GOST 23862.26-79
GOST 23862.26−79 ziem rzadkich metale i ich tlenki. Metody oznaczania niklu (ze Zmianą N 1)
GOST 23862.26−79
Grupa В59
MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD
ZIEM RZADKICH METALE I ICH TLENKI
Metody oznaczania niklu
Rare-earth metals and their oxides. Methods of determination of nickel
ISS 77.120.99
ОКСТУ 1709
Data wprowadzenia 1981−01−01
Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 19 października 1979 r. N 3989 data wprowadzenia zainstalowany 01.01.81
Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 7−95 Międzypaństwowej rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 11−95)
WYDANIE ze Zmianami N 1, zatwierdzony w kwietniu 1985 r. (ИУС 7−85).
Niniejszy standard określa fotometryczny metoda oznaczania niklu w иттрии i jego tlenki (przy masowym udziale niklu od 1·10% do 2·10% i od 1·10% do 5·10%), w лантане, иттрии i ich окисях (przy masowym udziale niklu od 5·10% do 3·10%) i wizualny kolorymetryczna metoda oznaczania niklu w metalach ziem rzadkich i ich окисях, poza ceru i dwutlenku ceru (przy masowym udziale niklu od 5·10% do 3·10%).
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Ogólne wymagania dotyczące metod analizy — według GOST 23862.0−79.
2. FOTOMETRYCZNY METODA OZNACZANIA NIKLU W ИТТРИИ I JEGO TLENKI
Metoda oparta jest na reakcji niklu z диметилглиоксимом. Gęstość optyczną roztworu mierzy się na фотоэлектроколориметре. Ułamek masowy niklu znajdują w градуировочному grafikę.
2.1. Aparatura, odczynniki i roztwory
Фотоэлектроколориметр ФЭК-56 lub inne podobne urządzenie.
Łaźnia wodna.
Płytka elektryczna.
Kolby pomiarowe o pojemności 25, 100 i 1000 cm.
Szklanki o pojemności 50 cm.
Filiżanka porcelanowa.
Papier papierkiem.
Papier uniwersalna lampka.
Kwas solny szczególnej czystości według GOST 14261−77, rozcieńcza się 1:1.
Kwas azotowy szczególnej czystości według GOST 11125−84, rozcieńczone 3:2 i 0,01 mol/dmroztworu.
Potasu wodorotlenek, h. h., roztwory o stężeniu 50 i 100 g/dm.
Amoniakowa według GOST 3760−79, h. h., rozcieńczony 1:1.
Kwas cytrynowy według GOST 3652−69, h. h.
Amon лимоннокислый na NTD, cz. d. a., roztwór o stężeniu 500 g/dm, w przeliczeniu na kwas cytrynowy: 50 g kwasu cytrynowego rozpuszczonego w 65−70 cmroztworu amoniaku, ustalane ph-9 w uniwersalnym papierkiem papierze, dostosowane do wymiarów kolbie o pojemności 100 cmobjętość roztworu wodą do kreski i wymieszać.
Amon надсернокислый według GOST 20478−75, cz. d. a., roztwór o stężeniu 200 g/dm; przygotować dzień picia.
Диметилглиоксим według GOST 5828−77, cz. d. a., roztwór o stężeniu 10 g/dmw roztworze wodorotlenku potasu (50 g/dm).
Nikiel według GOST 849−97*.
_______________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej
Standardowy roztwór niklu (zapasowy), zawierający 1 mg/cmniklu: 1 g niklu umieszcza się w porcelanowej filiżanki, приливают 35 cmkwasu azotowego (3:2) i rozpuszczone po podgrzaniu w kąpieli wodnej, odparować do objętości 3−5 cm, rozpuszcza się w 30−40 cmwody. Roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1000 cm, dostosowane wodą do kreski i wymieszać.
Roztwór niklu, który zawiera 2 µg/cmniklu, przygotować dzień picia rozcieńczeniu standardowego roztworu 500 razy 0,01 mol/dmroztworu kwasu azotowego.
(Zmieniona redakcja,
Zm. N 1).
2.2. Przeprowadzenie analizy
2.2.1. Tuz frekwencyjnych analizowanego próbki tlenku itru masą 1−0,1 g lub odpowiednią ilość metalu w zależności od zawartości niklu umieścić w zlewce o pojemności 50 cm, zwilżyć wodą, rozpuszcza się po podgrzaniu do 10 cmkwasu solnego, rozcieńczonym 1:1. Po całkowitym rozkładu próbki roztwór упаривают do wielkości 2−3 cm, приливают 5 cmroztworu лимоннокислого amonu, 0,5 cmroztworu надсернокислого amonu, zneutralizować roztworem wodorotlenku potasu do niebieskiego zabarwienia papierka lakmusowego papieru. Następnie приливают 2 cmroztworu диметилглиоксима, mieszając, przez 10 min tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 25 cm, dostosowane wodą do kreski i wymieszać. Gęstość optyczną roztworu mierzy się na фотоэлектроколориметре podczas 403 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 50 mm.
Jako roztwór porównania stosuje się wodę. Równocześnie z analizą próbki przez wszystkie etapy prowadzą kontrolny doświadczenie na odczynniki. Otrzymana wartość gęstości optycznej odjąć od wartości gęstości optycznej badanego roztworu. Wartość gęstości optycznej roztworu kontrolnego doświadczenia nie powinno przekraczać 0,07. Masy niklu znajdują w градуировочному grafiki
.
2.2.2. Tworzenie krzywej kalibracyjnej
Do kolby o pojemności 25 cmwstrzykuje: 0,50; 1,0; 3,0; 5,0; 10 cmroztworu (zawierającego 2 g/cmniklu), приливают 5 cmroztworu лимоннокислого amonu, 0,5 cmroztworu надсернокислого amonu, neutralizują kroplami roztwór wodorotlenku potasu do przejścia kolorowania sprawdzian papieru z czerwonej na niebieską, приливают 2 cmroztworu диметилглиоксима, dostosowane wodą do kreski, wymieszać.
Przez 10 min pomiaru gęstości optycznej roztworów na фотоэлектроколориметре podczas 403 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 50 mm. jako roztwór porównania używają wody. W jednej ze szklanek wstrzykuje się wszystkie odczynniki, poza roztworu niklu (zero roztwór). Gęstość optyczna zerowego roztworu nie powinna przekraczać 0,05, w przeciwnym razie zmieniają odczynniki. Wartość gęstości optycznej roztworu zerowego odjąć od wartości gęstości optycznych roztworów skali.
Według znalezionych średnią z pięciu wartości gęstości optycznych i odpowiednio im masy niklu budują градуировочный wykres w układzie współrzędnych; masy niklu — optyczna gęstość roztworów, poszczególne punkty wykresu sprawdzają się nie rzadziej niż raz w miesiącu.
2.3. Przetwarzanie wyników
2.3.1. Ułamek masowy niklu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa niklu w próbce, znajdująca zgodnie z harmonogramem, mcg;
— masa zaczepu frekwencyjnych analizowanego próby r.
2.3.2. Rozbieżności wyników dwóch równoległych definicji lub wyników dwóch badań nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.1.
Tabela 1
Udział masowy niklu, % |
Dopuszczalna rozbieżność, % |
1·10 |
5·10 |
1·10 |
5·10 |
2·10 |
5·10 |
3. WIZUALNY KOLORYMETRYCZNA METODA OZNACZANIA NIKLU W METALACH ZIEM RZADKICH I ICH ОКИСЯХ, POZA CERU I DWUTLENKU CERU
Metoda opiera się na экстракционном концентрировании domieszki niklu w postaci jego związki z -фурилдиоксимом w chloroformie i przy фотометрировании malowane połączenia w fazie organicznej.
3.1. Aparatura, odczynniki i roztwory
Zlewki o pojemności 50 cm.
Kolby pomiarowe o pojemności 250 cm.
Szyby strefy.
Płytka elektryczna.
Lejka podziałowe o pojemności 50 cm, z króćcem spustowym o długości nie większej niż 10 mm.
Zestaw siłowników do kolorimetrirovaniâ z bezbarwnego szkła z притертыми korkami o wysokości 200 mm i średnicy 8 mm; używają suche.
Kwas azotowy szczególnej czystości według GOST 11125−84, skoncentrowana.
Tlenek REM (spośród analizowanych), zawierający nie więcej niż 1·10% niklu.
Woda деионизованная.
Wodoru nadtlenek według GOST 10929−76, wysokiej czystości, skoncentrowany.
Amon уксуснокислый według GOST 3117−78, os.h., roztwór wodny o stężeniu 500 g/dm.
-фурилдиоксим, alkoholowy roztwór o stężeniu 5 g/dm.
Нитрозо-P-sól do NTD, roztwór o stężeniu 1 g/dm, przechowywać w ciemnym склянке nie więcej niż tydzień.
Chloroform techniczny zgodnie z GOST 20015−88; przed użyciem energicznie wstrząsnąć z roztworem tiosiarczanu w ciągu 2 min przy stosunku fazy zjeżdżalnia: organiczna=1:3.
Nikiel сернокислый według GOST 4465−74.
Kwas siarkowy według GOST 4201−79; 0,005 mol/dmroztworu.
Standardowy roztwór niklu (zapasowy), który zawiera 0,1 mg/cmniklu: 0,12 g siarczanu niklu rozpuszczone w 0,005 mol/dmkwasu siarkowego i doprowadzić objętość roztworu do etykiety w wymiarowy kolbie o pojemności 250 cm0,005 mol/dmkwasem siarkowym.
Roztwór niklu, zawierający 1 g/cmniklu przygotować dzień picia rozcieńczeniu standardowego roztworu 0,005 mol/dmkwasem siarkowym 100 razy.
(Zmieniona redakcja,
Zm. N 1).
3.2. Przeprowadzenie analizy
3.2.1. Tuz frekwencyjnych analizowanego próbki o masie 1 g umieszcza się w zlewce o pojemności 50 cm, zwilżyć 2−3 cmwody, приливают 2 cmkwasu azotowego, 2−3 krople nadtlenku wodoru, zamykają szklankę strefą szybą i rozpuszcza się w umiarkowanym podgrzaniu. Po zakończeniu rozpuszczenia kręcą szkiełka, roztwór упаривают sucha, lekko прокаливая saldo na gorącej płytce.
Suchą pozostałość rozpuszcza się w 15 cmroztworu uksusnokislogo amonu (jeśli reszta słabo rozpuszcza się, to zawartość szklanki lekko ogrzewa się i kilka razy помешивают), приливают pięć kropli roztworu tiosiarczanu, pięć kropli roztworu нитрозо-R-soli, 1 cmroztworu -фурилдиоксима, mieszając roztwór po dodaniu każdego odczynnika, i wytrzymują w ciągu 3 min. Roztwór tłumaczą w делительную lejek, приливают 2 cmchloroformu i energicznie wstrząsać przez 2 min. Po rozdzielenia faz przelewa jedną kroplę хлороформного ekstraktu, wyciera do sucha króciec lejka z bibuły filtracyjnej i przelewa wyciąg suchy cylinder do kolorimetrirovaniâ. Intensywność zabarwienia ekstraktu porównują na białym tle z intensywnością zabarwienia skali porównania, obserwując barwę z góry na dół
.
3.2.2. Przygotowanie skali porównania
Do szklanki o pojemności 50 cmприливают 2−3 cmwody, 2 cmkwasu azotowego, 2−3 krople nadtlenku wodoru, wnoszą na końcu łopatki 20 mg tlenku REM, odpowiedniej frekwencyjnych analizowanego podstawie i zawierające nie więcej niż 1·10% niklu, podawany 0; 0,05; 0,10; 0,20; 0,30; 0,50; 0,80; 1,0 cmroztworu niklu (zawierającego 1 g/cmniklu) i упаривают roztwór do sucha. Suchą pozostałość rozpuszcza się w 15 cmroztworu uksusnokislogo amonu, приливают pięć kropli roztworu tiosiarczanu, pięć kropli roztworu нитрозо-R-soli, 1 cmroztworu -фурилдиоксима, mieszając roztwór po dodaniu każdego odczynnika, i pozostawić zawartość szklanki stoją 3 min. Następnie roztwór tłumaczą w делительную lejek, приливают 2 cmchloroformu i energicznie wstrząsać przez 2 min. Po rozdzielenia faz przelewa jedną kroplę хлороформного ekstraktu, wyciera do sucha króciec lejka z bibuły filtracyjnej i przelewa wyciąg suchy cylinder do колориметрирова
nia.
3.3. Przetwarzanie wyników
3.3.1. Ułamek masowy niklu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa niklu w próbce, mcg;
— masa zaczepu frekwencyjnych analizowanego próby r.
Za wynik analizy biorą среднеарифметическое wartość wyników dwóch równoległych definicji.
3.3.2. Rozbieżności wyników dwóch równoległych definicji lub wyników dwóch badań nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.2.
Tabela 2
Udział masowy niklu, % |
Dopuszczalna rozbieżność, % |
5·10 |
5·10 |
3·10 |
2·10 |
5·10 |
3·10 |
1·10 |
5·10 |
4. FOTOMETRYCZNY METODA OZNACZANIA NIKLU W ЛАНТАНЕ, ИТТРИИ I ICH ОКИСЯХ
Metoda oparta jest na reakcji niklu z -фурилдиоксимом. Widma absorpcji roztworów rejestrują na spektrofotometrze SF-18. Zawartość niklu znajdują w градуировочному grafikę.
4.1. Aparatura, odczynniki i roztwory
Spektrofotometr rejestrujący typu SF-18 lub podobne urządzenie.
Wagi analityczne.
Zlewki o pojemności 100 cm.
Kolby pomiarowe o pojemności 25, 100 i 250 cm.
Pipety szklane z podziałką milimetrową o pojemności 1, 5 i 10 cm.
Woda destylowana według GOST 6709−72.
Kwas solny szczególnej czystości według GOST 14261−77, rozcieńcza się 1:1 i 1:10.
Amoniakowa według GOST 3760−79, cz. d. a., rozcieńczony 1:10.
Sodu wodorotlenek według GOST 4328−77, cz. d. a., roztwór o stężeniu 100 g/dm.
-фурилдиоксим, roztwór o stężeniu 5 g/dm, przygotowują растворением -фурилдиоксима w acetonie, a następnie rozcieńczony roztwór wodą destylowaną w stosunku 1:9.
Kwas siarkowy według GOST 4204−77, cz. d. a., 0,005 mol/dmroztworu.
Nikiel сернокислый według GOST 4465−74, cz. d. a.
Standardowy roztwór niklu (zapasowy), który zawiera 100 µg/cmniklu: 0,120 g siarczanu niklu rozpuszczone w 0,005 mol/dmkwasu siarkowego. Roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 250 cmi dodać do etykiety 0,005 mol/dmroztworu kwasu siarkowego.
Roztwór niklu, zawierający 1 g/cmniklu, przygotować dzień picia rozcieńczeniu standardowego roztworu 100 razy 0,005 mol/dmroztworu kwasu siarkowego
kwasu.
4.2. Tworzenie krzywej kalibracyjnej
Do kolby o pojemności 25 cmwstrzykuje: 0; 0,1; 0,2; 0,3; 0,5; 1,0; 5 cmroztworu zawierającego 1 g/cmniklu, приливают 10 cmwody destylowanej i określają ph 7,5−9 roztworem amoniaku, rozcieńczony 1:10 (kontrola w uniwersalnym papierkiem papierze).
Następnie do kolby приливают na 1 cmroztworu -фурилдиоксима, pozostawia zawartość kolb na 30 min, po czym ustawiają ph 1−2 roztworem kwasu solnego, rozcieńczony 1:10 (kontrola w uniwersalnym papierkiem papierze) i doprowadzić objętość roztworów do kreski wodą destylowaną.
Roztwory po kolei tłumaczy się w kuwetę spektrofotometru o grubości pochłaniającego światło warstwy 50 mm i zarejestrować widmo absorpcyjne każdego roztworu na spektrofotometrze SF-18 w przedziale długości fal od 530 do 450 nm. Jako roztwór porównania stosuje pierwszy z tych roztworów. Na podstawie wyników rejestracji widm absorpcji budują градуировочный wykres w układzie współrzędnych , (gdzie — masa niklu w roztworze w µg, — wysokość piku w widmie absorpcji przy 486 nm). Poszczególne punkty wykresu są sprawdzane nie rzadziej niż raz w m
есяц.
4.3. Przeprowadzenie analizy
Tuz tlenku lantanu o masie 2 g, tlenku itru o masie 1 g lub odpowiednią ilość metalu jest umieszczony w zlewki o pojemności 100 cm, zwilżyć 2−3 cmwody destylowanej, rozpuszczone po podgrzaniu w 5−7 cmkwasu solnego, rozcieńczonym 1:1, roztwór упаривают do wilgotnych soli i pozostałość rozpuszczono w 5−10 cmwody destylowanej. Roztwór ochłodzono do temperatury pokojowej, po czym do niego energicznie mieszając, приливают kroplami roztwór amoniaku (podczas analizy tlenku lantanu) lub wodorotlenku sodu (podczas analizy tlenku itru) przed rozpoczęciem zmętnienie roztworu (ph roztworu ~6−7) i 1 cmroztworu -фурилдиоксима. Zawartość szklanki pozostawić na 30 min. Dalej приливают roztwór amoniaku lub wodorotlenku sodu do uzyskania ph roztworu ~7,5−9, nie zwracając uwagi na pojawiający się osad wodorotlenku лантаноида (kontrola wartości ph roztworu w uniwersalnym papierkiem papierze), po czym zawartość szklanki pozostawić na 15 min. Następnie energicznie mieszając, приливают roztwór kwasu solnego, rozcieńczony 1:10 (podczas analizy tlenku lantanu) lub 1:1 (podczas analizy tlenku itru), aż do całkowitego rozpuszczenia osadu wodorotlenku (ph roztworu ~1−4). Otrzymany roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 25 cmi doprowadzić objętość roztworu do kreski wodą destylowaną. Następnie zarejestrować widmo absorpcyjne roztworu, jak opisano przy konstruowaniu krzywej kalibracyjnej w pkt 4.2. Masy niklu w roztworze znajdują w градуировочному grafikę. Jednocześnie z badaniem próbek spędzają kontrolny doświadczenie na odczynniki przez wszystkie etapy analizy i wprowadzać poprawkę
.
4.4. Przetwarzanie wyników
4.4.1. Ułamek masowy niklu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa niklu w próbce, znajdująca zgodnie z harmonogramem, mcg;
— masa niklu w doświadczeniu kontrolnym, mcg;
— masa zaczepu frekwencyjnych analizowanego próby r.
Za wynik analizy biorą среднеарифметическое wartość wyników dwóch równoległych oznaczeń, wykonanych z pojedynczych навесок.
4.4.2. Rozbieżności wyników dwóch równoległych definicji lub wyników dwóch badań nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.3.
Tabela 3
Analizowane podstawa |
Udział masowy niklu, % |
Dopuszczalna rozbieżność, % |
Tlenek lantanu |
5·10 |
4·10 |
1·10 |
0,7·10 | |
5·10 |
2,5·10 | |
1·10 |
0,4·10 | |
3·10 |
1,2·10 | |
Tlenek itru |
1·10 |
0,8·10 |
5·10 |
3·10 | |
1·10 |
0,5·10 | |
3·10 |
1,4·10 | |
5·10 |
2·10 |
Rozdz.4. (Wprowadzony dodatkowo, Zm. N 1).