbek.

6.2.2. W porównaniu metalu spoiny lub strefy wtapiania, które mają równe wartości krytycznej prędkości spawania , jest dozwolone ocena ich odporności na łącznej długości podłużnych lub liczby poprzecznych pęknięć kursach i (patrz tab.1).

6.2.3. Wskaźników , , , (patrz tab.1) przeznaczają zgodnie z tabela.3 numeryczne i alfabetyczne indeksy określające numer wzoru i sposobu spawania, stosowane w testach.

6.2.4. Wyniki badań sporządza się w formie raportu z badań. Formularz protokołu znajdują się w zalecanej załączniku 3.

ZAŁĄCZNIK 1. Pomocniczy

ZAŁĄCZNIK 1
Pomocniczy

ZAŁĄCZNIK 2 (odniesienia). SCHEMAT OBCIĄŻENIA PRÓBKI PODCZAS MASZYNOWYCH KLINICZNYCH

ZAŁĄCZNIK 2
Pomocniczy

Badania próbek typu 1, 2, 3 odbywają się na samochodach ЛТП1−4, ЛТП1−6, ЛТП1−7, ЛТП1−10 z urządzeniami do mocowania próbek, schemat których znajduje się na cholera.1; w maszynach z pionowym przepływem aktywnego zobowiązania z przyrządem, którego schemat znajduje się na cholera.1b.

1 — próbka; 2 — pasywny uchwyt; 3 — aktywny uchwyt; 4 — platforma; 5 — dźwignia; 6 — podłoże;
7 — gąbki; 8 — formująca podszewka

Cholera.1

Próbki typu 1, 2 małych grubościach mocuje się w kleszczach według schematu przedstawionego na cholera.13w. Wzór docisnąć dźwignię do przejęcia za pomocą gąbki wycięcie, przy czym próbki typu 1b i 2, ma otwory, mocuje się, ponadto, na szpilce dolnej wargi.

Próbki typu 4, 5, 7 doświadczają załamania:

na maszynach z poziomym przepływem aktywnego zobowiązania (ЛТП1−4, itp.) z клиновыми urządzeń, zawartych na cholera.2. Próbkę umieszcza się między dwoma podporami, mocowany w obudowie, w którym podczas jazdy klina porusza się w pionie stempel i produkują zginanie próbki;

na maszynach typu ИМЕТЦНИИЧМ i maszynach z pionowym przepływem aktywnego przechwytywania za pomocą przyrządu przedstawionego na cholera.2b. Próbka (z wzdłużnie lub w przekroju spoiny) изгибают między podporami, mocowany w obudowie dźwigni podczas jego obracania pod wpływem siły.

1 — próbka; 2 — przewodowy; 3 — obudowa, 4 — stempel; 5 — klin; 6 — dźwignia

Cholera.2

Próbki typu 6 poddaje się dynamiczny zginanie na trzpieniu (cholera.3), ze zmianą promienia którym związana jest wielkość odkształcenia.

1 — próbka; 2 — trzpień (wymienna); 3 — cylinder; 4 — tłoczek; 5 — dno cylindra, 6 — podpora; 7 — sprężyna powrotu

Cholera.3

Próbki typu 8 doświadczają na rozciąganie. Do tego urządzenia montowane za pomocą przyrządu do trójpunktowego zginania (do diabła.4), w którym próbkę mocuje się w kleszczach — токоподводах, zamontowane na zawiasach do ramy. Zginanie tej ramy produkują między podporami stemplem. Jeden токоподвод mocowana jest na zawiasach ramie poprzez izolator. Próbki typu 8 doświadczają na maszynach ЛТПЗ-5 z poziomym przepływem aktywnego zobowiązania (cholera.4b). Wzór docisnąć do токоподводам прижимами i mocuje się w kleszczach. Jeden z uchwytów jest związana z mechanizmem rozciąganie.

1 — próbka; 2 — токоподвод; 3 — docisk; 4 — pasywny uchwyt (uchwyty); 5 — aktywny uchwyt (stempel);
6 — wyjątkowy, przegubowy rama; 7 — klin-kompensator; 8 — izolator

Cholera.4

ZAŁĄCZNIK 3 (jest to zalecane). Formularz protokołu badań próbek odporność na powstawanie pęknięć gorących podczas spawania

ZAŁĄCZNIK 3
Zalecana