GOST 25278.13-87
GOST 25278.13−87 Stopy i ligatury rzadkich metali. Metody ustalania wolframu (ze Zmianą N 1)
GOST 25278.13−87
Grupa В59
PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR
STOPY I LIGATURY RZADKICH METALI
Metody ustalania wolframu
Alloys and foundry alloys of rare metals. Methods for determination of tungsten
ОКСТУ 1709
Termin ważności z 01.07.88
do 01.07.93*
_________________________________
* Ograniczenia okresu ważności cięcie
za pomocą protokołu Międzypaństwowej Rady
normalizacji, metrologii i certyfikacji
(ИУС N 2, 1993 rok). — Uwaga producenta bazy danych.
DANE INFORMACYJNE
1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo nieżelaznych ZSRR
WYKONAWCY
E. R. Намврина, R. N. Андрианова, Tj. M. Малютина, L. G. Обручкова, N.A.Разницина, J. M. Samson, Z. I. Szyszkin, L. W. Żukowa
2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 29 października 1987 r. N 4091
3. Termin kontroli — 1993 r.
Częstotliwość sprawdzania — 5 lat
4. WPROWADZONY PO RAZ PIERWSZY
5. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE
Oznaczenie NTD, na który dana link | Pokój pkt |
GOST 311−78* |
2.1, 4.1 |
_______________ * Na terenie Federacji Rosyjskiej dokument nie działa. Działają TU 6−09−01−756−88** (ИУС N 8, 1989 rok); ** Dokument jest chroniony prawem autorskim opracowaniem. Więcej informacji znajduje się pod linkiem. — Uwaga producenta bazy danych. | |
GOST 3118−77 |
2.1, 3.1, 5.1 |
GOST 3769−78 |
3.1 |
GOST 4139−75 |
2.1, 4.1 |
GOST 4204−77 |
2.1, 3.1, 4.1 |
GOST 4328−77 |
5.1 |
GOST 4461−77 |
5.1 |
GOST 4518−75 |
5.1 |
GOST 5712−78 |
2.1, 3.1, 4.1, 5.1 |
GOST 7172−76 |
2.1, 4.1 |
GOST 10484−78 |
5.1 |
GOST 17746−79* | 5.1 |
_________________ * Na terenie Federacji Rosyjskiej dokument nie działa. Działa GOST 17746−96, tu i dalej w tekście. — Uwaga producenta bazy danych. | |
GOST 18289−72* |
4.1 |
_________________ * Na terenie Federacji Rosyjskiej dokument nie działa. Działa GOST 18289−78, tu i dalej w tekście. | |
GOST 26473.0−85 |
1.1 |
GOST 27067−86 | 3.1, 5.1 |
WPROWADZONA została Zmiana N 1, zatwierdzony i wprowadzony w życie
Zmiana N 1 wprowadzone przez producenta bazy danych w tekście ИУС N 6, 1998 rok
Niniejszy standard określa trzy metody określenia wolframu:
fotometryczny (od 3 do 15%) — dla stopów (ligatur) na podstawie niobu (składniki: molibdenu nie więcej niż 10%, cyrkonu nie więcej niż 2%, tantalu nie więcej niż 10%) i (od 2 do 20%) dla stopów tantalu i hafnu (składniki: renu nie więcej niż 1,5%, nio nie więcej niż 10%);
różnica fotometryczny (od 30 do 60%) — w opcji stopów niobu-wolfram;
wizualnie-kolorymetryczna (od 5·102·10%) — dla stopów niobu (składniki: cyrkonu nie więcej niż 1,5%, molibdenu nie więcej niż 0,5%, tantalu nie więcej niż 0,5%, tytanu nie więcej niż 0,5%).
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1. Ogólne wymagania dotyczące metod analizy i wymagania dotyczące bezpieczeństwa — według GOST 26473.0−85.
2. FOTOMETRYCZNY METODA OKREŚLANIA WOLFRAMU W STOPACH NA BAZIE NIOBU
Metoda opiera się na edukacji malowane złożonych związków wolframu (V) z роданид-jonami w оксалатно-солянокислом (4 mol/dmw НСl) roztworze w obecności odnowiciela — треххлористогэ tytanu. Hydroliza niobu zapobiegają wprowadzeniem szczawianów; cyrkonu i molibden definicji nie przeszkadzają.
Ułamek masowy wolframu ustalane metodą porównania ze standardowym wzorem składu, który analizują jednocześnie z frekwencyjnych analizowanego próbą.
2.1. Aparatura, odczynniki i roztwory
Фотоэлектроколориметр ФЭК-56 lub podobne urządzenie.
Elektryczne muflowy z termostatem zapewnia w nim odpowiednią temperaturę do 1000 °C.
Wagi analityczne.
Wagi techniczne.
Kolby pomiarowe o pojemności 50 i 250 cm.
Микробюретка o pojemności 5 cm.
Pipeta z podziałką milimetrową na 5 cm.
Pipety bez podziału na 5 i 10 cm.
Zlewki miarowe o pojemności 50 i 100 cm.
Kwas siarkowy według GOST 4204−77.
Kwas solny według GOST 3118−77 i rozcieńcza się 2:1 i 1:1.
Potas пиросернокислый według GOST 7172−76.
Amon щавелевокислый według GOST 5712−78, roztwór 40 g/dm.
Potas роданистый według GOST 4139−75, roztwór 500 g/dm.
Tytan треххлористый, roztwór 150 g/dm.
Tytan metaliczny, zawierający co najmniej 99,9% tytanu, w postaci małych wiórów.
Branżowy standard próbki składu stopu 5 VIC CSW 48−4-1−90 (1−78).
Roztwór треххлористого tytanu 15 g/dm; są jednym z dwóch sposobów.
Metoda 1: 1 cmroztworu треххлористого tytanu 150 g/dmrozcieńcza 9 cmstężonego kwasu solnego.
Metoda 2: 0,5 g proszku metalicznego tytanu rozpuszcza się po podgrzaniu w kwas solny, rozcieńczonym 1:1, otrzymany roztwór ogrzano do 50 cmkwasu solnego, rozcieńczonym 1:1.
Roztwór przechowywać w ciemnym склянке; zdatne do spożycia 3−4
dnia.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).
2.2. Przeprowadzenie analizy
2.2.1. Tuz frekwencyjnych analizowanego próbki o masie 0,1 g umieszcza się w tygiel kwarcowy, dodać 3−4 g пиросульфата potasu, kilka kropli stężonego kwasu siarkowego i one zrastają się w муфеле w temperaturze 700−900 °C, aż do uzyskania przezroczystego pływających (jeśli flisactwa odbywa się nie w pełni, плав schłodzić, dodać kilka kropli stężonego kwasu siarkowego i powtórzyć procedurę wtapiania do uzyskania przezroczystego pływających). Schłodzone плав rozpuszcza się po podgrzaniu do 150 cmroztworu щавелевокислого amonu. Otrzymany roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 250 cm, dostosowane do kreski roztworem щавелевокислого amonu, chłodzi i wymieszać. Roztwór może być stosowany do oznaczania molibdenu według GOST 25278.6−82.
2.2.2. W celu określenia wolframu w kolbie miarowej o pojemności 50 cmwybierają аликвотную część roztworu (2,5 lub 10 cm), zawierający 50−250 g wolframu, rozcieńczony (w razie potrzeby) do 10 cmroztworu щавелевокислого amonu, приливают 2,5 cmroztworu роданистого potasu, 25 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 2:1 i 0,5 cmroztworu треххлористого tytanu, mieszając po dodaniu każdego odczynnika i wprowadzając je w określonej kolejności, w odstępach 2−3 min, dostosowane do kreski wodą, wymieszać. Przez 20 min (malowane roztwory są stabilne w ciągu 4 h) mierzą gęstość optyczną roztworu na фотоэлектроколориметре przy 400 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 20 mm w stosunku do zerowego roztworu, który zawiera wszystkie odczynniki, poza wolframu
.
2.2.3. Wraz z serią prób analizują standardowy wzór składu. Przy tym spełniają równość masy frekwencyjnych analizowanego zawieszenia i standardowe próbki, rozcieńczenie roztworu. Аликвотные części roztworu standardowego próbki i frekwencyjnych analizowanego próbki powinny być dobrane tak, aby masy wolframu w nich były mniej więcej równe.
2.3. Przetwarzanie wyników
2.3.1. Ułamek masowy wolframu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — udział masowy wolframu w standardowej próbce składu CSW N 1−78, równa 4,94%;
— gęstość optyczna frekwencyjnych analizowanego roztworu próbki;
— gęstość optyczna roztworu standardowego składu próbki.
2.3.2. Rozbieżności między wynikami dwóch równoległych definicji i wynikami dwóch badań nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.1.
Tabela 1
Udział masowy wolframu, % |
Dopuszczalne rozbieżności, % |
3,0 | 0,25 |
4,5 |
0,4 |
6,0 |
0,5 |
7,5 |
0,6 |
9,0 |
0,8 |
11,0 |
0,9 |
13,0 |
1,1 |
15,0 |
1,3 |
3. RÓŻNICA FOTOMETRYCZNY METODA OKREŚLANIA WOLFRAMU W STOPACH NA BAZIE NIOBU
Metoda opiera się na edukacji malowane złożonych związków wolframu (V) z роданид-jonami w оксалатно-солянокислом (4 mol/dmw НСl) roztworze w obecności odnowiciela — треххлористого tytanu. Gęstość optyczną roztworu mierzy się w stosunku do roztworu porównania, zawierającego 2,0 mg wolframu. Hydroliza niobu zapobiegają wprowadzeniem szczawianów.
3.1. Aparatura, odczynniki i roztwory
Spektrofotometr typu SF-26 lub Спекол-10 pomiarowej z konsolą KE-1 lub podobnego typu.
Płytka elektryczna.
Wagi analityczne.
Wagi techniczne.
Szklanki kwarcowy o pojemności 30−40 cm(średnica 30 mm).
Zlewki szklane o pojemności 50 cm.
Szyby strefy o średnicy 40 mm.
Pipeta z podziałką milimetrową na 5 i 10 cm.
Kolby pomiarowe o pojemności 50, 100 i 500 cm.
Kwas siarkowy według GOST 4204−77.
Kwas solny według GOST 3118−77 i rozcieńcza się 2:1.
Amon сернокислый według GOST 3769−78.
Amon щавелевокислый według GOST 5712−78, roztwór 20 g/dm.
Amon роданистый według GOST 27067−86, roztwór 500 g/dm.
Tytan metaliczny, zawierający co najmniej 99,9% tytanu, w postaci małych wiórów.
Roztwór треххлористого tytanu 150 g/dm(zapasowy), przygotowany w następujący sposób: 0,5 g metalicznego tytanu jest umieszczony w szklanej zlewki o pojemności 50 cmi rozpuszcza się po podgrzaniu do 10 cmstężonego kwasu solnego, przykryć szklankę strefą szybą. Początkowa objętość (10 cm) na stałe obsługują dodatkiem stężonego kwasu solnego. Otrzymany roztwór przechowywać w ciemnym склянке, z korkiem 3 dzień.
Roztwór треххлористого tytanu 15 g/dm(roboczy); przygotować dzień picia rozcieńczeniu 10 razy zapasowego roztworu wstępnie gotowane i schłodzone kwasu solnego.
Tungsten metaliczny, zawierający co najmniej 99,9% wolframu, w postaci małych wiórów.
Standardowy roztwór wolframu, który zawiera 0,5 mg/cmwolframu: 0,1 g metalicznego wolframu są umieszczone w mechanizm kwarcowy szklankę o pojemności 30−40 cmi rozpuszczone przy silnym podgrzaniu do 4 cmstężonego kwasu siarkowego z dodatkiem 1 g siarczanu amonu, przykryć szklankę strefą szybą. Po całkowitym rozpuszczeniu wolframu плав schłodzić, dodać 4 g щавелевокислого amonu. Szkiełka umyć 15−20 cmwody, zbierając równo w tej samej szklanki. Zawartość zlewki wymieszać i ogrzewać do całkowitego rozpuszczenia soli. Przezroczysty roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 200 cm, chłodzi, dostosowane do me
tgc wodą.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).
3.2. Przeprowadzenie analizy
3.2.1. Tuz frekwencyjnych analizowanego próbki o masie 0,1 g umieszcza się w mechanizm kwarcowy szklankę o pojemności 30−40 cmi rozpuszczone przy silnym podgrzaniu w 2 cmstężonego kwasu siarkowego z dodatkiem 0,5 g siarczanu amonu, przykryć szklankę strefą szybą. Po całkowitym rozpuszczeniu zawieszenia плав schłodzić, dodać 2 g щавелевокислого amonu. Szkiełka umyć 15−20 cmwody, zbierając równo w tej samej szklanki. Zawartość zlewki wymieszać i ogrzewać do całkowitego rozpuszczenia soli. Przezroczysty roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 100 cm, chłodzi, dostosowane do kreski wodą.
3.2.2. W celu określenia wolframu w kolbie miarowej o pojemności 50 cmwybierają аликвотную część (4−8 cm), zawierający 2,1−2,5 mg wolframu, rozcieńczony (w razie potrzeby) do 8 cmroztwór щавелевокислого amonu 20 g/dm, приливают 25 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 2:1, 2,5 cmroztworu роданистого amonu, 1 cmroztworu roboczego треххлористого tytanu (dodając go kroplami, mieszając), dostosowane do kreski wodą. Przez 25−30 min (malowane roztwory są stabilne w ciągu 4 h) pomiar gęstości optycznej roztworów na spektrofotometrze przy 410 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 10 mm w stosunku do roztworu porównania, zawierającego 2,0 mg wolframu: w kolbie miarowej o pojemności 50 cmwybierają 4 cmstandardowego roztworu wolframu, приливают 4 cmroztworu щавелевокислого amonu o stężeniu 20 g/dm, 25 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 2:1, 2,5 cmroztworu роданистого amonu, 1 cmroztworu roboczego треххлористого tytanu (dodając go kroplami, mieszając), dostosowane do kreski wodą. Przez 25−30 min roztwór jest stosowany jako roztwór porównania.
Masy wolframu znaleźć w градуировочному
grafikę.
3.2.3. Tworzenie krzywej kalibracyjnej
Do kolby o pojemności 50 cmpodawany z микробюретки 4,0; 4,2; 4,4; 4,6; 4,8 i 5,0 cmstandardowego roztworu wolframu, co odpowiada 2,0; 2,1; 2,2; 2,3; 2,4 i 2,5 mg wolframu. Приливают do 8 cmroztworu щавелевокислого amonu, 25 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 2:1, 2,5 cmroztworu роданистого amonu, 1 cmroztworu roboczego треххлористого tytanu (dodając go kroplami, mieszając), dostosowane do kreski wodą. Przez 25−30 min pomiaru gęstości optycznej roztworów zawierających od 2,1 do 2,5 mg wolframu, w stosunku do roztworu zawierającego 2,0 mg wolframu, na spektrofotometrze przy 410 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 10 mm.
Na podstawie otrzymanych danych budują градуировочный wykres w układzie współrzędnych: gęstość optyczna — masa wolframu. Poszczególne punkty wykresu sprawdzają jednocześnie z przeprowadzeniem analizy próbek
.
3.3. Przetwarzanie wyników
3.3.1. Ułamek masowy wolframu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa wolframu, znaleziona w градуировочному grafikę, mg;
— pojemność wymiarowy kolby, cm;
— ilość аликвотной części roztworu, wzięty do określenia, cm;
— masa zaczepu frekwencyjnych analizowanego próby r.
3.3.2. Rozbieżności między wynikami dwóch równoległych definicji i wynikami dwóch badań nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.2.
Tabela 2
Udział masowy wolframu, % |
Dopuszczalne rozbieżności, % |
30,0 |
0,7 |
40,0 |
0,9 |
50,0 |
1,1 |
60,0 | 1,3 |
4. FOTOMETRYCZNY METODA OKREŚLANIA WOLFRAMU W STOPACH NA BAZIE TANTALU I HAFNU
Metoda opiera się na edukacji malowane złożonych związków wolframu (V) z роданид-jonami w оксалатно-солянокислом (4 mol/dmw kwasie solnym) roztworze. Hydroliza tantalu i niobu zapobiegają wprowadzeniem szczawianów; hafn definicji nie przeszkadza.
4.1. Aparatura, odczynniki i roztwory
Фотоэлектроколориметр ФЭК-50 lub podobne urządzenie.
Elektryczne muflowy z termostatem zapewnia w nim odpowiednią temperaturę do 1000 °C.
Wagi analityczne.
Wagi techniczne.
Płytka elektryczna.
Kolby pomiarowe o pojemności 50 i 250 cm.
Микробюретка o pojemności 5 cm.
Pipeta z podziałką milimetrową na 2,5 i 10 cm.
Pipety bez podziałów na 5 i 10 cm.
Zlewki miarowe o pojemności 50 i 100 cm.
Kwas siarkowy według GOST 4204−77.
Kwas solny według GOST 3118−77 i rozcieńcza się 2:1 i 1:1.
Potas пиросернокислый według GOST 7172−76.
Amon щавелевокислый według GOST 5712−78, roztwory 40 i 100 g/dm.
Potas роданистый według GOST 4139−75, roztwór 500 g/dm.
Tytan треххлористый, roztwór 150 g/dm.
Tytan metaliczny, zawierający co najmniej 99,9% tytanu, w postaci małych wiórów.
Roztwór треххлористого tytanu 15 g/dm; są jednym z dwóch sposobów:
Metoda 1: 1 cmroztworu треххлористого tytanu stężeniu 150 g/dmrozcieńcza 9 cmstężonego kwasu solnego.
Metoda 2: 0,5 g proszku metalicznego tytanu rozpuszcza się po podgrzaniu w kwas solny, rozcieńczonym 1:1, otrzymany roztwór ogrzano do 50 cmkwasu solnego, rozcieńczonym 1:1.
Roztwór przechowywać w ciemnym склянке: zdatne do spożycia 3−4 dni.
Sód вольфрамовокислый według GOST 18289−78.
Standardowy roztwór wolframu (zapasowy), zawierający 1 mg/cmwolframu: 1,794 g вольфрамовокислого sodu rozpuszcza się w wodzie, roztwór przenoszą w kolbie miarowej o pojemności 1 dmi rozcieńczono wodą do kreski. Roztwór przechowywać w foliowych naczyniu.
Roztwór wolframu (roboczy), zawierający 50 mg/cmwolframu, przygotowują rozcieńczeniu standardowego roztworu wodą
20 razy.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).
4.2. Przeprowadzenie analizy
4.2.1. Tuz frekwencyjnych analizowanego próbki o masie 0,1 g umieszcza się w tygiel kwarcowy, dodać 3−5 g пиросульфата potasu, kilka kropli stężonego kwasu siarkowego i one zrastają się w муфеле w temperaturze 700−900 °C, aż do uzyskania przezroczystego pływających. Jeśli flisactwa odbywa się nie w pełni, плав schłodzić, dodać kilka kropli stężonego kwasu siarkowego i powtórzyć procedurę wtapiania do uzyskania przezroczystego pływających. Schłodzone плав rozpuszcza się podczas ogrzewania i dokładnym wymieszaniu 100 cmgorącego roztworu щавелевокислого amonu 100 g/dm(przy analizie stopu na bazie tantalu) lub 100 cmgorącego roztworu щавелевокислого amonu 40 g/dm(przy analizie stopu na bazie hafnu). Po ochłodzeniu roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 250 cmi jest dostosowana do kreski wodą (podczas analizy na bazie stopu tantalu) lub roztworem щавелевокислого amonu 40 g/dm(przy analizie stopu na bazie hafnu) i wymieszać. Roztwór może być Stosowany do oznaczania molibdenu według GOST 25278.6−82.
4.2.2. W celu określenia wolframu w kolbie miarowej o pojemności 50 cmwybierają аликвотную część roztworu (2,5 lub 10 cm), zawierający 50−250 g wolframu, rozcieńczony (w razie potrzeby) do 10 cmroztworu щавелевокислого amonu 40 g/dm; приливают 2,5 cmroztworu роданистого amonu, 25 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 2:1 i 0,5 cmroztworu треххлористого tytanu (kropla za kroplą!). Po dodaniu każdego odczynnika roztwór miesza. Odczynniki podawany we wskazanej kolejności, w odstępach 2−3 min, dostosowane do kreski wodą, wymieszać. Przez 20 min (malowane roztwory są stabilne w ciągu 4 h) mierzą gęstość optyczną roztworu na фотоэлектроколориметре przy 400 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 20 mm w stosunku do zerowego roztworu, który zawiera wszystkie odczynniki, poza wolframu.
Masy wolframu znaleźć w градуировочному wykres
u.
4.2.3. Tworzenie krzywej kalibracyjnej
Do kolby o pojemności 50 cmприливают z микробюретки 1,0; 2,0; 3,0; 4,0 i 5,0 cmstandardowego roztworu roboczego wolframu, co odpowiada 50; 100; 150; 200 i 250 µg wolframu. Приливают 10 cmroztworu щавелевокислого amonu o stężeniu 40 g/dm, 2,5 cmroztworu роданистого amonu, 25 cmkwasu solnego, rozcieńczonego 2:1, 0,5 cmroztworu треххлористого tytanu (kropla za kroplą!). Po dodaniu każdego odczynnika roztwór miesza. Odczynniki podawany we wskazanej kolejności, w odstępach 2−3 min, dostosowane do kreski wodą i wymieszać. W jednej z kolb приливают wszystkie odczynniki, za wyjątkiem wolframu (zero roztwór).
Przez 20 min (malowane roztwory są stabilne w ciągu 4 h) pomiar gęstości optycznej roztworów na фотоэлектроколориметре przy 400 nm w kuwecie o grubości pochłaniającego światło warstwy 20 mm w stosunku do tego samego obwodu roztworu.
Na podstawie otrzymanych danych budują градуировочный wykres w układzie współrzędnych gęstość optyczna — masa wolframu. Poszczególne punkty wykresu sprawdzają jednocześnie z przeprowadzeniem analizy o
b.
4.3. Przetwarzanie wyników
4.3.1. Ułamek masowy wolframu () w procentach, oblicza się według wzoru
,
gdzie — masa wolframu, znaleziona w градуировочному grafikę, mg;
— pojemność wymiarowy kolby, cm;
— ilość аликвотной części roztworu, wzięty do określenia, cm;
— masa zaczepu frekwencyjnych analizowanego próby r.
4.3.2. Rozbieżności między wynikami dwóch równoległych definicji i wynikami dwóch badań nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.3.
Tabela 3
Udział masowy wolframu, % |
Dopuszczalne rozbieżności, % |
2,0 |
0,2 |
5,0 |
0,6 |
10,0 | 1,1 |
15,0 | 1,7 |
20,0 |
2,2 |
5. WIZUALNIE-KOLORYMETRYCZNA METODA OZNACZANIA WOLFRAMU W STOPACH NA BAZIE NIOBU
Metoda opiera się na edukacji malowane złożonych związków wolframu (V) z роданид-jonami w zwany dalej (3 mol/dm) środowisku w obecności odnowiciela — треххлористого tytanu i porównaniu intensywności zabarwienia roztworu próbki z intensywnością zabarwienia roztworów skali porównania. Wpływ niobu i tytanu eliminują wprowadzeniem fluoru i szczawianów. Cyrkon i molibden definicji nie przeszkadzają.
5.1. Aparatura, odczynniki i roztwory
Wagi analityczne.
Wagi techniczne.
Płytka elektryczna.
Łaźnia wodna.
Zestaw siłowników do kolorimetrirovaniâ z bezbarwnego szkła z притертыми korkami o wysokości 25 cm i średnicy 1,7 cm
Kubki platinum o pojemności 30 cm.
Kubki стеклоуглеродные pojemności do 30 cm.
Kolby pomiarowe o pojemności do 25 cm.
Микробюретки o pojemności 5 cm.
Pipeta z podziałką milimetrową na 5 cm.
Pipety bez podziału na 5 i 10 cm.
Zlewki miarowe na 10 i 25 cm.
Zlewki szklane o pojemności 25 i 100 cm.
Strefy szkła o średnicy 40 mm.
Kwas azotowy, zgodnie z GOST 4461−77.
Kwas solny według GOST 3118−77 i rozcieńcza się 1:1.
Kwas fluorowodorowy według GOST 10484−78.
Amon baru fluorek według GOST 4518−75, roztwór 50 g/dm.
Amon щавелевокислый według GOST 5712−78.
Amon роданистый według GOST 27067−86, roztwór 500 g/dm.
Sodu wodorotlenek według GOST 4328−77, roztwór 100 g/dm.
Wolframu (VI) tlenek.
Tytan metaliczny gąbczaste według GOST 17746−79.
Roztwór треххлористого tytanu (zapasowy) 150 g/dm, przygotowany w następujący sposób: 0,5 g metalicznego tytanu są umieszczone w szklance o pojemności 25 cmi rozpuszcza się po podgrzaniu do 10 cmstężonego kwasu solnego, przykryć szklankę strefą szybą. Początkowa objętość (10 cm) obsługują stałym dodatkiem stężonego kwasu solnego. Roztwór przechowywać w ciemnym склянке, z korkiem 3 dzień.
Roztwór треххлористого tytanu (roboczy) 15 g/dm; przygotowują rozcieńczeniu roztworu zapasowego 10 razy dziennie użycia: do 1 cmroztworu zapasowego треххлористого tytanu dodają 9 cmсвежепрокипяченной i lodowej stężonego kwasu solnego.
Standardowy roztwór wolframu (zapasowy), który zawiera 0,1 mg/cmwolframu: 0,1261 g tlenku wolframu, прокаленной do stałej masy po 600−700 °C, umieścić w zlewce o pojemności 100 cmi rozpuszcza się w 20−25 cmroztworu wodorotlenku sodu, tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 1 dm, dostosowane do kreski wodą. Roztwór przechowywać w foliowych naczyniu.
Roztwór wolframu (roboczy), zawierający 20 g/cmwolframu, przygotowują rozcieńczeniu roztworu zapasowego wodą do 5 razy. Roztwór przygotować w de
poziom spożycia.
5.2. Przeprowadzenie analizy
5.2.1. Tuz frekwencyjnych analizowanego próbki o masie 0,1 g umieszcza się w platynową (стеклоуглеродную) szklanki i rozpuścić po podgrzaniu w kąpieli wodnej w 2−3 cmkwas fluorowodorowy, dodając kroplami kwas azotowy do rozpuszczenia zawieszenia. Roztwór упаривают do wilgotnych soli, unikanie wysuszeniu. Do pozostałej dodać 12 cmkwasu solnego, rozcieńczonym 1:1, 8 cmroztworu fluorku amonu, 0,5 g щавелевокислого amonu i ogrzewano aż do rozpuszczenia soli.
W przypadku spodziewanego zawartości wolframu ponad 0,1% otrzymany klarowny roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 25 cmi jest dostosowana do kreski wodą.
5.2.2. W celu określenia wolframu w kolbie miarowej o pojemności 25 cmwybierają 5 lub 10 cmroztworu, zawierające 40−100 µg wolframu, dodać kwasu solnego, rozcieńczonym 1:1, do całkowitej objętości 12 cm(co jest w аликвотной części 5 cm — 9,6 cm, a przy аликвотной części 10 cm — 7,2 cm). Приливают roztwór fluorku amonu do objętości 5 cm(co jest w аликвотной części 5 cm — 3,4 cm, a przy аликвотной części 10 cm — 1,8 cm), dodać do kolby wodą do objętości około 22 cm, wymieszać. Roztwór ochłodzono do temperatury 15−20 °c (w zimnej wodzie), приливают 1 cmroztworu роданистого amonu, wymieszać i dodać kroplami roztwór roboczy треххлористого tytanu do przejścia czerwono-brązowy zabarwienia roztworu na żółtą i jeszcze 5 kropli (nadmiar); rozcieńczone roztwory do kreski wodą, wymieszać. Przez 20 min roztwór tłumaczy się z wymiarowy kolb w suchej cylinder do kolorimetrirovaniâ i porównać zabarwienie analizowanego roztworu ze skalą roztworów sr
авнения.
5.2.3. W przypadku spodziewanego zawartości wolframu mniej niż 0,1% otrzymany klarowny roztwór tłumaczą w kolbie miarowej o pojemności 25 cm, spłukując filiżankę niewielką ilością wody, aby całkowita objętość roztworu w kolbie był około 22 cm. Roztwór ochłodzono do temperatury 15−20 °c (w zimnej wodzie), приливают 1 cmroztworu роданистого amonu, wymieszać i dodać kroplami roztwór roboczy треххлористого tytanu do przejścia czerwono-brązowy zabarwienia roztworu na żółtą i jeszcze 5 kropli (nadmiar); rozcieńczone roztwory do kreski wodą, wymieszać. Przez 20 min roztwór tłumaczy się z wymiarowy kolb w suchej cylinder do kolorimetrirovaniâ i porównać zabarwienie analizowanego roztworu ze skalą roztworów porównawczych.
5.2.4. Przygotowanie skali roztworów porównania
Do kolby o pojemności 25 cmpodawany z микробюретки 0,25; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0; 3,0; 4,0 i 5,0 cmroboczego standardowego roztworu wolframu, co odpowiada 5; 10; 20; 30; 40; 60; 80 i 100 mcg wolframu. Приливают 12 cmkwasu solnego, rozcieńczonym 1:1, 5 cmroztworu fluorku amonu, rozcieńczono wodą do objętości około 22 cm, wymieszać. Roztwór ochłodzono do temperatury 15−20 °c (w zimnej wodzie), приливают 1 cmroztworu роданистого amonu, wymieszać i dodać kroplami roztwór roboczy треххлористого tytanu do przejścia czerwono-brązowy zabarwienia roztworu na żółtą i jeszcze 5 kropli (nadmiar); rozcieńczone roztwory do kreski wodą i wymieszać. Przez 20 min roztwory z wymiarowe kolb tłumaczą w suche siłowniki do kolorimetrirovaniâ.
5.3. Przetwarzanie wyników
5.3.1. Ułamek masowy wolframu () w procentach (przy masowym udziale wolframu ponad 0,1%) obliczamy według wzoru
,
gdzie — masa wolframu, znaleziona w skali wzorcowych roztworów, mcg;
— pojemność wymiarowy kolby, cm;
— ilość аликвотной części roztworu, wzięty do określenia, cm;
— masa zaczepu frekwencyjnych analizowanego próby r.
5.3.2. Ułamek masowy wolframu () w procentach (przy masowym udziale wolframu mniej niż 0,1%) obliczamy według wzoru
,
gdzie — masa wolframu, znaleziona w skali wzorcowych roztworów, mcg;
— masa zaczepu frekwencyjnych analizowanego próby r.
5.3.3. Rozbieżności między wynikami dwóch równoległych definicji i wynikami dwóch badań nie powinny przekraczać wartości dopuszczalnych odchyłek, podanych w tabeli.4.
Tabela 4
Udział masowy wolframu, % |
Dopuszczalne rozbieżności, % |
5·10 |
4·10 |
1·10 |
0,8·10 |
2·10 |
1·10 |
5·10 |
2·10 |
1·10 |
0,3·10 |
2·10 |
0,6·10 |
5·10 |
1,5·10 |